Almighty Coach – โค้ชอหังการ - ตอนที่ 126
ในสนามเเข่งกีฬาเยาวชน การเเข่งในรอบไฟนอลของกีฬากระโดดไกลกำลังจะเริ่มต้นขึ้น มีนักกีฬา12คนเขาร่วมการเเข่งขันในนัดชิงนี้ เเล้วในรอบนี้พวกเขาจะถูกตัดสินด้วยกฏที่เเตกต่างออกไปจากรอบควอริฟาย ในรอบนั้น นักกีฬาเเต่ละครมีโอกาสเเค่3ครั้ง เเต่ในรอบตัดสินนี้ นักกีฬาจะมีเริ่มเเรก3ครั้ง เเละในตอนนั้นคนที่คะเเนนต่ำสุด4คนจะถูกคัดออก เหลือไว้เพียงนักกระโดดไกลที่เหลือ8คน ต้องไปชิงกระโดดกันอีก3ครั้งเพื่อเเข่งชิงเหรียญกัน นี้เป็นกฏเดียวกับที่โอลิมปิคใช้กัน
สำหรับพวกเขาที่มีความสามารถจริงๆ การลองตั้ง6ครั้งมันมากพอที่จะพิสูจน์ได้เเล้วว่าใครเหนือกว่าใคร “ฉันคาดการณ์ว่า ถ้านายกระโดดได้ไกลว่า7เมตร นายก็น่าจะไปอยู่ในท๊อป8คนสุดท้ายได้เเล้วละ ใจเย็นๆ ไม่ต้องรีบ เป้าหมายของนายคือเล่นเซฟ เอาคะเเนนที่นายมั่นใจว่านาย ทำได้ก่อนก็พอ”หลี่ไต้เเนะนำ
ฝางไฮควานพยักหน้า เขายังกังวลอยู่ แต่เขาก็รู้สึกดีขึ้นกว่าเมื่อวาน รอบนี้ ฝางไฮควานจับได้เลข7 หมายความว่าเขาจะได้เป็นคนขึ้นกระโดดเป็นคนที่7 ก็ถือว่าเป็นตัวเลขนำโชคได้อยู่
ก่อนที่เขาจะไป นักกีฬาคนอื่นๆทั้ง6คนก็ได้กระโดดเรียงคน รวมถึงฮงเฉิงหลงที่กระโดดได้ถึง7.39เมตร ฮงเฉิงหลงถือว่าทำได้ดี การที่เขากระโดดได้7.28เมตรตั้งแต่การลองครั้งแรกได้ง่ายๆ บ่งชี้ว่าเขาสามารถไปเข้ารอบ8คนสุดท้ายได้ง่ายๆ แถมยังเหลือให้ลองอีกตั้ง3ครั้ง ด้วยความที่เขาได้ที่นั่งไปแล้ว เขาอาจจะท้าทายตัวเองด้วยการทื่ทำให้ดีกว่านี้ นอกจากฮางเฉิงหลงแล้ว คนอื่นๆก็ทำคะแนนได้ไม่ต่ำกว่า7เมตรทุกคนเช่นกัน แต่ทำคนก็ต้องพยายามให้หนักกว่านี้ ไม่งั้นก็คงได้แต่หวังว่าจะโชคดี
และผ่านไปซักพักก็ถึงตาของฝางไฮควาน เขาทำใจร่มๆแล้วเดินไปยืนในจุดออกตัววิ่ง
“ดูนั้นซิ นั้นคือนักกระโดดอายุ16ปีที่เป็นอัจฉริยะแห่งทีมเยาวชนเขต”
“เขาเป็นคนที่กระโดดได้7.54เมตรมาแล้วใช่ไหม? ฉันละสงสัยจริงๆว่าเขาจะทำได้ดีเหมือนเดิมในรอบตัดสินรึเปล่า”
“ก็ถ้าพูดกันง่ายๆ ส่วนมากนักกีฬาก็มักจะออมแรงกันในช่วงควอริฟายกันอยู่แล้ว ฉันคิดว่าเขาน่าจะทำได้ดีกว่าในรอบไฟนอลนี้”
ในขณะที่ผู้คนกำลังซุบซิบกระซิบกันอยู่นั้น ฝางไฮควานก็ได้เริ่มวิ่งแล้ว ความเร่งของเขาอยู่ในจุดที่ดูดี ในชั่วพริบตา เขาก็เร่งไปถึงความเร็วสูงสุดของเขา เขากระโดด แต่เขาก็ยังติดทำแบบเดียวกับเมื่อเช้า เขายังใช้ประโยชน์จากบอร์ดกระโดดได้ไม่เต็มที่ ฝางไฮควานกระโดดสูงขึ้นไปในอากาศแล้วตกลงมายังทราย เขายังโดดได้ไกลกว่า7เมตรอยู่
“7.26เมตร!!”กรรมการขานคะแนน
“ทำได้ดี!”หลี่ไต้ปรบมือให้ฝางไฮควาน ตอนนี้เขาเขารอบ8คนสุดท้ายแล้ว ในการลองรอบถัดไปเขาจะท้าทายตัวเองมากขึ้นได้แล้ว
หลังจากนั้นก็เป็นตาของหยางกังจากทีมเมืองโหยวฮาว เข้าแข่ง การกระโดดครั้งแรกของเขาอยู่ที่7.43เมตร ซึ่งถือว่าได้จองที่นั่งใน8คนสุดท้ายเรียบร้อย
…
เราได้คะแนนที่การันตีที่นั่งของเราได้แล้ว รอบต่อไปนายต้องท้าทายตัวเองให้มากกว่านี้ ใช้ประโยชน์จากบอร์ดกระโดดให้มากกว่านี้หน่อยตอนออกตัวหน่ะ การกระโดดรอบสุดท้ายของนายมันห่างจากเส้นออกตัวมากเลยนะ”หลี่ไต้พูด
“ผมกลัวว่าจะเหยียบเส้นหน่ะครับ”ฝางไฮควานอธิบาย
“อย่าไปกลัว เอาเลย เรายังเหลืออีกตั้ง5รอบ ตราบใดที่นายเริ่มชินแล้วนายจะทำได้เอง” หลี่ไต้แนะนำ “อีกอย่างตอนนายลงพื้น ระวังที่เอวมากกว่านี้หน่อย ดูดหน้าทองนายเข้าไปแล้วเตะขาให้แรงกว่านี้อีก…”
ฝางไฮควานทำอย่างที่หลี่พูดในการลองรอบ2 เขาเลือกที่จะใช้การออกตัวที่ยากขึ้น แต่โชคร้ายที่เขาดันไปเหยียบเส้น แล้วในการลองรอบที่3 เขาทำได้ดีมาก เขากระโดดได้7.57เมตร ซึ่งไกลกว่าสถิติในรอบควอริฟายอีก
นักกีฬาคนอื่นๆก็มีฟอร์มที่พอๆกับของเดิม มีทั้งฟอร์มดีบ้างฟอร์มแย่บ้าง หยางกังเป็นหนึ่งในนั้น เขาพยายามฝืนตัวเองแล้วก็จบลงด้วยการพลาด2ครั้งรวด
หลังจากที่ทุกคนใช้โอกาสการลองหมดแล้ว นักกีฬา4คนก็ถูกคัดออก เหลือเพียง8คนสุดท้าย ซึ่งจะเอาคนที่กระโดดดีที่สุดได้กระโดดเป็นคนสุดท้าย
ฝางไฮควานถือว่ากระโดดได้ดีที่สุดด้วยคะแนน7.57เมตร ดังนั้นเขาเลยถูกจัดให้กระโดดคนสุดท้าย เพราะว่าการกระโดดครั้งที่2และ3ของหยางกังนั้นเละหมด
…
ความผิดพลาดของหยางกังนี้ทำให้เฉาหลียงฮาวดูแย่ แย่กว่านั้นคือให้ฝางไฮควานขึ้นนำได้ แม้แต่หยางกังเองยังโดนแซง
ใครจะนำฉันก็รับได้หมดยกเว้นมัน ยกเว้นไอ้หลี่ไต้นั้น!! เฉาเหลียงฮาวกัดฟันด้วยความโกรธ เขาเรียกหยางกังมา แล้วพูดเสียงเบาๆ “นายต้องพยายามให้ดีกว่านี้อีก นายได้เปรียบอยู่นะ นายต้องคงที่1ไว้ซิ นายโอเคเหรอที่มีใครมาดีกว่านายหน่ะ อีกอย่างคนที่โค่นนายได้ ดันเป็นแค่เด็กอายุ16เองนะ นายแก่กว่าตั้งเยอะ!!”
หน้าของหยางกังตึงขึ้นมาทันที แน่นอนละว่าเขาไม่อยากให้ใครมาพูดถึงอายุของเขา มันเป็นเรื่องอ่อนไหว
“นี้จะเป็นการกระโดดครั้งที่4ของนาย! เอาจริงซะแล้วเอาชนะมาให้ได้! อย่าลืมว่าเป้าหมายของเราคือการได้เป็นแชมป์เท่านั้น!”เฉาเหลียงฮาวพูด ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยความอยากเอาชนะ ถ้าหยางกังได้เหรียญทอง เฉาเหลียงฮาวก็จะได้ความดีความชอบจากการเป็นโค้ช แล้วถ้าดวงดีมากพอ เขาก็จะได้เลื่อนตำแหน่งอีกด้วย
การแข่งหยุดลงซักพัก เนื่องจากมีการสลับคิวของนักกีฬา หลังจากนั้นการกระโดดครั้งที่4ก็ได้เริ่มขึ้น ตอนนี้นักกีฬาทุกคนเอาจริงหมดแล้ว ไม่มีใครออมแรงไว้ที่หลัง พวกเขาทำทุกวิถีทางให้ได้คะแนนที่ดีที่สุดในแต่ละการกระโดด แต่มันก็จะมีผลตามมาทีหลังคือ อัตราการพลาดที่สูงขึ้นอย่างมาก
ในการกระโดดครั้งที่4นี้ ตั้งแต่เริ่มก็มีนักกีฬา2คนแรกกระโดดพลาดด้วยการไปเหยียบเส้นออกตัว
ส่วนนักกีฬาคนที่3กระโดดสำหรับ เขากระโดดได้7.31เมตร ซึ่งไปแตะมาตรฐาน7.30เมตรของการเป็นนักกีฬาลำดับ1พอดี
นักกีฬาคนที่3นี้เดินออกจากหลุมทรายด้วยความพอใจ ถึงเขาจะไม่ได้เหรียญกลับไป แต่เขาก็บรรลุเป้าหมายในการได้คุณสมบัตินักกีฬาลำดับ1แล้ว
…
ฮงเฉิงหลงเดินขึ้นจุดเริ่มวิ่งด้วยสีหน้าตึงมาก
เขาถูกเลือกให้เขาทีมเยาวชนเขตตั้งแต่อายุ16 แล้วหลังจากนั้นไม่ถึงปี เขาก็ถูกเลือกให้ไปเข้าทีมกีฬาเขต แล้วตอนนี้เขาก็เป็นนักกีฬากระโดดไกลที่เก่งที่สุดในทีมที่อายุต่ำกว่า18ปี เพราะอย่างนั้น ฮงเฉิงหลงเลยมั่นใจมากตลอดว่าเขาจะได้เหรียญทองกลับไปในการแข่งครั้งนี้ แต่สิ่งที่เขาคิดไม่ถึงเลยคิดมีคนที่เก่งกว่าเขา เก่งกว่าคนเดียวไม่พอ มีถึง2คน
เจ้าหยางกังจากทีมเมืองโหยวฮาวนั้น ทำไมฉันไม่เคยได้ยินชื่อเขามาก่อนเลยละ? เขามาจากไหนกันเนี่ย ส่วนเจ้าฝางไฮควานจากทีมเยาวชนเขตนั้นมันไม่ใช่คนแล้ว! อายุมันแค่16เองนะ เขาต้องโตไปเป็นราชันต์นักกระโดดไกลแน่ๆ วันนี้มันเป็นวันซวยของฉันเห็นๆเลย….
ฮงเฉิงหลงคิดกับตัวเองแล้วถอนหายใจยาวๆ เขาเหมือนเห็นเหรียญทองบินออกไปไกลจากเขาทุกที แต่ในฐานะนักกีฬาเขาจะไม่ยอมแพ้แค่นี้ เขาจะสู้อีกซักครั้ง
“7.51เมตร ฮงเฉิงลงทำลายกำแพง7.50เมตรไปแล้ว!”
7.51เมตรเป็คะแนนที่ดีสำหรับฮงเฉิงหลง ปรกติแล้วเขาจะดีใจที่ทำได้แบบนี้ แต่เขาก็ยังคงทำหน้าเศร้าสร้อยอยู่ เพราะว่าเขายังทำลายสถิติของฝางไฮควานที่มีถึง7.57เมตรไม่ได้
นักกีฬาคนต่อไปที่ตามหลังฮงเฉิงหลงติดๆคือหยางกัง เพราะว่าเขากระโดดได้ถึง7.63เมตรในรอบควอริฟาย คนส่วนมาเลยคอยดูว่าเขาจะทำได้อีกรอบรึเปล่า
“เกิน7.6เมตรอีกแล้ว!”
คนดูมองไปที่รอยทรายที่หยางกังกระโดดไป มันข้ามจากเส้น7.6เมตรไปอีก
“7.64เมตร!”กรรมการขาน
“เขากระโดดได้7.63เมตรในรอบก่อนหน้านี้ นี้มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ!”
“เขากระโดดได้ไกลกว่าเดิม ทีมโหยวฮาวมีโอกาสดีที่จะได้เหรียญทองแล้ว!”
“กระโดดได้ไกลกว่า7.6เมตรก็หาได้ยากแล้วนะในการแข่งกีฬาเยาวชนแบบนี้”
“นายพูดถูก แม้แต่ในรุ่นU20 คะแนน7.60เมตรยังถือว่าเป็นคะแนนที่ดีเลย”
เฉาเหลียงฮาวดีใจที่ทุกคนชื่นชม เขามองไปที่ฝูงชนอย่างมั่นใจ
ในขณะที่คนกำลังคุยกันเรื่องหยางกังอยู่นั้น ฝางไฮควานก็มาถึงจุดออกวิ่ง
“อัจฉริยะอายุ16ปีกำลังจะกระโดดแล้ว!”
ทุกคนต่างเปลี่ยนความสนใจไปที่ฝางไฮควาน
หลี่ไต้ปรบมือให้กับฝางไฮควาน”เอาเลย! สู้ๆ!”หลี่ไต้เชียร์ดังลั่น
“คนที่ปรบมืออยู่นั้นน่าจะเป็นโค้ชของเด็กคนนั้น เขาดูเหมือนอายุยังพึ่ง20ต้นๆอยู่เลย เขาดูเด็กกว่านักกีฬาบางคนด้วยซ้ำ”
“พ่อหนุ่มคนนั้นต้องมีความสามารถพิเศษบางอย่างแน่ๆถึงฝึกนักกีฬาที่ยอดเยี่ยมได้ถึงขนาดนี้ เขาต้องมีความรับผิดชอบสูงด้วย ดูซิว่าเขามีไฟแค่ไหน!”
ไม่มีใครรู้ว่าหลี่ไต้กำลังใช้หนังสือเรียกกำลังใจอยู่ ทุกคนต่างมองว่าหลี่ไต้กำลังเชียร์ฝางไฮควาน
เฉาเหลียงฮาวพ่นลม เอาเลย แหกปากจนหมดลมไปเลย! ไร้ประโยชน์หน่า! นักกีฬาของแกไม่ใช่ว่าจะพัฒนาเดี๋ยวนั้นเลยซักหน่อย ไม่ว่าแกจะเชียร์หนักแค่ไหน มันก็มีแค่เวลาเท่านั้นละที่ช่วยเขาได้
ในขณะที่เฉาเหลียงฮาวกำลังคิดอยู่นี้ ฝางไฮควานก็เริ่มการกระโดด แล้วรอบนี้ กำลังใจของเขาเต็มเปี่ยมทำให้เขากระชับกระเฉงมากขึ้น
“ฮ่า!!!!”เขาตะโกน ขณะที่ตัวเขาลอยขึ้นไปบนอากาศ แล้วตอนที่เขาออกบินนั้น เขาก็เดินบนอากาศ3ก้าวอย่างสวยงาม ก่อนจะเหยียดขาตึงไปกระแทกหลุมทราย
“เจ๋งมาก!!!”หลี่ไต้ตะโกนเป็นคนแรก ทัศนวิสัยของเขาถูกบดบังไปด้วยทรายที่ลอยอยู่ ทำให้ไม่เห็นจุดที่ฝางไฮควานลงอย่างชัดเจน แต่ถ้าดูจากท่วงท่าของฝางแล้ว หลี่ไต้บอกได้เลยว่าคะแนนดีแน่ๆ
ทรายที่ลอยอยู่เริ่มจางลง ฝางไฮควานออกจาหลุมทรายเหลืออยู่เพียงลอยกระโดดที่เกินเส้น7.60เมตรไปอีก
“กระโดดได้มากกว่า7.60เมตรอีกแล้ว ได้เท่าไรกัน?”
“มันดูไกลกว่า7.64เมตรอีกนะนั้น”
ทุกคนต่างชโงกดูกรรมการ
“7.66เมตร!!!”กรรมการตะโกนดังลั่น
“อะไรนะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”เฉาเหลียงฮาวหน้าตึงกระทันหัน