A Wizard’s Secret ความลับของพ่อมด - ตอนที่ 46
เลห์แมนได้นำอัศวินสองสามคนไปที่ประตูเมือง พวกเขาโล่ในมือแน่นเพื่อป้องกันเมอร์ลินในขณะที่เข้าใกล้ประตู
“มาลองดูกันเถอะ”
เมอร์ลินได้เสกลูกไฟออกมา เขาต้องการทดสอบว่าประตูมันแข็งแกร่งขนาดไหน
“ไป!!” เมอร์ลินตะโกนพร้อมกับส่งลูกไฟบินไปที่ประตูเมือง
*ตูม!! ตูม!! ตูม!!*
เขาให้ลูกไฟชนประตูโดยไม่ทำให้ลูกไฟระเบิด ลูกไฟได้ทำการเผาไหม้ด้วยความร้อนสูงเท่านั้นแต่ก็ยังไม่สามารถทำลายได้
เนื่องจากพวกมันมีความทนทานเป็นพิเศษ เป็นปราการสุดท้ายก่อนที่จะถึงเมืองดังนั้นจึงมีความแข็งแกร่งอย่างมาก
“ฉันไม่สามารถทำลายได้ในการโจมตีเพียงเดียว งั้นฉันคงต้องลองอีกหลาย ๆ ครั้ง” เมอร์ลินไม่ยอมแพ้
ถึงแม้ประตูจะไม่พังแต่มันก็มีผลอยู่บ้าง หากเขาปาลูกไฟไปซ้ำ ๆ มันต้องพังอย่างแน่นอน
*หวู่ม!*
ลูกไฟอีกสองลูกได้บินไปที่ประตูด้วยความสูงที่น่าเหลือเชื่อ เขาเล็งไปที่รอยยุบที่ลูกไฟได้ทำไปก่อนหน้านี้
เมื่อโจมตีไปซ้ำ ๆ ก็ทำให้ประตูเริ่มทนไม่ไหวและเริ่มหลอมละลายออกมา
*ฉ่า*
ตอนนี้เขาได้ยิงลูกไฟไปจำนวนหนึ่งแล้วและก็ถึงเวลาที่จะเปิดใช้งานลูกไฟยักษ์แล้ว
“ลูกไฟยักษ์!!”
ลูกไฟขนากมหึมาได้ขนาดกฎขึ้นมาจากอากาศ แค่มองไปที่มันก็ทำให้ใครต่อหวาดกลัวได้แล้ว
*ตูม!!*
ลูกไฟขนาดใหญ่ได้พุ่งชนไปที่ประตู พลังของมันรุนแรงกว่าลูกไฟปกติหลายเท่าและด้วยการระเบิดของมันทำให้เกิดรูขนาดใหญ่ที่มนุษย์สามารถลอดผ่านได้
เมื่อเลห์แมนเห็นว่าเมอร์ลินสามารถทำลายประตูได้ เขาก็ยกดาบขึ้นมาและตะโกนว่า
“ด้วยเกรียรติของอัศวิน ทำการโจมตี!!”
“ด้วยเกรียรติของอัศวิน!!”
*ตึง! ตึง!*
เหล่าอัศวินได้เคลื่อนกำลังเข้าไปในเมืองแบล็ดวอเตอร์ พวกเขากระทืบเท้าพร้อมกันทำให้แผ่นดินสั่นสะเทือนราวกับเกิดแผ่นดินไหว
เบื้องหน้าของกองทัพมีเลห์แมนนำทัพเข้าไป ในไม่ช้าพวกเขาก็ทำการบุกสำเร็จ
แม้บริเวณนั้นจะมีกองกำลังป้องกันเมืองแต่พวกเขาเลือกที่จะหนี ไม่มีใครอยากจะต่อสู้กับอัศวินเกราะเหล็กที่นำโดยเลห์แมน วิลสัน
ส่วนเมอร์ลินไม่ได้ตามพวกอัศวินไป เขารู้สึกโล่งใจที่ตัวเองได้เลือกคาถาลูกไฟเป็นคาถาแรก หากเขาเลือกคาถาแช่แข็งหรือคาถาลมกรด เขาคงไม่สามารถทำลายประตูเมืองได้แน่นอน
หลังจากที่บุกสำเร็จ เลห์แมนไม่ได้ไล่ตามพวกกองกำลังป้องกันเมืองไป เขามาหาเมอร์ลินและพูดว่า
“เมอร์ลิน พ่อจะให้แพรตต์กับอัศวิน 300นาย พาลูกไปที่ปราสาทวิลสัน ไปช่วยเมซี่ส์และคนอื่น ๆ ส่วนพ่อจะพาคนที่เหลือไปที่ปราสาทของคาสเทลแลนและจะไปฆ่าออกกัสติน!!”
เลห์แมนไม่มีทางปล่อยให้คนที่ร่วมมือกับศาสนจักรมีชีวิตรอดออกไปแน่นอน
เมอร์ลินได้ครุ่นคิดครู่หนึ่งและส่ายหัว “ท่านพ่อ พาพวกอัศวินมาเพียง 100นายก็พอ เนื่องจากที่ปราสาทคาสเทลแลนที่การคุ้มกันที่แน่นหนา ท่านพ่อจำเป็นต้องใช้กำลังพลบุกเข้าไป”
เลห์แมนเห็นด้วยกับเมอร์ลิน เมื่อตกลงกันได้เขาก็นำอัศวิน 700คนไปที่ปราสาทคาสเทลแลนทันที
“ลุงแพรตต์ ขอให้พวกอัศวินเตรียมความพร้อม เป็นไปได้ว่าจะมีการต่อสู้รอพวกเราอยู่ที่นั่น” เมอร์ลินกล่าวด้วยสีหน้าที่จริงจัง
…
ณ ปราสาทวิลสัน ตอนนี้มีคนรับใช้มากกว่าร้อยคนถูกสังหาร ไม่ว่าจะเป็นผู้ชาย ผู้หญิง คนชราหรือแม้แต่เด็กก็ไม่ได้รับข้อยกเว้น ศพจำนวนมากกองอยู่บนพื้น กลิ่นคาวเลือดกระจายไปทั่วบริเวณ แม้แต่คนที่อยู่ไกลก็รู้สึกถึงกลิ่นเลือด
ตอนนี้ทีรอธกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ในปราสาท เขาชักสีหน้าไม่พอใจ ภายหลังจากการค้นหาอย่างละเอียดเขาพบเพียงแค่คนรับใช้เท่านั้น เขาไม่พบวี่แววของเมซี่ส์เลย
“หรือว่าเธอจะหนีไปแล้ว” ทีรอธรู้สึกสงสัย เขาได้สั่งให้ทหารนำตัวของคนรับใช้มาหาเขา เขามองไปที่คนรับใช้ที่ตัวสั่นคุกเข่าอยู่บนพื้น
คนรับใช้เงยหน้าขึ้นมองทีรอธและพูดว่า “ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าคุณหนูเมซี่ส์อยู่ที่ไหน ได้โปรดไว้ชีวิตฉันเถอะ”
“ไม่รู้อย่างงั้นเหรอ” ทีรอธลุกขึ้นยืนและยกดาบแทงทะลุหน้าอกของคนรับใช้อย่างไม่ลังเล
“คนถัดไป”
จากนั้นทหารก็ได้นำตัวสาวใช้เข้ามา เธอตกใจมากเมื่อเห็นศพนอนเต็มพื้น โดยไม่ต้องรอให้ทีรอธถาม เธอก็พูดตะกุกตะกักขึ้นมาว่า “ฉะฉันเห็นพ่อบ้านพาคุณหนูเมซี่ส์กับคนอื่น ๆ ไปที่ห้องของท่านบารอน”
“ดี นำทางไปเลย”
ทีรอธเดินตามสาวใช้ไป
ไม่ช้าเขาก็ถึงที่หมาย เขามองไปรอบ ๆ และยิ้มอย่างเย็นชา “พวกมันต้องซ่อนอยู่ในห้องนี้แน่ ควานหาตัวพวกมันซะ!!”
พวกอัศวินได้กรูเข้ามาให้ห้องของเลห์แมนและเริ่มทำการค้นหา
ในขณะเดียวกันเมซี่ส์กับคนอื่น ๆ ที่อยู่ห้องใต้ดินรู้สึกได้ถึงเสียงฝีเท้าที่อยู่อีกฝั่งของกำแพง
เมซี่ส์กับพ่อบ้านได้สบตากัน เธอได้ชักดาบออกมาเงียบ ๆ เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ ตอนนี้เธอพร้อมที่จะสู้แล้ว
ในหมู่พวกเขามีเพียงเมซี่ส์เท่านั้นที่มีทักษะการต่อสู้ แม้ว่ากลไกของที่นี่จะถูกซ่อนไว้อย่างดีแต่ด้วยการค้นหาจำนวนมาก พวกเขาจะพบมันในไม่ช้า แม้ถึงตอนนั้นเธอคงทำได้แค่สู้ตายเท่านั้น
“พ่อบ้าน ถ้าทีรอธเปิดประตูได้ ฉันจะขวางพวกมันไว้ พ่อบ้านช่วยพาแม่กับกัตต์ออกไปที” เมซี่ส์พูดเสียงเบา
เมซี่ส์รู้สึกหดหู่เล็กน้อย หากเธอกลายเป็นนักดาบธาตุได้ล่ะก็ เธอก็อาจจะมีโอกาสรอดอยู่บ้าง แต่ถึงเธอจะไม่รอดแต่อย่างน้อย ๆ ก็ให้แม่กับกัตต์ออกไปได้ก็พอ
ถึงแม้โอกาสรอดจะเป็นศูนย์แต่เธอก็ไม่ขอยอมแพ้
*ตูม!!!*
ทันใดนั้นเอง ได้เกิดระเบิดขึ้นทำให้ตัวปราสาทวิลสันสั่นสะเทือนเล็กน้อย ฝุ่นผงได้กระจายไปทั่วบริเวณ
“เกิดอะไรขึ้น?” ทีรอธเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ สายตาของเขามองไปยังต้นเสียงที่มาจากทางเข้าปราสาทวิลสัน
YOU MAY ALSO LIKE
Tips: Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aulores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit ame