Mechanical God Emperor - ตอนที่ 242

242 – กองทัพดาบสีเงินผู้ยิ่งใหญ่

มากาน่ามองเห็นกลุ่มควันวิ่งเข้ามา ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวทันที เขาคำรามออกมาทันที “รวมกลุ่ม!! เร็ว!! กองทหารม้าแห่งเมืองปาฏิหาริย์กำลังมา!!!”

ทหารจากกองทัพดาบสีเงินทั้งหมดกำลังวุ่นกับการเก็บเครื่องเพชรทองที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น มีเพียงไม่กี่คนที่ทำตามคำสั่งของมากาน่า แต่พวกเขาไม่สามารถรวมกลุ่มกันได้

กองทหารม้าทั้ง 2,000 นายของยหยางเฟยได้รับคำสั่งให้บุกโจมตีอย่างรวดเร็ว เพียงดาบเดียวตัดผ่านร่างของทหารเหล่านั้นขาดครึ่งราวกับเต้าหู้

กองทัพดาบสีเงินไม่สามารถต้านทานการโจมตีได้ พวกเขาถูกไล่สังหารโดยกองทหารม้าทั้ง 2,0000 นายของหยางเฟย

คนที่ตั้งหลักได้ พวกเขารวมกลุ่มกันแต่ก็ถูกสังหารโดยกองทหารม้าของหยางเฟย

ทหารของกองทัพดาบสีเงินที่ต่างเก็บเครื่องเพชรทอง พวกเขาเงยหน้าขึ้นมา พวกเขาไม่ใช่เพื่อนหรือพี่น้องกัน และแย่งชิงเครื่องเพชรกันอย่างดุเดือด

กองทัพดาบสีเงินแตกพ่าย และกระจายออกไปทุกทิศทางโดยไม่สามารถรวมกลุ่มกันได้อีกต่อไป

“บัดซบ!! ไปตายซ่ะ!!”

เสียงคำรามดังออกมาจากร่างของมากาน่า พลังเวทย์ระดับอัศวินดวงดาวไหลทะลักออกมา ควบม้าพุ่งตรงเข้ามาหาหยางเฟย

การพ่ายแพ้ในครั้งนี้ วิธีการเอาคืนศัตรูได้นั้นคือการสังหารหยางเฟยด้วยดาบเล่มนี้

มากาน่าเป็นอัจฉริยะของจักรวรรดิมอร์ริส เขาอายุเพียง 45 ปี แต่กลับบ่มเพาะเคล็ดวิชาได้เป็นระดับอัศวินดวงดาว ด้วยพลังระดับอัศวินดวงดาว เขาได้สังหารผู้เชี่ยวชาญไปมากมายนับไม่ถ้วน

มากาน่าเคยอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวังหลายต่อหลายครั้ง เขาต้องพึ่งพาความบ้าบิ่นของตัวเองบุกทะลวงเข้าไปสังหารแม่ทัพของฝ่ายตรงข้าม เมื่อย้อนกลับไป เขาก้าวเหยียบหัวแม่ทัพของฝ่ายศัตรูมามากมายนับไม่ถ้วน

หยางเฟยยกคิ้วขึ้นเล็กน้อยและไม่หลบเลี่ยง เขาจับดาบแน่นและเร่งพลังวิญญาณเข้าไปในดาบ

เคร้ง!

ดาบทั้งสองปะทะกัน ดาบยาวของมากาน่าหักเป็นสองท่อนและคมดาบเวทมนตร์แบ่งร่างของเขาออกเป็นสองท่อน

ในขณะเดียวกัน หยางเฟยถูกโจมตีโดยพลังระดับอัศวินดวงดาวของมากาน่า กลิ้งล้มลงกับพื้นทันที เขากระอัดเลือดออกมาคำใหญ่

“น่าเสียดายจริงๆ เจ้าแข็งแกร่งจริงๆ แต่อาวุธของเจ้าอ่อนด้อยเกินไป!”

หยางเฟยเหลือบมองมากาน่าและพูดเบาๆ และกระโดดขึ้นม้าอีกตัวและไล่ล่ากองทัพดาบสีเงินต่อไป

ถ้าดาบของทั้งสองอยู่ในระดับเดียวกัน และมากาน่าสามารถโจมตีหยางเฟยได้ ตอนนี้มากาน่าสามารถสังหารหยางเฟยได้ นี่คือช่องว่างขนาดใหญ่ของทั้งสอง

อาวุธที่ดีมีความสำคัญไม่แพ้กัน นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมดาบเวทมนตร์ทั้ง 5 เล่มของเมืองแห่งปาฏิหาริย์ถึงถูกพ่อค้าแย่งกันประมูลอย่างบ้าคลั่ง

หยางเฟยนำกองทหารม้า 2,000 นายไล่ล่ากองทัพดาบสีเงินไปได้ 20 ไมล์ และสังหารกองทัพดาบสีเงินไปกว่า 7,000 นายและจึงหันหลังกลับเมืองอันเจีย

กองทัพดาบสีเงินมีทหารทั้งหมด 20,000 นาย แบ่งทิ้งไว้ในเมืองอาณาจักรซาเยโร 5,000 นาย

อาณาจักรซาเยโรได้เก็บกองทัพดาบสีเงินไว้ 5,000 นายและในขณะเดียวกันเขาได้ส่งกองทัพค้อนสีเงินไปยังอาณาจักรที่อยู่ระหว่างอาณาจักรซาเยโรและอาณาจักรโมรินสัน

หลังจากที่กองทัพดาบสีเงินถูกบดขยี้ ผู้ครองอาณาจักรซาเยโรไม่คิดจะสนับสนุนกองทัพข้างเคียง เขาดึงกองทัพกลับมาปกป้องอาณาจักรตนเอง ถ้ากองทัพทหารม้าทั้ง 2,000 นายของหยางเฟยบุกเข้ามาในอาณาจักรซาเยโรและจู่โจมอย่างรวดเร็ว อาณาจักรของเขาจะจบสิ้น

ภายในเมืองอันเจีย

หยางเฟยยืนอยู่บนกำแพงเมืองอันเจีย มองเข้าไปในส่วนลึกของจักรวรรดิมอร์ริสและถอนหายใจยาว “น่าเสียดาย ความแข็งแกร่งขอองข้ามีน้อยเกินไป ไม่เช่นนั้น ประวัติอันยาวนานของอาณาจักรโมรินสันคงจะจบลงที่ตรงนี้”

หยางเฟยขอให้ไคลฟ์ฝึกฝนเหล่าทหารม้าทั้ง 2,000 นายเพื่อใช้ในการบุกเมืองทั้ง 10 ภายใน 13 วัน หลังจากที่จัดการกับกองทัพดาบสีเงิน กองทัพทหารม้าทั้ง 2,000 นายผ่านการรบมาหลายวันหมดแรง หยางเฟยจึงต้องหยุดพัก

นักรบทุกคนไม่สามารถต่อสู้ 24 ชั่วโมงได้เหมือนหุ่นยนต์ ถ้าหยางเฟยสั่งการกองทัพจักรกล ในตอนนี้ กองทัพนักล่าคงถูกกวาดล้างและสามารถยึดครองอาณาจักรโมรินสันได้ทั้งอาณาจักร

สำหรับนักรบทาส 10,000 คนของหยางเฟย ความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาไม่สามารถเทียบได้กับทหารของอาณาจักรโมรินสัน ถ้าส่งพวกเขาลงไปในสนามรบ พวกเขาไม่ต่างจากก้อนเนื้อที่รอวันตาย

ในสงครามขนาดใหญ่ ความอ่อนแอของเมืองแห่งปาฏิหาริย์จะถูกเปิดเผยออกมา แม้ว่าจักรวรรดิมอร์ริสจะพ่ายแพ้หลายต่อหลายครั้ง แต่พวกเขาไม่เสียหาย แต่ตราบใดที่หยางเฟยพ่ายแพ้ เมืองแห่งปาฏิหาริย์ของเขาทั้งเมืองจะถูกกลืนหายไปอย่างง่ายดาย นี่เป็นช่องว่างระหว่างความแข็งแกร่งของเมืองทั้งสอง

“ท่านเอียน! ท่านสุดยอดมาก! สามารถเอาชนะกองทัพขนาดใหญ่ได้ ทั้งกองทัพนักล่าและกองทัพดาบสีเงิน นี่เป็นเพราะความสามารุของท่าน”

ด้วยรอยยิ้มที่แจ่มใส ไอดิสเดินออกมาจากกำแพงเมืองอันเจียช้าๆ

ฟลาดิน่ายิ้มและเดินตามไอดิสไป ทำตามไอดิสทุกก้าวราวกับเป็นเงาของไอดิส

นักรบที่แข็งแกร่งทั้ง 3 คนระเบิดพลังออกมา ขนาบข้างหยางเฟยและปิดทางหนีของเขา

ด้านหลังนักรบทั้ง 3 มีจอมเวทย์ชั้นสูง 2 คนยืนอยู่ พวกเขาจ้องมองหยางเฟยอย่างเยือกเย็น

หยางเฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย “พวกเจ้าเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร?”

หยางเฟยระมัดระวังตัวตลอดเวลา ในเมืองอันเจีย มีการติดตั้งเครื่องตรวจจับขนาดเล็กมากมาย เขาไม่เข้าใจว่าทำไมไอดิสถึงลอบเข้าถึงตัวเขาได้

ไอดิสแสยะยิ้มออกมา “ท่านเอียน พลังเวทย์ของท่านแข็งแกร่งก็จริง แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ท่านเพียงคนเดียวที่เป็นจอมเวทย์ ที่รักของข้า ฟลาดิน่าเป็นอัจฉริยะจอมเวทย์ การล่อลวงประสาทรับรู้ของจอมเวทย์ชั้นสูงไม่ใช่เรื่องยาก!”

หยางเฟยขมวดคิ้ว “ฟลาดิน่า ข้าได้ยินมาว่าจักรวรรดิไททันและจักรวรรดิมอร์ริสไม่ลงรอยกัน ทำไมเจ้า? ถึงร่วมมือกับไอดิสที่เป็นคนของจักรวรรดิมอร์ริสซุ่มโจมตีข้า? ยิ่งข้าทำลายจักรวรรดิมอร์ริสมากเท่าใด ยิ่งดีกับจักรวรรดิไททันม่ใช่หรือ?”

“เจ้าเก่งมาก!” ดวงตาของงดงามของฟลาดิน่าเป็นประกายและยิ้มบางๆออกมา “แต่ข้ารักไอดิส ถ้าเขาต้องการลอบโจมตีเจ้า ข้าจะช่วยเขา เรื่องอื่นๆ ข้าไม่สนใจ”

คำพูดทั้งหมดของหยางเฟย ถูกขัดโดยฟลาดิน่า หญิงสาวผู้หลงระเริงในความรัก สิ่งนี้ทำให้เขาพูดไม่ออก

หญิงสาวที่งดงามและเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มมากมาย เธองดงามราวกับเทพธิดา หยางเฟยไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่เหลือบมองไอดิส

ไอดิสหัวเราะขึ้น “ท่านเอียน พรสวรรค์ของท่าน ตระกูลเฮนเซนของข้าต้องการเป็นอย่างมาก เข้าร่วมกับตระกูลเฮนเซนของพวกเรา ความสามารถของเจ้า ข้าจะใช้อย่างเต็มที่”

หยางเฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย “ถ้าข้าไม่เข้าร่วม?”

ไอดิสจ้องมองอย่างมืดมนและพูดขึ้น “ถ้าเจ้าไม่เข้าร่วม วันนี้เจ้าคงกลายเป็นเถ้ากระดูก องค์จักรพรรดิคงจะตบรางวัลให้ข้าอย่างงาม รางวัลทำให้ข้าอยู่สบายไปทั้งชาติ!”

“ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็ตายไปพร้อมกันหมดนี้แหละ!”

แววตาของหยางเฟยเต็มไปด้วยความเย็นชา เขาเริ่มใช้เคล็ดวิชาและเกล็ดมังกรดำมากมายปกคลุมทั้งร่างของเขา เขาร่ายเวทย์และโบกมือ เมล็ดเถาวัลย์ดูดวิญญาณ 13 เมล็ดลอยออกไปในทันที

ภายใต้พลังเวทมนตร์ เมล็ดพันธุ์ทั้ง 13 งอกออกมาในทันที เติบโตเป็นต้นไม้ปีศาจที่มีหนามแหลมคม

“ท่านเอียน ดาบเวทมนตร์ที่ท่านสร้าง ช่างแหลมคมเหลือเกิน!”

ไอดิสยิ้มและก้าวไปด้านหน้า พลังเวทย์ระดับอัศวินดวงดาวระเบิดออกมา ดาบเวทมนตร์ที่เอวของเขาถูกดึงออกมา พลังเวทย์ห่อหุ้มตัวดาบส่องแสงสว่างออกมาราวกับแสงจากดวงดาว ฟันไปที่แกนของเมล็ดเถาวัลย์ดูดวิญญาณทั้ง 13

เถาวัลย์ดูดวิญญาณทั้ง 13 ต้นราวกับมนุษย์ถูกทุบสมอง เถาวัลย์ทั้งหมดล้มลงกับพื้นและสลายกลายเป็นกลุ่มควัน

“ล่อลวงจิตใจ!”

ฟลาดิน่าพูดและยิ้ม เธอร่ายเวทย์และหยิบไม้กายสิทธิ์สีเขียวออกมาและชี้ไปหาหยางเฟย แสงเวทมนตร์สีขาวพุ่งเข้าหาร่างของหยางเฟย

เวทมนตร์ควบคุมจิตใจยากที่จะต้านทาน เวทย์ป้องกันมากมายไม่สามารถป้องกันการโจมตีทางจิตใจได้ วิธีการที่ดีที่สุดคือการเสริมความแข็งแกร่งให้กับจิตวิญญาณของตัวเองเพื่อต้านทานเวทย์ควบคุมจิตใจ

เวทย์ล่อลวงจิตใจ ทำให้หัวใจของหยางเฟยสั่นสะท้าน เขาปวดหัวอย่างมาก ดวงตาของเขามืดบอด ร่างกายของเขาแข็งค้าง

นักรบทั้ง 3 คนระเบิดพลังระดับอัศวิน ดาบยาวทั้ง 3 เล่มถูกฟันมาหาหยางเฟยจากทุกทิศทาง

ด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ ความเกรงกลัวของเทพอยู่ในทะเลวิญญาณของหยางเฟยสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง พลังศักดิ์สิทธิ์ได้ชำระล้างผลของเวทย์ล่อลวงจิตใจและดึงเขากลับมาจากอาการตกใจ

เพียงชั่วพริบตา ดวงตาของหยางเฟยเปิดออก พลังวิญญาณมหาศาลระเบิดออกมา เสียงคำรามดังสะท้านไปทั่ว

ภายใต้การระเบิดพลัง ผู้คนที่อยู่ตรงนั้น ตกตะลึงกันปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น

ดาบยาวถูกดึงออกมา มันเปล่งแสงลึกลับ ตวัดผ่านร่างของอัศวินทั้งสามขาดเป็นชิ้นๆ

******************************************