The Almighty Ring – มหัศจรรย์แหวนปริศนาสะท้านโลก - ตอนที่ 102
MMORPG: อภินิหารแหวน
ตอนที่ 102 คนแคระขี้ป๊อด
“ว้าววว ดูสิเรามีแขก!” ไอเจ้าตัวเขียวนี่ไม่ได้วิ่งหนี หรือมีท่ากลัวแม้แต่น้อย มันดูออกจะดีใจด้วยซ้ำ เฟ่ยจึงเดินตามมันมาที่ตลาดของเหล่าโนม(โนม ชื่อของเผ่าพันธุ์พวกคนแคระใต้ดิน)ตัวจิ๋วอย่างว่าง่าย
“ทุกค้นนนนนนน มานี่~~~ เรามีแขกกก!!!” โบโบ้ตะโกนไปวิ่งไป
“เรามีแขก? ใครคือแขก?”
“โหย นายนี่มันสูงชะมัด!”
“นักผจญภัยย มาลองข้าวตังข้าหน่อยไหม แค่ 50 เหรียญเงินเองน้า”
“มากินเป่าฮื้อข้าดีกว่า 30 เหรียญเงินเอง!”
…
พวกโนมจิ๋วดูเป็นมิตรกว่าที่คาดไว้ ทันทีที่พวกมันเห็นเฟ่ย มันก็ต้อนรับเขาอย่างอบอุ่น แต่อย่างไรก็ตาม ของที่นี่ขายแพงชะมัด!
“โฮ่ๆๆๆ ขอโทษด้วยๆท่านมนุษย์ ข้าไม่คิดว่าจะมี มนุษย์ที่เดินทางมาไกลขนาดนี้ หากที่นี่ทำให้ท่านไม่สะดวกไม่สบายใจตรงไหนข้าต้องขออภัยจริงๆ!”
เฟ่ยมองตามเสียงที่กล่าว ทันใดนั้นโนมตัวจิ๋วที่เต็มไปด้วยริ้วรอยซึ่งบ่งบอกว่าเป็นผู้อาวุโสของที่นี่ก็ปรากฏตรงหน้าเฟ่ย
“โอ้ ท่านช่างใจดีอะไรแบบนี้ ผมต่างหากที่มาโผล่มาไม่ให้ซุ่มไม่ให้เสียง ขอโทษที่ทำให้ทุกคนตกใจนะ!” เฟ่ยตอบกลับอย่างสุภาพ
ในเวลาเดียวกันแหวนก็แสดงถึงข้อมูลโนมตรงหน้า
ฟอรอร์ (คนแคระใต้ดิน ลอร์ด)
เลเวล 60
พลังชีวิต 300,000
พลังโจมตี 3150
สกิว : สกิวโจมตีโนมทั่วๆไป เก่งกาจทางด้านการปล้น
โน๊ต : หัวหน้าของคณะละครสัตว์จันทร์มืด แก๊งปล้นที่เชี่ยวชาญอย่างมาก เป็นสิ่งมีชีวิตที่รังแกคนที่อ่อนแอกว่าและกลัวคนที่แข็งแกร่ง พวกมันจะวนอยู่รอบๆตัวคุณตราบเท่าที่มันยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคุณ และเมื่อพวกมันรู้ว่าคุณเป็นนักผจญภัยที่มาคนเดียวแล้วละก็เจ้าพวกนี้จะปล้นคุณจนกระเป๋าฟีบเชียวล่ะ!!
“มายก๊อดดด” หลังจากอ่านข้อมูลของฝั่งตรงข้าม เฟ่ยกระพริบตาปริบๆอย่างตะลึงในโนมตรงหน้า
“มนุษย์เอ๋ย เราขอทราบได้ไหมท่านมาจากที่ใด? เพื่อนของท่านอยากมาแวะตลาดที่นี่ซักหน่อยไหม? “
ฟอรอร์ถามอย่างกระตือรือร้น หลังจากนั้นก็กระซิบกับโนมข้างๆที่เป็นภาษาท้องถิ่น แต่เฟ่ยมิอาจเข้าใจ
หากเป็นผู้เล่นอื่นคงเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้โนมตัวจิ๋วนี้ฟังหมดเปลือกแล้ว แต่หลังจากเฟ่ยได้รู้ถึงข้อมูลของเจ้าพวกนี้ ทุกอย่างจะต้องแย่แน่หากพวกมันรู้ว่าเขามาคนเดียว! นอกจากนี้เขายังอ่อนแอกว่าพวกโนมนี้อีกด้วย แค่พวกมันสะบัดแขนเฟ่ยก็ล้มแล้วกระมั้ง?!
“ฮ่า! ถ้าพวกนายเรียกว่านี่คือการต้อนรับ เห็นทีเพื่อนฉันคงจะไม่มาด้วยหรอก!”
”มนุษย์เอ๋ย ที่นี่หน่ะมันเกาะแห้งแล้ง ของที่มีทั้งเกาะเห็นทีจะมีอยู่แค่ที่ตลาดของเราแล้ว เพื่อนของคุณต้องการการพักผ่อนนะ! พวกเราจะต้อนรับเขาอย่างดีเลย!” ฟอรอร์ยังยืนยันต่อไป ตอนนี้โนมเป็นร้อยกำลังล้อมรอบตัวเฟ่ย
“เอ่อ…” เฟ่ยกำลังคิดหาทางออกอยุ่ อะไรกันที่จะช่วยเขาได้ในตอนนี้?!
เฟ่ยลังเลเล็กน้อย พวกโนมนับร้อยต่างจ้องมาที่เขาทไม่ต้องสงสัย มันกำลังรอที่จะปล้นเฟ่ยจนกระเป๋าลีบอยู่!
“อ๊ะ นึกออกแล้ว!” เฟ่ยนึกบางอย่างออก เขาเคยได้ยินว่าโนมเป็นชนเผ่าโบราณ พวกนี้น่าจะพอรู้จักภาษานากะหรือเนฟฟิลเล็มบ้างแหละ พวกมันอาจจะกลัวเผ่านี้ก็เป็นได้ หากไม่ลองพูดจะรู้ได้อย่างไร
“Здесьестьгоблин!Тыхочешьзайтиипосмотреть?” (ภาษานากะ : มีพวกโนมอยู่แถวนี้! พวกนายอยากมาลองเดินดูตลาดที่นี่หน่อยไหม?) เฟ่ยตะโกน
“เดี๋ยวครับท่านเดี๋ยว!!!”
ทันทีที่เฟ่ยตะโกน ฟอรอร์เริ่มหน้าเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นซีดเผือก!
“อะไรหรือ?”
“ท่าน… ท่านเป็นพวกนากะหรือ?”ฟอรอร์ถามอย่างเสียงสั่นครือ
“มันไม่ชัดเจนหรอกรึ?”
“เอ่อ…” ความยากลำบากตกมาอยู่ที่ฟอรอร์แทน เขาไม่รู้ว่าชายตรงหน้าเป็นนากะจริงๆหรือแกล้งกันแน่ แต่อย่างน้อยมันก็น่าจะรู้จักพวกนากะหนึ่งถึงสองคนแหละ!
พวกโนมเริ่มกลัวเฟ่ย ต่อให้เฟ่ยไม่ใช่เผ่านากะ แต่การมาปล้นเพื่อนของนากะก็ไม่ใช่ทางที่ดีเช่นกัน ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วที่ชนเผ่านากะมีชื่อเสียงเรื่องความโหดร้ายทารุณ! หากเจอพวกมันแล้วมันไม่ปล้นคุณ ถือว่าโชคดีมาก แต่หากคุณไปปล้นมัน! เตรียมกับข้าวมื้อสุดท้ายและสั่งลาพ่อแม่ได้เลย!
“ท่านเป็นนักล่าสมบัติหรือ?” ฟอรอร์เปลี่ยนหัวข้อคุย
“อ๋อใช่! จริงๆแล้ว ฉันกับเพื่อนได้ข่าวว่ามีแก๊งโจรแถวๆนี้น่ะ พวกเรากำลังหาอยู่แหละ นายพอจะเห็นมั่งไหม?”
ทันทีที่ได้ยิน ฟอรอร์ก็เข่าอ่อนปวกเปียกทันที หน้าของเขาซีดเพิ่มขึ้นอีก
พระเจ้า! พวกนากะคงมาที่นี่เพื่อล่าโนม ช่างประจวบหมวบเจาะอะไรแบบนี้ นากะเป็นเผ่าที่อันธพาลที่สุด พวกมันทำสิ่งที่เลวร้ายมามากมายโดยเฉพาะการปล้นขโมย แต่หลังๆเผ่านากะเริ่มรู้สึกการปล้นมันดูลดศักดิ์ศรีของเผ่าตนเอง ดังนั้นพวกมันจึงเปลี่ยนจากปล้นคนบริสุทธิ์มาปล้นพวกคนชั่วแทน เฉกเช่นโจรสลัด แก๊งโจรกระจอกเป็นต้น ทำให้นอกจากพวกนากะจะได้ของแล้วยังมีชื่อเสียงที่ดีในการกำจัดคนชั่วอีกด้วย!
ตอนนี้ฟอรอร์กลัวจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง
“ท่านครับ! พวกเราเป็นเผ่าที่ดี มีจิตใจที่ดีงาม !!”
“ใช่ๆๆๆ พวกเรามีจิตใจที่ดีงาม!!!” โนมตัวหลังๆตะโกนตาม พอเฟ่ยหันไป เขาพบว่าตอนนี้โนมร้อยกวา่ตัวถอยกรูดห่างจากเขาเป็นร้อยเมตร!
“โฮ่ๆๆๆ” เฟ่ยขบขันในใจ ไอพวกนี้มันขี้ป๊อดชะมัด ยังจะหวังปล้นคนอื่นได้อีกหรอเนีย? ดูจากท่าทางแล้วเฟ่ยคงประเมิณความสามารถพวกมันจากเลเวลที่สูงผิดไปถนัด!
“เฮ้อ ฉันอุตส่าห์ขอมาสำรวจเองคนเดียวแท้ๆ จะกลับไปมือเปล่าหรอเนีย?” เฟ่ยทำหน้าผิดหวัง
“โอ้ท่าน กระผมมีความคิดแล้วขอรับ ตอนนี้เผ่าของกระผมมีสมบัติสามชิ้น เดี่ยวกระผมและเพื่อนๆจะเอามาให้ท่านเลือกนะขอรับ เพื่อนๆของท่านจะได้ไม่ผิดหวัง!” คำพูดฟอรอร์พลิกหน้ามือเป็นหลังมือ มันรุ้สึกเขินตัวเองบ้างไหมเนีย?
“ไอบ้าเอ้ย ทำตัวหน้าไม่อาย เห็นละนีกถึงตัวเองตอนเด็กๆเลยว่ะ” เฟ่ยคิดในใจ แม้แต่ตอนนี้เฟ่ยก็พอเจอผู้คนที่ปอดแหกแบบนี้บ้าง แต่ไม่เคยเจอคนที่กลับคำพูดอย่างหน้าไม่อายแบบนี้มาก่อน
“ฮี่ๆๆๆ เอาที่ท่านสบายใจเลยขอรับ!” ฟอรอร์ถูกล่อซื้อด้วยคำโกหกของเฟ่ยไปเต็มๆ!
……………..