The Rise of Otaku - ตอนที่ 158
บทที่ 158 ชุดฟีนิกซ์ขาว
ภารกิจได้ถูกแก้ไขเรียบร้อยและความเป็นมิตรของคนตัวเล็กๆหลายคนก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน โดยพื้นฐานแล้ว พวกเขาแต่ละคนจะได้รับหัวใจสีแดงเล็กๆสามในสี่ อย่างไรก็ตามการเก็บเกี่ยวครั้งนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่สิ่งเหล่านี้เท่านั้น พวกเขาถึงกับช่วยกอบกู้อาณาจักร แน่นอนว่าผลประโยชน์ที่พวกเขาจะได้รับต่อไปนี้ต้องมากอย่างแน่นอน
ก่อนอื่นพวกนั้นได้ตั้งเวทีชั่วคราวหน้าขึ้นตรงหน้าโจวหยู วงออเคสตราราชวงศ์ของเมืองท้องฟ้าเองก็ได้จัดแสดงที่มีชีวิตชีวาขึ้นสําหรับสําหรับโจวหยโดยเฉพาะ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงอาณาจักรเล็กๆ ที่มีคนเพียงไม่กี่ร้อยคน แต่การแสดงที่จัดขึ้นเองก็ยังคงเป็นมาตรฐานของราชวงศ์ และมันก็เป็นเรื่องยากมากที่จะได้เห็นการแสดง ประเภทนี้
มีเรื่องน่าเสียดายเพียงอย่างเดียวสําหรับตัวเขา นั้นคือเขาไม่สามารถดื่มเครื่องดื่มและอาหารพวกนั้นได้ ในขณะที่เขาทําได้เพียงมองดูพวกแจ็คและลูกๆของเขากินอาหารอย่างตื่นเต้นและมีความสุข
เมื่อเห็นผู้คนร้องเพลงและเต้นรําบนเวที ลูกชายคนเล็กอย่างมู่ลี่ก็ไม่สามารถห้ามตัวเองเอาไว้ได้ เธอได้ขึ้นไปบนเวทีเพื่อร้องเพลงและเต้นรํากับพวกเขา และด้วยการสนับสนุนของน้องชายอย่างกาก้าและเย็นเย็นก็ทําให้สีสันของงานนี้เพิ่มขึ้นไปอีก ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่คนรวมงานต่างรู้สึกประทับใจไปกับมัน
ราชาตัวจริงที่เพิ่งได้รับการช่วยเหลือจากคุกใต้ดิน หลังจากที่เขาทําความสะอาดตัวเองเป็นที่เรียบร้อย เขาก็ได้แสดงบุคลิกเดิมออกมา มันทั้งสง่างามและเต็มไปด้วยบารมี ในขณะที่เขากําลังกลืนเนื้อและดื่มไวน์เพื่อเติมเต็มพลังงานอยู่นั้นเอง เมื่อเขาได้ดูยินเพลงที่ไพเราะของมู่ลี่ เขาถึงกับปรบมือขึ้นทันทีพร้อมกับพูดคําสรรเสริญว่า “ฮ่าฮ่าฮ่า! สวยงามจริงๆ … เอาละ! ข้ารู้แล้วว่าจะตอบแทนผู้มีพระคุณยังไงดี ข้าได้ยินมาว่าพวกท่านจะเดินทางไปรวมการประกวดไอดอล และพอดีที่ข้าเองก็มีมีสมบัติที่สามารถช่วยได้ ดังนั้นข้าจะมอบมันให้พวกท่าน เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณที่พวกท่านช่วยอาณาจักรของข้าเอาไว้”
หลังจากนั้นราชาก็ขอให้คนรับใช้ไปนําสมบัติ – ชุดฟีนิกซ์ขา มา
“ในเมืองท้องฟ้าของข้ามีสัตว์วิเศษที่เรียกว่าฟีนิกซ์ขาวอยู่ ซึ่งมันเป็นสัตว์วิเศษที่สวยที่สุดในโลกใบนี้ และทุกครั้งมันจะทิ้งขนไว้ข้างหลังทุกครั้งที่เกิดใหม่ ชุดนี้ทําด้วยขนของมันนั้นเอง ซึ่งการจะตัดหนึ่งชุดได้นั้นจําเป็นจะต้องรอถึง 100 ปี ที่เกี่ยวกว่าจะได้มา ดังนั้นพวกท่านมั่นใจได้ว่ามันจะเป็นอะไรที่มีค่าอย่างแน่นอน!”
อศักดิ์สิทธิ์! นี้มันของดีนี้น่า? ชุดขนนกที่ร้อยปีจะตัดขึ้นมาได้หนึ่งชุด ถ้าสามารถนํามันออกไปในโลกแห่งความจริงได้ แน่นอนว่ามันจะต้องทําเงินให้ได้มากมายอย่างไม่ต้องสงสัย
“ชุดฟีนิกซ์ขาวเคยปรากฏตัวในการประกวดไอดอลมาหนึ่ง ครั้งก่อนที่มันปรากฏขึ้นนั้นมันได้ทําให้ไอดอล คนที่สวมใส่มันชนะการแข่งขันไอดอลของแผนก S ได้ แต่พวกท่านไม่ต้องกังวลว่าชุดนี้กับชุดครั้งที่แล้วจะซ้ํากัน เพราะทุกชุดที่ตัดด้วยชิ้นส่วนของขนนกฟีนิกซ์นั้นได้รับการออกแบบอย่างพิถีพิถัน มันจึงมีความเป็นเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง ดังนั้นพวกท่านไม่ต้องกังวลว่าจะพบชุดที่เหมือนกัน “
ราชายังคงโอ้อวดผลงานของตัวเองต่อไปและคนรับใช้ก็นําชุดแต่งงานมา ราวกับว่าชุดนี้มีเวทมนตร์เพราะขอบของมันได้ลอยอยู่ในอากาศอย่างช้าๆเต็มไปด้วยความงาม มันทั้งสวยงามและน่าทึ่งในเวลาเดียวกัน ในขณะที่ชุดกําลังเคลื่อนที่ใกล้เข้ามาดวงตาของผู้หญิงหลายคนต่างก็มองชุดนั้นไม่ว่างตา พวกเธอต่างก็หวังว่าชุดนั้นจะอยู่บนตัวของเธอก็
โจวหยูเองก็ตกตะลึงกับชุดนี้เช่นกัน เขาได้คิดว่าถ้ามู่ลี่แต่งชุดนี้ขึ้นไปประกวด เหล่าแฟนคลับที่อยู่ด้านล่างจะต้องตายเพราะเลือดไหลออกมาหมดตัวอย่างแน่นอน หรือแม้แต่เหล่าแฟนคลับชั่วร้ายคงพยายามบุกเข้ามาแย่งตัวเธอไป ในเวลานั้นถึงแม้จะมีโทษประหารชีวิต มันก็คงจะไม่สามารถหยุดความบ้าคลั่งของพวกนั้นได้
ของขวัญนี้เป็นอะไรที่มีค่าจริงๆ มันจะเป็นอะไรที่น่าละอายถ้าเขาไม่ยอมรับมัน ดังนั้นโจวหยูจึงไม่ปฏิเสธของกํานัลชิ้นนี้และนําไปใส่ในกระเป๋าเอกสารของเขาโดยตรง เมื่อการประกวดเริ่มขึ้น เขาจะให้มู่ลี่แต่งชุดนี้และทําให้ทุกคนต้องตกตะลึงไปกับมัน
หลังจากที่ทุกคนได้สนุกกับอาหารและโจวหยูได้รับสมบัติสุดล้ําค่านี้มา เห็นได้ชัดว่าการเดินทางครั้งนี้เป็นสิ่งที่ดีมาก
ไม่มีงานเลี้ยงไหนไม่เลิกรา เมื่อเครื่องบินลงจอดเป็นที่เรียบร้อย โจวหยูกับพวกลูกๆก็ได้ขอตัวราออกมา แน่นอนว่าราชาและคณะของพวกเขาได้ออกมาส่งอย่างกระตือรือร้น
การเดินบนถนนมันเป็นฉากที่วุ่นวายมาก
ในสายตาของหลินวานมันเป็นถนนที่สะอาดและเป็นระเบียบ แต่ในสายตาของโจวหยูนั้นเต็มไปด้วยเลือด และการต่อสู้ระหว่างพันธมิตรทั้งสอง เห็นได้ชัดว่ามีการต่อสู้เกิดขึ้นทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นการต่อสู้กันแบบน่ารักอย่างการปามะเขือเทศใส่กัน รามไปถึงการใช้เวทย์มนตร์ต่อสู้กัน แน่นอนว่าเขายังเห็นมีบางคนที่ใช้อาวุธปืนที่มีในโลกแห่งความจริง
โจวหยูที่เห็นแบบนั้นก็ยิ่งเพิ่มความระมัดระวังในการเดินมากขึ้น ถึงแม้ว่าการโจมตีในโลก ACG จะไม่มีผลกระทบต่อคนอื่น แต่สําหรับเขานั้นกับไม่ใช้ เพราะเขานั้นได้รับความสามารถที่ไม่มีใครเหมือนและไม่เหมือนใครมา มันจึงทําให้เขาสามารถรับการโจมตีของโลก ACG ได้นั้นเอง
แม้ว่าการโจมตีพวกนี้มันจะทําให้เขาไม่ถึงตาย แต่มันก็ยังทําให้รู้สึกเจ็บอยู่ดี
หลินวานวางมือลงบนใบหน้าของเธอหลายครั้งต่อหลายครั้ง ปัญหาภาพหลอนของเจ้านายดูเหมือนจะแย่ลงไปอีก ตลอดทางเขาทําตัวราวกับว่าเขากําลังพยายามปกป้องตัวเองจากการโจมตี บางครั้งเขาใช้การเคลื่อนไหวที่เกินจริงเพื่อหลบการโจมตีที่มองไม่เห็นอย่างสมบูรณ์ ใครจะคิดว่าภาพหลอนของเจ้านายจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อเขาก้าวออกจากสวนสนุกกัน บางทีนี้อาจเป็นเหตุผลว่าทําไมเจ้านายถึงได้ซ่อนอยู่ในสวนสนุกตลอดเวลา ถึงแม้ว่าตอนที่เขาอยู่ในสวนสนุกเองก็มักจะแสดงท่าทางประหลาด แต่มันก็เล็กน้อยเมื่อเทียบกับตอนนี้
มันเป็นความอัปยศที่คนในสวนสนุกไม่เห็นสิ่งที่เธอเห็นตอนนี้ เธอยังรู้มาว่ายังมีเพื่อนร่วมงานผู้หญิงและน้องสาวของเธอ ต้องการแต่งงานกับเจ้านายแสนร่ํารวยคนนี้อยู่
เหล่าพี่น้องหลายคนอิจฉาที่เธอสามารถไปเที่ยวกับเจ้านายได้ แต่สิ่งที่พวกเธอไม่รู้ก็คือเจ้านายไม่ใช่เจ้าชายที่มีเสน่ห์อย่างที่พวกเธอคิด แต่เขาเป็นคนบ้าที่ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไรที่ความเจ็บป่วยของเขาจะกําเริบขึ้นมามากกว่า
สิ่งนี้จะเป็นเรื่องนี้ได้ยังไงกัน? มันเป็นแค่การทรมานกันชัดๆ
โชคดีที่หลินวานบอกให้รถยนต์ที่โรงแรมมาเตรียมรอรับเอาไว้แล้ว ดังนั้นการเดินทางไปยังที่พักนั้นจึงเป็นอะไรที่รวดเร็วและปลอดภัย
มีสนามกีฬา (มากกว่า 25,000 ที่นั่ง) ติดกับโรงแรมที่พวกเขาจองไว้ ในอีกสามวันต่อมาสถานที่นั้นจะเป็นสถานที่จัดคอนเสิร์ตในโลกแห่งความจริง แน่นอนว่าในวันนั้นเองก็เป็นคนที่มู่ลี่ต้องขึ้นไปประกวดเช่นกัน ดังนั้น โจวหยูจึงไม่มีทางเลือกมากนัก เขาจําเป็นต้องซื้อตั๋วสําหรับเข้าไปในงานคอนเสิร์ตของไอดอลที่เขาไม่รู้จักคนนี้ มันดูเหมือนจะเป็นวิธีเดียวที่เขาจะเข้าไปได้โดยไม่มีปัญหา
แต่ในความเห็นของหลินวานนี้เป็นพฤติกรรมของแฟนพันธุ์แท้
เมื่อเป็นแบบนี้มันทําให้เจ้านายดูเป็นคนปกติมากขึ้น เพื่อสนับสนุนนักร้องคนโปรดแม้ว่าอาการภาพหลอนของเขาจะแย่มาก เขาก็ยังอยากมาดูคอนเสิร์ตนี้ ซึ่งเมื่อนําการกระทําทั้งหมดมารวมกันและใช้ความคิดอีกเล็กน้อย ไม่ว่าใครก็รู้ว่านี้เป็นอาการของเหล่าบรรดาแฟนคลับพันธุ์แท้
แต่เมื่อมันเกิดขึ้นกับโจวหยู เธอก็รู้สึกว่ามันผิดปกติเล็กน้อย เพราะเจ้านายของเธอไม่ใช้บุคคลที่ไร้ชื่อเสียง กลับกันเขาเป็นตัวตัวที่มีชื่อเสียงค่อนข้างดีในอินเทอร์เน็ต ด้วยนักร้องในสังกัดอย่างมู่ลี่ ทําให้ฐานแฟนคลับของเขานั้นเป็นที่นิยมอย่างมากในโลกออนไลน์ โดยเฉพาะบทเพลงทั้งสองอย่าง “ล่าขุมทรัพย์มังกร” และ “โจรสลัดผลไม้” มันทําให้สองเพลงนี้ติดชาร์ตอันดับหนึ่งมาโดยตลอด
โดยทั่วไปแล้วถ้าเขาชอบนักร้องคนนั้นจริงๆ เขาก็แค่ขอให้นักแต่งเพลงของเขาเขียนเพลงสําหรับนักร้องคนนั้น แล้วนักร้องคนจะต้องตอบแทนเขาอย่างแน่นอน
เมื่อเป็นแบบนั้นแล้วทําไมเจ้านายถึงต้องออกมาเจอปัญหามากมายแบบนี้ด้วย? เขาสามารถทําแค่ส่งข้อความไปหาอีกฝ่ายและจากนั้นเขาก็สามารถเข้าและออกจากหลังเวทีได้อย่างอิสระใช่ไหม?
เธอไม่เข้าใจความคิดที่อยู่ในสมองของเจ้านายตัวเอง ดังนั้นเธอจึงทําได้เพียงหาซื้อตั๋วแบบปกติได้เท่านั้น
สามวันต่อไปนี้มันยังคงเกิดเรื่องวุ่นวายมากมายขึ้นที่ข้างนอกโรงแรม หนึ่งสัปดาห์แห่งการต่อสู้ที่ชอบด้วยกฎหมายยังคงมีผลบังคับอยู่ นั้นจึงทําให้การออกไปจากโรงแรมเป็นความคิดที่ผิดเป็นอย่างมาก นอกจากนี้เพื่อความปลอดภัยของมู่ลี่เขาคิดว่าการพักอยู่ในโรงแรมเป็นอะไรที่ดีกว่า อย่างน้อยเขาก็ไม่พบใครต่อสู้กันภายใน โรงแรมและบางครั้งเขาก็ยังเห็นไอดอลของโลก ACG เข้ามาเช็คอินอีกด้วย
มันดูเหมือนว่าโรงแรมเป็นพื้นที่ปลอดภัย ซึ่งนั้นเป็นบรรยากาศที่เขาต้องการเลยในเวลานี้
โจวหยูคุ้นเคยกับการอยู่ในห้องของเขามานานแล้ว การพักในโรงแรมสามวันและไม่ไปไหนมันเป็นอะไรที่ง่ายเกินไปสําหรับเขา ถึงยังไงเขาก็ไม่ได้นําเพียงแค่ตัวเองมา แต่ยังเอาแล็ปท็อป คอนโซลพกพา และสิ่งอื่นๆ ที่จะช่วยเขาฆ่าเวลาติดตัวมาด้วย
อย่างไรก็ตามมันเป็นการทรมานสําหรับคนปกติอย่างหลินวานมาก