The Rise of Otaku - ตอนที่ 159
บทที่ 159 การลอบโจมตี
ในวันแรกของการใช้ชีวิตในโรงแรมนอกเหนือจากการกินอาหารรอเจ้านายเรียกแล้ว หลินวานในฐานะเลขาส่วนตัวมืออาชีพ หากเจ้านายไม่ออกไปข้างนอกเธอก็จะไม่สามารถออกจากโรงแรมได้ ดังนั้นในช่วงเวลานี้เธอจึงทําได้เพียงนอนปัดโทรศัพท์มือถือของเธอไปมาด้วยความเบื่อรอให้เจ้านายเรียกตัวไปได้เท่านั้น
อย่างไรก็ตามไม่มีการเคลื่อนไหวเกิดขึ้นในห้องตรงข้ามกับเธอเลย
เกิดอะไรขึ้นกับเขา!? เนื่องจากเขาไม่ต้องการออกไปข้างนอก แล้วทําไมเขาถึงต้องมาที่นี่ล่วงหน้าถึงสามวันด้วย? หลินวานไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นนี้มากนัก เพราะถ้าพูดกันตามเรื่องราวแล้ว ตั๋วคอนเสิร์ตดาราคนนี้ไม่ได้จองยากมากนัก ตรงกันข้ามมันสามารถจองได้ตลอดเวลา นักร้องไม่ใช่ดาราดังอะไรมากนัก ดังนั้นการซื้อตั๋วจึงไม่ใช่เรื่องยาก
หลินวานรู้สึกว่าเจ้านายกําลังแกล้งเธออย่างชัดเจน มันเป็นอะไรที่น่าผิดหวังมาก และหลังจากใช้เวลาอยู่ในห้องหนึ่งวัน โจวหยูก็รู้ว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียวในโรงแรมนี้ ดังนั้นในเวลาที่กินเย็นในวันนั้นเขาได้พูดกับหลินวาน ผู้ไม่กล้าออกจากโรงแรมตลอดทั้งวันว่า “เอาละ! ฉันคิดว่าจะไม่ออกจากโรงแรมในอีกสองวันนี้ ถ้าเธอรู้สึกเบื่อ เธอก็สามารถออกไปสนุกได้เลยไม่ต้องกังวลกับฉัน”
หลังจากนั้นในที่สุดหลินวานก็ได้ถูกปลดปล่อย
เธอมีพลังโอตาคุเพียง 2.0 เท่านั้น แน่นอนว่าโลกภายนอกเป็นอะไรที่ตื่นเต้นกว่าสําหรับเธอ
โจวหยูไม่ต้องการเดือดร้อนในสองวันนี้ แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าปัญหาจะวิ่งเข้ามาหาเขาที่โรงแรมโดยเฉพาะ เหตุผลก็ง่ายๆเพราะความโด่งดังของมู่ลี่ตัวน้อยนั้นเอง
ในตอนแรกเมื่อเธอเกิดมา เธอก็ได้รับความสนใจเป็นอย่างมากจากบริษัทจัดการดังๆ ต่อมาภาพยนตร์ที่เธอเล่นในภายหลังยังได้แสดงให้เห็นว่าเธอมีความสามารถมากเพียงใดในสายอาชีพนี้ ดังนั้นในการจัดอันดับครั้งล่าสุด ทุกคนต่างก็ยกให้เธอเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงที่สุดของดาราน้องใหม่ แต่เนื่องจากเธอเพิ่งจะเดบิวต์เข้าวงการ เมื่อเร็วๆนี้เท่านั้น มันจึงทําให้เธอเป็นเพียงไอดอลที่ได้รับการจัดอันดับ D เท่านั้นในขณะนี้ อย่างไรก็ตามความสามารถของเธอกับไปถึงระดับ S แล้ว ดังนั้นเธอจึงกลายเป็นผู้แข่งขันที่มีแนวโน้มมากที่สุดในการแข่งขันของแผนก D
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เธอจะถูกสัมภาษณ์โดยนักข่าวของโลก ACG ก่อนการแข่งขัน และนั้นเองเป็นจุดเกิดของปัญหา เมื่อถึงเวลาอาหารเย็นวันนั้นโจวหยได้ออกไปกินข้าวด้านล่างของโรงแรม เขาได้ถึงพวกแจ็คและลูกๆของเขาเล่นน้ําในห้องอาบน้ํา แต่เขาไม่คิดว่ามันจะเกิดการจู่โจมโดยแฟนตัวยงที่ชั่วร้ายขึ้น
เพราะพวกเขาคิดว่าพวกเขาอยู่ในโซนปลอดภัย ดังนั้นพวกเขาจึงประมาทในเวลานั้น กาก้ากําลังอาบน้ําในห้องน้ําขณะอ่านหนังสือ อ่างอาบน้ําขนาดใหญ่สําหรับพวกเขาแล้วมันเป็นเหมือนทะเลสาบเล็กๆเลยที่เดียว ซึ่งแน่นอนว่าพวกเขาสามารถมีความสนุกกับมันได้ หิงห้อยเองก็กําลังเล่นเกมกับน้องชาย แจ็คกําลังขัดดาบของเขา ทางด้านมู่ลี่เองก็ผ่อนคลายอยู่ไม่ไกล ซึ่งตัวเธอในเวลานั้นแทบจะไม่มีการป้องกันอะไรเลย
ในขณะนั้นเองก็ชายสวมหน้ากากชั่วร้ายก็ปรากฏตัวออกมาจากที่ใดก็ไม่รู้ พร้อมกับได้ตะโกนสโลแกนชั่วร้ายออกมา “ข้ารักมู่ลี่” และวิ่งไปหามู่ลี่ทันที
เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ทุกคนต่างก็งงงวยกับเหตุการณ์นี้ เมื่อแจ็คฟื้นตัวขึ้นมาได้เป็นคนแรก เขารีบขว้างดาบใส่ชายคนนั้น หิ่งห้อยเองก็รีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเพื่อพยายามปกป้องมู่ลี่เช่นกัน
อย่างไรก็ตามมันก็ยังสายเกินไป
ชายสวมหน้ากากที่ชั่วร้ายได้เหวียงเสื้อคลุมยาวของเขาออก ก่อนที่จะเผยให้เห็นสิ่งต่างๆที่เหมือนวัตถุระเบิดติดอยู่รอบตัวเขาซึ่งมันได้ถูกจุดไฟเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“มู่ลี่! หนีออกจากตรงนั้น!”
หิ่งห้อยตะโกนออกมาเสียงดัง แต่ดูเหมือนว่ามู่ลี่จะยังไม่หายจากอาการตกใจ เธอทําได้เพียงยืนอยู่ตรงนั้นไม่ขยับไปได้ไหน
หลังจากเสียงฟูพร้อมกับควันสีขาวก้อนโตเกิดขึ้น การรอบโจมตีครั้งนี้ของอีกฝ่ายก็ประสบความสําเร็จในที่สุด
นิ่งห้อยที่เห็นแบบนั้นก็รู้สึกกลัวมาก ใบหน้ากลมของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธขณะที่เธอปิดปาก และจมูกของเธอและพุ่งเข้าไปในควัน เมื่อเธอออกมาอีกครั้งมู่ลี่ก็ได้อยู่ในอ้อมแขนของเธอแล้ว แต่อีกฝ่ายดูเหมือนจะหมดสติไปแล้ว
ไม่ใช้การระเบิดจริงๆ ดังนั้นมันจึงไม่มีการสั่นสะเทือนเกิดขึ้น มันเป็นเพียงแค่เกิดกลุ่มควันที่แปลกประหลาดขึ้นเท่านั้น
โจวหยูที่เพิ่งกลับมาหลังจากทานข้าวเสร็จ เขาค่อนข้างพอใจกับบุฟเฟต์ที่ทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ เขาต้องการเรียกหิงห้อยออกมาและส่งอาหารที่เขาเพิ่งซื้อจากร้านค้าของโลก ACG ในร้านอาหารที่โรงแรมให้พวกเธอ อย่างไรก็ตามทันทีที่เขาเปิดประตูเข้าไป กลุ่มควันไฟก็ถูกพัดพาไปที่ใบหน้าของเขา เขาไม่เห็นอะไรเลย
“เกิดอะไรขึ้น … กําลังเกิดอะไรขึ้น!!
โจวหยูกลัวอย่างมากจนจะกรีดร้องออกมา แต่อาการตกใจของเขาก็ยังถูกหลินวานที่ตามมาสังเกตเห็นอยู่ดี แต่เมื่อเธอมองเข้าไปในห้องของเจ้านายแล้วไม่พบอะไรผิดปกติ เธอก็ทําได้เพียงแค่ส่ายหัวไปมาเท่านั้น แน่นอนว่านี้คงเป็นอาการภาพหลอนของเจ้านายของเธอที่มันกําเริบขึ้นมาอีกครั้ง เธอมีความตั้งใจว่าเรื่องทั้งหมดนี้ เธอจะรายงานให้กับผู้จัดการฟูรู้ และขอให้เขาพยายามกันให้เจ้านายอยู่เพียงในสวนสนุกเท่านั้น
หลังจากที่พยายามคุมไม่ให้เกิดเสียงกรีดร้องขึ้นมา โจวหยูก็มองไปรอบๆอย่างรวดเร็วก่อนที่จะเห็นว่าแจ็ค และลูกๆของเขารวมตัวกันอยู่ไม่ไกลมากนัก
โจวหยูที่เห็นแบบนั้นก็ทําอะไรไม่ถูกไปซักพัก เขายืนอยู่ที่นั้นก่อนที่จะบอกให้หลินวานกลับเข้าห้องไป และเขาก็รีบปิดประตูห้องของตัวเองอย่างรวดเร็ว
“หิ่งห้อย! แจ็ค! เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
ควันสีขาวในห้องนั้นหนามากในสายตาของโลก ACG ดังนั้นเขาจึงได้รีบเปิดหน้าต่างและในที่สุดควันก็ค่อยๆสลายกันไป
“พ่อ! เราถูกโจมตีและมู่ลี่เองก็ยังหมดสติไปด้วย!”
เสียงวิตกของหิ่งห้อยทําให้โจวหยูตกอยู่ในวิตกกังวลมาก เขาวิ่งตรงไปยังมู่ลี่และตรวจสอบว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แน่นอนว่าเขาเห็นลูกสาวคนเล็กของเขาได้นอนอยู่ในอ้อมแขนของหิ่งห้อยโดยที่ดวงตาทั้งสองข้างของเธอหลับสนิท พ่อครัวสองคนและหยางกู่ทําได้เพียงยืนอยู่ข้างๆเธอด้วยใบหน้าที่เป็นกังวล แจ็คมองผงแป้งสีขาวบนพื้นแล้วชิมมัน ก่อนที่เขาจะพูดว่า “มันคือผงสโนไวท์! คนพวกนี้ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยจริงๆ!”
ผงสโนไวท์จะไม่ทําให้เกิดความเสียหายทางกายภาพ แต่หลังจากที่เป้าหมายถูกผงนี้เข้าไป เธอจะมีอาการตามชื่อของผง เธอจะตกอยู่ในสภาพหมดสิตตลอดเวลา ถ้าเกิดว่าในระหว่างนั้นมีผู้ชายเข้ามาจุมพิตก็จะทําให้เธอตื่นขึ้นมาพร้อมกับตกหลุมรักอีกฝ่ายอย่างหมดใจ ซึ่งเธอจะรักเพียงชายคนนั้นและจะยอมทําทุกอย่างที่อีกฝ่ายพูดออกมา ดังนั้นนี้จึงอีกวิธีที่จะควบคุมใครก็ตามที่ต้องการ
มันเป็นวิธีการที่โหดเหี้ยมมาก
แต่มันก็ข้อเสียเช่นกัน การที่จะใช้ผงสโนไวท์นี้สําเร็จ เป้าหมายจําเป็นต้องทําการสูดดมผงจํานวนมากในช่วงเวลาสั้นๆ ดังนั้นการโจมตีด้วยการฆ่าตัวตายจึงเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดและมีประสิทธิภาพมากที่สุด
โจวหยูที่ได้ฟังแบบนั้นก็ไม่รู้ว่าแจ็คจะมีวิธีที่จะช่วยมู่ลี่ได้ไหม?
เขาไม่ต้องการให้ลูกสาวของเขาตกหลุมรักกับใครก็ไม่รู้และออกไปทําเรื่องไม่ดี สิ่งแรกที่เขาคิดขึ้นมาได้ ตอนนี้คือเขาจะตรงกลับไปที่บ้าน และหาทางรักษาเธอโดยไม่สนใจการประกวดอะไรนี้อีกแล้ว แต่ความคิดนี้ก็ถูกหยุดเอาไว้ด้วยเสียงของแจ็ค
“ข้ารู้ว่าต้องไปหายาแก้พิษที่ไหน แต่สมุนไพรพิเศษบางอย่างดูเหมือนจะมีปัญหาเล็กน้อยที่จะไปเอามา เอาละ! ข้าจะออกไปข้างนอกซักพัก ในระหว่างนี้ข้าคงต้องมอบหมายให้เจ้าและพิ่งห้อยดูแลมู่ลี่ไปก่อน พวกเจ้าต้องระวังไม่ให้ใครเข้าใก้ลเธอเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นละก็….”
แจ็คพูดจบก็ออกไปเตรียมตัวทันที การไปครั้งนี้ของเขาเป็นอะไรที่เรียกได้ว่าจัดเต็มเป็นอย่างมาก แน่นอนที่เป็นแบบนั้นก็เพราะในตอนนี้เขาอยู่ในสถานที่อื่นไม่ใช้แถวบ้านของตัวเอง ดังนั้นเพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้ฝ่ายอื่นรอบโจมตีได้ เขาจึงต้องป้องกันตัวเองเอาไว้เสียก่อน
มู่ลี่ถูกโจมตี คนที่เสียใจที่สุดในที่นี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากหิงห้อย เพราะเธอได้รับหน้าที่ให้ดูแลน้องจากพ่อของเธอ เพียงเพราะเธอผ่อนคลายตัวไปเพียงเล็กน้อย เธอไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องขึ้น ดังนั้นเมื่อเธอได้ฟังคําสั่งของอาจารย์ เธอก็ได้เตรียมพร้อมที่จะปกป้องน้องสาวของตัวเองด้วยชีวิต รอจนกว่าอาจารย์ของเธอจะกลับมา