จอมเวทอหังการ - ตอนที่ 138
บทที่ 138: ปลุกพลังเวทธาตุเงา!
โม่ฝานเดินเข้ามาภายในห้องที่เต็มไปด้วยหินปลุกพลังเวท พวกมันสว่างไสวจนทำให้เขาลายตาเล็กน้อย ในขณะที่เขากำลังเดินเข้าไปที่หินกลางห้อง เขาได้พบว่ามีหินสีม่วงจำนวนมากถูกวางอยู่รอบๆหินปลุกพลังเวท
โม่ฝานรู้สึกสับสนทันทีเมื่อเห็นเช่นนั้น หินเหล่านี้คือหินธาตุสายฟ้าอย่างแน่นอนโดยไม่ต้องสงสัยเลย
“ผมต้องการปลุกธาตุเงานะ ทำไมหินนำทางสายฟ้ามากมายจึงมาวางอยู่ตรงนี้ล่ะ?” โม่ฝานถามกัวลี่ยุ่นในขณะที่เขากำลังจะเดินออกไปและปิดประตู
กัวลี่ยุ่นนั้นกำลังคิดถึงวิธีที่จะกำจัดหินไร้ค่าเหล่านั้นออกไปอยู่เช่นกัน เขาจึงไม่ได้สนใจกับมือใหม่มากนักและไม่อยากจะเสียเวลากับโม่ฝานอีกต่อไป เขาตะโกนบอกหญิงสาวข้างกายว่า “เขาต้องการธาตุมืด เอาหินธาตุมืดมาวางให้เขา”
“โอ้ งั้นหรือ” เซียวเหมินพยักหน้ารับพร้อมกับรีบเปลี่ยนหินนำทางให้กลายเป็นธาตุมืดทั้งหมด
กัวลี่ยุ่นนั้นไม่สนใจที่จะถามอะไรต่อ เขากลับไปงุ่นง่านกับงานวิจัยของตนเองอีกครั้ง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพำออกมา “ต้องการปลุกธาตุเงาในครั้งแรกงั้นเหรอ? มันจะมากเกินไปหน่อยมั้ง?! แต่ไม่ว่าอย่างไรหินนำทางสายฟ้ากับธาตุเงานั้นก็ยังถือว่าราคาใกล้เคียงกันอยู่ดี…”
—
หลังจากที่นำหินนำทางมาวางไว้โดยรอบเสร็จสิ้นแล้ว โม่ฝานนั้นถูกขังอยู่ในห้องปลุกพลังเวทเพียงคนเดียว
เขารู้สึกคุ้นเคยกับหินปลุกพลังนี้อย่างมาก แต่ทว่าความรู้สึกของมันนั้นต่างจากตอนที่ปลุกพลังเวทที่โรงเรียนโดยสิ้นเชิง
หินปลุกพลังเวทนั้นเป็นอุปกรณ์ที่ถูกจำกัดไว้ การที่จะใช้งานมันจำเป็นจะต้องใช้การยืนยันตัวตนของผู้ใช้งานทุกครั้ง ซึ่งการแน่นอนว่าหินปลุกพลังเวทนั้นอยู่ภายใต้การควบคุมของสมาคมเวทมนตร์ เช่นนี้พวกเขาจึงจะมีหน้าที่จัดส่งมันไปให้กับสมาพันธ์ต่างๆ มหาวิทยาลัยและโรงเรียนทั้งหมด
ครึ่งหนึ่งของค่าเล่าเรียนนั้นถูกใช้จ่ายไปกับหินปลุกพลังเวทเช่นกัน
แม้ว่าโรงเรียนเหล่านั้นจะสามารถซื้อหินปลุกพลังเวทราคาแพงได้ แต่พวกเขาก็ไม่ยินดีที่จะจ่ายเงินจำนวนมากให้กับนักเรียนของตนแต่อย่างใด
โม่ฝานมองหินนำทางธาตุเงาทั้งหมดพร้อมกับหัวใจที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ความตื่นเต้นนั้นไม่อาจควบคุมได้อีกต่อไป แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่ามันจะสำเร็จหรือไม่ก็ตาม…
เขาปิดเปลือกตาลงช้าๆพร้อมกับวางมือบนหินปลุกพลังอย่างแผ่วเบา ความกระอักกระอ่วนนั้นเกิดขึ้นราวกับว่าเขาเป็นเด็กหนุ่มที่ได้สัมผัสกับหน้าอกของหญิงสาวเป็นครั้งแรก
เมื่อมือของเขาได้สัมผัสกับก้อนหินที่เย็นวาบนั้น หินเริ่มมีปฏิกริยาในทันที จุดกึ่งกลางของมันเปล่งแสงสว่างออกมาเล็กน้อย…
เรื่องราวทั้งหมดนี้คล้ายกับตอนที่เขาปลุกพลังเวทในครั้งแรก ในขณะหลับตา โม่ฝานรับรู้ได้ถึงพลังที่กำลังแทรกซึมเข้ามาภายในร่างกายของตนเองอย่างช้าๆ ทันใดนั้นเองเขาได้เข้าสู่จักรวาลลึกลับอีกครั้ง โลกวิญญาณปรากฏขึ้นในสมองของเขาอย่างรวดเร็ว!
ราวกับว่ากำลังถือกำเนิดชีวิตใหม่ขึ้นในจักรวาลที่วุ่นวายเหล่านี้ มันกำลังเปลี่ยนพื้นที่ว่างเปล่าให้กลายเป็นอาณาเขตวิญญาณของตนเอง… พวกมันกำลังก่อตัว!
พลังงานเล็กๆเหล่านั้นราวกับฝุ่นผงที่กำลังบุกรุกเข้ามาในพื้นที่แห่งนี้ พวกมันกระทำอย่างระมัดระวัง ซึ่งพื้นที่ที่มันต้องการนั้นราวกับว่ากว้างใหญ่อย่างมาก พลังงานเหล่านี้ไม่ได้ดุร้ายหรือดื้อรั้นแต่อย่างใด ซึ่งพวกมันแตกต่างจากธาตุสายฟ้าและไฟก่อนหน้าโดยสิ้นเชิง ความสงบและเยือกเย็นพุ่งพล่านเข้ามาในพื้นที่กว้างแห่งนี้อย่างเงียบเชียบ ดูเหมือนว่าพวกมันจะมีความคิดเป็นของตนเองอีกด้วย…
‘มันคืออะไรกัน?’ โม่ฝานอดไม่ได้ที่จะคิดพึมพำภายในใจ
ดูจากสีที่โปร่งแสงของมัน… ในตอนนี้มันกำลังผสานเข้ากับโลกวิญญาณของเขาอย่างแนบชิด!
‘สีดำ… มันเป็นสีดำแน่ๆ!’
‘แต่ว่าสีดำนั้นมีความโปร่งแสงมันวาวเช่นนี้งั้นเหรอ?’
ซึ่งความจริงก็คือละอองดาวมืดเหล่านี้นั้นมันวาวเป็นอย่างมาก ถ้าหากไม่มองมันอย่างถี่ถ้วนก็คงจะไม่อาจมองเห็นร่างกายของพวกมันได้โดยง่ายดาย แต่อย่างไรก็ตามสิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่ตรงนั้นคือธาตุมืดอย่างแน่นอน!
การนำทางสำเร็จ!
‘อาจารย์ถังหยู่เคยบอกว่าหินปลุกพลังเวทของกัวลี่ยุ่นนั้นแทบจะไม่มีความผิดพลาด อัตราการสำเร็จของเขานั้นมากกว่าโรงเรียนหลายเท่า แต่ใครเล่าจะคาดคิดว่ามันจะสำเร็จจริงๆ!’
‘ธาตุเงา!’
‘นี่คือธาตุเงาอย่างแน่นอน มันทั้งลึกลับและเต็มไปด้วยอันตราย!’
‘เยี่ยม! ด้วยความสามารถนี้ของฉัน มันจะทำให้ฉันสามารถหลบหนีจากธาตุเงาของถังหยู่ได้! มันเป็นคาถาที่ยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว เท่ห์ชะมัด!’
‘ในมหาวิทยาลัยนั้นเต็มไปด้วยเรื่องราวของหนุ่มสาว แล้วฉันจะมีความสามารถที่เหมือนกับคนอื่นได้อย่างไรล่ะ ฮ่าฮ่า ฉันจำเป็นต้องแยกตัวเองออกมาให้โดดเด่นกว่าใคร จากนั้นเราค่อยดึงดูดหญิงสาวมากมายให้เข้ามาแทนที่ อืม… แล้วจะมีอาจารย์ธาตุเงาที่เก่งกาจอยู่รึเปล่านะ พวกเขาจะสวยไหม?’
‘แค่ก! อะแฮ่ม! ลืมมันไปก่อน…’ ภายใต้สถาณการณ์ที่ย่ำแย่ เมื่อก่อนนี้โม่ฝานคิดว่าเขาจำเป็นจะต้องมีธาตุลมร่วมด้วย มันคือคาถาที่ใช้สำหรับเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว บางทีธาตุลมนั้นก็เป็นตัวเลือกที่ดีด้วยเช่นกัน ซึ่งการขาดคุณสมบัติธาตุลมไปทำให้เขาคิดว่าการเคลื่อนไหวของเขาจะต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน
แต่ในตอนนี้เขาสามารถปลุกธาตุเงาขึ้นมาได้สำเร็จแล้ว เขาจำเป็นจะต้องเรียนรู้คาถาเบื้องต้นให้สำเร็จโดยเร็วที่สุด จากนั้นด้วยความสามารถของธาตุเงา ทำให้เขาไม่จำเป็นที่จะต้องแอบถ้ำมองซินเซียอีกต่อไป! โอ้ เขาหมายถึงว่าเขาสามารถต่อสู้กับอสูรเวททั่วไปได้อย่างสูสีแล้ว!
‘ฮ่าฮ่าฮ่า ตอนนี้ฉันครอบครองธาตุทั้งสามในมือ!’
โม่ฝานกำลังจะถอนมือออกจากหินปลุกพลัง แต่ทันใดนั้นเองพลังที่ดื้อรั้นและรุนแรงราวกับสายฟ้าฟาดได้กระแทกเข้ากับร่างกายของเขาทันที โดยที่เขาไม่มีเวลาที่จะระวังตัวแต่อย่างใด มันถูกส่งมาจากหินปลุกพลังเวท!
ร่างกายของโม่ฝานสั่นสะท้าน จากนั้นความรู้สึกของเขาค่อยๆฟื้นกลับมาอีกครั้ง พลังลึกลับไหลเข้าสู่ฝ่ามือของเขาผ่านแขนและแทรกซึมทั่วร่างกาย มันกำลังทำเหมือนกับธาตุเงาเมื่อครู่นี้ ที่ค่อยๆผสานเข้ากับร่างกายและเส้นเลือดทั้งหมดของเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นทั้งหมดวิ่งเข้าสู่โลกวิญญาณ!!!
‘โอ้!’
‘พระเจ้า!’
ในเวลานี้โม่ฝานตกตะลึงจนขากรรไกรค้าง เขาพยายามจะเปล่งเสียงออกมาแต่เสียงทั้งหมดถูกดูดกลืนลงลำคอไปหมดสิ้น
ในการปลุกพลังเวทครั้งแรกของเขานั้น ธาตุสายฟ้าปรากฏขึ้นมาก่อน จากนั้นตามด้วยธาตุไฟที่พุ่งเข้ามาอย่างรุนแรงด้วยเช่นกัน ธาตุไฟก็ไม่รีรอที่จะให้โม่ฝานตั้งตัวได้เหมือนกันในคราวนั้น
ในตอนนี้มันกำลังเกิดขึ้นอีกครั้ง!
หลังจากที่ธาตุทั้งสามถูกปลุกขึ้นมาในร่างกายของเขาแล้ว แต่ทว่ากลับมีพลังงานบางอย่างกำลังมุ่งหน้าเข้าสู่โลกวิญญาณของเขาอย่างต่อเนื่อง มันไม่รีรอที่จะให้โม่ฝานชื่นชมกับธาตุก่อนหน้าเลยแม้แต่น้อย ตอนนี้จิตใจของเขามีเพียงความตื่นเต้นเท่านั้นที่ครอบงำอยู่!
มันเหมือนกับว่าพ่อกำลังกอดลูกชายของเขาที่เพิ่งจะหายตัวไปนานหลายปี นี่มันคืออะไรกันความรู้สึกเหล่านี้? ซื้อหนึ่งแถมหนึ่งงั้นเหรอ? ‘บัดซบ ฉันจะอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างไรกัน ความสุขเหล่านี้ฉันไม่สามารถควบคุมมันได้เลย!’
สี่ธาตุงั้นเหรอ!
‘ฉันมีสี่ธาตุในร่างกาย!’
คนอื่นที่อยู่ในระดับมัชฌิมนั้นมีเพียงสองธาตุเท่านั้น และดูเหมือนว่าพวกเขาจะต้องฝึกฝนให้เข้าสู่ระดับสูงเสียก่อนจึงจะปลุกอีกสองธาตุขึ้นมาได้…
อย่างไรก็ตามในตอนนี้โม่ฝานนั้นเพิ่งเข้าสู่ระดับมัชฌิมเท่านั้น แต่ทว่าเขาครอบครองสี่ธาตุเพียงผู้คนเดียว!
นี่มันคือการฝ่าฝืนกฏแห่งสวรรค์ชัดๆ!
‘ใจเย็น… ใจเย็นก่อน…’
‘โธ่ บัดซบ ฉันจะใจเย็นได้อย่างไร!’
จิตใจของโม่ฝานตื่นเต้นอย่างมากจนหัวใจของเขาแทบจะระเบิดออกมาด้านนอก สุดท้ายแล้วความสนใจทั้งหมดของเขารีบพุ่งเข้าไปยังธาตุที่สี่… ที่กำลังก่อตัวขึ้นมา
‘ฉันปลุกอะไรขึ้นมาน่ะ?’
ตอนนี้โม่ฝานรู้สึกว่าตัวเองถูกรางวัลที่หนึ่งสักร้อยใบ แต่พวกมันไม่อาจเทียบได้กับสิ่งที่เขาได้รับในตอนนี้ โม่ฝานได้รับสิ่งที่ล้ำค่ายิ่งกว่านั้นหลายเท่ามาก!
“อะไรน่ะ!!??” โม่ฝานโพล่งออกมาดังลั่นก่อนที่จะรีบตรวจสอบธาตุที่สี่ภายในโลกวิญญาณของตน
สีของละอองดวงดาวนี้คือ…
••••••••••••••••••••
เมื่อวานขอโทษน้า งานหนักมาก ถึงห้องห้าทุ่ม สลบเลยง่าา วันนี้เรื่อยๆนะคะ ^^
(แอบแปลในเวลางาน5555)
••••••••••••••••••••