ระบบย่อยสลายขั้นเทพ - ตอนที่ 174
บทที่ 174 ลูกพี่ลูกน้องมาเยือน
ในตอนเที่ยง หลังจากที่เขากินข้าวเสร็จก็ได้คิดที่จะออกไปเสี่ยงโชคดูอีกครั้ง ในครั้งนี้ขอตองการจะไปหาใครสักคนที่สามารถทําอาวุธให้เขาได้
นั่นก็เพราะในเมื่อตอนนี้เขาเองก็เป็นหนึ่งในจอมยุทธ จอมยุทธยอมไม่ขาดอาวุธส่วนตัว
เมื่อนึกถึงว่าตัวเขานั้นมีทักษะมีดบินลี้คิมฮวงอยู่ หากเขาไม่มีมีดบินไว้ใช้เขวี่ยง คงจะตลกดีพิลึกหากว่า เรื่องนี้แพร่กระจายออกไป
ยิ่งไปกว่านั้นคือเขาได้เหล็กกล้าชั้นดีมาเก้าชิ้นตอนกลับบ้านเมื่อวาน
แต่เพียงเขาก้าวเดินออกจากบ้าน โทรศัพท์ของเขาก็ได้ดังขึ้น
“ใครกันอีกล่ะเนี่ย”
เจียงฮ่าวเปิดโทรศัพท์ขึ้นดู แต่เมื่อเห็นเบอร์โทรแล้วก็ต้องรู้สึกมึนงงในทันที
“ลูกพี่ลูกน้องรึ”
หลังจากเห็นชื่อ เจียงฮ่าวก็รีบรับสายในทันที
“ไง น้องชาย นี่เจเองนะ”
เสียงผู้หญิงที่นุ่มนวลดังขึ้นจากปลายสาย
เจียงฮ่าวพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม
“ว่าไง ไม่ได้คุยกันนานเลยนะ”
“ฮี่ฮี่ฮี่ ก็นานพอดูล่ะนะนับจากที่เจอกันครั้งสุดท้ายนะ แต่เดี๋ยวเราก็เจอกันเองแหละ”
“ตอนนี้เจ่อยู่ในเมืองเทียนเหอ”
“บอกมาเลยนะว่านายย้ายไปไหนกัน เจ่ถามข้างบ้านเก่านายมา เขาบอกว่าพวกนายย้ายไปแล้ว”
เจียงฮ่าวประหลาดใจทันทีเมื่อได้ยิน
“เจ่คงไม่ใช่ว่าเจเลิกเรียนแล้วหรอกนะ ได้ข่าวว่าเจ่ไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยในทะเลจีนใต้ไม่ใช่รึ”
เป็นตอนนี้ที่เสียงอีกฝั่งหนึ่งนั้นตอบออกมาอย่างเบาๆ
“อืมมม…มีเรื่องเกิดขึ้นน่ะ ตอนนี้เจ่ไม่ได้เรียนที่นั่นแล้วล่ะ”
เจียงฮ่าวสัมผัสได้ถึงอารมณ์จากสุ่มเสียงของลูกพี่ลูกน้องของเขา เขาจึงรีบพูดออกมา
“เจ่ รอพักนึงแล้วกัน เอาเป็นไปนั่งรอที่บ้านลุงโจวก่อน เดี๋ยวฉันจะไปหา”
“ก็ได้”
หลังจากวางสาย เจียงฮ่าวในตอนนี้รู้สึกสับสนขึ้นมาในทันที
“เกิดอะไรขึ้นกับเจกันนะ ทําไมถึงได้เลิกเรียนซะล่ะ”
“แถมป้ายังยอมให้เจ่มาที่เมืองเทียนเหอได้อีก….”
“แม่ กัวยี่เฟยมาที่เมืองเทียนเหอนะ ผมจะไปรับสักหน่อย”
เจียงฮ่าวตะโกนบอกแม่ที่กําลังง่วนอยู่ในครัวก่อนที่จะปิดประตูบ้านแล้วออกไป
เมื่อแม่ของเจียงฮ่าวได้ยินก็รีบวิ่งออมาแต่ก็พบว่าเจียงฮ่าวออกไปแล้ว
แม่ของเขามองไปทางที่เจียงฮ่าวจากไปพร้อมกับพูดออกมาเบาๆอย่างสงสัย
“ทําไมพี่สะใภ้ถึงปล่อยให้กัวยี่เฟยมาที่นี่ได้ล่ะแล้ว….ไม่ใช่ว่ากัวยี่เฟยไปเรียนที่ม.ในทะเลจีนใต้เหรอ”
“…ไอ้เด็กนี่ เดี๋ยวกลับมาคงต้องบ่นกันสักตั้ง”
อีกฝากฝั่งหนึ่ง เจียงฮ่าวได้นั่งรถแท็กซี่ไปยังที่ที่นัดลูกพี่ลูกน้องของเขาเอาไว้
ก่อนที่จะลงรถ เจียงฮ่าวได้บอกคนขับว่าให้ช่วยรอเขาสักหน่อย
ความไม่สะดวกสะบายนี้ทําให้เขานั้นยิ่งอยากจะซื้อรถเข้าไปใหญ่ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่คาดเงิน แต่เขาก็ยังไม่ได้ไปทําใบขับขี่สักที
ไม่นาน เจียงฮ่าวก็ได้เห็นสาวสวยสวมชุดสีขาวพร้อมกับกระเป๋าเล็กๆใบหนึ่งที่ข้างหลัง พร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้าแบบลาก
นั่นคือกัวยี่เฟย
แต่เมื่อเขาเห็นท่าทางของเธอที่ดูไม่สู้ดีนัก เธอกําลังถูกตามโดยพวกคนโรคจิตที่ใส่เสื้อหนังสีขาวและสวมแต่กางเกงในกําลังเดินเข้าไปใกล้อย่างช้าๆ
เป็นตอนนี้ที่กัวยี่เฟยตื่นตระหนก เธอไม่คิดว่าเธอจะถูกตามตั้งแต่ตอนเธอออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวของโจวยี่
“ทําไมยังไม่มาสักทีเนี่ย”
เป็นตอนนี้ เมื่อเธอนึกถึงฉากวิดีโอต่างๆที่เกี่ยวกับเรื่องทํานองนี้ นี่ยิ่งทําให้เธอรู้สึกหวาดกลัวยิ่งกว่าเดิม
“เจ่”
ราวกับโดนฉุดรั้งไว้ เธอได้หันไปหาเสียงของเจียงฮ่าวในทันที
เธอมองตรงไปยังต้นเสียงก็ได้ห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งได้เดินเข้ามา
นั่นก็คือลูกพี่ลูกน้องของเธอ เจียงฮ่าว
กัวยี่เฟยรู้สึกมีความสุขขึ้นมาในทันทีเมื่อได้เห็นหน้าเจียงฮ่าว ความกลัวของเธอที่เกิดขึ้นเต็มหัวใจได้หายไปกว่าครึ่ง เธอรีบลากกระเป๋าของเธอไปหาเจียงฮ่าวในทันที