The Ultimate Student สุดยอดนักเรียนสมองอัจฉริยะ - ตอนที่ 157

บทที่ 157 ทักษะพิเศษ!

ม่านแสงตรงหน้าของจี้เฟิงกําลังฉายภาพเหตุการณ์ที่ชายหนุ่มและชายวัยกลางคนกําลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด จี้เฟิงรู้สึกตกตะลึงกับความแข็งแกร่งของพวกเขาที่เหมือนกับยอดมนุษย์ในภาพยนตร์ และในตอนที่ก้อนหิน ก้อนหนึ่งถูกทุบด้วยหมัดของพวกเขาแตกกระจายและบินว่อน ด้วยสัญชาตญาณการเอาตัวรอด มันทําให้จี้เฟิงเผลอโยกตัวหลบโดยอัตโนมัติ การต่อสู้ที่ดุเดือดและเหมือนจริงนี้ทําให้จีเฟิงถึงกับกลืนน้ําลายลงคออย่างยากลําบาก

“ฟึ่บ !”

ม่านแสงหายไป และนั่นทําให้จี้เฟิงไม่ทราบผลการต่อสู้ระหว่างชายหนุ่มและชายวัยกลางคน เขารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย “สมองหมายเลข 1 คุณกําลังทําอะไรเนี่ย ผมกําลังสนุกเลย ฉากบู๊สุดยอดมากมันสมจริงยิ่งกว่าหนังฮอลลีวูดซะอีก!”

“หนังฮอลลีวูดคืออะไร?” สมองหมายเลข 1 ถาม

จี้เฟิงโพล่งออกมา “มันคือภาพยนตร์ไง!”

สมองหมายเลข 1 ส่ายหัวทันทีและกล่าวว่า “มาสเตอร์ สิ่งที่ฉายเมื่อสักครู่นี้ไม่ใช่ภาพยนตร์ แต่เป็นข้อมูลภาพเคลื่อนไหวของสมอง ซึ่งเป็นเหตุการณ์จริง”

“หัะ อะไรนะ?!” จี้เฟิงสะดุ้งและอุทานเสียงดัง “สมองหมายเลข 1 คุณจะบอกว่า การต่อสู้อย่างดุเดือดที่ผมเห็นเมื่อกี้นี้ไม่ใช่ภาพยนตร์ แต่เป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ? พูดเป็นเล่นคนที่ไหนจะระเบิดภูเขาได้ด้วยมือเปล่าๆ ไหนจะการกระโดดที่โคตรสูงนั่นอีก ถ้าแบบนั้นก็คงเป็นซุปเปอร์แมนแล้วแหละ!”

สมองหมายเลข 1 พูดว่า “มาสเตอร์นี่คือข้อมูลที่ถูกบันทึกไว้ของคนทั้งสอง คนที่อยู่ในวีดิโอต่างก็เป็นสายลับที่ดีมาก ชายหนุ่มคนนี้คือสายลับของอาณาจักรแกมมา ตามข้อมูลที่ถูกบันทึกไว้ในวีดิโอนี้ นี่เป็นฉากที่เขาได้ปฏิบัติการต่อสู้กับสายลับของประเทศที่เป็นศัตรู

“บ้าไปแล้ว มันจะเป็นไปได้ยังไง” จี้เฟิงส่ายหัวและพึมพํากับตัวเองอยู่สองสามคําโดยไม่รู้ตัว

แม้ว่าในภาพยนตร์ที่จี้เพิ่งเคยดู จะมีปรมาจารย์ผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้เหล่านั้นบินข้ามกําแพง และแสดงทักษะการต่อสู้ชั้นสูง แต่จี้เฟิงก็รู้ดีว่าสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเรื่องสมมติที่อาศัยเทคนิคการถ่ายทําเท่านั้น เขาไม่เคยได้ยินว่าจะมีใครที่มีศิลปะการต่อสู้ระดับสูงเช่นนี้มาก่อน ไม่เช่นนั้นสิ่งที่พวกเขาทําในภาพยนตร์เหล่านั้นหากมีคนทําได้จริง งั้นบนโลกใบนี้จะไม่เต็มไปด้วยภูตผีปีศาจและสัตว์ประหลาดหรอกหรือ?

แต่ตอนนี้คําพูดของสมองหมายเลข 1 ทําให้ความเชื่อที่มีอยู่เดิมของจี้เฟิงต้องสั่นคลอน แม้ว่าสัตว์ประหลาดหรือภูมิผีปีศาจจะไม่มีอยู่จริง แต่ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้นั้นมีความเป็นไปได้สูงว่าน่าจะมีอยู่จริง

โดยไม่ต้องพูดถึงว่าเขาที่เป็นเพียงเด็กยากจนผู้น่าสงสาร เมื่อได้รับการฝึกฝนอย่างเข้มงวดจากระบบฝึกอบรมสายลับระดับสูง ทําให้เขามีความก้าวหน้าอย่างมากในด้านพละกําลังความเร็วและการต่อสู้ซึ่งเหนือกว่าคนธรรมดาไม่รู้กี่เท่า

ดังนั้นแค่เรื่องที่สมองหมายเลข 1 ที่เป็นปัญญาประดิษฐ์มีอยู่จริงก็เป็นเรื่องที่จี้เฟิงไม่สามารถเข้าใจได้

แม้หลายคนจะเคยพูดว่าในจักรวาลนั้นมีมนุษย์ต่างดาวอาศัยอยู่ เพียงแต่มนุษย์บนโลกยังไม่เคยค้นพบ แต่นั่นก็เป็นเพียงแค่การสันนิษฐานและไม่มีใครคิดจริงจังกับเรื่องนี้ แต่ตอนนี้สมองที่เป็นสุดยอดปัญญาประดิษฐ์นั้นมีอยู่จริงและมันก็อยู่ในสมองของเขาเองด้วย มันไม่ใช่แค่ความฝันอย่างแน่นอน

ด้วยเหตุผลต่างๆเหล่านี้ ปรมาจารย์แห่งศิลปะการต่อสู้ในตํานานก็อาจจะมีอยู่จริงเช่นกัน

ความคิดที่วุ่นวายเหล่านี้ยังคงวนเวียนอยู่ภายในหัวของจี้เฟิง มันทําให้เขายากที่จะยอมรับไปชั่วขณะ แต่สุดท้ายเขาก็ต้องจําใจเชื่อ เพราะเรื่องนี้มันทําให้เขาปวดหัวมากจริงๆ

หลังจากนั้นไม่นานจี้เฟิงก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่อยู่สองสามครั้ง ก่อนที่เขาจะพยักหน้าและกล่าวว่า “สมองหมายเลข 1 ตอนนี้ผมเชื่อแล้วว่าสิ่งที่คุณพูดนั้นเป็นความจริง แต่ผมอยากรู้ว่า หลังจากที่ผมเรียนรู้ยิมนาสติกชุดที่สองทั้งหมดแล้วผมสามารถเป็นเหมือนบุคคลในภาพยนตร์นั้นได้หรือไม่… ผมหมายถึงผมพอจะมีโอกาสได้เป็นแบบสองคนนั้นที่ถูกบันทึกเป็นวีดิโอที่คุณฉายให้ผมดูเมื่อสักครู่หรือไม่”

จนถึงตอนนี้ภายในจิตใจลึกๆของจี้เฟิงยังคงแอบเชื่อว่าการต่อสู้อันดุเดือดของทั้งสองคนที่ถูกฉายผ่านม่านแสงนั้นเป็นการแสดงในภาพยนตร์

“จากข้อมูลในทางทฤษฎี ถ้าหากมาสเตอร์ปฏิบัติการเรียนรู้ยิมนาสติกชุดที่สองสําเร็จ มาสเตอร์จะสามารถบรรลุได้ถึงครึ่งหนึ่งของพละกําลังของพวกเขา แล้วถ้าหากมาสเตอร์ปฏิบัติการเรียนรู้ยิมนาสติกชุดที่สามสำเร็จ เกรงว่าความแข็งแกร่งของมาสเตอร์จะต่ํากว่าพวกเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น” สมองหมายเลข 1 ตอบด้วยน้ําเสียงสงบเหมือนเดิม

“ยังจะมียิมนาสติกชุดที่สามอีกงั้นเหรอ?!” จี้เฟิงยิ้มอย่างขมขึ้น “สมองหมายเลข 1 คุณช่วยพูดเรื่องสําคัญให้จบภายในครั้งเดียวไม่ได้หรือไงเนี่ย!” จี้เฟิงมองค้อนเล็กน้อยและถามต่อว่า “แล้วถ้าสมมติว่าฉันต้องการเป็นสายลับระดับสูงที่สุดจะต้องฝึกฝนยิมนาสติกทั้งหมดกี่ชุด?”

“ในตอนนี้มีทั้งหมดสี่ชุด แต่การฝึกฝนยิมนาสติกชุดแรกสําเร็จก็เพียงพอที่จะกลายเป็นสายลับที่ยอดเยี่ยม” สมองหมายเลข 1 ตอบ

“แล้วชุดที่สี่ล่ะ” จี้เฟิงถาม

สมองหมายเลข 1 กล่าวว่า “มาสเตอร์ การปฏิบัติการยิมนาสติกชุดที่นี่ยังไม่ใช่ชุดปฏิบัติการที่สมบูรณ์ เพราะในวันที่กาแลคซี่แกมมาถูกทําลายลงผู้แข็งแกร่งแห่งกาแลกซี่ได้ศึกษาปฏิบัติการชุดที่สี่จนถึงขั้นตอนที่ห้า แต่อย่างไรก็ตาม ในทางทฤษฎีถ้าการฝึกฝนชุดที่สี่สําเร็จ พลังชีวิตของมาสเตอร์จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก จากการคํานวณตามเวลาบนโลก มาสเตอร์จะสามารถมีชีวิตอยู่ได้ถึง 500 ปี”

“บ้าไปแล้ว!”

จี้เพิ่งเบิกตากว้างจนดวงตาของเขาแทบจะถลนออกมา มันยิ่งกว่าเป็นเรื่องเพ้อฝันไร้สาระเสียอีก ใครมันจะมีอายุยืนได้ถึง 500 ปี หากไม่เห็นกับตาเขาก็จะไม่มีวันเชื่อเด็ดขาด

“เป็นไปได้มั้ยว่า สมองหมายเลข 1 ได้ถูกพัฒนาจากนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องบ้าคลั่งคนหนึ่งในกาแลคซี่แกมมา นั่นจึงทําให้สมองหมายเลข 1 อาจจะบ้าๆบอๆ?” จี้เฟิงแอบคาดเดาอยู่ในใจ

“โอเค เรื่องอื่นค่อยว่ากัน เอาเป็นว่าเราควรเริ่มฝึกฝนยิมนาสติกชุดที่สองกันเลยก็แล้วกัน” จี้เฟิงส่ายหัวอย่างหมดหนทางและบอกกับสมองหมายเลข 1 ในเวลาเดียวกัน “อ้อ มีอีกเรื่องหนึ่ง ก่อนหน้านี้ที่คุณบอกว่า ถ้าผมเรียนรู้เทคโนโลยีการสื่อสารและเครื่องข่ายจนเชี่ยวชาญผมจะสามารถสร้างม่านแสงอย่างที่คุณเพิ่งสร้างขึ้นมาได้?”

“ถูกต้องครับมาสเตอร์” สมองหมายเลข 1 กล่าว

จี้เฟิงกําหมัดอย่างยินดี “เยี่ยมไปเลย!”

ในความเป็นจริงแม้ว่าข้อมูลในวีดิโอเมื่อสักครู่นี้จะทําให้จี้เพิ่งรู้สึกตื่นเต้นและกิ่งมากก็ตาม แต่ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่จี้เฟิงให้ความสนใจมากที่สุด นั่นคือม่านแสงที่สามารถฉายข้อมูลที่ถูกบันทึกเป็นวีดิโอเหล่านั้นออกมาได้ ตามที่สมองหมายเลข 1 บอกไว้ก่อนหน้านี้ ม่านแสงที่ฉายออกมานั้นเปรียบเสมือนทีวี” ชนิดหนึ่งที่ชาวกาแลคซีแกมมาต่างใช้กันโดยทั่วไป

อย่างไรก็ตาม ในตอนที่ม่านแสงฉายภาพข้อมูลการบันทึกวีดิโอจี้เฟิงรู้สึกตกใจมาก ในแง่หนึ่งของความตกใจเกิดขึ้นจากการต่อสู้อันดุเดือดระหว่างสุดยอดสายลับทั้งสองคนในวีดิโอและในทางกลับกันมันเกิดจากผลของม่านแสง

“โทรทัศน์” ที่ว่านี้มันมีความล้ําหน้ามากกว่าโรงภาพยนตร์ที่หรูหราและล้ําสมัยที่สุดบนดาวโลก การฉายภาพเคลื่อนไหวที่สมจริงยิ่งกว่าภาพยนตร์ 3 มิติที่ดูเหมือนกับว่ามีสิ่งต่างๆเกิดขึ้นรอบตัวเขาจริงๆ อย่างเช่น ในตอนที่มีก้อนหินกระเด็นปลิวว่อน มันทําให้จี้เฟิงเผลอหลบโดยไม่รู้ตัวเพราะกลัวว่าหินที่กระเด็นมาจะกระแทกเข้ากับตัวเขา นั่นเป็นเพราะว่าภาพเคลื่อนไหวที่ถูกฉายอยู่นั้นมันดูสมจริงมาก

แม้ว่าจี้เฟิงจะไม่เคยไปโรงหนังเพื่อชมภาพยนตร์ 3 มิติบนโลกมาก่อนและโดยปกติจี้เพิ่งจะได้ยินคําว่า 3 มิติทางทีวีหรือในข่าวเท่านั้น แต่จี้เฟิงก็รู้ดีว่าด้วยเทคโนโลยีในปัจจุบันบนโลก ไม่ว่าภาพใดๆก็มักจะมีความผิดเพี้ยนบางอย่าง แต่ม่านแสงที่ถูกสร้างขึ้นโดยสมองหมายเลข 1 นั้นไม่มีข้อบกพร่องในเรื่องนี้อย่างแน่นอน

เพราะเมื่อตอนนี้ม่านแสงนี้ฉายข้อมูลวีดิโอที่บันทึกการต่อสู้ระหว่างผู้ชายทั้งสองคนเอาไว้ จี้เฟิงสามารถมองเห็นรายละเอียดอย่างเส้นผมบนศีรษะของพวกเขาได้อย่างชัดเจน และระดับความสมจริงนั้นมันเป็นเรื่องยากที่จะสามารถอธิบายออกมาเป็นคําพูด

ดังนั้นความสนใจของจี้เฟิงที่มีต่อม่านแสงนั้นจึงมีมากเกินกว่าความสนใจในสิ่งที่เขาจะต้องปฏิบัติในเวลานี้ แม้สมองหมายเลข 1 จะใช้เรื่องนี้เป็นสิ่งกระตุ้นให้เขาเกิดแรงบันดาลใจก็ตาม

จี้เฟิงยังคงรู้สึกตื่นเต้นเมื่อนึกถึงม่านแสง เพราะนับตั้งแต่วันที่เขาเริ่มเรียนมัธยมปลายปีสามและได้พบกับสมองหมายเลข 1 จี้เฟิงก็มีความสงสัยอยู่ในใจมาโดยตลอดว่าเขาจะใช้ช่องทางไหนเพื่อมาสร้างธุรกิจเป็นของตัวเองได้ แต่หลังจากคิดแล้วจี้เฟิงก็ยังไม่สามารถมองเห็นถึงวิธีและหนทางที่เหมาะสม

ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของเขามันเป็นเรื่องง่ายที่เขาจะสามารถทําเงินจนร่ํารวยได้ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสร้างอาชีพในระยะยาวและมั่นคง อันที่จริงเฟิงก็มีความคิดที่จะเปิดบริษัทอัญมณี หากในกรณีนี้ด้วยความสามารถด้านการมองทะลุของเขามันจะทําให้เขาหมดห่วงเรื่องปัญหาของการหาวัตถุดิบและมันจะช่วยทําให้ธุรกิจของเขาทําเงินและดําเนินต่อไปได้อย่างราบรื่น

อย่างไรก็ตามความสนใจของจี้เฟิงไม่ได้อยู่ในด้านนี้ โดนเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องจัดการกับแร่หินเหล่านั้นตลอดทั้งวัน จึงทําให้จี้เฟิงไม่ชอบตรงส่วนนี้มากนัก สําหรับเขาในตอนนี้ที่มีเงินมากกว่า 40 ล้านหยวนอยู่ในตัว มันก็เพียงพอแล้วที่จะใช้ชีวิตแบบปกติ แต่ถ้าเขาอยากจะสุขสบายไปตลอดชีวิตและทําให้ทั้งครอบครัวอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขมันก็คงจะไม่เพียงพออย่างแน่นอน

ดังนั้นเป้าหมายในปัจจุบันของจี้เฟิงคือการค้นหาอาชีพที่น่าสนใจสําหรับเขาและในขณะเดียวกันมันต้องเป็นอาชีพที่มั่นคง อื่ม… จี้เพิ่งคิดอย่างรอบคอบและมีคําหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวของเขา มันจะต้องเป็นอะไรที่ ทําให้เขามีความสุขและมันจะต้องประสบความสําเร็จ

ใช่! มันเป็นความรู้สึกของความสําเร็จ

ด้วยเพราะความรู้สึกของความสําเร็จนี้บวกกับความอยากรู้อยากเห็นของเขา จึงทําให้เขามีความสนใจเกี่ยวกับม่านแสงนี้มาก

“มาสเตอร์จะเริ่มการเรียนรู้ยิมนาสติกชุดที่สองในตอนนี้เลยหรือไม่” เสียงของสมองหมายเลข 1 ขัดจังหวะการครุ่นคิดของจี้เฟิง

จี้เฟิงพยักหน้าทันทีและกล่าวว่า “แน่นอน! มันเป็นสิ่งจําเป็นที่ผมจะต้องเรียนรู้

จี้เฟิงจําได้ว่า ก่อนหน้านี้สมองหมายเลข 1 บอกว่า ถ้าเขาต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีการสื่อสารและเครือข่ายเขาจะต้องเริ่มเรียนรู้การปฏิบัติยิมนาสติกชุดที่สองด้วย เนื่องจากจี้เฟิงสนใจในม่านแสงนี้มากเขาจึงมีความต้องการเรียนรู้ชุดยิมนาสติกเหล่านี้ไปด้วย

“ครับมาสเตอร์!” สมองหมายเลข 1 พยักหน้า “กรุณารอสักครู่” ไม่กี่วินาทีต่อมาก็มีม่านแสงปรากฏขึ้นต่อหน้าจี้เฟิงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ม่านแสงไม่ได้ฉายออกมาเป็นภาพวีดิโอ แต่มันกลายเป็นกลุ่มแสงและเริ่มบิดตัวจากนั้นมันค่อยๆขยายขึ้นพร้อมกับเคลื่อนที่เข้ามาใกล้และในที่สุดมันก็กลายเป็นรูปร่างของร่างกายมนุษย์

แต่มันเป็นร่างกายมนุษย์ที่เหมือนกับภาพลวงตาที่ดูโปร่งใส ยิ่งไปกว่านั้นบนร่างกายมนุษย์ลวงตานี้ยังเต็มไปด้วยเส้นและจุดแสงต่างๆตั้งแต่ศีรษะลําตัวแขนและขาต่างเต็มไปด้วยเส้นและจุดแสงดังกล่าว

“มาสเตอร์โปรดทําตามบุรุษแสงนี้เพื่อเริ่มต้นการฝึกฝน” เสียงของสมองหมายเลข 1 ดังขึ้น

จี้เฟิงพยักหน้าและเลิกสนใจว่าทําไมการเคลื่อนไหวยิมนาสติกชุดที่สองของร่างกายมนุษย์โปร่งใสนี้ถึงได้แตกต่างจากการเคลื่อนไหวยิมนาสติกชุดแรก อย่างไรก็ตามเขาแค่ต้องทําตามการเคลื่อนไหวที่ยากลําบากเหล่านั้นอีกครั้ง ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องใหญ่สําหรับเขาที่เคยผ่านมันมาแล้ว

ในตอนนี้ร่างกายของมนุษย์โปร่งใสเริ่มนั่งลง เป็นการนั่งโดยให้เท้าอีกข้างวางบนต้นขาของอีกข้างหรือที่ เรียกว่านั่งขัดสมาธิมือทั้งสองข้างวางไว้ที่หน้าตัก… ยังคงเหมือนโยคะ!

จี้เฟิงทําตามร่างโปร่งใสอย่างรวดเร็ว เป็นเพราะเขาได้ผ่านการฝึกฝนยิมนาสติกชุดแรกอย่างเชี่ยวชาญมาแล้ว ดังนั้นการเคลื่อนไหวของร่างมนุษย์โปร่งใสนี้จึงไม่ใช่ปัญหาสําหรับเขาเลย

แต่ในไม่ช้าจี้เฟิงก็เริ่มงุนงง เพราะร่างกายมนุษย์โปร่งใสตรงหน้า หลังจากที่นั่งลงและทําท่าขัดสมาธิเช่นนี้แล้วเขาก็ไม่ได้ขยับเขยื้อนอีกเลย จี้เฟิงเบิกตากว้างและคิดกับตัวเองว่าไม่ใช่ว่าตอนนี้พลังงานของสมองหมายเลข 1 จะอ่อนลงและทําให้ร่างกายมนุษย์โปร่งใสที่เป็นต้นแบบการฝึกนี้ค้างจนหยุดทํางานไปแล้ว?

อย่างไรก็ตามลูกบอลที่เป็นแสงกลมๆมีหน้าคล้ายเด็กของสมองหมายเลข 1 ยังคงลอยวนอยู่รอบๆจี้เฟิง จึงทําให้จี้เฟิงล้มเลิกความคิดนี้ไป และอาจเป็นไปได้ว่าจะมีความเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกิดขึ้นในร่างกายมนุษย์โปร่งใสนี้โดยที่เขาไม่ทันได้สังเกตเห็น หรือการปฏิบัติยิมนาสติกชุดที่สองนี้จะเน้นที่การนั่งทําสมาธิ?

จี้เพิ่งเชื่อว่าความเป็นไปได้ในอย่างแรกน่าจะมีมากกว่า ดังนั้นเขาจึงสังเกตร่างกายมนุษย์โปร่งใสนี้อย่างไม่กระพริบตา

จี้เฟิงค่อยๆพบว่ามีหมอกจางๆปรากฏขึ้นรอบๆร่างกายมนุษย์โปร่งใส และทันทีหลังจากนั้นก็ดูเหมือนว่าหมอกได้ทะลุเข้าไปในผิวหนังและเข้าสู่ร่างกายของเขา

ร่างกายมนุษย์ลวงตาที่โปร่งใสจะมีผิวหนังได้อย่างไร? จี้เฟิงรู้สึกตลกเล็กน้อยกับความรู้สึกนี้ของเขา แต่เขาก็แน่ใจว่าสิ่งที่เขาเห็นมันทําให้เขารู้สึกเช่นนี้

มันยังเร็วเกินไปที่เขาจะคิดหาคําตอบ จี้เฟิงจึงตัดสินใจที่จะเฝ้าดูต่อไป หมอกจางๆที่เข้าสู่ร่างกายของมนุษย์โปร่งใส่ไปนั้น มันเข้าไปในเส้นที่มีอยู่ตามร่างกายและไหลไปตามเส้นเหล่านั้น

ในตอนนั้นเองจี้เฟิงตระหนักได้ว่าเส้นเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่เส้น แต่เป็นเหมือนกับท่อบางๆเช่นเดียวกับสายยาง

หมอกเหล่านั้นไหลไปตามสายยางและค่อยๆรวมตัวเข้าหากันในร่างกายของมนุษย์โปร่งใสและในที่สุดมันก็ไปรวมกันจนกลายเป็นหมอกขนาดเล็กอยู่ที่ท้องส่วนล่างของร่างกายมนุษย์โปร่งใส

“ใครจะไปทําได้วะ!”

จี้เฟิงอดไม่ได้ที่จะก่นด่าสาปแช่งอยู่ในใจ สมองหมายเลข 1 ไม่ได้กําลังล้อเขาเล่นอยู่ใช่มั้ย? เห็นได้ชัดว่า นี่มันเหมือนกับที่เขาเคยเห็นในละครทีวี ที่จะมีปรมาจารย์การต่อสู้นั่งสมาธิรวบรวมลมปราณอะไรแบบนั้น แล้วสุดท้ายพวกเขาก็ธาตุไฟแตก มันจะไม่เกิดเรื่องแบบนั้นกับเขาใช่มั้ย?

ส่วนหมอกที่เขาเห็นมันไปรวมกลุ่มกันที่ท้องน้อย…กําลังภายใน?

จี้เพิ่งรู้สึกงุนงงสับสนมากในตอนนี้ เขาอยากจะเอ่ยปากถามสมองหมายเลข 1 ว่านี่มันเป็นเทคโนโลยีขั้นสูงของต่างดาวหรือเป็นความลับของศิลปะการต่อสู้ในตํานานกันแน่?

“มาสเตอร์โปรดทําตามบุรุษแสงต่อไปอย่างตั้งใจ!” เมื่อเห็นจี้เพิ่งที่กําลังคิดฟุ้งซ่านและกําลังจะอ้าปากถามสมองหมายเลข 1 ที่อยู่ข้างๆ ก็เตือนเขาทันที

“โอเค..” จี้เฟิงพยายามดึงสติและตั้งสมาธิใหม่อีกครั้ง เขาเรียนรู้สิ่งที่ร่างโปร่งใสทําและพยายามดูดซับหมอกรอบกายของเขา

แต่.. เขาจะหาหมอกพวกนี้ได้จากที่ไหน?

…จบบทที่ 157-2