Almighty Coach – โค้ชอหังการ - ตอนที่ 119
ในห้องประชุมของทีมกีฬาเยาวชน โค้ชหลูชี้ไปที่เเฟ้มเอกสารในมือ เเล้วบอกทุกคนว่า “ก็อย่างที่ทุกๆคนรู้กันนะครับ ว่าการเเข่งกีฬาเยาวชนเขตกำลังจะเริ่ม สิ่งที่อยู่ในมือผมนี้เป็นรายชื่อผู้เข้าร่วมการเเข่งขัน เราได้โควต้าการเข้าร่วมมาน้อยในปีนี้เพราะนอกจากทีมเราเเล้ว ยังมีทีมเมืองอื่นๆเข้าร่วมด้วย ทีมกีฬาเขตจะคัดเลือกนักกีฬาที่อายุต่ำกว่า19ปีบางคนมาเข้าร่วมด้วย”โค้ชหลูชูเอกสารเเล้วเปลี่ยนเรื่อง “เพราะอย่างนั้น เราต้องส่งนักกีฬาที่ดีที่สุดของเราไป! ถึงเราจะไปเเข่งกับนักกีฬาจากทีมเขตไม่ได้ เเต่เราก็ห้ามเเม้ทีมเมืองอื่นๆเด็ดขาด! วันนี้ผมอยากจะมาเช็คเเละหารือกับทุกคนเกี่ยวกับรายชื่อนี้ เพื่อการตัดสินใจที่ดีที่สุด”
โค้ชทุกคนก้มลงไปอ่านรายชื่อรักกีฬาอย่างละเอียด ก่อนที่จะกระซิบกันไปมา
“เฉินหยวนตงเข้าจากทีมวิ่งเเข่งด้วยเหรอ! เขาเป็นเเชมป์กีฬารุ่นเยาว์นี้!”
“หลิวเฉียงหนานเป็นนักวิ่งระยะไกลที่สุด เขาลงได้2ระยะ 1500กับ5000เมตร”
“ทีมทุ่มน้ำหนักส่งไป3คน! เจียนกังเฉิน บิ่นหวาง เเล้วก็เหล่ยควินไปด้วย ! นี้มันดรีมทีมชัดๆ” พอได้ยินใครบางคนพูดถึงทีมทุ่มน้ำหนัก โค้ชฉวงก็ดีใจ เพราะว่าจำนวนผู้เข้าเเข่งขันนั้นมีอย่างจำกัด ทีมที่ดีๆอาจจะได้ไปเเค่2คน ทีมส่วนมากส่งไปเเค่ทีมละคน เเต่ทีมทุ่มน้ำหนักส่งไปได้ถึง3คน บ่งบอกได้ว่าเป็นทีมที่มีคุณภาพสูงมาก เเต่ไม่มีใครชื่นชมฉวงเลย เพราะทุกคนในห้องนี้ต่างก็รู้ว่าฉวงเเย่งความสำเร็จของหลี่ไป ทีมทุ่มน้ำหนักมีอำนาจมากขนาดนี้เพราะว่าการทำงานหนักของหลี่ไต้
เเละเพราะอย่างนั้น เมื่อมีบางคนพูดถึงนักกีฬา3คนนี้เข้าร่วมการเเข่ง โค้ชทั้งหมดก็หันหน้ามาทางหลี่อย่างไม่รู้ตัว บางคนยังชื่นชมเขาอีกด้วย
เเต่พอเห็นอย่างนั้นเเล้ว โค้ชฉวงก็หงุดหงิด เขาคิดด้วยความอารมณ์เสีย “ทำไมทุกคนต้องชื่นชมหลี่ตอนที่มันเป็นโค้ชอยู่ในทีมทุ่มน้ำหนักด้วยวะ?!” เขาฟึดฟัดเเล้วมองลงไปที่รายชื่อ เขาเห็นชื่อของฝางไฮควานใต้หัวข้อทีมกระโดดไกล
“อะไรวะ? ทีมกระโดดไกลมีคนเข้าร่วมการเเข่งด้วยเหรอ? ไม่ใช่ว่าฉันส่งคนเก่งๆออกไปหมดเเล้วเหรอ?”โค้ชฉวงตกใจ
ก่อนที่จะย้ายมีทีมทุ่มน้ำหนัก ฉวงได้ทิ้งภาระไว้ให้หลี่ด้วย เขารู้ว่าคนที่เหลืออยู่ในทีมกระโดดไกลนั้น ไม่มีอะไรดีเลย เขาได้ยกนักกีฬาดีๆหลายคนไปให้ทีมอื่น ตอนที่พวกเขามาเกณฑ์นักกีฬา ตอนนั้นเขาไม่คิดว่าจะอยู่ในทีมนี้อีกต่อไป เขาเลยไม่เเคร์อะไรเเล้วก็จำหน่ายลูกทีมตัวเองทิ้งไปอย่างไม่คิด
เเละเพราะว่าเขาส่งคนที่เขาคิดว่าเก่งที่สุดออกไปอยู่ทีมอื่นหมดเเล้ว เขาไม่คิดว่าทีมนั้นจะมีนักกีฬาเก่งๆเหลือพอที่จะไปเช้าร่วมการเเข่งกีฬาเยาวชนเขต เเต่ตอนนี้ชื่อนั้นมันกลับโชว์หลาในรายชื่อ
“ฝางไฮควาน? ใครวะ? คุ้นๆจัง” โค้ชฉวงไม่ได้สนใจลูกทีมระหว่างการฝึก เพราะว่าเขากำลังจะย้ายไปอยู่ทีมทุ่มน้ำหนักเเล้ว เขาไม่เคยคิดจะทำความรู้จักลูกทีมตัวเอง อย่าว่าเเต่จำได้ว่าไฮควานรวยมากเลย หลังจากผ่านมาเดือนนึง เขาก็ลืมไฮควานหมดหัวเเล้ว
“มันมีคนหลงรอดมาอยู่ในรายชื่อนี้ได้อีกเหรอวะ?”ฉวงคิดเเล้วมองมาทางหลี่ จู่ๆเขาก็คิดถึงตอนที่ทุกคนชื่นชมเเละเคารพหลี่ นั้นทำให้เขาหงุดหงิดกว่าเดิม
ความโกรธของเขากลายเป็นความปองร้าย เขาไอกระเเอมนิดหน่อยก่อนจะพูด “ผมเคยเป็นโค้ชทีมกระโดดไกล ปีนี้ความสามารถของทีมต่ำกว่ามาตรฐานนะครับ พวกเราขาดนักกีฬาที่มีพรสวรรค์ ผมไม่คิดว่าเราควรจะส่งนักกีฬาทีมกระโดดไกลไปเเข่งเพราะว่าพวกเขาไม่มีใครเก่งพอเเละคงไม่มีใครเอาผลงานดีๆมาฝากทีมเยาวชนเราได้ พวกเขาต้องเเพ้เเน่ๆครับ ผมว่าทีมกระโดดไกลควรจะมอบตำแหน่งนั้นให้กับทีมอื่นเพื่อไม่ให้เป็นการเสียโอกาสนะครับ พวกคุณคิดว่าไง” ถ้าเกิดเป็นคนอื่น พวกเขาคงจะไม่พูดอะไรหรือเเสดงความคิดอะไรที่ไม่สุภาพ เเล้วก็ไม่พูดคำว่า “พวกคุณคิดว่าไง?”ออกมาด้วย นั้นเป็นคำพูดของผู้นำเพื่อถามความเห็น โค้ชฉวงล้ำเส้นอย่างเห็นได้ชัด เเต่ฉวงมีรองผู้จัดการเป็นลุงคอยซัพหลังเขาอยู่ นั้นคงเป็นเหตุผลเดียวที่เขากล้าพูดอะไรหรือทำอะไรที่เขาต้องการ
โค้ชหลูโดนหยามหน้า เเต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ ฉวงมีเส้นสายมากเกินไป บางทีอีกไม่กี่ปีข้างหน้าฉวงอาจจะกลายมาเป็นหัวหน้าเขาก็ได้ มันไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาทะเลาะกับเขาตอนนี้ เเต่เเน่นอนว่าเขาหงุดหงิดกับความไร้มารยาทของฉวง เขาด่าฉวงกับลุงนั้นในใจ เเต่หน้าเขาไม่ได้เเสดงอาการอะไร “ฝางไฮควาน จากทีมกระโดดไกลเป็นกรณีพิเศษ เราต้องดูเเลเขาอย่างดี”
“พิเศษเหรอหรอ? ครอบครัวเขาตายเหรอ หรือว่าไปไหน?” โค้ชฉวงพูดอย่างก้าวร้าว เขาพยายามที่จะทำให้หลี่อายเเล้วเขาก็พูดต่อ “มันต้องมีคนพิเศษตลอดเลยน้าาา ทำไมเราถึงดูเเลทุกคนไม่ได้ละ?”
โค้ชหลูยักไหล่เเล้วอธิบายดังๆ “พ่อของฝางไฮควานคือฝางต้าหลู ประธานบริษัทคอนติเน็นทอล! ไฮควานเป็นเจ้าชายของจักรวรรดิคอนติเน็นทอล!”
“อะไรนะ! เขาเป็นลูกชายของประธานคอนติเน็นทอลเหรอ? ทำไมผมไม่รู้เรื่องนี้ละ!”โค้ชฉวงหน้าเเดงด้วยความอับอาย เขาพึ่งไปเเช่งให้ครอบครัวฝางไปตาย เเล้วตอนนี่เขาก็คิดผิดมหันต์ เขาพึ่งด่าคนที่โคตรรวยเเละมีอำนาจอันดับต้นๆของเขตฮั่นเบ มันเเซ่หาเรื่องกันชัดๆ! เขากลัวขึ้นมา เเล้วภาวนาไม่ให้ผู้จัดการฝางส่งคนมาตัดลิ้นของเขา
ในขณะเดียวกันโค้ชคนอื่นๆกำลังสนุกกับการเห็นโค้ชฉวงโดนเล่นบ้าง ฉวงทำอะไรเลวๆมาเยอะโดยใช้อำนาจที่มี คนเลยเอือมกับฉวง ผู้คนเลยรู้สึกสนุกที่ได้เห็นฉวงมีปัญหา วลี”ทำไมผมไม่รู้เรื่องนี้ละ”จะกลายเป็นเรื่องตลกของโค้ช ในฐานะที่เป็นอดีตโค้ชทีมกระโดดไกล ความจริงที่ว่าเขาไม่รู้จักลูกทีมตัวเองมันเป็นหลักฐานมัดเเน่นเลยว่าเขาทำงานตัวเองได้ห่วยเเตกมาก เเล้วถึงเเม้เขาจะโดนผจก.ฝางตัดลิ้นจริงๆก็ไม่มีใครสงสารเขาเลยซักคน
ทันใดนั้นหลี่ยืนขึ้นเเล้วพูด “ศูนย์ฝึกกีฬาของเราถูกสร้างโดยคอนติเน็นทอล เเล้วหลายปีมานี้ สถานที่เเข่งขันทั้งหลายก็ได้คอนติเน็นทอลสร้าง ยกตัวอย่างสนามกีฬาที่จัดการเเข่งกีฬาเยาวชนปีนี้ มันก็ถูกสร้างโดยคอนติเน็นทอล พวกเขาใช้สถาปัตยกรรมเเบบBOTนั้นหมายความว่าถ้าเราจะใช้สนามนี้ เราก็ต้องตามใจเขาหน่อย นั้นเป็นเหตุผลที่ผมส่งชื่อไฮควานไผ”
BOT?อะไรคือBOT โค้ชฉวงอยากจะรู้ให้ได้ว่าอะไรคือBOT เเต่เขากลัวว่าถ้าเขาถามไป เขาได้โดนล้อยับเเน่ๆ
เพราะอย่าง เขาเลยทำตัวให้เหมือนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เเต่ข้างในใจเขาตะโกนว่า “ใครก็ได้ถามทีด่ว่าBOTคืออะไร จะบ้าละโว้ยยย!!!”