ระบบย่อยสลายขั้นเทพ - ตอนที่ 174

บทที่ 174 ลูกพี่ลูกน้องมาเยือน

ในตอนเที่ยง หลังจากที่เขากินข้าวเสร็จก็ได้คิดที่จะออกไปเสี่ยงโชคดูอีกครั้ง ในครั้งนี้ขอตองการจะไปหาใครสักคนที่สามารถทําอาวุธให้เขาได้

นั่นก็เพราะในเมื่อตอนนี้เขาเองก็เป็นหนึ่งในจอมยุทธ จอมยุทธยอมไม่ขาดอาวุธส่วนตัว

เมื่อนึกถึงว่าตัวเขานั้นมีทักษะมีดบินลี้คิมฮวงอยู่ หากเขาไม่มีมีดบินไว้ใช้เขวี่ยง คงจะตลกดีพิลึกหากว่า เรื่องนี้แพร่กระจายออกไป

ยิ่งไปกว่านั้นคือเขาได้เหล็กกล้าชั้นดีมาเก้าชิ้นตอนกลับบ้านเมื่อวาน

แต่เพียงเขาก้าวเดินออกจากบ้าน โทรศัพท์ของเขาก็ได้ดังขึ้น

“ใครกันอีกล่ะเนี่ย”

เจียงฮ่าวเปิดโทรศัพท์ขึ้นดู แต่เมื่อเห็นเบอร์โทรแล้วก็ต้องรู้สึกมึนงงในทันที

“ลูกพี่ลูกน้องรึ”

หลังจากเห็นชื่อ เจียงฮ่าวก็รีบรับสายในทันที

“ไง น้องชาย นี่เจเองนะ”

เสียงผู้หญิงที่นุ่มนวลดังขึ้นจากปลายสาย

เจียงฮ่าวพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

“ว่าไง ไม่ได้คุยกันนานเลยนะ”

“ฮี่ฮี่ฮี่ ก็นานพอดูล่ะนะนับจากที่เจอกันครั้งสุดท้ายนะ แต่เดี๋ยวเราก็เจอกันเองแหละ”

“ตอนนี้เจ่อยู่ในเมืองเทียนเหอ”

“บอกมาเลยนะว่านายย้ายไปไหนกัน เจ่ถามข้างบ้านเก่านายมา เขาบอกว่าพวกนายย้ายไปแล้ว”

เจียงฮ่าวประหลาดใจทันทีเมื่อได้ยิน

“เจ่คงไม่ใช่ว่าเจเลิกเรียนแล้วหรอกนะ ได้ข่าวว่าเจ่ไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยในทะเลจีนใต้ไม่ใช่รึ”

เป็นตอนนี้ที่เสียงอีกฝั่งหนึ่งนั้นตอบออกมาอย่างเบาๆ

“อืมมม…มีเรื่องเกิดขึ้นน่ะ ตอนนี้เจ่ไม่ได้เรียนที่นั่นแล้วล่ะ”

เจียงฮ่าวสัมผัสได้ถึงอารมณ์จากสุ่มเสียงของลูกพี่ลูกน้องของเขา เขาจึงรีบพูดออกมา

“เจ่ รอพักนึงแล้วกัน เอาเป็นไปนั่งรอที่บ้านลุงโจวก่อน เดี๋ยวฉันจะไปหา”

“ก็ได้”

หลังจากวางสาย เจียงฮ่าวในตอนนี้รู้สึกสับสนขึ้นมาในทันที

“เกิดอะไรขึ้นกับเจกันนะ ทําไมถึงได้เลิกเรียนซะล่ะ”

“แถมป้ายังยอมให้เจ่มาที่เมืองเทียนเหอได้อีก….”

“แม่ กัวยี่เฟยมาที่เมืองเทียนเหอนะ ผมจะไปรับสักหน่อย”

เจียงฮ่าวตะโกนบอกแม่ที่กําลังง่วนอยู่ในครัวก่อนที่จะปิดประตูบ้านแล้วออกไป

เมื่อแม่ของเจียงฮ่าวได้ยินก็รีบวิ่งออมาแต่ก็พบว่าเจียงฮ่าวออกไปแล้ว

แม่ของเขามองไปทางที่เจียงฮ่าวจากไปพร้อมกับพูดออกมาเบาๆอย่างสงสัย

“ทําไมพี่สะใภ้ถึงปล่อยให้กัวยี่เฟยมาที่นี่ได้ล่ะแล้ว….ไม่ใช่ว่ากัวยี่เฟยไปเรียนที่ม.ในทะเลจีนใต้เหรอ”

“…ไอ้เด็กนี่ เดี๋ยวกลับมาคงต้องบ่นกันสักตั้ง”

อีกฝากฝั่งหนึ่ง เจียงฮ่าวได้นั่งรถแท็กซี่ไปยังที่ที่นัดลูกพี่ลูกน้องของเขาเอาไว้

ก่อนที่จะลงรถ เจียงฮ่าวได้บอกคนขับว่าให้ช่วยรอเขาสักหน่อย

ความไม่สะดวกสะบายนี้ทําให้เขานั้นยิ่งอยากจะซื้อรถเข้าไปใหญ่ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่คาดเงิน แต่เขาก็ยังไม่ได้ไปทําใบขับขี่สักที

ไม่นาน เจียงฮ่าวก็ได้เห็นสาวสวยสวมชุดสีขาวพร้อมกับกระเป๋าเล็กๆใบหนึ่งที่ข้างหลัง พร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้าแบบลาก

นั่นคือกัวยี่เฟย

แต่เมื่อเขาเห็นท่าทางของเธอที่ดูไม่สู้ดีนัก เธอกําลังถูกตามโดยพวกคนโรคจิตที่ใส่เสื้อหนังสีขาวและสวมแต่กางเกงในกําลังเดินเข้าไปใกล้อย่างช้าๆ

เป็นตอนนี้ที่กัวยี่เฟยตื่นตระหนก เธอไม่คิดว่าเธอจะถูกตามตั้งแต่ตอนเธอออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวของโจวยี่

“ทําไมยังไม่มาสักทีเนี่ย”

เป็นตอนนี้ เมื่อเธอนึกถึงฉากวิดีโอต่างๆที่เกี่ยวกับเรื่องทํานองนี้ นี่ยิ่งทําให้เธอรู้สึกหวาดกลัวยิ่งกว่าเดิม

“เจ่”

ราวกับโดนฉุดรั้งไว้ เธอได้หันไปหาเสียงของเจียงฮ่าวในทันที

เธอมองตรงไปยังต้นเสียงก็ได้ห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งได้เดินเข้ามา

นั่นก็คือลูกพี่ลูกน้องของเธอ เจียงฮ่าว

กัวยี่เฟยรู้สึกมีความสุขขึ้นมาในทันทีเมื่อได้เห็นหน้าเจียงฮ่าว ความกลัวของเธอที่เกิดขึ้นเต็มหัวใจได้หายไปกว่าครึ่ง เธอรีบลากกระเป๋าของเธอไปหาเจียงฮ่าวในทันที