จอมเวทอหังการ - ตอนที่ 157
บทที่ 157: การพัฒนาของหมาป่าเวท (1)
“มาเถอะ เรียกอสูรเวทของนายออกมา” ลี่ จันเหว่ยซึ่งเป็นผู้นำทีมของผู้ท้าชิงได้กล่าวออกมาอย่างเย่อหยิ่ง
“ตราบใดที่อสูรอัญเชิญของแกไม่ใช่โครงกระดูกปีศาจล่ะก็… แกจะได้ลิ้มรสความสามารถของฉันอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วยแน่นอน!”
“ชายคนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นคนเดียวที่ไร้ความสามารถ อีกทั้งพวกเรายังไม่รู้เกี่ยวกับอสูรอัญเชิญของเขาอีกด้วย”
โม่ฝานมองไปที่ผู้ท้าชิงทั้งห้าคนด้านหน้าพร้อมกับเผยรอยยิ้มเล็กน้อยอย่างเกียจคร้าน
แม้ว่าโม่ฝานจะชื่นชอบการต่อสู้ แต่ทว่าครั้งนี้ไม่ใช่การแสดงของเขา นี่คือเวลาที่หมาป่าเวทจะได้แสดงความแข็งแกร่งของมันให้ทุกคนประจักษ์
“สู้เพื่อฉันหน่อยนะพี่ชาย!”
เส้นทางแห่งดวงดาวปรากฏขึ้นตรงหน้าของโม่ฝาน รอยแยกของมิติอัญเชิญปรากฏขึ้นพร้อมค่อยๆขยายออกเป็นวงกว้าง!
ฉับพลันในมิติที่มืดสนิทค่อยๆปรากฏร่างกายสีน้ำเงินกำลังเหยียดตัวออกมาอย่างสง่างาม
ร่างกายที่เต็มไปด้วยพละกำลังค่อยๆย่างก้าวออกมา ขนของมันหนาและยาวกำลังกระเพื่อมไปตามแรงโน้มถ่วง กลิ่นอายแห่งอสูรร้ายได้ปกคลุมไปทั่วสนาม หมาป่าเวทกลายเป็นจุดสนใจของทุกคนภายในสนามทันที!
“มันคือหมาป่าเวท!”
“จิตสังหารของมันรุนแรงอย่างมาก ซึ่งแตกต่างจากหมาป่าเวทตัวก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง!”
“ดูเหมือนว่ามันจะไม่ใช่สิ่งที่จะจัดการลงได้โดยง่ายแล้วหละ ฉันไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าอสูรอัญเชิญของเขาจะอยู่ในวัยโตเต็มที่แล้ว หมาป่าเวทตัวนี้แข็งแกร่งมาก ฉันไม่มั่นใจแล้วว่าลี่จันเหวยและทีมจะสามารถรับมือกับมันได้ไหม…”
ส่วนนักเรียนสาขาอัญเชิญต่างมองภาพตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ ขากรรไกรของพวกเขาแข็งค้างอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“ดูเหมือนว่า… เหมือนมันจะแข็งแกร่งขึ้นกว่าคราวที่แล้ว!” เจียงหยุนหมิงกล่าวพึมพำ
ทุกคนล้วนแต่ได้ยินเสียงลมหวีดหวิวกระทบหูของตน
ลมแรงโบกสะบัดในทุกย่างก้าวของสัตว์ร้าย หมาป่าเวทคือศูนย์กลางของพายุรอบตัวมัน สายตาของมันกวาดไปรอบๆเวทีประลองอย่างเกรี้ยวกราด ตอนนี้ดวงตาของงมันมองไปที่ผู้ท้าชิงทั้งห้าอย่างมั่นเหมาะ!
ด้วยจิตสังหารที่แรงกล้าถูกส่งออกมา ชายหัวโตด้านหน้าสุดเริ่มขาสั่น เขารู้สึกไม่มั่นใจและหันไปขอความเห็นจากลี่จันเหว่ยทันที
“มีอะไรที่ต้องกลัวงั้นเหรอ? มันก็แค่หมาป่าเวท ไม่ใช่โครงกระดูกปีศาจ!” ลี่จันเหว่ยก่นด่าออกมาอย่างไม่สบอารมณ์นัก
“ฉันรู้สึกว่านี่ไม่ใช่หมาป่าเวทที่พวกเราเคยรู้จัก”
“เลิกพล่ามได้แล้ว ไปฆ่ามันซะ”
ทั้งห้าคนประสานงานกันอย่างรวดเร็ว พวกเขาเป็นทีมที่ถือได้ว่ายอดเยี่ยมพอสมควร ทั้งหมดพุ่งเข้าไปหาหมาป่าเวทของโม่ฝานในทันที
นักเวทธาตุลมอยู่ด้านหน้าสุด ธาตุน้ำอยู่ด้านหลังสุด ส่วนสายฟ้า ไฟและดินอยู่ตรงกลางของทีม
แน่นอนว่าทีมที่ประกอบไปด้วยธาตุทั้งห้าเช่นนี้ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีมาก อีกทั้งภายในสถาบันเมิงจู่นี้ไม่ได้ขาดแคลนนักเวทสายฟ้าแต่อย่างใด การรวมทีมแห่งธาตุทั้งห้าได้เช่นนี้จึงไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นนัก
ทีมของลี่จันเหว่ยนั้นได้ถูกเตรียมไว้ก่อนหน้าแล้ว พวกเขาจำเป็นจะต้องกำจัดนักเรียนสาขาอัญเชิญให้ได้หนึ่งคนอย่างน้อย แต่ถ้าหากไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวที่ไม่คาดฝันของหลัวซ่ง พวกเขาก็จะมีทางเลือกมากกว่านี้
ซึ่งในตอนนี้เหลือเพียงโม่ฝานคนเดียวเท่านั้น แน่นอนว่าทีมของลี่จันเหว่ยไม่อาจปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปแน่นอน!
“เฮ้ หัวโต! นายน่ะต้องจำไว้ว่าพลังของหมาป่าเวทนั้นแข็งแกร่งมาก ถ้าหากว่านายไม่สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างคล่องแคล่วและรวดเร็ว เพียงพลาดแค่ก้าวเดียวมันจะฉีกร่างของนายออกเป็นสองชิ้น” ลี่จันเหว่ยกล่าวเตือนสหายร่วมทีม
“อืม ฉันจะใช้เส้นทางวายุ เคลื่อนที่เงาล่ะกัน!” ชายหัวโตตอบกลับพร้อมกับไปยืนอย่างมั่นคงที่ด้านหน้า
“นี่ยัยตุ่ม! จงอย่าได้ประมาท แม้ว่าหมาป่าเวทจะอยู่ไกลจากพวกเรามาก ก็ไม่ได้หมายความว่ามันไม่อาจโจมตีเราได้ หมาป่าเวทน่ะสามารถโจมตีผ่านทางลมหายใจของมันได้อีกด้วย”
หญิงสาวที่ใบหน้าเต็มไปด้วยตุ่มสิวพยักหน้ารับอย่างรวดเร็ว
“อืม ดีมาก พวกเรามาเริ่มกันเลย! หมาป่าเวทเพียงตัวเดียวจะหยุดพวกเราทั้งห้าที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้อย่างไรกัน? จงแสดงให้มันเห็นถึงพลังที่แท้จริงเถอะ!” ลี่จันเหว่ยกล่าวออกมาด้วยใบหน้ามั่นใจและรอยยิ้มที่เบิกบาน
แน่นอนว่าผู้ท้าชิงนั้นไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะต่อต้านอสูรเวทด้วยตนเองได้ เช่นนี้พวกเขาจึงต้องจัดตั้งทีมขึ้นมาเพื่อส่งเสริมความแข็งแกร่งให้กันและกัน
ในระดับปฐมภูมิ ทุกคนนั้นมีคาถาเพียงแค่หนึ่งบทเท่านั้น เช่นนี้การจัดตั้งทีมจึงสำคัญอย่างมาก แม้ว่าธาตุสายฟ้าจะเป็นธาตุที่แข็งแกร่งที่สุดแต่มันก็ไม่อาจจะต่อสู้ด้วยตนเองได้ ส่วนธาตุน้ำนั้นเต็มไปด้วยพลังแห่งการป้องกัน ซึ่งมันไร้ความเกรี้ยวกราดใดๆในการต่อสู้ แต่ทว่าทักษะการป้องกันนั้นถือได้ว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับทีมด้วยเช่นกัน ในสายตาของลี่จันเหว่ยนั้นไม่มีธาตุใดด้อยไปกว่าใครเลย ถ้าหากพวกเขาไม่รู้วิธีที่จะร่วมมือกันต่อสู้ ทั้งหมดนี้ก็คงเป็นแค่ทีมที่โง่เขลาทีมหนึ่งเท่านั้น!
โม่ฝานเห็นการจัดทีมของฝ่ายตรงข้าม เขาอดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มจางๆออกมา
น่าสนใจจริงๆ ประสบการณ์การต่อสู้ของทั้งห้าคนนี้ไม่ได้ดูด้อยไปกว่าหน่วยล่าล้างเมืองเลย ซึ่งตอนนั้นเขาก็อยู่ในทีมนั้นด้วยเช่นกัน
“ระวังตัวด้วยนะ พวกเขาค่อนข้างที่จะฉลาดเลยแหละ…”
อวู้วววววว~!!
โม่ฝานไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่านี้ หมาป่าเวทเมื่อได้ยินแล้วมันส่งเสียงหอนออกมาเพื่อตอบรับเจ้านาย
หมาป่าเวทเริ่มโจมตีในทันที มันไม่ได้รอคำสั่งใดจากโม่ฝานเลย ในตอนนี้มันพุ่งทะยานไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว ความเร็วของมันนั้นเปรียบกับเสือชีต้าร์ที่เร่งระดับถึงความเร็วสูงสุดภายในสองวินาทีเท่านั้น แรงระเบิดจากการถีบตัวของขาหลังทำให้เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว ความรุนแรงนี้ไม่ใช่สิ่งที่หมาป่าตาเดียวจะเทียบเท่าได้เลยแม้แต่น้อย
หมาป่าเวทพุ่งทะยานออกไปอย่างเกรี้ยวกราด เป้าหมายแรกของมันคือนักเวทธาตุลมที่อยู่ด้านหน้าสุด
แม้ว่าหัวโตจะดูประหม่าอยู่บ้าง แต่เขาก็ยังคงคล่องแคล่วและว่องไวอยู่เสมอ
เขาใช้คาถาธาตุลมระดับสาม ซึ่งเส้นทางวายุนี้เปรียบกับกงล้อที่พาเขาย้ายที่ไปมาในพริบตา ร่างกายของเขาเปรียบกับนกนางแอ่นที่สามารถขยับไปมาได้อย่างอิสระเสรี
เส้นทางวายุ เคลื่อนที่เงานั้นเป็นคาถาที่รวดเร็วอย่างมาก มันเคลื่อนย้ายร่างกายของนักเวทนั้นๆด้วยเงา ซึ่งจะผลุบโผล่อย่างต่อเนื่องราวกับสายลมที่พัดผ่านไปมาอย่างไร้ตัวตน แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไล่ตามพวกเขาได้ทัน
การโจมตีแรกของหมาป่าเวทนั้นงับได้เพียงความว่างเปล่า ร่างกายของหัวโตได้ออกห่างไปกว่ายี่สิบเมตรในขณะที่กรงเล็บของหมาป่ามาถึงจุดเดิมของเขาก่อนหน้า
ปรากฏเสียงของลมขึ้นอีกครั้ง…
หมาป่าเวทค่อยๆดึงกรงเล็บกลับคืนมา พร้อมกับเปลี่ยนเส้นทางในเสี้ยววินาที มันเหยียดร่างกายออกอีกครั้งเพื่อที่จะพุ่งทะยานครั้งต่อไป ในเสี้ยววินาทีมันหันหลังกลับและพุ่งเข้าไปหานักเวทธาตุลมอีกครั้งอย่างไม่รีรอ!
“โจมตีครั้งที่สองงั้นเหรอ!” ลี่จันเหว่ยอุทานออกมาอย่างประหลาดใจ
โดยปกติแล้วเมื่อหมาป่าเวทโจมตีออกไปแล้วหนึ่งครั้ง มันจะต้องรอฟื้นฟูพลังสักพักหนึ่งก่อนที่จะเริ่มโจมตีครั้งที่สอง ก็เหมือนกันกับมนุษย์ซึ่งจำเป็นต้องหยุดพักหายใจบ้างหลังจากการใช้พลังออกไป
อย่างไรก็ตามหมาป่าตัวนี้ปลดปล่อยพลังออกมาอย่างดุเดือดในการโจมตีแรก เพียงลมหายใจเดียวมันสามารถโจมตีครั้งที่สองได้เลย อีกทั้งความเร็วและความดุร้ายของมันยังคงเท่าเดิมไม่ต่างจากตอนแรก!
“ยัยตุ่ม ปกป้องเขาไว้! เร็วเข้า!” ลี่จันเหว่ยออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว
การโจมตีต่อเนื่องของหมาป่าเวทส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อนักเวทธาตุลมแน่นอน ซึ่งชายหัวโตคิดว่าตนเองปลอดภัยแล้วหลังจากที่ย้ายที่ห่างออกไปกว่ายี่สิบเมตร แต่เปล่าเลย เขากำลังตกอยู่ในอันตราย!
สายน้ำมากมายไม่รู้ว่ามาจากแห่งหนใดกำลังก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน เกราะวารีถูกสร้างขึ้นอย่างฉับพลันเพื่อปกป้องนักเวทธาตุลมเอาไว้!
เกิดเสียงวูบไหวของลมขึ้นอีกครั้ง!
ทันทีที่หมาป่าเวทเห็นกำแพงวารีถูกสร้างขึ้นเพื่อป้องกัน สายตาของมันแสดงถึงความเหยียดหยามพร้อมกับเหยียดกรงเล็บอันแข็งแกร่งขึ้นและตะปบลงไปที่นักเวทธาตุลมอย่างไร้ความปราณี!
••••••••••••••••••••