Astral Pet Store ร้านขายอสูรดวงดาว - ตอนที่ 392
“ หืม? ปรมาจารย์ดาบ?”
ชายแข็งแกร่งที่ยืนอยู่ข้างประตูเห็นปรมาจารย์ดาบและซูผิงที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยกัน เขาไม่แปลกใจที่เห็นซูผิงอยู่ที่นี่เพราะซูผิงเป็นคนที่เขาตั้งใจมาหา
แต่ทำไมปรมาจารย์ดาบถึงอยู่ที่นี่กับเขา?
ราชาแห่งแขนกระพริบตา ปรมาจารย์ดาบทำงานให้กับหยวนเทียนเฉิน ร้านค้ากับหยวนเทียนเฉินมีความเกี่ยวข้องกันหรือไม่?
นั่นจะทำให้ทุกอย่างซับซ้อนขึ้น
เขายังไม่แน่ใจในข้อสันนิษฐานนั้น โดยปกติคนอย่างหยวนเทียนเฉินจะหลีกเลี่ยงการรุกรานองค์กรดวงกาว เว้นแต่จะมีความเกลียดชังที่ฝังรากลึก ท้ายที่สุดแล้ว นักรบอสูรในตำนานผู้ล่วงลับขององค์กรดวงดาวเคยสนิทสนมกับหยวนเทียนเฉิน
แปลก!
ในขณะที่ชายแข็งแกร่งกำลังพยายามคิด ปรมาจารย์ดาบก็ยืนขึ้นและเดินไปหาชายแข็งแกร่ง “ พี่เซี่ย ฉันคิดว่านายกำลังปกป้อง บ่อนรกทางตอนเหนืออยู่ซะอีก ลมอะไรหอบนายมาที่นี่”
นักรบอสูรกิตติมศักดิ์อีกสองคนยืนอยู่ข้างหลังชายแข็งแกร่ง แต่ชายแข็งแกร่งได้บังพวกเขาไว้จึงไม่มีใครสังเกตเห็นทั้งสองได้ เมื่อทั้งสองเห็นปรมาจารย์ดาบ ทั้งคู่ก็ประหลาดใจ “ ฉันควรจะเป็นคนถามคำถามนั้น ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่?”
เซี่ยกังสามารถบอกได้จากคำถามของปรมาจารย์ดาบว่าเขาไม่รู้ถึงความขัดแย้งระหว่างชายหนุ่มกับองค์กรดวงดาว
ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ได้เริ่มบทสนทนาน่าเบื่อแบบนี้ ปรมาจารย์ดาบกลอกตา เขาอยู่ที่นี่เพราะเหตุผลที่น่าอาย เขาคิดว่า เซี่ยกังอาจมาที่นี่ด้วยเหตุผลที่คล้ายกัน เหตุใดราชาแห่งแขนผู้มีเกียรติถึงมาที่ร้านซอมซ่อในเมืองฐานห่างไกลแห่งนี้ ทำไม?
“ อย่าถามอะไรที่ชัดเจนอยู่แล้วเลย ในเมื่อนายมาแล้ว ก็เข้ามาข้างในสิ” ปรมาจารย์ดาบกล่าวอย่างไม่พอใจ เขาหันหลังกลับและเดินกลับไปหาซูผิงโดยไม่ลังเล
เซี่ยกัง : ??
อะไรชัดเจน?
ในไม่ช้าเขาก็รู้ทันทีว่าปรมาจารย์ดาบเข้าใจผิดถึงเหตุผลในการมาเยือนของเขา
นั่นยิ่งทำให้เขางง
เซี่ยกังมองไปรอบ ๆ และเห็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์มากมายในร้าน น่าสนใจ เขารู้สึกได้ถึงการมีตัวตนของคนเหล่านั้นก่อนที่เขาจะเข้ามา แต่เขาไม่ได้จริงจังกับมันเนื่องจากไม่มีใครอยู่ที่ระดับกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุด มีเพียงคนเดียวที่สำคัญสำหรับเขาก็คือปรมาจารย์ดาบและชายหนุ่มนั่น
“ คุณต้องเป็นคุณซู?”
เซี่ยกังเข้ามาด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน ก่อนที่เขาจะได้ข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับร้านของซูผิง เขาตัดสินใจที่จะไม่ถามโดยตรง
ซูผิงถามอย่างไม่เป็นทางการว่า“ คุณมาที่นี่เพื่อซื้อของหรือมาหาใคร?”
เซี่ยกังไม่แปลกใจที่ซูผิงจะรู้ว่าเขาเป็นใคร “ อย่างหลังแน่นอน ผมสงสัยว่าคน ๆ นั้นสบายดีหรือเปล่า?” เขายิ้ม
ซูผิงตอบด้วยรอยยิ้มเงียบสงบ นั่นไม่ใช่เรื่องของคุณ ‘คือสิ่งที่ซูผิงทิ้งไว้โดยไม่ได้พูด
ผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ที่อยู่ในร้านกลับมาได้สติ
พวกเขาตกใจเมื่อเห็นปรมาจารย์ดาบยืนขึ้นเพื่อทักทายชายผู้แข็งแกร่ง ปรมาจารย์ดาบไม่เคยทักทายใครเลยในหมู่พวกเขานอกจากนี้ชายแข็งแกร่งยังสร้างความตึงเครียดอย่างมากในห้อง
เขามาจากองค์กรดวงดาวใช่ไหม?
ทำไมพวกเขาถึงส่งผู้ชายมาเพียงคนเดียว?
เซี่ย? เขาคือ เซี่ยกังราชาแห่งแขนใช่หรือเปล่า?
ผู้อาวุโสกังวลและสงสัย
เซี่ยกังเลิกคิ้ว ความเย็นชาเพิ่มขึ้นในดวงตาของเขา เขามองไปรอบ ๆ ร้านและสังเกตเห็นความแปลกประหลาดทันที
มีบางอย่างสร้างปัญหาให้กับเขานับตั้งแต่ที่เขามาถึงประตูร้าน รูปปั้นมังกรทั้งสองมี่ดูเหมือนมีชีวิต ความรู้สึกอันตรายที่พวกมันแผ่ออกมาทำให้เขารู้สึกว่าเขากำลังเผชิญกับอสูรร้ายที่ยังมีชีวิตอยู่สองตัว
ร้านนั้นแปลกกว่ารูปปั้นเสียด้วยซ้ำ เขาไม่สามารถรู้สึกถึงสิ่งใดในห้องที่ปิดสนิทได้เลย!
สถานที่ที่สามารถปิดกั้นสัมผัสของเขาได้มักจะเป็นสถานที่สำคัญหรือสถานที่ที่นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสร้างม่านพลังไว้แต่นี่เป็นเพียงร้านขายอสูร ร้านค้าจะมีอะไรที่ต้องใช้การป้องกันระดับนี้
ความแปลกประหลาดนั้นทำให้เขาสับสนมากยิ่งขึ้น
เขาไม่ได้อารมณ์เสียเพียงเพราะซูผิงหยิ่งผยอง เขามองเข้าไปในดวงตาของซูผิงและพูดว่า“ น้องซูผมเป็นสมาชิกขององค์กรดวงดาว เซี่ยกัง วันนี้ผมมารับผู้หญิงที่องค์กรของเราดูแลอยู่ ในเมื่อเธออยู่กับคุณ ผมหวังว่าคุณจะส่งเธอคืนให้ผม เราได้รับข้อมูลเกี่ยวกับเหตุการณ์ดังกล่าว เรื่องที่แล้วก็แล้วไป คุณคิดยังไง?”
ผู้อาวุโสในตระกูลคนอื่น ๆ มองตากันด้วยความประหลาดใจ
พวกเขามีความคิดบางอย่างเกี่ยวกับตัวตนของอีกฝ่าย แต่ไม่แน่ใจว่าเขาเป็นตัวแทนขององค์กรดวงดาวจริงไหม ไม่ต้องพูดถึงการเป็นสมาชิกตัวจริง!
เขาต้องอยู่ในระดับกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุด!
สิ่งที่แปลกก็คือการได้เห็น เซี่ยกังพูดอย่างสุภาพ
นั่นไม่ใช่วิธีที่พวกเขาวาดไว้กับฉากการมาถึงขององค์กรดวงดาว!
ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่องค์กรดวงดาวใจดีขนาดนี้?
ปรมาจารย์ดาบที่นั่งอยู่ข้างซูผิงหลังจากได้ยินคำพูดของ เซี่ยกังก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองซูผิงด้วยความประหลาดใจ
เขาตระหนักว่าเขาเข้าใจเซี่ยกังผิด ปรากฎว่า เซี่ยกังมาที่นี่…เพื่อรับคนของเขา!
กล่าวได้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างซูผิงและองค์กรดวงดาว
ช่างเป็นวันที่เลวร้ายในการมาที่นี่ ปรมาจารย์ดาบพูดกับตัวเอง อันดับแรกเหล่านักรบอสูรกิตติมศักดิ์ในท้องถิ่นปรากฏตัว และจากนั้น เซี่ยกังจากองค์กรดวงดาวก็มาถึง ซูผิงทำอะไรไป? เขาต้องสร้างปัญหาใหญ่แน่ๆ
นอกจากนี้หากการต่อสู้เกิดขึ้นระหว่าง เซี่ยกังและซูผิง ปรมาจารย์ดาบเชื่อว่า เซี่ยกังจะต้องทนทุกข์ทรมาน ท้ายที่สุดแม้แต่หยวนเทียนเฉินก็ยังเกือบทิ้งชีวิตไว้ที่นี่
เมื่อมีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับองค์กรดวงดาว ผลกระทบต่อเนื่องก็จะเริ่มเข้ามา โครงสร้างทางการเมืองทั้งหมดของเขตอนุทวีปจะเกิดการเปลี่ยนแปลงและหายนะอื่น ๆ จะตามมา
ซูผิงเป็นคนที่สามารถควบคุมทุกอย่างได้ ด้วยความคิดนั้นแม้แต่ปรมาจารย์ดาบก็ยังอดประหม่าไม่ได้
ถังยู่หรานยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาเหมือนสาวใช้ เธอรู้สึกประหลาดใจกับคำพูดของเซี่ยกัง ไม่นานความประหลาดใจนั้นก็กลายเป็นความสุข เขามาเพราะหยานปิงเยว่
ปรากฎว่าองค์กรดวงดาวมาที่นี่ก่อนตระกูลถัง
เมื่อเขาพาหยานปิงเยว่ออกไป เธอก็จะได้ออกไปตามข้อตกลงที่เธอตกลงกับหยานปิงเยว่ได้ ฉันกำลังจะหลุดพ้นจากห้วงแห่งความทุกข์ยากนี้
ถังยู่หรานแอบดีใจ
“ ผมจะเชื่อได้ยังไงว่าคุณจะรักษาคำพูด?”
ซูผิงดูเหมือนจะไม่สนใจ “ ถ้าผมปล่อยให้คุณพาเธอไป เท่ากับผมปล่อยตัวประกันไป นั่นจะทำให้คุณทำอะไรง่ายขึ้นใช่ไหม?”
เซี่ยกังขมวดคิ้ว แท้จริงนั่นเป็นแผนของเขา
ทำตามสัญญา?
เขาไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นหากซูผิงตาย
แต่ก่อนเขาจะรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับร้าน เขาจะไม่รีบใช้ความรุนแรง ด้วยการขอตัวหยานปิงเยว่เขาแค่ต้องการรักษาศักดิ์ศรีให้กับองค์กรดวงดาวก่อน
“ ผมต้องทำยังไงให้คุณเชื่อใจ?” เซี่ยกังถาม
ซูผิงยิ้ม “ ผมไม่จำเป็นต้องทำให้คุณเชื่อใจเพราะนั่นจะทำให้ผมอยู่ในตำแหน่งที่ได้เปรียบน้อยกว่า คุณต้องการเธอใช่ไหม?ได้ คุณมีสองทางเลือก ข้อแรกองค์กรดวงดาวต้องแสดงให้เห็นถึงความจริงใจมากพอ ข้อสองคุณต้องการรู้ข้อมูลเกี่ยวกับบางอย่าง ผมจะให้ความปรารถนานั้นแก่คุณ คุณจะสามารถพาเธอไปได้ตราบเท่าที่คุณสามารถยืนหยัดต่อหน้าอสูรของผมได้ถึงสามวินาที”
เซี่ยกังคาดไม่ถึง
ปรมาจารย์ดาบและผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ก็ตกตะลึงนิ่ง ตัวเลือกแรกเป็นสิ่งที่เข้าใจได้ แต่ข้อสอง … เขาบอกว่าถ้าชายคนนี้ซึ่งอยู่ที่ระดับกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุดสามารถยืนหยัดได้สามวินาที เขาจะพาหยานปิงเยว่ออกไปได้อย่างงั้นนะหรอ?
ดูเหมือนซูผิงจะมั่นใจว่า เซี่ยกังไม่มีทางทำเช่นนั้นได้!
มันจะเป็นไปได้ยังไง?!