Marvel : The King ราชาของโลกมาเวล - ตอนที่ 35
ซู่เจินได้อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นให้กับโคลสันฟังคร่าว ๆ ว่าดร. ฮอลล์ ได้ตกลงไปเครื่องอนุภาคโปรตอนแรงโน้มถ่วง ทำให้เขาถูกกลืนโดยอนุภาคแรงโน้มถ่วง โดยที่ซู่เจินไม่รู้ว่าเขามีชีวิตรอดหรือเปล่า ซึ่งโควสันไม่ได้สงสัยในคำพูดของซู่เจินเลยแม้แต่น้อย แถมยังคิดอีกว่าโชคดีแค่ไหนแล้วที่มันไม่มีการระเบิดเกิดขึ้น
หลังจากซู่เจินกลับมาถึงที่ยานบิน ซู่เจินก็ขอตัวไปอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที และหลังจากที่เขาทำอะไรเสร็จแล้ว เขาก็กลับไปพักผ่อนที่ห้อง แต่ในขณะที่เขากำลังจะเข้าห้องเขาก็เห็นสกายวิ่งเข้ามาหาเขาและกระโดดกอดอย่างรุนแรง
“มีอะไรเกิดขึ้นงั้นหรอ?”
ซู่เจินถามขึ้นมาขณะสวมกอดสกายเอาไว้
สกายส่ายหัวและพูดว่า “โชคดีจริง ๆ ที่คุณไม่เป็นไร ฉันกลัวมากเลยนะ…..กลัวที่จะเสียคุณไป ถ้าฉันรู้ว่าการเข้าร่วมกับ SHIELD แล้วจะมีอันตรายแบบนี้…..ตอนแรกฉันไม่เข้าร่วมกับพวกเขาซะก็ดี “
ซู่เจินตบหลังเธอเบา ๆ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ต้องห่วง ผมไม่เป็นอะไรไปง่าย ๆ หรอก และก็นะสกายอันตรายมันก็มีอยู่ทุกที่ทั่วโลกนั่นแหละ ไม่ว่าคุณจะส่วนไหนของโลกมันก็มีอันตรายเกิดขึ้นได้ทั้งนั้น ถ้าคุณต้องการทำให้ตัวเองปลอดภัยหรือคนรอบข้างปลอดภัย คุณก็ต้องทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น เพราะพลังคือตัวกำหนดทุกสิ่งทุกอย่างยังไงละ อ้อ! ผมมีเรื่องที่ต้องการให้คุณช่วยอยู่พอดี คุณช่วยผมหน่อยได้ไหม? “
“ได้สิได้แน่นอน!” สกายเงยหน้าขึ้นและพูดโดยไม่ลังเล “แต่ … ฉันไม่รู้ฉันจะช่วยคุณได้ยังไง!”
“แน่นอนว่าคุณช่วยผมได้แน่นอนและมันก็สำคัญมากด้วย!”
ซู่เจินอุ้มสกายเข้าไปในห้องแล้วปิดประตู และเขาก็อุ้มสกายไปวางลงบนเตียง หลังจากนั้นเขาก็นั่งแล้วพูดขึ้นมาว่า “ที่รักรู้ใช่ไหมว่าผมสามารถทำนายอนาคตได้ แม้ว่ามันจะปรากฏขึ้นมาเองก็เถอะ และช่วงนี้มันปราฏภาพต่าง ๆ ขึ้นมามากมายทำให้ผมรู้ว่าในอนาคตโลกจะต้องเผชิญกับอันตรายนับไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็นภัยคุกคามจากต่างดาว และอื่น ๆ อีกมากมาย ซึ่งมันอันตรายเป็นอย่างมาก และอีกไม่นาน SHIELD ก็จะไม่ใช่สถานที่ที่ปลอดภัยอีกต่อไป! ซึ่งทำให้ผมคิดได้ว่า เราจำเป็นที่จะต้องสร้างกองกำลังของตัวพวกเราเองขึ้นมา และไม่ว่ามันจะเป็นเพื่อตัวเราเองหรือเพื่อความปลอดภัยของโลก เราก็จำเป็นที่จะต้องมีหลักค้ำประกันความปลอดภัยของพวกเราเอาไว้ก่อน!“
“คุณต้องการออกจาก SHIELD ใช่ไหม?” สกายถามขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ
ซู่เจินส่ายหัวแล้วพูดว่า “ยังไม่ใช่ในตอนนี้ ผมจะออกจาก SHIELD ก็ต่อเมื่อที่รักได้ข้อมูลที่ที่รักต้องการเรียบร้อยแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น SHIELD ไม่ได้ดีอย่างที่ที่รักคิดหรอกนะ มันจะดีกว่าถ้าเราตั้งทีมของเราขึ้นมาเองอย่างเช่นพวกอเวนเจอร์สเป็นต้น และถ้าเรามีทีมเป็นของตัวเองอำนาจต่าง ๆ ก็จะอยู่ในกำมือของพวกเรา เราจะสามารถทำอะไรก็ได้! ดังนั้นผมจึงอยากให้คุณช่วยตามหาคนให้ผมสักสองสามคน”
“แม้ว่าผมจะไม่รู้ว่าพวกเขาเป็น แถมมันยังไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะตามหาพวกเขา ดังนั้นผมในตอนนี้ก็ได้แต่หวังพึ่งในตัวของที่รักแล้วล่ะ!” ซู่เจินกล่าวขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม
“อืม!”
สกายพยักหน้าให้กับซู่เจินด้วยรอยยิ้ม
เธอเชื่อว่าซู่เจินไม่ใช่คนเลวอย่างแน่นอน และถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนแบบนั้นจริง ๆ เธอก็จะอยู่กับเขาอยู่ดี ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม!
“เริ่มที่คนแรกเลยก็แล้วกัน เธอเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ ชื่อจริงของเธอน่าจะชื่อว่าคลาริซ เฟอร์กูสัน หรือ บริ๊งค์ เธอเป็นมนุษย์กลายพันธุ์เชื้อสายจีน – อเมริกัน เธอมีความสามารถในการเปิดพอร์ทัลขนาดใหญ่ เพื่อพาคนอื่นหรือตัวเธอย้ายจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งได้!” เป้าหมายแรกของซู่เจินย่อมเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก บริ๊งค์ เพราะว่าเธอมีความสามารถในการเทเลพอร์ตระยะไกล มันจะยิ่งช่วยทำให้เขาสามารถทำอะไรหลาย ๆ อย่างได้สะดวกยิ่งขึ้น ถ้าเขาได้ความสามารถนี้มา
และที่สำคัญที่สุดก็คือถ้าเขาได้ความสามารถของเธอมา การจะตามหาคนอื่น ๆ ก็จะไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป
เพราะไม่อย่างงั้น เขาก็คงจะต้องใช้เวลาอีกนาน กว่าจะจัดการได้ครบทุกคนตามเป้าหมายของเขา
“ขอเวลาฉันแปปหนึ่ง!”
สกายพูดจบก็เดินออกไปด้านนอกเพื่อไปเอาโน๊ตบุ๊คของเธอมา และไม่นานเธอก็กลับมาพร้อมกับโน๊ตบุ๊ค หลังจากนั้นเธอก็พิมพ์ลงไปที่โน๊ตบุ๊คของเธออย่างรวดเร็วและไม่นานก็มีข้อมูลของบริ๊งปรากฏขึ้นมาบนหน้าจอโน๊ตบุ๊คของเธอ
“นั่นคือเธองั้นหรอ?” ซู่เจินถามขึ้นมา
“อืม!”
เมื่อเห็นว่าสกายสามารถหาข้อมูลของบริ๊งเจอได้อย่างรวดเร็ว แถมไม่ได้เจอแต่ข้อมูลเท่านั้น ยังเจอแม้กระทั่งตำแหน่งของเธออีกด้วยผ่านทางสัญญาณดาวเทียม ทำให้ซู่เจินรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมากและกระโดดเข้าไปกอดเธออย่างมีความสุขและจูบลงไปที่ปากของเธอเบา ๆ
“แล้วคุณจะหาใครอีกล่ะ?”
เมื่อเธอเห็นว่าเธอสามารถช่วยซู่เจินได้ และทำให้เขามีความสุข สกายก็รู้สึกมีความสุขด้วยเช่นเดียวกัน
“คนอื่น ๆ ผมยังไม่ค่อยรีบสักเท่าไหร่ ผมจะไปหาเธอก่อนเป็นคนแรก และหลังจากที่ผมจัดการเรื่องของเธอเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมยังมีเรื่องอื่นที่จะต้องไปจัดการอีกสักเล็กน้อย ดังนั้นผมอาจจะไม่ได้อยู่กับคุณไปสักพักหนึ่ง เพราะว่าตอนนี้เวลาเริ่มเหลือน้อยลงทุกที ทำให้ผมจะต้องรีบสร้างกองกำลังขึ้นมาและฝึกฝนพวกเขาให้เร็วที่สุด!”
“ฉันเข้าใจ คุณไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอก ฉันจะพยายามดูแลตัวเองให้ดี และรีบค้นหาตัวตนของฉันให้เจอเร็วที่สุด!” สกายพยักหน้าและพูดตอบซู่เจิน
ซู่เจินครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งและพูดว่า “ผมเดาว่าโควสันจะต้องรู้เรื่องนี้แน่นอนในตอนท้าย ดังนั้นถ้าโควสันถามคุณว่าคุณได้ช่วยผมในการหาข้อมูลหรือปล่าว คุณก็ยอมรับไปว่าคุณได้ช่วยผมจริง ๆ “
“ยอมรับว่าช่วยคุณ ? แล้วเขาจะ … ” สกายในตอนนี้รู้สึกกังวลเล็กน้อย
ซู่เจินส่ายหัวและพูดว่า “เขาไม่ทำอะไรคุณหรอก คุณลองดูพวก อเวนเจอร์ เป็นตัวอย่างสิ เพราะตราบใดที่ผมยังไม่ได้ทำความชั่วมันก็ไม่มีปัญหาอะไรนิจริงไหม? และคุณอย่าลืมนะว่าโลกนี้เขาคุยกันด้วยความแข็งแกร่ง ตราบใดที่เราแข็งแกร่งมากพอ SHIELD ก็ไม่กล้ายุ่งกับเราหรอกจริงไหม?”
“อืม!” สกายพยักหน้าเห็นด้วย
“ ผมจะไปหาโควสันและลาพักกับเขาก่อนนะ!”
ซู่เจินยิ้มให้สกาย และเดินออกจากห้องไปเพื่อไปหาโควสัน
โคลสันที่เพิ่งรายงานสถานการณ์ให้กับ S.H.I.E.L.D. เสร็จ ก็เห็นซู่เจินที่กำลังเดินเข้ามาหา โควสันยิ้มและพูดว่า “ซูเปอร์ฮีโร่ของเรามีอะไรให้ฉันช่วยงั้นหรอ ถึงได้มาหาฉันถึงที่นี่?”
“ผมกำลังจะออกไปข้างนอกสักระยะหนึ่ง และผมก็ไม่แน่ใจว่ามันจะใช้ระยะเวลานานแค่ไหน ดังนั้นในช่วงที่ผมไม่อยู่ผมหวังว่าคุณจะช่วยดูแลสกายให้หน่อย!” ซู่เจินพูดขึ้นมาอย่างตรงไปตรงมา
โคลสันแข็งค้างไปชั่วขณะและพูดว่า “คุณจะออกไปข้างนอกอีกแล้ว? ฉันขอรู้เหตุผลได้ไหม”
“เกรงว่าผมจะอธิบายเหตุผลที่เฉพาะเจาะจงให้ไม่ได้ แต่ในตอนนี้ผมสามารถพูดได้คำเดียวว่า … ผมกำลังเตรียมตัวที่จะช่วยกอบกู้โลก!” ซู่เจินกล่าว
“กอบกู้โลก?”
โควสันคิ้วขมวดและถามขึ้นมาว่า “คุณ … คุณเห็นอะไรในอนาคตงั้นหรอ?“
“อนาคตมันสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาและซับซ้อนกว่าที่คุณคิด ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยสำหรับตัวผมเองหรือสำหรับคนที่ผมห่วงใย ผมจะต้องทำอะไรสักอย่างก่อนที่มันจะสายไป ดังนั้นโคลสันถ้าคุณเชื่อใจผมจริง ๆ ละก็จำคำพูดของผมไว้ให้ดี … S.H.I.E.L.D. ไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดเสมอไป!” ซู่เจินหยุดพูดครู่หนึ่งแล้วพูดต่อว่า “เดี๋ยวผมจะเดินทางเดี๋ยวนี้เลย ดังนั้นถ้าคุณมีเรื่องด่วนอะไรคุณก็ติดต่อหาผมได้ตลอดเวลา!”
หลังจากซู่เจินพูดจบเขาก็หันหลังและเดินจากไป
“ SHIELD ไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิดงั้นหรอ ? คุณต้องการจะสื่ออะไรกันแน่? …ทำไมคุณไม่พูดมันให้ชัดเจนก่อนแล้วค่อยจากไปล่ะ!” โควสันตะโกนขึ้นมาหลังจากที่ซู่เจินเดินออกไปแล้ว
ในเวลาเดียวกันที่ประตูด้านหลังของยานบินก็เปิดออก ทำให้เห็นบรรยากาศของท้องฟ้าสีครามอันสวยงาม และเมื่อเห็นว่าได้เวลาแล้วซู่เจินก็กระโดดลงไปอย่างรวดเร็ว……