MMORPG: Martial Gamer - ตอนที่ 206
Chapter 206: ร้านสะดวกซื้อ คุณกระทิง
สถานที่ที่มู่จี่เซียนและหยางนัวออกจากเกมนั้นอยู่ตรงประตูทิศใต้ของเมือง ซึ่งมันค่อนข้างใกล้กับร้าน พวกเขาจึงมาถึงซอยเล็กๆนั้นได้อย่างรวดเร็ว
แต่เมื่อเห็นผู้เล่นสองคนมารวมตัวกันตรงซอยนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้เธอนั้นตื่นตระหนกอย่างมาก พวกเธอนั้นก็สามารถที่จะเห็นได้ว่าทั่วทั้งถนนนั้นเต็มไปด้วยฝูงคน
มันจึงเป็นเหตุผลที่หวังหยู่ไม่กล้าที่จะพุ่งเข้าไปเพียงตัวคนเดียว…เขานั้นจะถูกล้อมรอบในทันทีและไม่มีโอกาสในการหลบหนี
ในการที่จะทำให้ระยะการโจมตีของนักธนูนั้นสูงที่สุด นักธนูส่วนมากของกิลด์แผ่นดินอันบริสุทธิ์นั้นก็กำลังเฝ้ายามด้านนอกซอย ผู้เล่นคนไหนก็ตามของเมืองรัตติกาลที่เดินมาก็รู้ได้ทันทีว่ากิลด์ใหญ่ๆนั้นกำลังรังแกกิลด์เล็กๆอยู่
“สาวๆ พวกเรานั้นกำลังทำบางเรื่องที่สำคัญอยู่ตรงนี้ เธอไม่สามารถที่จะผ่านเข้าไปได้..”ผู้เล่นจากกิลด์แผ่นดินอันบริสุทธิ์ก็ยิ้มออกมาอย่างอ่อนหวาน เมื่อเขาอธิบายกับมู่จี่เซียนและหยางนัว
“อ๊า?”มู่จี่เซียนเปิดเผยการแสดงออกที่ตื่นตระหนกแล้วเธอก็พูดขึ้น “แต่ร้านของฉันอยู่ตรงนั้นนะ…”
“ร้านของเธองั้นเหรอ? ตรงไหนกันละครับ?”ผู้เล่นคนนั้นถามอย่างสุภาพ
“ตรงนั้นค่ะ…”มู่จี่เซียนชี้ไปที่ตึกในซอย “ร้านสะดวกซื้อทางใต้ นั่นเป็นร้านของฉันค่ะ”
“นี่มัน…”ผู้เล่นคนนั้นเกาหัวแล้วเขาก็มองไปที่หญิงสาวที่สวยงามทั้งสองคนแล้วเขาก็ส่งข้อความให้กับบุปผาอันโดดเดี่ยว “มีหญิงสาวสองคนที่ต้องการเข้าไปด้านในครับ..”
“หญิงสาวงั้นเหรอ? พวกเธอนั้นมาจากนิกายซวนเฉินหรือเปล่า? ฉันได้ยินมาว่าพวกเขานั้นมีผู้เล่นหญิงสี่คน..”
“ไม่ใช่ครับ ผมคิดว่าพวกเธอนั้นเป็นคนที่อยู่อาศัยในเมืองรัตติกาลเสียมากกว่า ผมนั้นเคยพบกับสี่สาวนั่นมาก่อน และมันก็ไม่มีคนใดในพวกเธอที่เล่นอาชีพนักธนูและนักรบ”ผู้เล่นคนนั้นตอบกลับ
“โอเค! ปล่อยให้พวกเธอเข้ามาได้”บุปผาอันโดดเดี่ยวตอบกลับ
สุดท้ายแล้ว ผู้เล่นชายจำนวนมากนั้นก็ต้องการที่จะสร้างความประทับใจที่ดีกับผู้เล่นหญิงในเกม บุปผาอันโดดเดี่ยวนั้นก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
พร้อมกับการอนุญาตของบุปผาอันโดดเดี่ยว หญิงสาวทั้งสองคนก็เข้าไปในซอย
ตาของมู่จี่เซียนนั้นเปิดกว้างขึ้น เมื่อเธอเห็นจำนวนผู้เล่นจำนวนมาในนี้ นักธนูห้าร้อยคนนั้นกำลังยิงเป้าหมายเดียวนั้นเป็นบางสิ่งที่น่าหวาดหวั่นอย่างมาก
แต่หยางนัวก็ไม่ตื่นตระหนก สำหรับผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ บางสิ่งในระดับนี้ไม่ได้มากพอที่จะทำให้พวกเธอหวาดกลัว
การแสดงออกของหยางนัวนั้นทำให้บุปผาอันโดดเดี่ยวรู้สึกไม่สบายใจ
“รอก่อน!”บุปผาอันโดดเดี่ยวตะโกน เมื่อหญิงสาวทั้งสองคนนั้นอยู่ไม่ห่างไปจากร้านของพวกเธอไปสิบเมตร
“มีอะไรงั้นเหรอคะ?”มู่จี่เซียนร้องเสียงหลง
“ฉันได้ยินมาว่ามันมี NPC ที่สามารถเปลี่ยนหน้าตาของผู้เล่นได้ ฉันกลัวมันจะมีคนที่พยายามที่จะลอบเข้ามา ดังนั้นฉันต้องการที่จะตรวจสอบมัน…”บุปผาอันโดดเดี่ยวตอบกลับ
“คุณต้องการที่จะตรวจสอบอะไรกัน?”มู่จี่เซียนตอบกลับทื่อๆ
“ฉันได้ยินมาว่าผู้เล่นนั้นไม่สามารถที่จะโดนแตะตัวได้ หลังจากที่พวกเขานั้นเปลี่ยนรูปร่าง มิฉะนั้นพวกเขาจะถูกเปลี่ยนกลับไปเป็นรูปลักษณ์เดิม ฉันต้องการที่จะแตะหน้าเธอ!”บุปผาอันโดดเดี่ยวจ้องไปที่มู่จี่เซียน
“เหี้..อะไรวะ บอสจริงจังงั้นเหรอ? ฉันไม่สามารถที่จะเชื่อได้เลยว่าบอสของเราแม่งจะทำแบบนี้…”
คำพูดของบุปผาอันโดดเดี่ยวนั้นไม่ใช่แค่พวกเธอที่ได้ยิน แต่ผู้เล่นคนอื่นก็ได้ยินด้วยเช่นกัน
“มันคือการลวนลามแล้วนะ!”มู่จี่เซียนร้องออกมา
“ฉันไม่มีทางเลือกอื่น แต่ถ้าเธอไม่ต้องการที่จะยอมรับมันแล้วละก็ เธอก็ควรออกไปได้แล้ว!”บุปผาอันโดดเดี่ยวตะโกนแล้วเขาก็ยื่นมือออกมา…
“ตึ้ง!”
เพียงแค่เขานั้นจะสับผัสกับเธอ ลูกศรก็ลอยเข้าใส่ใบหน้าของบุปผาอันโดดเดี่ยวแล้วก็ผลักเขากระเด็นออกไป
บุปผาอันโดดเดี่ยวนั้นตื่นตระหนก อัศวินอย่างเขานั้นจะถูกส่งกระเด็นไปโดยลูกศรจากหญิงสาวมั่วๆที่เดินอยู่บนถนนได้อย่างไรกัน? เขาไม่ได้รู้ว่ามีผู้เล่นมากสักเท่าไหร่ที่มีความสามารถเท่านี้และคนที่มีความสามารถในการทำแบบนี้ในเมืองรัตติกาลนั้นก็คือนิกายซวนเฉิน!
“พวกเธอนั้นมาจากนิกายซวนเฉิน! ฆ่าพวกเธอซะ!”บุปผาอันโดดเดี่ยวออกคำสั่ง
“พี่เซียน พี่ไปเปิดประตูก่อน ฉันจะหยุดพวกเขาเอง!”หยางนัวตะโกนแล้วเธอก็หลบดาบของบุปผาอันโดดเดี่ยว ในขณะที่ฆ่านักธนูที่กำลังยืนอยู่ด้านหน้าของมู่จี่เซียน
มันมีแต่นักธนูที่อยู่ในซอยนี้ ตราบเท่าที่ใครก็ตามเข้าใกล้พวกเขา นักธนูนั้นต่างไร้ประโยชน์…ไม่สำคัญว่ามู่จี่เซียนนั้นจะเชื่องช้ามากแค่ไหน เธอนั้นก็ยังคงเป็นอัศวิน เธอนั้นก็ก้มหัวลงและใช้ [พุ่งเข้าชน] เพื่อกวาดล้างเส้นทางด้านหน้าเธอ
ตั้งแต่ที่มันมีประสิทธิภาพในระยะห้าเมตร มู่จี่เซียนก็เหลืออีกห้าเมตรก่อนที่จะถึงร้าน….
หยางนัวก็ตามเธอมาอย่างใกล้ชิด และก็ยิงนักธนูที่ปิดกั้นเส้นทางของพวกเธอลงอย่างไม่ได้ลงแรงอะไร และทำให้มู่จี่เซียนเข้าใกล้ร้านได้มากขึ้น
แต่หยางนัวนั้นก็ไม่สามารถที่จะทนการโจมตีของนักธนูนับร้อยคนได้และก็ถูกสังหารไปอย่างรวดเร็ว…
มู่จี่เซียนนั้นยังคงเหลืออีกสามเมตรก่อนที่จะไปถึง…
ใบหน้าผู้เล่นของนิกายซวนเฉินนั้นต่างมืดคล้ำลงเมื่อพวกเขาได้รับข่าวว่าหยางนัวนั้นถูกสังหาร
จากมุมมองของนักเล่นเกมแล้ว หยางนัวและมู่จี่เซียนนั้นจะไม่สูญเสียมากสักเท่าไหร่ ถ้าพวกเธอนั้นถูกสังหาร
แต่ถ้าพวกเธอนั้นไปไม่ถึงร้านแล้วละก็ หลังจากนั้นหมิงตู่และอีกสองคนนั้นก็จะย่ำแย่อย่างแน่นอน…
พวกเขานั้นสังหารผู้เล่นไปนับไม่ถ้วน แม้ว่ายามเมืองจะไม่ได้มาสัมผัสกับพวกเขา พวกเขานั้นก็ยังคงมีแต้มสังหารเป็นจำนวนมหาศาลอยู่ดี
ไม่เพียงแต่พวกเขานั้นจะสูญเสียไอเทมทั้งหมดหลังจากตายลง ระดับของพวกเขานั้นอาจจะลดลงมาถึงระดับ15 เนื่องจากโทษของการมีแต้มสังหารสูงอย่างมาก
“เพร๊ง!!”
เมื่อนักธนูนั้นต่างจดจ่อไปที่มู่จี่เซียนกันทั้งหมด หมิงตู่ก็กระโดดลงมาจากดาดฟ้าและวิ่งไปหามู่จี่เซียนด้วยแรงทั้งหมด แล้วขุนนางครอทก็ยกโล่ขึ้นบล็อคลูกศรที่ลอยมาทางนี้ทั้งหมด
“พี่สะใภ้! เปิดประตู!”ขุนนางครอทตะโกนแล้วเขาก็ใช้ [พุ่งเข้าชน] ผลักนักธนูที่อยู่ด้านหน้าเขากระเด็นออกไป
ปกติแล้วมันจะมี NPC ที่คอยเปิดประตูร้านกับให้คุณ แต่เมื่อเป็นร้านที่ถูกละทิ้งอย่างร้านสะดวกซื้อทางใต้เช่นนี้แล้วนั้น ผู้เล่นจะต้องเปิดมันด้วยตัวเอง
เมื่อขุนนางครอทนั้นมั่นคงแล้ว โบซอนก็พุ่งเข้าใส่โดยใช้ [วายุสลาตัน] ในขณะที่หมิงตู่นั้นร่าย [เปลวเพลิงนรก] และ [ฝนลูกศรเปลวเพลิง] อย่างต่อเนื่อง
โบซอนนั่นพุ่งผ่านเสาเพลิง ตัวของเขานั้นปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงและพุ่งเข้าชนนักธนูพร้อมกับ [พุ่งเข้าชน] และทำความเสียหายกายภาพและความเสียหายเผาไหม้
ไม่สำคัญว่านักธนูนั้นจะมีมากขนาดไหนในซอยเล็กๆนี้ การโจมตีของโบซอนและหมิงตู่นั้นก็ฆ่าพวกเขาไปแปดสิบคนในทันที
บุปผาอันโดดเดี่ยวนั้นก็รีบเรียกผู้เล่นคนอื่นเข้ามาในซอย ในขณะที่เขานั้นสั่งให้นักธนูที่เหลือถอยกลับไป
เพียงแค่พวกเขานั้นจะเตรียมสู้กับศัตรูใหม่ที่กำลังถาโถมมาในซอย ทั้งสามคนก็ได้รับแจ้งเตือนอย่างฉับพลัน
{แจ้งเตือนระบบ : ‘ร้านสะดวกซื้อ คุณกระทิง’ ได้เชิญคุณเข้าไปด้านใน}
ทั้งสามคนนั้นก็พุ่งตัวไปอย่างบ้าคลั่งเข้าไปในร้าน แล้วมู่จี่เซียนก็ปิดประตูลง และป้องกันการโจมตีที่เข้ามาหาพวกเธอ
“เหี้..! แม่งจบแล้วเว้ย!”หมิงตู่ร้องออกมาอย่างเพลิดเพลินใจแล้วเขาก็ขอบคุณดวงดาวแห่งโชคลาภที่หวังหยู่นั้นได้เลือกที่จะเปิดร้านตรงนี้ มิฉะนั้นพวกเขาคงตายกันเสียแล้วในวันนี้
“มันยังไม่จบ!”ไร้ความกลัวตอบกลับอย่างเย็นชา “พวกเรานั้นจะล้างแค้นให้กับพวกโง่นั้นที่กล้าจะยั่วยุนิกายซวนเฉิน!”