Invincible Divine Dragon’s Cultivation System ระบบฝึกฝนมังกรอมตะ - ตอนที่ 340
ตอนที่ 340 กบกันบ่อ!
เสียงหัวเราะที่เหมือนกับเยาะเย้ยดังขึ้นมาจากทางด้านหนึ่ง ถึงแม้ว่ามันจะไม่ดังมากนัก แต่ทุกคนที่อยู่ภายในเต็นท์ก็ได้ยินกันอย่างชัดเจน
ทุกๆคนต่างเงียบเสียงลงกันในทันที!
พวกเขาหันไปมองที่ต้นเสียงพร้อมๆกัน และอยากจะรู้ว่าใครนั้น ช่างมีความกล้าที่จะกระทําเช่นนี้ได้
“หืม?” เมื่อเปี่ยนเหยาฉวน ได้ยินเสียงหัวเราะเขาก็หันกลับไปมองในทันที เมื่อเขาเห็นว่าเป็นหวังเสียนสายตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาในทันที
ฝูงชนที่อยู่รอบๆก็มองไปที่หวังเสียนด้วยความแปลกใจ
“ฮ! เหตุใดเจ้าถึงช่างไร้มารยาทเช่นนี้ล่ะหมอเทวะหวัง!หรือว่าเจ้านั้นถือได้ว่าเป็นหมอเทวะที่มีอายุน้อยมากที่สุดในการจัดอันดับหมอเทวะศักดิ์สิทธิ์ก็เลยคิดว่าจะสามารถหัวเราะเยาะใครก็ได้อย่างนั้นรึ?ไม่มีความรู้เกี่ยวกับทักษะการปรุงยาแม้แต่น้อย แต่กับกล้าหัวเราะออกมาเช่นนี้ช่างโง่เขลาเบาปัญญาดีแท้!”
แต่ก่อนที่เปี่ยนเหยาฉวนจะทันได้พูดอะไรออกมา ชายวัยกลางคนระดับก่อกําเนิดลมปราณคนหนึ่งก็จ้องมองไปที่หวังเสียน และพูดออกมาด้วยคําพูดที่ค่อนข้างจะรุนแรง
“ถูกต้อง! ทักษะการหลอมกลั่นและปรุงยาอันเยี่ยมยอดและลึกซึ้งที่คุณชายเปี่ยนได้แสดงออกมานั้นถือได้ว่าเป็นความสามารถระดับปรมาจารย์แล้วเจ้านั้นมีคุณสมบัติอะไรถึงได้หัวเราะเยาะออกมาเช่นนี้!”ผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกําเนิดลมปราณอีกคนหนึ่งพูดกับหวังเสียนด้วยความดูถูก
“ฮ! หวังเสียน เจ้าอย่าปากดีให้มันมากนักไม่เช่นนั้นข้าจะทําให้เจ้าไม่สามารถอ้าปากพูดได้อีกตลอดไปเลยทีเดียว!”
มุมปากของเบี้ยนเหยาฉวนยิ้มออกมาอย่างดูถูกในขณะที่เขาจ้องมองไปยังหวังเสียน
“ฮิๆๆ! ที่ข้าหัวเราะนั้นมันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรมากนักหรอก!ข้าเพียงเห็นว่ามีเม็ดยาระเบิดออกมาและมันน่าตลกดีเพียงเท่านั้นเองฮิๆๆ!” หวังเสียน ตอบออกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะ
“ฮียย! เจ้าสาวเลวเจ้ารู้หรือไม่ว่าเม็ดยาจิตวิญญาณที่ถูกปรับแต่งออกมาโดยนักปรุงยานั้นมันคืออะไร? แล้วเจ้ารู้จักสมุนไพรที่เป็นต้นยาจิตวิญญาณครบเกิน 100 ชนิดแล้วหรือยัง?เจ้ารู้จักเปลวไฟที่ใช้ในการหลอมกลั่นและปรุงยาหรือเปล่า? เจ้ารู้หรือไม่การสร้างน้ํายาจิตวิญญาณนั้นต้องใช้ความสามารถมากขนาดไหน?และข้าจะถามตรงๆว่าในชีวิตนี้ของเจ้านั้นเคยได้สัมผัสเม็ดยาจิตวิญญาณมาก่อนบ้างหรือไม่?”
เปียนเหยาฉวน แสดงสีหน้าที่จริงจังเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะและคําพูดของหวังเสียน เขาจึงตะโกนถามหวังเสียนกลับมาอย่างรุนแรง”นี่เป็นคําถามง่ายๆเพียงเท่านั้น!แต่สําหรับเจ้าก็คงจะตอบคําถามข้าไม่ได้แม้แต่คําถามเดียว?หากว่าเจ้าไม่รู้อะไรเลยก็แค่รู้จักหุบปากเหม็นๆของเจ้าเอาไว้ก็พอแล้ว!”
“สําหรับนักปรุงยาแล้วการสร้างน้ํายาจิตวิญญาณจนมีความบริสุทธิ์มากเกินกว่า 10 เปอร์เซ็นต์ ถือได้ว่าโดดเด่นและมีพรสวรรค์เป็นอย่างสูงอยู่แล้ว การระเบิดระหว่างการปรับแต่งและปรุงยานั้นเป็นเหตุการณ์ที่สามารถเกิดขึ้นได้บ่อยจนเรียกได้ว่าเป็นเรื่องปกติของนักปรุงยา!”ชายชราคนหนึ่งที่เป็นหมอเทวะมองไปที่หวังเสียนพร้อมกับส่ายหัวในขณะที่เขาอธิบาย
“ที่แท้เป็นเช่นนี้นี่เอง หรอกหรือ? ฮิๆๆ!” หวังเสียนมองไปที่เปี่ยนเหยาฉวนอย่างเย้ยหยัน ก่อนที่จะหันไปพูดกับทุกคนที่อยู่ในเต็นท์แห่งนี้ว่า”อันที่จริงข้านั้นก็มีความสามารถในการปรับแต่งและปรุงยาได้เหมือนกันและข้าก็ยังสามารถปรุงยาล้างเลือดชนิดนี้ออกมาได้อีกด้วย!”
ในขณะที่เขาพูดเขาเดินไปยังโต๊ะที่วางต้นยาจิตวิญญาณเขาชําเลืองมองไปยังเม็ดยาล้างเลือดสองเม็ดที่วางอยู่ก่อนที่จะส่ายหัวและพูดออกมาอีกครั้งว่า”!สร้างเม็ดยาเกรดต่ําพวกนี้ออกมาช่างเป็นการสูญเสียต้นยาจิตวิญญาณอย่างแท้จริงทักษะการปรับแต่งเม็ดยาของเจ้ามันอ่อนหัดเกินไปหน่อยนะ!”
ห้ะ?
คําพูดที่เย่อหยิ่งของหวังเสียนทําให้ฝูงชนรอบข้างตกใจ พวกเขาจ้องมองไปที่หวังเสียนอย่างจริงจังด้วยความอยากรู้อยากเห็นกับคําพูดของหวังเสียนที่ว่าเขานั้นสามารถปรับแต่งเม็ดยาล้างเลือดได้
“หุบปาก! คนอย่างเจ้ามันจะไปรู้อะไรเกี่ยวกับทักษะการปรุงยากัน!”
เบี้ยนเหยาฉวน จ้องเขม็งไปที่หวังเสียน”เป็นแค่หมอเทวะพเนจรที่ไม่มีกองกําลังใดๆหนุนหลังไม่มีทางที่เจ้าจะรู้เรื่องเกี่ยวกับทักษะการหลอมกลั่นและปรุงยาได้อย่างเด็ดขาดแต่กระนั้นเจ้ากลับกล้วิพากษ์วิจารณ์เม็ดยาที่ข้าปรับแต่งออกมาอย่างนั้นหรือ!”
“ข้าได้บอกไปแล้ว ว่าข้านั้นสามารถปรับแต่งและปรุงยาล้างเลือดชนิดนี้ได้ และคุณภาพคงดีกว่าเม็ดยาของเจ้าอย่างแน่นอน!”หวังเสียนยิ้มออกมาหลังจากนั้นเขาก็มองไปที่ต้นยาจิตวิญญาณที่วางอยู่บนโต๊ะพร้อมกับพลิกฝ่ามือของเขาขึ้นมา
พรึบบบ!
เปลวไฟสีแดงเลือดหมูปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของหวังเสียนในทันที
เขาขยับมืออีกครั้งกลุ่มต้นยาจิตวิญญาณก็บินเข้ามาสู่มือของเขา
เมื่อเห็นว่าหวังเสียนกําลังเริ่มจะหลอมกลั่นต้นยาจิตวิญญาณให้เป็นน้ํายาจิตวิญญาณ เปี่ยนเหยาฉวนมองไปที่เปลวไฟบนมือของหวังเสียน พร้อมกับยิ้มเยาะออกมาอย่างเย้ยหยัน
“นี่มันเป็นเพียงแค่เปลวไฟธรรมดาทั่วไปเท่านั้น ถึงแม้ว่าเจ้าจะสามารถปรับแต่งและปรุงยาออกมาได้แต่ขั้นตอนการหลอมกลั่นต้นยาจิตวิญญาณให้เป็นน้ํายาจิตวิญญาณคุณภาพของมันคงจะน้อยกว่า 10 เปอร์เซ็นต์อัตราการปรับแต่งเพื่อสร้างเม็ดยาของเจ้า คงจะได้ไม่เกิน 1 เม็ดหรืออาจจะไม่ประสบความสําเร็จเลยก็ได้นี่นับว่าเป็นการใช้ต้นยาจิตวิญญาณโดยเปล่าประโยชน์จริงๆ!”
“ช่างน่าหนวกหูเสียจริง! หุบปากแล้วจงมองดูให้ดีๆ!” หวังเสียนตะคอกออกมาเสียงดังด้วยความรําคาญ
หลังจากได้ยินคําพูดของหวังเสียน เปี่ยนเหยาฉวนกําหมัดแน่นเขารู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก “ข้าก็อยากจะเห็นยิ่งนักว่าเจ้านั้นจะมีความสามารถอย่างปากพูดหรือไม่!”
เหล่าผู้เชี่ยวชาญก่อกําเนิดลมปราณและหมอเทวะที่อยู่โดยรอบ ต่างจ้องมองไปที่ฝ่ามือของหวังเสียนด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“หมอเทวะที่ไร้สังกัดจะสามารถมีทักษะปรุงยาได้อย่างไร? เขาก็แค่พยายามดึงดูดความสนใจก็เท่านั้น!”ชายชราจากสํานักเพิ่งเหมินถู แสดงความรังเกียจออกมา
ในขณะที่ชายชราจากสํานักเพิ่งเหมินถูพูดจบ หวังเสียนก็ขยับมือเบาๆ เปลวไฟต้นกําเนิดในมือของเขาก็เปลี่ยนกลายเป็นถ้วยเปลวไฟ 9 ถ้วยอย่างรวดเร็ว
เมื่อถ้วยเปลวไฟทั้ง 9 ถ้วยปรากฏขึ้นมาบนมือของหวังเสียน กลุ่มคนที่กําลังจับตามองการกระทําของหวังเสียนอยู่ก็ตกตะลึงกันในทันที
“ทักษะการควบคุมเปลวไฟของเขานั้นยอดเยี่ยมมากทีเดียว! เขาสามารถจําลองถ้วยกลั่นยาจากเปลวไฟได้อย่างชํานาญหมอเทวะหวังคนนี้ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!”
มันสามารถสร้างถ้วยการกลั่นยาด้วยเปลวไฟได้จริงๆ!! เปียนเหยาฉวนรู้สึกตกใจกับความสามารถของหวังเสียน
น่าาา!
ในเวลาเดียวกันต้นยาจิตวิญญาณทั้ง 9 ชนิดก็ถูกโยนลงในถ้วยเปลวไฟทั้ง 9 ใบบนมือของหวังเสียนในทัน
ต้นยาจิตวิญญาณถูกหลอมกลั่นและละลายลงอย่างรวดเร็ว เหมือนเนยบนกระทะร้อน
“มะ!..มันจะเป็นไปได้อย่างไร? ความเร็วในการหลอมกลั่นสร้างน้ํายาจิตวิญญาณมันจะรวดเร็วเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?”
เปี่ยนเหยาฉวน อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาด้วยความตกใจ หลังจากที่เขาเห็นความเร็วในการหลอมกลั่นสร้างของเหลวน้ํายาจิตวิญญาณ ของหวังเสียน
เมื่อหวังเซียนได้ยินเสียงตะโกนของเปี่ยนเหยาฉวน เขาก็พูดอย่างไร้อารมณ์ออกมาว่า
“หุบปากซะที! เจ้ากบกันบ่อ!”
“จะ…เจ้า! เจ้า…”
เปี่ยนเหยาฉวน เบิกตากว้างจ้องมองไปที่หวังเสียน ด้วยความโกรธแค้น แต่เขาก็ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้
หวังเสียนไม่ได้ให้ความสนใจกับเบี้ยนเหยาฉวนอีกต่อไป เขาจดจ่ออยู่กับอัตราส่วนของน้ํายาจิตวิญญาณที่กําลังค่อยๆหลอมรวมกัน
หนึ่ง สอง สาม !
ในช่วงเวลาสั้น ๆ เพียง 10 วินาทีของเหลวสามจุดก็เริ่มรวมตัวกัน
“หลอมรวมและสร้างเม็ดยา!” หวังเสียน พูดออกมาเบาๆ เปลวไฟสีแดงเลือดหมูค่อยๆหายไป หลังจากนั้นก็ปรากฏเม็ดยาสีเขียวที่เป็นประกายสะท้อนแสงระยิบระยับ 3 เม็ดออกมาบนมือเขา
เม็ดยาจิตวิญญาณทั้ง 3 เม็ดในมือของหวังเสียนเป็นสีเขียวหยกใสเปล่งประกายระยิบระยับกลิ่นหอมของยาสมุนไพรฟังกระจายไปทั่วบริเวณจนฝูงชนที่อยู่โดยรอบสูดลมหายใจลึกๆกันอยู่หลายครั้งอย่างลืมตัว
“ข้าสามารถปรุงยาล้างเลือดได้ 3 เม็ดต่อการปรับแต่งหนึ่งครั้ง สําหรับต้นยาจิตวิญญาณ 100 ชุดข้าสามารถสร้างเม็ดยาล้างเลือดออกมาได้อย่างน้อย 300 เม็ด!”
หวังเสียนยิ้มออกมา ก่อนที่เขาจะส่งยาล้างเลือดให้กับนายทหารวัยกลางคน
นายทหารวัยกลางคนรู้สึกตกใจที่เมื่อเขาได้เห็นยาล้างเลือดที่หวังเสียนส่งมาให้กับเขา เขาจึงหยิบยาล้างเลือดที่ปรับแต่งโดยเบี้ยนเหยาฉวนเพื่อทําการเปรียบเทียบโดยตรง
เขาตกตะลึงในทันทีเพราะเม็ดยาทั้ง 2 ชุดนี้นั้นเทียบกันไม่ได้เลย ไม่ว่าจะเป็นสีสันความสดใสของเม็ดยากลิ่นอายสมุนไพรที่ออกมาจากเม็ดยา รวมเวลาและจํานวนของเม็ดยาก็ต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
เม็ดยาที่ปรับแต่งโดยเบี้ยนเหยาฉวนเทียบกับเม็ดยาของหวังเสียนไม่ได้เลยจริงๆ
กลุ่มผู้เชี่ยวชาญและบรรดาหมอเทวะที่อยู่โดยรอบต่างก็รู้สึกตกใจเช่นเดียวกัน กระบวนการหลอมกลั่นและปรุงยาของหวังเสียนดูเหมือนจะง่ายดายเป็นอย่างมากต่างกับขั้นตอนของ เปี่ยนเหยาฉวนที่ใช้เวลามากกว่า 10 นาทีในการปรับแต่งเม็ดยาเพียง 2 เม็ดออกมา
และยิ่งไปกว่านั้นขั้นตอนการหลอมกลั่นของเขานั้นดูระะมัดระวังและน่าตึงเครียดเป็นอย่างยิ่ง แม้แต่พวกเขาที่เป็นคนดูก็รู้สึกเครียดตามไปด้วย ถึงกลับไม่กล้าหายใจแรงกันเลยทีเดียว
แต่ในทางกลับกันหมอเทวะหวังคนนี้นั้นกลับหลอมกลั่นและปรุงยา 3 เม็ดออกมาได้ภายในไม่ถึง 1 นาทีและขั้นตอนการปรับแต่งเม็ดยาของเขานั้นดูสบายๆและผ่อนคลายเป็นอย่างมาก
จากสิ่งนี้สามารถบอกความแตกต่างด้านความสามารถและความชํานาญของพวกเขาทั้งคู่ได้อย่างชัดเจน
ระดับของพวกเขานั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
“เม็ดยาระดับ 3 สามารถปรับแต่งออกมาได้ 300 เม็ด!! นี่…มันจะเป็นไปได้อย่างไร?”
กลุ่มคนที่อยู่ในที่นี้หลายคนรู้สึกว่าเรื่องนี้มันน่าเหลือเชื่อมากเกินไป พวกเขาจ้องมองไปที่ยาล้างเลือดในมือของนายทหารวัยกลางคนอย่างตั้งใจ
“ถ้าต้นยาจิตวิญญาณทั้ง 900 ต้น หรือก็คือการปรับแต่งยา 100 ครั้งสามารถได้รับเม็ดยา 300 เม็ดนี่ก็เท่ากับว่าหมอเทวะหวังนั้นสามารถหลอมกลั่นและปรุงยาระดับ 3 ออกมามีอัตราความสําเร็จที่ร้อยเปอร์เซ็นต์!มันจะน่าเหลือเชื่อมากเกินไปแล้ว!”
“ใช้ต้นยาจิตวิญญาณระดับ 3 เพียงแค่ 9 ชนิดแต่สามารถสร้างเม็ดยาจิตวิญญาณ ระดับ 3 ออกมาได้ถึง 3 เม็ดซึ่งนั่นเทียบเท่ากับต้นยาจิตวิญญาณระดับ 4 ถึง 3 ต้นเลยทีเดียว!บ้าไปแล้วนี่มันบ้าไปแล้วจริงๆ!”
“มันจะเป็นไปได้อย่างไร? มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน มันจะสามารถหลอมกลั่นสร้างน้ํายาจิตวิญญาณและควบแน่นสร้างเม็ดยาได้เร็วขนาดนี้ได้อย่างไร!” ดวงตาของเปี่ยนเหยาฉวนเบิกกว้างและพูดพึมพําออกมาเหมือนคนเสียสติ
“แม้แต่นักปรุงยาระดับ 5 หรือระดับ 6 ก็ยังไม่สามารถบรรลุอัตราความสําเร็จที่ร้อยเปอร์เซ็นต์ได้เลยสิ่งนี้เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!”เปี่ยนเหยาฉวนตะโกนออกมาเสียงดัง
“ฮิๆๆ! ทําไมมันถึงจะเป็นไปไม่ได้กันล่ะ?” หวังเสียนยิ้มออกมาอย่างเย้ยหยัน เมื่อได้ยินคําพูดและปฏิกิริยาของเบี้ยนเหยาฉวน”สิ่งที่เจ้าพูดในก่อนหน้านี้ที่ว่า หากเจ้าเป็นอันดับสองในด้านการปรุงยา คงจะไม่มีใครกล้าพูดว่าเป็นอันดับหนึ่งต่อหน้าเจ้า? ช่างเป็นเรื่องที่น่าตลกยิ่งนักฮิๆๆ!”
หวังเสียนหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะหันไปมองนายทหารวัยกลางคน “ฝากเรื่องการปรับแต่งยาล้างเลือดไว้ให้กับข้าเอง ข้าสามารถมอบเม็ดยาจิตวิญญาณให้ท่านได้ 300 เม็ดอย่างไม่มีปัญหา!”
“จริงๆแล้วทางเราสามารถรับยาจิตวิญญาณ 200 เม็ดหรือไม่ก็ 100 เม็ดก็เพียงพอแล้วครับหมอเทวะหวัง!ตราบใดที่หมอเทวะหวังสามารถทําตามที่สัญญาได้หมอเทวะหวังสามารถเข้าไปเลือกสมบัติจิตวิญญาณในคลังสมบัติแห่งชาติได้ 1 ชิ้นเช่นเดียวกันครับ!”นายทหารวัยกลางคนพูดออกมาด้วยรอยยิ้มอย่างสุภาพ
“ตกลง!” หวังเสียนพยักหน้าพร้อมกับพูดอีกว่า “ท่านสามารถหาห้องเงียบๆให้ข้าได้หรือไม่?”
“ได้แน่นอนเลยครับหมอเทวะหวัง!ผมจะให้คนจัดการให้คุณเดี๋ยวนี้เลยครับ!”
ชายวัยกลางคนในชุดทหารตอบตกลงโดยไม่ลังเลใดๆทั้งสิ้น สําหรับเบี้ยนเหยาฉวน ที่ยืนกัดเล็บเหมือนเด็กมีปัญหาอยู่ข้างๆ เขาได้ลืมไปนานแล้ว
จํานวนต้นยาจิตวิญญาณในปริมาณที่เท่ากัน คนหนึ่งสามารถปรับแต่งยาออกมาได้ 40-50 เม็ด แต่ในขณะที่อีกคนหนึ่งสามารถให้เขาได้ถึง 300 เม็ด
ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย ตามธรรมชาติเขาสามารถรู้ได้ว่าควรจะเลือ
ระดับความสามารถของอย่างไร
ไม่ใช่ว่านายทหารวัยกลางคนจะใจร้ายและโหดเหี้ยม แต่เขาเป็นคนของหน่วยทางทหาร ซึ่งเขาก็จําเป็นต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อปกป้องผลประโยชน์ของประเทศอยู่แล้ว และผลประโยชน์ที่ได้รับระหว่างคนทั้งคู่นั้นมันแตกต่างกันมากจนเกินไป!
จบบท