Carefree Path of Dreams - ตอนที่ 238

Chapter 238: จักรราศี

 

“เจ้าปิศาจที่ใช้ไสยดำอยู่ข้างหน้านั่น!”

 

ในป่า กลุ่มของทหารที่ไล่ตามฟางหยวนมามีสีหน้าเคร่งขรึม

 

พวกมันสวมชุดเครื่องแบบ และดูเหมือนว่าจะมาจากหน่วยงานเดียวกัน

 

ถึงตอนนี้ ชายตาเล็กผู้หนึ่งถัดจากหัวหน้าก็บิดจมูกตัวเอง

 

“ฝึบ!”

 

ประกายสีเหลืองเรื่อเรืองขึ้น จมูกของเขาเริ่มเปลี่ยนไป ใบหน้าที่ดูค่อนข้างเหลืองของเขาทั้งซ้ายขวาเริ่มขยายออก

 

หลังจากสูดหายใจลึก ๆ ครึ่งหนึ่ง เขาก็ตัดสินใจได้

 

“ดีมาก แยกกันออกไป!”

 

หัวหน้าของพวกมันเป็นชายหนุ่มสวมมงกุฎไม่ไผ่สาน เขาสวมชุดคลุมยาวผ้าไหมปักรูปไก่เอาไว้ และสวมรองเท้าผ้าคู่หนึ่ง แม้เขาจะดูอายุน้อย การกระทำของเขากลับดูเป็นผู้ใหญ่และยังมีอิทธิพลมาก

 

“ขอรับท่าน!”

 

ที่ด้านหลังเขา กลุ่มคนเริ่มแยกตัวออกไปและขยับไปทางแม่น้ำ

 

เมื่อพวกมันแยกกัน ด้านหลังของหัวหน้าแต่ละกลุ่มก็มีประกายสลัว ๆ ที่ถักทอเป็นรูปเสือหรือเสือดาว เมื่อมีรูปนี้ปรากฏขึ้น ความเร็วของพวกมันในป่าก็เพิ่มขึ้น

 

“ดี! มีชินโตเช่นนี้ ข้าเกรงกว่าเขาก็คงหนีไม่รอด!”

 

ทุกคนดูยินดี

 

“ฮ่ม! พวกเราไม่สามารถหาหลักฐานในที่เกิดเหตุที่ซูกั่วใช้ไสยดำได้ ครั้งนี้ ด้วยความช่วยเหลือของเทพแห่งขุนเขา พวกเราน่าจะสามารถจับตัวผู้ลงมือได้บ้าง!”

 

ชายหนุ่มหัวเราะออกมา

 

“ท่านขอรับ… พวกเราควบคุมเทพเจ้าไม่ได้ ระวังคำพูดของท่านด้วย!”

 

พวกเขาหลายคนที่ด้านข้างกระตุกเล็ก ๆ

 

ตัวตนของเทพเจ้าแห่งขุนเขาอาจจะเกี่ยวข้องกับเรื่องเหนือธรรมชาติ ชายหนุ่มผู้นี้เป็นทูตจากเมืองหลวงของประเทศเลี่ย เขาไม่กลัวสิ่งใดทั้งนั้น อย่างไรเสีย เขาก็ต้องเป็นผู้ชี้นำประเทศในฐานะทูตของเทพเจ้าเบี้องบน เขากล้าไม่เคารพนับถือเช่นนี้ได้อย่างไร?

 

“เฮอะ…”

 

ชายหนุ่มผู้นี้รวดเร็วมากแต่ก็รูวามเล็กน้อย “พวกเราสืบพบแล้วว่าซูกั่วน่าจะสร้างฐานะขึ้นมาด้วยวิธีการติดกฎหมาย พวกเราต้องการจับตัวเขาให้ได้เร็วที่สุดทันทีที่เขาร่ำรวยพอ ใครจะรู้ว่าท่านเซียนเฟิงนั่น… เหอเหอ เซียนนั่นคือปิศาจตนหนึ่งมากกว่า!”

 

“เมื่อเกิดเรื่องเช่นนี้ ก็ต้องมีคนรับผิดชอบและอธิบายเรื่องนี้ นี่เป็นโอกาสของข้าแล้ว!”

 

ไม่อย่างนั้น เขาคงทุ่มทรัพยากรทั้งหมดของตนมาที่นี่เพียงเพื่อจับตัวซูกั่ว

 

“พวกเราเห็นเขาแล้ว!”

 

พอทหารคนนั้นพูด พวกเขาก็พุ่งผ่านป่าออกไป เมื่อไปถึงแม่น้ำ ก็มองเห็นเงาร่างของชายหนุ่มผู้หนึ่ง

 

ชายหนุ่มผู้นี้สวมชุดเครื่องแบบของคนรับใช้และดูจะเป็นหนึ่งในลูกน้องของซูกิ้ว เขายืนอยู่ตรงกลางขณะทีเหล่าทหารเริ่มเข้าล้อมเขาเอาไว้

 

“ข้าคือฉินอี้ ทูตป้ายเงินของหกประตูประเทศเลี่ย ยอมจำนนเสีย!”

 

ฉินอี้กระโดดเข้าไปหาชายหนุ่มผู้คำขณะตะโกนประโยคนั้นออกไป

 

อย่างไรเขาก็อยู่ฝ่ายดีและชายหนุ่มผู้นั้นก็เป็นคนชั่ว! นี่เป็นเหตุผลให้เขาต้องจัดการกับเจ้าหนุ่มนั่น!

 

อย่างไรคนเลวนั้นก็ย่อมขี้ขลาดอยู่เล็กน้อยและไม่กล้าต่อต้านเจ้าหน้าที่ทางการ ใช่หรือไม่?

 

ด้วยความกดดันจากฉินอี้ ชายหนุ่มผู้นั้นดูจะไม่สามารถใช้ได้แม้แต่กึ่งหนึ่งของเรี่ยวแรงของเขาดังนั้น ฉินอี้ จึงเป็นฝ่ายได้เปรียบ

 

“ซู่!”

 

เมื่อเขาตวัดกรงเล็บเข้าใส่ชายหนุ่มผู้นั้น ประกายแสงสีขาวก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังและเปลี่ยนรูปไปเป็นรูป เสื้อตัวมหึมาอย่างรวดเร็ว ด้วยการจู่โจมอันร้ายกาจ บรรยากาศเปลี่ยนเป็นตึงเครียด

 

“หึม… นี่คือวิธีการใช้พลังในอาณาจักรฮุยรี? น่าสนใจ!”

 

ฟางหยวนยิ้มขณะมองฉินอี้

 

แม้ว่าจะมีวิทยายุทธ์และคาถาเวทย์อยู่ในอาณาจักรฮุย แต่มันก็ไม่ใช่ของทั่วไป

 

ในอาณาจักรนี้ การฝึกฝนที่เป็นที่นิยมคือใช้ชินโตร่วมกับพลังเจ้าสร้างความสัมพันธ์อันเป็นเอกลักษณ์

 

ผู้ที่อยู่ในตำแหน่งอันมีอำนาจก็จะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเทพแห่งขุนเขาและเทพแห่งสายน้ำ พวกเขามีจิตวิญญาณคอยปกป้องอยู่ไม่ว่าจะไปที่ใด แม้แต่เจ้าหน้าที่ระดับล่างและพลเมืองก็ได้รับอนุญาตให้ดูดซับของวิเศษและใช้ความสามารถตามจักรราศีของตน

 

ตัวอย่างเช่นฉินอี้ เขาเกิดภายใต้อิทธิพลของเสือขาว ทำให้จักรราศีของเขาคือเสือ ด้วยการฝึกฝนวิชาฝ่ามือจิตวิญญาณพยัคฆ์ร้อยปีและความแข็งแกร่งจากพลังเจ้า เขาก็สามารถสร้างรูปร่างของเสือขึ้นมาได้ มันดูน่าเกรงขามและยังเทียบได้กับผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 4 ประตูสวรรค์!

 

ตรงกันข้าม ชาวบ้านที่ยากจนและต่ำศักดิ์ก็ต้องฝึกฝนให้หนักในด้านวิทยายุทธ์และคาถาเวทย์ พวกเขาต้องใช้เวลานานจึงจะฝึกฝนจนถึงระดับที่ใช้การได้

 

ฉินอี้อายุเพียงยี่สิบปี คาดช้อนเงินช้อนทองมาเกิดและมีสถานะสูงส่งในราชสำนัก เขาเทียบได้กับผู้ฝึกยุทธ์ที่ระดับปลายของประตูทองที่ 12 เขายังเทียบได้ว่าเป็นผู้มีพรสวรรค์ในต้าเฉียน

 

ด้วยกรงเล็บพยัคฆาของเขา คนรอบข้างล้วนจับตามองอย่างไม่สงสัยเลยว่าฟางหยวนจะสามารถหนีพ้นไปได้ หลังจากนั้น ก็เป็นการจับตัวและสอบปากคำตามปกติ

 

“จิตวิญญาณพยัคฆ์? เคล็ดวิญญาณ? วิทยายุทธ์? น่าสนใจ! น่าสนใจยิ่งนัก!”

 

ฟางหยวนยกหมัดขวาขึ้นมาและต้านรับกรงเล็บของเขา

 

“ปัง!”

 

หมัดของเขานั้นดูธรรมดามากและยังไม่มีเสือขาวอยู่ที่ด้านหลังตัวเขา มันเทียบไม่ได้กับกรงเล็บพยัคฆาของฉัน

 

แต่ว่า หลังจากเสียงปะทะดังสนั่น ฉินอี้กลับร้องออกมาเมื่อแขนขวาของเขาหักยับ เขาปลิวถอยกลับไปด้านหลัง

 

“โฮก! โฮก!”

 

ที่ด้านหลังเขา จิตวิญญาณเสือขาวนั้นร้องออกมาราวกับมันต้องการปกป้องเจ้านายของมัน

 

“นี่มันบ้าอะไรกัน?”

 

ฟางหยวนมองไปที่พวกมันทั้งหมดราวกับพวกมันไม่คู่ควรให้เขาเสียเวลา “ไป… ให้พ้น!”

 

“ครืน!”

 

เมื่อพลังในร่างเขาพุ่งขึ้น อารมณ์ของเขาก็พุ่งสูง เลือดพลุ่งพล่านไปทั่ว มีเสียงดังราวกับแม่น้ำกว้างใหญ่ไห ลหลากไปตามเส้นทางดังออกมาจากร่างเขาและเขาก็กลายเป็นเหมือนเตาหลอมมนุษย์

 

ตอนที่เขาคำรามออกมา เสือขาวเองก็ร้องและระเบิดตัวไปเป็นประกายไฟ

 

“นั่น… นั่นมันบ้าอะไรกัน!”

 

ทหารรอบ ๆ ล้วนอึ้งงันไป

 

หมัดและเสียงคำรามคือทั้งหมดที่ต้องทำเพื่อเอาชนะตัวแทนจากหกประตู เสือขาวกลับชาติมาเกิดฉินอี้?

 

และผู้ที่เอาชนะเขาได้ยังเป็นเพียงคนรับใช้ต่ำศักดิ์ผู้หนึ่ง?

 

มายาภาพ! นี่ต้องเป็นมายาภาพแล้ว!

 

“นี่เป็นไปไม่ได้…”

 

ฉินอี้นอนอยู่บนพื้นคำรามออกมาอย่างอับอาย “เจ้าใช้… วิทยายุทธ์?! เป็นไปได้อย่างไร?”

 

ในอาณาจักรนี้ การฝึกวิทยายุทธ์เป็นกระบวนการอันยากลำบากและน่าเบื่อหน่อย ดังนั้น จึงมักเป็นที่ถูกดูหมิ่น แม้ว่าจะมีคนส่วนหนึ่งที่ฝึกฝนจนถึงระดับเจ้าสำนัก ฉินอี้เองยังไม่คิดจะใส่ใจคนพวกนั้นเลย

 

ไม่ จนกระทั่งได้พบฟางหยวน!

 

หลังจากหมัดเดียว เขาก็รู้แล้วว่าคนผู้นั้นไม่ได้ใช้พลังของจักรราศีของตน!

 

หากเขาใช้ พวกตนย่อมสามารถกดพลังของจักรราศีของเขาได้ด้วยความช่วยเหลือจากเทพแห่งขุนเขา

 

เพียงแค่หมัดง่าย ๆ ที่แทบไม่ได้ใช้พลังจากภายนอกทำให้เขาได้เข้าใจมากขึ้น

 

แม้แต่วิทยายุทธ์อันง่ายดายที่สุดก็ยังสามารถมีพลังได้ถึงเพียงนี้!

 

โชคไม่ดีนัก ฟางหยวนไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เขาพูดได้สักคำ

 

มองสีหน้าของเขาแล้ว ฟางหยวนก็ยังเข้าใจได้ว่า

 

อะไรอยู่ในใจ

 

“อะ… ข้ารู้แล้ว การข้ามกำแพงภาษาก็เป็นปัญหาหนึ่ง โชคดี… ข้ามีพวกเจ้าอยู่!”

 

ฟางหยวนมองไปรอบ ๆ และยิ้ม

 

“ลุกขึ้น!”

 

เห็นทูตของพวกมันนอนอยู่บนพื้น เหล่าทหารก็รู้สึกหวาดเกรงขึ้นมาเล็กน้อย แต่ว่าพวกมันก็ยังคงเชื่อฟังและกำลังของตนเองดี

 

ไม่เพียงเท่านั้น วงเวทย์ที่พวกมันสร้างขึ้นก็ส่องประกาย มันสามารถใช้พลังจากฟ้าและดินได้ซึ่งคล้ายคลึงกับพลังธาตุอยู่เล็กน้อย

 

“ไม่… แทนที่จะเรียกมันว่าพลังธาตุ ข้าควรจะเรียกมันว่าพลังธาตุก่อกำเนิด! นี่เพราะว่าพวกมันเพียงสามารถดึงพลังจากป่านี่ได้เท่านั้น!!”

 

ดวงตาของฟางหยวนเป็นประกาย

 

ความแตกต่างระหว่างพลังธาตุและพลังธาตุก่อกำเนิดก็คือความแตกต่างระหว่างผู้ฝึกยุทธ์ประตูทองที่ 11 และอู่จง!

 

ดังนั้น หลังจากรวมรวมพลังธาตุได้แล้ว เขาก็ลงมืออีกหนึ่งหมัด

 

“ครืน!”

 

ขณะที่อากาศระเบิดออก คลื่นความร้อนก็แผ่กระจายออกไป

 

ต้นไม้และต้นหญ้าลู่ลง กระทั่งหน้าดินยังถูกครูดออกฝุ่นฟุ้งกระจาย

 

เมื่อทุกอย่างสงบลง ก็เหลือเพียงทหารที่หมดสตินอนอยู่

 

“เจ้าทำอะไรลงไป? อย่าเข้ามานะ…”

 

เห็นฟางหยวนตรงมาหาเขา ฉินอี้ก็ตะกายถอยหลังช้า ๆ และมือไม้ปั่นป่วน “ข้ารู้ว่าเจ้า.. ไม่ใช่มนุษย์! เจ้าถูกวิญญาณร้ายเซียนเฟิงนั่นเข้าสิง!”

 

“น่าเสียดาย! ข้าไม่เข้าใจสิ่งที่เจ้ากำลังพูดสักคำ!”

 

ฟางหยวนส่ายหน้า สีหน้าเสียดายลึกซึ้ง เขาจู่โจมใส่ฉินอี้อย่างรวดเร็ว ทำให้เขาหมดสติไป เขาใช้นิ้วชี้ข้างขวาชี้ไปที่หว่างคิ้วของฉัน

 

“แฝงฝัน!”

 

ความฝันยาวนานนับหมื่นปี

 

ภายในวินาทีเดียว ฟางหยวนก็มองเห็นชีวิตของฉินอี้จากมุมมองบุคคลที่สาม

 

จากวันเวลาอันไร้เดียงสาตอนที่เขายังเด็ก จนพบสัญลักษณ์ของจักรราศีของตน จากนั้นก็ประกอบอาชีพอันราบรื่นในราชสำนักสู่หกประตู ในที่สุด ระบบการทำงานก็กลืนกินเขาทำให้อุปนิสัยของเขาเปลี่ยนไป

 

ความตั้งใจของฟางหยวนก็คือเรียนรู้ภาษาของอาณาจักรฮุย

 

ระหว่างนั้น เขาก็เรียนรู้เกี่ยวกับจักรราศี เทพเจ้า และพลังเจ้า

 

“จักรราศีของเสือขาวทำให้เขาสามารถฝึกฝ่ามือวิญญาณพยัคฆ์ได้?”

 

ในอาณาจักรฮุย ฟางหยวนลืมตาขึ้นและมองกรงเล็บของฉัน

 

กระดูกแขนของเขาหนากว่าคนทั่วไปจริง ๆ นั่นแหละ

 

“แย่หน่อย… เส้นทางของจักรราศีนั้นพึ่งพาพลังจากภายนอกมากเกินไป!”

 

ฟางหยวนส่ายหน้า มองท่าทางของฉินอี้ กระทั่งผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 4 ประตูสวรรค์จากต้าเฉียนยังสามารถเอาชนะเขาได้โดยง่าย

 

“อย่างไรก็ตาม มันเป็นวิถีทางอันรวดเร็วที่จะฝึกฝนให้ได้พลังเช่นนี้ เทียบกับวิทยายุทธ์ซึ่งต้องการความอดทนและฝึกฝนอย่างหนัก เส้นทางนี้ย่อมดึงดูดใจกว่า โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่มีสถานะสูงส่งที่สามารถเข้าถึงพลังเจ้าได้!”

 

มันเป็นการดีที่สุดถ้าจะสามารถควบคุมพลังของตนเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพาสิ่งใด

 

เส้นทางการฝึกตนของจักรราศีนั้นต้องการทรัพยากรจำนวนมากและยังต้องได้รับการรับรองจากราชวงศ์ นอกจากนี้การฝึกฝนบนเส้นทางจักรราศีผ่านชินโตนั้นยังเป็นตัวเลือกที่นิยมเหนือกว่าการฝึกวิทยายุทธ์และคาถาเวทย์

 

“จักรราศีนั้นเป็นหัวใจของการส่งถ่ายพลังในอาณาจักรฮุย รวมกับพลังเจ้า หากไม่มีแหล่งพลังเหล่านี้ผู้ฝึกก็จะสูญเสียความแข็งแกร่งที่มี นี่จึงเป็นหนทางที่ดีในการควบคุมเหนือผู้ฝึกตนทั้งหลาย”

 

“ฉินอียังอายุน้อยและยังได้เป็นทูตป้ายเงิน สถานะของเขาจะว่าไปก็ยังต่ำและดังนั้นตัวช่วยที่เขามีจึงจำกัดนัก! เขาน่าจะมีสถานะอยู่ระดับเดียวกับเจ้าหน้าที่ทางการขั้น 7… ถ้าหากเป็นเจ้าหน้าที่ทางการขั้น 1 ในประเทศ เลี่ย รวมกับจักรราศีของเขาแล้ว เขาย่อมสามารถใช้พลังธาตุได้หรืออาจจะบรรลุขอบเขตแยกธาตุได้!”

 

“นอกจากการฝึกฝนด้วยตนเองแล้ว ยังมีวิถีอื่นในการฝึกตนในอาณาจักรฮุย! นั่นก็คือชินโต! เมื่อได้รับการยอมรับจากเทพเจ้า คนผู้นั้นย่อมสามารถนำตัวเองเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์ ไม่อย่างนั้นก็จะถูกจัดว่าเป็นสาวกของเทพปิศาจและถูกจับตัวไป!”

 

ขณะที่ความคิดต่าง ๆ วิ่งวนอยู่ในใจ ฟางหยวนก็กวาดมองป่าอันสงบสุขและหัวเราะ

 

“ท่านแอบตามข้ามาก่อนหน้านี้และตอนนี้ยังแอบช่วยพวกเขาลับ ๆ ท่านคิดว่าท่านสามารถปิดบังตัวตนจากข้าได้? เทพแห่งขุนเขา ออกมา! ท่านต้องการบีบให้ข้าเผาที่นี่ทิ้งใช่หรือไม่?

 

“บรู้ววว!”

 

ภายในวินาทีเดียวก็มีการเปลี่ยนแปลงขึ้นในป่า

 

มีดวงตามากมายปรากฏขึ้นระหว่างสุมทุมพุ่มไม้ เป็นสุนัขป่าฝูงหนึ่ง

 

เมื่อฝูงสุนัขป่าปรากฏตัวออกมา สัตว์อื่น ๆ ก็เริ่มปรากฏตัวด้วยเช่นกัน พวกมันทั้งหมดยังคงเงียบและดูเป็นระเบียบซึ่งทำให้เกิดเป็นภาพอันน่าเกรงขาม

 

“โอ้?”

 

เห็นสัตว์เหล่านี้แล้วฟางหยวนก็ส่ายหน้า “ดเหมือนว่าจะมีความแตกต่างอย่างมากในด้านพลังระหว่างเทพเจ้าและเทพปิศาจ ท่านมีความสามารถเพียงเท่านี้หรือ เทพแห่งขุนเขา?”