Limitless Sword God – ฝืนลิขิตฟ้ากระบี่ไร้สรรพสิ่ง - ตอนที่ 217
เทพกระบี่ไร้สรรพสิ่ง บทที่ 217
ภาค:จอมราชันท์กระบี่ปีศาจ
แปลไทยโดย: SwordGod
LSG บทที่ :217 ข้าม7ขั้น
นั่นมันเพลงกระบี่อะไร?
ตู่ไป๋ลี่ อึ้ง รีบสบัดกระบี่ยักษ์อย่างรนลาน คลื่นกระบี่จันทร์เสี้ยวไปทั่วพื้น
เพล้ง !!!!
ปราณมารขยายออกมาจากตัวกระบี่ กลายเป็นเปลือกห่อหุ้มตัวเขา
เคร้ง !!!!
กระบี่ทั้งสองเสียบเข้าไปที่เกราะแต่ไม่สามารถเจาะทะลุไปได้
ซูหยุนจ้องเขม็งเพลงกระบี่ของไป๋ลี่ด้วยความสงสัยเต็มดวงตา
จากนั้นไป๋ลี่สลายเกราะของเขาพร้อมกับรอยยิ้มกริ่ม กระบี่ยักษ์เริ่มมีเสียงโกรกเกรก ไม่นาน มีดวงวิญญาณโผล่ออกมาจากกระบี่บินวนไปรอบๆ กระบี่ใบใหญ่ กางกงเล็บพร้อมกับกระบี่
เมื่อกระบี่เคลื่อนไหวมันก็สร้างพายุกงเล็บ
แม้ว่าซูนหยุนจะใช้กระบี่คู่ แต่อีกฝ่ายก็ใช้กระบี่คู่กับกงเล็บ การโจมตีสามง่ามนี้น่ากลัว
เมื่อกระบี่คู่ลอยขึ้นมา กระบี่ใบกว้างก็ปะทะโครมอยู่ด้านหน้า วิญญาณหมุนควงอย่างบ้าคลั่งราวกับว่ามันไม่อยู่ในการควบคุม กรงเล็บของมันยื่นออกไปทั้งสองกระบี่ไม่อาจผ่านมันไปได้
“ว่าไง ไอ้โง่ มีแค่นี้เองหรือ?”
ตู่ไป๋ลี่ เยาะเย้ย เขายกมือขึ้น มือวิญญาณมากมายพุ่งเข้าหาซูหยุน
มันแปลกมาก!
ในทวีปนภายุทธ มีใครบ้างที่จะได้เห็นวิชากระบี่แบบนี้?
ซูหยุน เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย มันก้าวถอยหลังเก็บกระบี่ทั้งสอง เพื่อหยุดการหมุน
ทันใดนั้นกรงเล็บมารก็วิ่งเข้ามา
แต่ช่วงเวลานั้นเอง กรงเล็บมารถูกผ่าสลายไป ตู่ไป๋ลี่ กระโจนเข้ามาพร้อมกับกระบี่ของเขา
ปัง!
กระบี่พันลึกล้ำ และ ดาบสลักมังกรวารี ต้านทานการโจมตีของ ตู่ไป๋ลี่ จนพื้นดินที่ซูหยุนยืนอยู่แตกอกกนับ100 เมตร
เป็นพลังที่ทรงอนุภาพเหลือล้น
แต่นี่ไม่ใช่ทั้งหมดของ ตู่ไป๋ลี่ มีวิชาที่แข็งแกร่งซ่อนใต้แขนเสื้อของเขาแน่
ดวงตาของซูหยุนเปลี่ยนไปเมื่อเขาใช้ แก่นแท้วิญญาณมาร เหมือนดั่งม้าพยศ ปราณมารของเขาเริ่มขยายออกมาเอ่อล้น
ปัง!
กระบี่พันลึกล้ำปะทุออกมาสามครั้ง สร้างพลังอันทรงอนุภาพก่อนที่กระบี่จะแยกออกเป็นสองกระบี่ใบยักษ์
“ฮืม?
ทุกคนอ้าปากค้าง
ระดับพลังของซูหยุนต่ำกว่า ตู่ไป๋ลี่ แต่เขาสามารถต้านทานอำนาจของ ตู่ไป๋ลี่ ได้
ตู่ไป๋ลี่ แปลกใจ เขารู้สึกถึงบางอย่าง เมื่อมองไปที่ กระบี่พันลึกล้ำของ ซูหยุน เขาก็ขมวดคิ้ว “กระบี่ของเจ้า ดูเหมือนจะไม่ได้ปล่อยปราณมาร นี่ปราณอันใด? “
“มันคือ ลมปราณวิญญาณศักดิ์สิทธิ์บริสุทธิ์ ข้าได้มันมาจาก จอมยุทธข้างนอก “ ซูหยุนโกหก แต่หัวใจเขาเต้นโครมคราม ดูเหมือนว่า ชาวมารนั้นมีสัมผัสที่ดีมาก
ตู่ไป๋ลี่ ไม่สนใจเรื่องนี้ เขายิ้มและพูดว่า “เข้าใจแล้ว พลังของเจ้าไม่ใช่เหมือนคนทั่วไป แม้ว่าพลังยุทธของเจ้าจะอยู่ในระดับดวงจิตวิญญาณขั้นที่1 แต่เจ้าอาจจะต้านทานผู้เชี่ยวชาญขั้นที่2ได้ อาจจะเทียบได้กับขั้นที่3! นี่เป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก เจ้าคือคู่ต่อสู้ ที่น่านับถือ! ด้วยคู่ต่อสู้แบบเจ้า ข้าต้องใช้พลังเต็มที่ของข้า! “
“ได้!”
ซูหยุน กระชับกระบี่แน่น
“รับการโจมตีของข้า!”
ตู่ไป๋ลี่ สอดลมหายใจพร้อมกับพุ่งเข้าหาซูหยุน ไอปราณมารที่ร่างของเขาหยุดไหล ตรงข้ามกับ ดาบมหึมาของเขาที่ตอนนี้มันปกคลุุมไปด้วยปราณมารสีดำมืดมิดทั้งตัวกระบี่
ซูหยุนรู้สึกหนาวสั่นเข้ากระดูกสันหลัง ราวกับบรรยากาสรอบๆตัวหยุดนิ่ง เมื่อเขามองกลับไปที่ ตู่ไป๋ลี่ อีกครั้งเขารู้สึกว่าโลกนี้หันกลับหัวกลับหางแล้ว
“เป็นการกดขี่ของกระบี่มาร อย่างนั้นหรือ?”
“ไม่! มันน่าจะแข็งแกร่งกว่า การกดขี่ของกระบี่มาร “
ด้วยเหตุนี้ผู้คนรอบ ๆ พวกเขาจึงร้องอุทานออกมาขณะที่หลายคนกลั้นลมหายใจขณะจ้องมองที่ฉากนี้ด้วยความฉงน
ตาย!”
“แพ้ไปซ่ะ!”
“ลงไปนอนซ่ะ!”
“ตายไปด้วยความสยดสยอง!”
“เจ้าจะได้รับ ความเป็นนิรันดร์ ด้วยกระบี่ในมือข้า!”
“โง่เขลาเบาปัญญาณ เจ้ามดน่าสมเพช”
การท่องสะกดจิตเริ่มเข้าไปกระทบหูของซูหยุนช้าๆ มันเหมือนค้อนพวกมันโจมตีวิญญาณของเขาซ้ำ ๆ
ซูหยุนรู้สึกราวกับว่าความคิดของเขากำลังถูกบดบังด้วยพวกมัน ขณะที่เขาสูญเสียจิตสำนึกของเขาชั่วครู่หนึ่ง
จากนั้นในขณะที่เขากำลังจะสูญเสียสติสัมประชัญญะ ตู่ไป๋ลี่ เริ่มลงมือ
เขากลายเป็นลูกควันดำและโจมตีไปทางเขา
ซูหยุนกัดลิ้นยกกระบี่ขึ้นป้องกันตัวเอง
แต่ควันดำเจาะทะลุผ่านเข้ามาราวกับพายุ
ควันดำปกคลุมซูหยุนและติดอยู่ในตัวเขา รอบๆเขามืดสนิท แม้ว่าเขาจะยื่นแขนออกไปก็มองไม่เห็น แต่ในทันทีทันใดนั้นร่างเงากระบี่นับไม่ถ้วนก็ระเบิดออกมา พวกมันพุ่งออกมาจากหมอกมืดมัวขึ้นชั้นฟ้าราวกับฟ้าผ่าและไปทางร่างของเขา
ขเากัดฟัน เหวี่ยงแขนทั้งสองข้างปลุกเร้า กระบี่พันลึกล้ำและดาบสลักมังกรวารีหมุนรอบตัวเขา ขณะที่เขาใช้กระบี่หมุนต้าน ก้อนกระบี่ขนาดใหญ่ก็พุ่งเข้ามาหาเขา กระบี่ประะสานงานกัน เจตจำนงกระบี่อำมหิตระเบิดออกมา คลื่นกระบี่ขยายมุ่งสู่ภายนอก ชาวมารตื่นตระหนกรีบถอยหลังออกไป เสียงระเบิดดังขึ้นในหมอกดำ มันเป็นภาพที่ไม่อาจลืมได้ ราวกับฟ้าถล่มทลายต่อหน้าพวกเขา!
ทุกคนเฝ้ามองด้วยความตกตลึง
ซูหยุนหมดแรง แม้กระบี่ ตู่ไป๋ลี่ จะทั้งใหญ่และหนัก เขาวิงออกไปอย่างไม่คิดราวกับไม่มีผลกระทบอันใดเลย
ในหมอกดำ ตู่ไป๋ลี่ หัวเราะ
“สวรรค์เย้ยมาร!”
กระบี่ถูกแทงออกมาพร้อมกับคลื่นความเศร้าโศรกแห่งวิญญาณมาร
เพล้ง !!!!
กระบี่พันลึกล้ำและดาบสลักมังกรวารี ต้านมันไว้ทันท่วงที
“ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเลือด!”
กระบี่ยักษ์ ทำให้เกิดปราณโลหิตราวกับแส้กำลังหวดลงมา
คนชอบธรรมมิอาจอยู่ร่วมกับมาร! ใครบอกว่าความยุติธรรมไม่ใช่สิ่งชั่วร้าย! “
ภาพเงาของกระบี่ขยายออกไปอย่างกะทันหันและกลายเป็นคลุ้มคลั่งป่าเถื่อน
“สวรรค์และโลกไม่ได้เป็นเช่นนั้นและวิญญาณของข้าก็ชั่วร้าย”
“หากมีความยุติธรรมในสวรรค์และโลก วิญญาณของข้าคงจะไม่ชั่วร้าย “
“ในดินแดนแห่งมารนี้ ความยุติธรรมหรือความบริสุทธิ์มาจากไหน”
“ตราบใดที่หัวใจของข้า จำกัดความยุติธรรม ข้าก็ยังมีสภาพเป็นมารตลอดไป “
ขณะที่ ตู่ไป๋ลี่ ท่องราวกับว่า กระบี่ได้ถูกหล่อหลอม เมื่อมันได้ยินคำพูด มันเริ่มคลั่ง กระบี่ทั้งเล่มยืดยาวออกไป วิญญาณสีดำฟันไปโดยไร้จุดหมาย แม้ว่าซูหยุนจะมีกระบี่พันลึกล้ำและดาบสลักมังกรวารีป้องกันไว้แต่เขาก็ไม่สามารถต้านทานได้ แผลนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นบนร่างกายของเขา เขากำลังเสียเปรียบ
แต่เขาไม่เครียดหรือรู้สึกเจ็บปวดใด ๆ ในทางตรงกันข้ามคำของ ตู่ไป๋ลี่ ได้สัมผัสถึงส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจ
แต่ละคำแต่ละสระ ไม่ใช่ตัวเขาทั้งหมดหรือ?
ความยุติธรรม! ความยุติธรรมเป็นเรื่องตลกที่สุดในโลกนี้! มันเหมือนกับผ้าปกปิดความอัปลักษณ์ทั้งหมดในโลก!
“ตราบเท่าที่หัวใจของข้าจำกัดความยุติธรรม ตัวข้าก็คือมาร! ฮ่าๆๆ! ดี! พูดได้ดี! ข้าจะเป็นมาร “
ทันใดนั้นดวงตาของซูหยุนจางลงเรื่อย ๆ เมื่อเลือดของเขาเดือด กระบี่ผุดขึ้นมาในมืออย่างพิศวง ตอนแรก ตู่ไป๋ลี่ สามารถทำร้ายร่างกายเขาได้ แต่ตอนนี้ซูหยุนกำลังร่วมกับกระบี่ เมื่อเงาของกระบี่หนาแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ที่ด้านหลัง ตู่ไปป๋ลี่ รู้สึกราวกับว่าเขาไร้ความสามารถ ในขณะที่ดูวิชากระบี่ของซูหยุน
ชั่วพริบตา ซูหยุน ดูเหมือนจะรู้แจ้ง
“เร็วมาก!” มหัศจรรย์! เจ้าบ้านี่ไม่ธรรมดาจริงๆ!
ตู่ไป๋ลี่ คิดในใจ
กระบี่ทั้งสองทับซ้อนกัน พร้อมกับที่เขาจับภาพของ ตู่ไป๋ลี่ ในหมอกดำได้ พร้อมกับปรี่เข้าไป
เสียงร้องแหลมดังขึ้นจากขอบกระบี่ราวกับว่ามันกำลังกรีดร้อง!
“แย่แล้ว!”
หัวใจของ ตู่ไป๋ลี่ เต้นถี่ขณะที่เขารีบดึงกระบี่กลับเข้ามาเพื่อต้าน
แต่หลังจากได้ยินเสียงระเบิดควันดำก็ระเบิดขึ้น
มีเงาสองดวงโผล่ขึ้นมาจากควันดำและพวกเขาถอยกลับอย่างรวดเร็ว
สีหน้าว่างเปล่าจาก ตู่ไป๋ลี่ ขณะที่เขาเดินเซถอยหลังไปสองสามก้าว ซึ่งตรงข้ามกับ ซูหยุน ที่ได้แต่ถอยออกไป เขาต้องใช้กระบี่ทั้งสอง ปักลงบนพื้นเพื่อรักษาเสถียรของตัวเอง เขากระอักเลือดออกมาและหอบอย่างหนัก ราวกับว่าตอนนี้เขาได้มาถึงขีดสุดแล้ว
เขาเงยหน้าขึ้นมาขณะที่เส้นเลือดในดวงตาจางหายไป แก่นแท้วิญญาณมาร ปิดลงและไม่ได้เดินพลังอีกต่อไป ตอนนี้เขาไม่ต่างจากคนธรรมดา
“ข้าแพ้!”
ซูหยุน มองรอยแตกบนกระบี่พันลึกล้ำและดาบสลักมังกรวารี และยอมรับความพ่ายแพ้ของตัวเอง
แต่เขากลับมีความสุข
“เพลงกระบี่ของเจ้า แข็งแกร่งมาก!”
ตู่ไป๋ลี่ เช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากของเขาและชม “นี่เป็นสิ่งที่เจ้า ไม่สามารถสู้กับข้าได้ หากว่า ระดับพลังยุทธของเราเท่ากัน ข้าต้องแพ้เจ้าอย่างแน่นอน เจ้ารู้มั้ยว่าเราอยู่ห่างกัน 7 ขั้น! “
ในตอนนนี้ไม่มีใครกล้าบอกว่า พลังยุทธของซูหยุนนั้นอ่อนแอ เป็นเรื่องปกติที่มีการท้าประลอง หากระดับพลังยุทธห่างกัน 1 หรือ 2 ขั้น หากว่ามีสมบัติ ที่จะช่วยเติมเต็มช่องว่างเหล่านั้น แต่นี่ไม่ใช่แค่ความแตกต่างแค่ ขั้นเดียว แค่อีกฝ่ายห่างกัน 2ขั้น ก็นับว่าแปลกมากแล้ว จะเห็นผู้ชนะได้ชัดเจนหากห่างกัน 3 ขั้น ไม่จำเป็นต้อง ประมือ จนถึงตอนนี้ ยังไม่มีใครสู้ข้ามขั้น 3ขั้นเลย จี้หยานหยง ก็ไม่มีข้อยกเว้น เขาอยู่ห่างกันเพียงสองขั้นเท่านั้น
แต่ซูหยุน ได้ท้าประลองกับคนที่ห่างกันถึง7ขั้นและบังคับให้ ตู่ไป๋ลี่ถอยหลังได้ เขาเป็นคนที่น่าทึ่งและหาญกล้า ไม่มีใครกล้าทำในสิ่งที่เขาทำ
บรรยากาศเงียบลง พวกเขาจ้องมอง ตู่ไป๋ลี่ ที่หมดแรง หลายคนคิดว่า นี่คงเป็นความฝันที่พวกเขาเห็นด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
ซูหยุนสูดลมหายใจมอง ตู่ไป๋ลี่ “แม้ว่าข้าจะแพ้ แต่ข้าก็พอใจ ข้ามีวิชาลับมากมายที่ยังไม่ได้ใช้ พี่ ตู่ ท่านจะประลองกับข้าอีกหรือไม่? “
ตู่ไป๋ลี่ หัวเราะลั่น”ฮ่าๆๆๆ ทำไมจะไม่ได้ แต่เจ้าสู้ข้าไม่ได้แล้ว เจ้าใช้พลังมากเกินไป เจ้าน่าจะฟื้นฟูหลังผ่าไป10วันหรือไม่ก็ครึ่งเดือน ทำไมพวกเราไม่มาพบกันที่นี่หลังครึ่งเดือนล่ะ? แล้วข้าจะทำให้เจ้ารู้ถึงความแตกต่างระหว่างเราสองคน “
“ไม่มีปัญหา ซูหยุนเงยหน้าขึ้นและเผยให้เห็นหน้าซีดๆของเขาใต้เสื้อคลุม ทุกคนเห็นคู่ตาเต็มไปด้วยปราณมาร
“แต่เราควรเปลี่ยนสถานที่ที่โล่งๆ ถ้าเราต่อสู้ที่นี่เราอาจทำลายสถานที่แห่งนี้ได้ “
“ไม่มีปัญหา เจ้าบอกมาได้เลย ?!”
“น่าจะมีสนามฝึกดาบแบบพิเศษอย่างในนิกายชั้นสูงใช่หรือไม่?”
“ทำไม?” สนามฝึกดาบ? มีอยู่แล้ว!
“ดี แต่เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งนี้ ข้าคิดว่าจะฝึกที่นี่และฟื้นตัว ข้าสงสัยว่า ท่านจะอนุญาติ ให้ข้าเข้าไปใช้สนามฝึก ได้หรือไม่? “
ซูหยุนถามอย่างไม่เป็นทางการ แต่เขาเฝ้าอยู่ในใจ
นี่คือเหตุผลที่เขาต้องการ ประลองกับ ตู่ไป๋ลี่
“ไม่! เมื่อเขาถามว่าเสียงดังออกมาจากด้านข้างทันที
ทุกคนกลับมาสู่ความเป็นจริงขณะที่พวกเขาหันไปมองว่าใคร ลี่กวง
ตู่ไป๋ลี่ ไม่พอใจเล็กน้อย “ทำไม ลี่กวง?”
“พี่ใหญ่ ตู่ “ ลี่กวงเดิน กุมมือคาราวะพร้อมกับพูดอย่างดุดัน “ที่สนามฝึกกระบี่ เต็มไปด้วยสาวกของพวกเรา หากเขาฝึกซ้อมที่นั่น จะไม่เป็นการรบกวนพวกเขาหรอกหรือ “
มีความหมายแฝงในคำพูดของเขา
“ซูหยุนกำลังมุ่งหน้าไปที่นั่นด้วยเช่นกัน เขาจะรบกวนพวกเขาได้อย่างไร? แค่เพิ่มคนไปแค่หนึ่งคน? จะมีอะไรนักหนา? เจ้ากลัวว่าเขาจะแอบขมวย วิชากระบี่มาร ของเราหรือ? ข้าจะมีความสุขมากหากเขาได้เรียนมัน วิชากระบี่มาร ของเราจะได้ระบือไกล ท่านเจ้าลัทธิของเราจะมีความสุขด้วย! ลี่กง พวกเราระวังมากไป และด้วยเหตุนี้ ผู้ทรงพลังมากมายถึงไม่ค่อยร่วมงานกับพวกเรา ถ้าเรื่องเกิดขึ้น นี่จะเป็นข้อเสียของเรา ข้าจะอนุมัติเรื่องนี้! น้อง ซูหยุน เจ้าไปสนามฝึกซ้อม เพื่อฝึกเถอะ มีพื้นที่กว้างขวางและเจ้าสามารถยืดแข้งยืดขาของเจ้าได้ หากใครกล้าขับไล่เจ้า ก็ให้มาบอกข้า! ข้าจะปล่อยให้เจ้าตัดสิน!
ตู่ไป๋ลี่ ตบหน้าอกตัวเองขณะพูด
“ขอบคุณท่านมาก พี่ตู่ !!” ซูหยุนป้องมือ ขอบคุณด้วยความซาบซึ้ง
ลี่กวง มองซูหยุนพร้อมกับส่ายหัว
ตู่ไป๋ลี่ โบกมือและหันออกไป
ซูหยุน พยุงร่างตัวเองที่สภาพหมดแรงค่อยๆเดินไป
“สำเร็จ!”
ซูหมดแรง แต่ในความคิดของเขา เขามีความสุขมาก