ลูกเขยยอดนักฆ่า - ตอนที่ 8
ตอนที่ 8 สิ้นหวังท้อแท้
สาวน้อยเย่เข่อเอ๋อจ้องหลินหนานกลับ แต่เย่จิงเฉิงนั้นกลับไม่กล้าแม้แต่จะสบตาหลินหนาน อาจเป็นเพราะเธอรู้สึกละอายใจกับสิ่งที่ทำลงไป
“อย่ามาเฉไฉ ความจริงก็เห็นๆกันอยู่!”
“เมื่อสามปีก่อนฉันคัดค้านการแต่งงานครั้งนี้อย่างมาก แต่แกก็แอบแต่งงานกับลูกสาวฉันจนได้ ในเมื่อแกเข้ามาด้วยวิธีที่ไม่ถูกต้อง ก็สมควรต้องออกไปจากชีวิตของลูกสาวฉันได้แล้ว แกไม่มีอะไรเหมาะสมคู่ควรกับลูกสาวของฉันเลยสักนิด ไม่ว่าจะเป็นความรู้หรือว่าฐานะ”
“ครั้งนั้นฉันคัดค้านเรื่องการแต่งงานแบบหัวชนฝา แต่เย่เฟิงชุนกลับห้ามปรามฉัน และยังยืนยันกับฉันหนักแน่นว่า ลูกสาวของฉันจะต้องมีความสุขในชีวิตแต่งงานอย่างแน่นอน แล้วก็เพราะเรื่องนี้.. ทำให้ฉันต้องทำสงครามเย็นกับเขา และหนีไปสงบจิตสงบใจอยู่ที่วัดหลินหยินตลอดสามปีนี้”
“แต่กลับคิดไม่ถึงว่า.. ท้ายที่สุดคนชั่วช้าสารเลวอย่างแก ก็ทรยศหักหลังลูกสาวของฉันจนได้!”
เหยีวนชูหานอ้าปากพูดร่ายยาวไม่หยุดใส่หลินหนานราวกับปืนกล..
หลังจากพ่นคำพูดออกไปยืดยาว ด้วยความโมโห เธอก็ลุกขึ้นยืน และสาดน้ำชาในแก้วลายครามนั้นใส่หน้าหลินหนานทันที
ความจริงแล้ว.. หลินหนานสามารถกระโดดหลบได้อย่างง่ายดาย แต่เขากลับลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจที่จะไม่หลบ และปล่อยให้แม่ยายสาดน้ำชาใส่หน้าของตัวเอง
น้ำชาในถ้วยกระเด็นเข้าใส่ใบหน้า และเสื้อผ้าของหลินหนานจนเปียก อารมณ์รุ่นร้อนในจิตใจของเขาพลันสงบลง แต่ดูเหมือนเย่เข่อเอ๋อจะเห็นว่าสถานการณ์ภายในบ้านยังวุ่นวายไม่พอ เธอจึงรีบยกนิ้วโป้งชูให้กับแม่ของตนเองทันที
เย่จิงเฉิงถึงกับขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น และอ้าปากหวอด้วยความตกใจ เพราะคิดไม่ถึงว่าแม่ของเธอจะสาดน้ำชาใส่หน้าหลินหนานแบบนี้ และได้แต่คิดในใจว่าแม่ของตนเองนั้นดูเหมือนจะทำเกินไปหน่อย..
แต่หลินหนานกลับแลบลิ้นเลียน้ำชาที่เปียกใบหน้าตน พร้อมกับพูดขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “ชารสชาติเยี่ยมขนาดนี้ สงสัยว่าคงจะราคาแพงน่าดูสินะ? คุณแม่ยาย รสนิยมของคุณแม่ยายนี่เยี่ยมยอดมากจริงๆ!”
“หึ.. คนอย่างแกมันก็แค่คางคกอยากจะกินเนื้อหงส์!” เหยีวนชูหานพูดเย้ยหยันผ่านไรฟัน
“คนขี้ขลาดอย่างเขาไม่มีปัญญาหรอกค่ะแม่!” เย่เข่อเอ๋อช่วยแม่ของเธอเหยียดหยามหลินหนาน
หลินหนานยกมือขึ้นเช็ดน้ำชาที่เปื้อนใบหน้าออก จากนั้นจึงหยิบกล่องใส่บุหรี่ออกมาจากกระเป๋า เขาหยิบบุหรี่ออกมาหนึ่งมวนขึ้นจุดสูบ โดยไม่สนใจใยดีกับสายตาที่จ้องมองมาด้วยความรังเกียจ
หลังจากที่พ่นควันสีขาวออกจากปากแล้ว หลินหนานจึงพูดขึ้นเนิบๆ “คุณแม่ยาย.. คุณต้องการอะไรก็พูดมา? พวกเราเปิดอกคุยกันตรงๆจะดีกว่า..”
“ฉันต้องการให้แกหย่ากับลูกสาวของฉัน! ฉันไม่อยากเห็นแกอยู่กับลูกสาวของฉันอีกแม้แต่วินาทีเดียว!” เหยีวนชูหานตอบกลับตรงๆ และสีหน้าของเธอก็แสดงความรังเกียจออกมาอย่างไม่คิดที่จะปิดบัง
“ผมเกรงว่าจะทำแบบนั้นไม่ได้!” หลินหนานตอบกลับพร้อมกับส่ายหน้า
“ทำไม? หรือแกคิดว่าเงินชดเชยที่จะได้รับในสัญญานั่นมันน้อยเกินไป?”
เหยีวนชูหานยกขาขึ้นไขว่ห้าง เผยให้เห็นท่อนขาเรียวงามขาวผ่องที่ซ่อนอยู่ภายใต้ชุดกี่เพ้าที่สวมใส่ ไม่ว่าใครได้เห็นก็คงยากที่จะไม่เหลียวมองได้
“ครับ.. ผมว่ามันน้อยเกินไป!” หลินหนานตอบยิ้มๆ
ใช่แล้ว.. เขาทำทุกอย่างเพื่อเงิน!
เย่จิงเฉิงได้ยินถึงกับส่ายหน้าไปมาอย่างเหลืออด ความรู้สึกผิดต่อหลินหนานที่ผุดขึ้นภายในใจก่อนหน้านี้ ได้อันตรธานหายไปจนหมดสิ้น
“เป็นความซวยของลูกสาวฉัน ที่ต้องมาพบเจอกับคนชั่วช้าอย่างแก?”
เหยีวนชูหานยกมือขึ้นกอดอกพร้อมกับตะโกนถามเสียงห้วน “บอกมา.. แกต้องการเท่าไหร่?”
ตราบใดที่เงินสามารถแก้ปัญหาได้ ปัญหาก็จะไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป!
“ตลอดเวลาเกือบสามปีที่ผมอยู่ในตระกูลเย่ ผมต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมากมาย นอกจากผมจะต้องเอาชีวิตที่สดใสในวัยหนุ่มมาทิ้งที่นี่แล้ว ผมยังต้องถูกทำร้ายจิตใจอีกด้วย..”
ระหว่างที่ตอบนั้น หลินหนานก็ยกนิ้วมือขึ้นมานับไปด้วย..
เมื่อเห็นท่าทางยียวนกวนอารมณ์ของหลินหนานแล้ว เย่จิงเฉิงก็แทบอยากจะทุบเขาให้กระอัก
ทำไมหมอนี่ถึงได้หน้าด้านไร้ยางอายได้ขนาดนี้?
เขาต้องทนทุกข์และสูญเสียอะไรมากมายระหว่างที่พักอาศัอยู่ที่นี่กัน ในเมื่อเขาทั้งเกียจคร้านไม่ทำงานทำการ?
ความจริงแล้ว ต้องเป็นเธอต่างหากเล่าที่เป็นฝ่ายสูยเสียมิใช่หรือ?
หลังจากที่ทำท่านับนิ้วอย่างตั้งอกตั้งใจแล้ว หลินหนานก็ยกฝ่ามือข้างหนึ่งกางออกพร้อมกับพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ.. เห็นแก่มิตรภาพของพวกเรา ผมจะบอกราคาขาดตัวแบบไม่ต้องต่อรองอีก..”
“เท่าไหร่?” เหยีวนชูหานถามเสียงห้วน
“ห้าสิบล้านถ้วน!”
“อะไรนะ?! แกพูดใหม่ซิ?” เหยีวนชูหานร้องอุทานเสียงดังพร้อมกับถามย้ำอีกครั้ง เพราะไม่มั่นใจว่าตนเองฟังผิดหรือเปล่า
“ห้าสิบล้านหยวน.. ขาดตัว!!” หลินหนานตอบกลับยิ้มๆ
แม่ลูกตระกูลเย่ทั้งสามคน ต่างก็หันไปมองหน้ากันด้วยความตกใจ และตกตะลึง..
หมอนี่กล้าพูดออกมาได้ยังไง?
นี่มันคิดจะรวยทางลัดด้วยการขูดรีดหรือยังไง?
“เงินแค่ห้าสิบล้านหยวน ขนหน้าแข้งตระกูลเย่ไม่ร่วงหรอกใช่มั๊ยครับคุณแม่ยาย?” หลินหนานที่กำลังสูบบุหรี่เอ่ยถามขึ้นมา หลังจากเห็นท่าทางของสามแม่ลูก
“มันไม่ใช่เรื่องขนหน้าแข้งจะร่วงหรือไม่ร่วง แต่อยู่ที่ว่าแกไม่คู่ควรกับเงินก้อนนี้ต่างหากล่ะ!! อย่าว่าแต่ห้าสิบล้านเลย แม้แต่ห้าร้อยหยวนฉันก็จะไม่ให้แก!” เหยีวนชูหานร้องตะโกนตอบกลับด้วยความโมโห
“ก็แล้วแต่!!” หลินหนานตอบสั้นๆพร้อมกับยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ
เมื่อเห็นท่าทางที่ไม่ต่างจากหมูไม่กลัวน้ำร้อนของหลินหนานเช่นนี้ สามแม่ลูกก็ยิ่งโมโหจนควันออกหู ต่างคนต่างก็กัดฟันกรอด..
เวลานี้เย่จิงเฉิงได้มาถึงจุดที่ตนเองไม่อาจจะทนได้อีกต่อไปแล้ว..
หลินหนานจ้องมองสีหน้าท่าทางของหญิงสาวทั้งสาม พร้อมกับแอบยิ้มอย่างมีความสุขอยู่ในใจ และได้แต่คิดว่า หญิงสาวทั้งสามประเมินเขาต่ำไปมากนัก คิดจะรวมหัวกันกำจัดเขางั้นเหรอ มันไม่ง่ายอย่างที่คิดแน่!
และในระหว่างนั้น.. จู่ๆลุงฉู่ก็หันไปทางหน้าประตูพร้อมกับพูดขึ้นว่า “คุณผู้ชาย.. กลับมาแล้วเหรอครับ?”
ทันทีที่ลุงฉู่พูดจบ ร่างของชายวัยกลางคนก็ปรากฏขึ้น..
ชายวัยกลางคนผู้นี้สวมแว่นกรอบทองดูภูมิฐานสมกับเป็นนักธุรกิจใหญ่ นอกจากรูปร่างของเขาจะสูงใหญ่สง่างามอย่างมากแล้ว แม้จะดูสูงอายุ แต่ใบหน้าของเขายังคงเค้าความหล่ออยู่ไม่น้อย บ่งบอกว่าในวัยหนุ่มนั้นเขาเป็นผู้ที่หล่อเหลาอย่างมากคนหนึ่ง
เมื่อเห็นว่าใครเดินเข้ามา ทั้งเย่จิงเฉิงและเย่เข่อเอ๋อต่างก็วิ่งเข้าไปหา และเอ่ยทักทายทันที
“พ่อคะ!”
“พ่อกลับมาแล้วเหรอคะ?”
เย่เฟิงชุนตอบกลับเสียงเบา แต่หลังจากที่หันไปเห็นเหยีวนชุหานที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟา เขาก็ถึงกับนิ่งอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะถามขึ้นว่า
“คุณผู้หญิง.. ลมอะไรหอบคุณมาที่นี่กัน?”
เหยีวนชูหานปรายตามองพร้อมตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงประชดประชัน “ถ้าฉันไม่มา ก็คงไม่รู้ว่าลูกสาวของตัวเองถูกขายไปแล้ว!”
“คุณก็พูดเกินไป!”
เย่เฟิงชุนส่ายหน้า แต่ในใจกลับยิ้มขื่น เพราะรู้ดีกว่าการมาของภรรยาในวันนี้ต้องไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นเธอคงจะไม่โทรไปเกรี้ยวกราดกับเขา และบีบบังคับลากเขาให้กลับจากยุโรปในคืนนี้แน่
“คุณพ่อตาครับ สบายดีนะครับ! ไม่ทราบว่าธุรกิจที่เดินทางไปเจรจาเป็นไปได้ด้วยดีมั๊ยครับ?” หลินหนานเอ่ยทักทายเย่เฟิงชุนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม และไม่มีท่าทีร้อนอกร้อนใจอะไร
“อืมม ไปได้ด้วยดีเชียวล่ะ!”
เย่เฟิงชุนหันไปยิ้มกว้างให้กับหลินหนาน ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ลูกเขย.. ฉันขอโทษทีที่ทำให้เธอต้องลำบาก!”
เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เฟิงชุน สามแม่ลูกถึงกับต้องหันไปมองหน้ากันด้วยความงุนงง..
หลินหนานลำบากที่ไหนกัน?
วันๆ ไม่เห็นเขาทำงานทำการอะไร?
เย่เฟิงชุนน่าจะทำงานหนักเกินใจจนสมองเพี้ยน..
“เย่เฟิงชุน นี่คุณหมายความว่ายังไง?” เหยีวนชูหานร้องตะโกนถามกลับด้วยใบหน้าบึ้งตึงทันที
“นั่นสิ!! พ่อคะ.. ทำไมพ่อชอบเข้าข้างหลินหนานอยู่เรื่อยเลย! แต่ครั้งนี้หมอนี่แอบไปทำเรื่องไม่ดีลับหลังพี่ใหญ่ ถ้าพ่อไม่เชื่อก็ดูหลักฐานที่เป็นภาพถ่ายพวกนี้ได้เลย!”
เย่เข่อเอ๋อวิ่งไปหยิบกองภาพถ่ายขึ้นมากางให้เย่เฟิงชุนดูต่อหน้า เพื่อให้เขาเห็นว่าหลินหนานเป็นคนชั่วช้ามากเพียงใด แต่กลับคิดไม่ถึงว่า เย่เฟิงชุนหยิบภาพถ่ายขึ้นมาดูเพียงแค่สองสามภาพ ก่อนจะโยนไปไว้ข้างๆอย่างไม่สนใจใยดี
“เฮ้อ.. บางเรื่องมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เห็นเสมอไปหรอกนะ!” เย่เฟิงชุนเอ่ยตอบกลับไปเสียงเบา
หลินหนานถึงกับยกนิ้วโป้งให้พ่อตาทันที..
“ถึงแม้ภาพที่เห็นจะเป็นแบบนั้น แต่ความจริงก็ไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างในภาพเสมอไปไม่ใช่เหรอ?”
เย่เข่อเอ๋อเริ่มรู้สึกว่าพ่อของเธอคงจะเสียสติไปแล้ว..
“อีกอย่าง.. ไอ้เรื่องอารมณ์ความใคร่ก็เป็นเรื่องปกติของผู้ชายทั่วไป ถ้าเขาสำนึกผิด ก็ควรจะให้อภัยถึงจะถูก!” เย่เฟิงชุนตอบกลับด้วยใบหน้ายิ้มๆ และดูไม่เดือดร้อน
หลินหนานได้ฟังถึงกับยกนิ้วโป้งชูให้เขาถึงสองนิ้ว..
คุณพ่อตา.. คุณช่างเป็นคนที่มีเมตตามากจริงๆ!
“เย่เฟิงชุน นี่คุณเสียสติไปแล้วหรือยังไง? คุณพูดออกมาแบบนั้นได้ยังไงกัน?” เหยีวนชูหานไม่อาจทนนิ่งเฉยต่อไปได้ เธอร้องตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว
“นั่นสิคะ? พ่อคะ หนูรู้ดีว่าพ่อมักจะเข้าข้างหลินหนานมาตลอด แต่ครั้งนี้จับได้คาหนังคาเขา หลักฐานก็มีให้เห็นคาตาว่าหมอนั่นแอบทำเรื่องชั่วๆลับหลังพี่ใหญ่ พ่อยังจะเข้าข้างเขาอีกเหรอคะ?” เย่เข่อเอ๋อร้องตะโกนถามขึ้นมาด้วยความโมโหอย่างที่สุดเช่นกัน
เย่จิงเฉินยืนกัดริมฝีปากแน่นไม่พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว และรู้สึกสั่นสะท้านไปทั่วทั้งร่าง
เวลานี้เธอรู้สึกหนาวเหน็บ และสิ้นหวังท้อแท้อย่างบอกไม่ถูก!
YOU MAY ALSO LIKE
Tips: Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aulores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit ame