จิ้งจอกจอมซ่าส์ กับหม่ามี้หมอเทวดาพลิกสวรรค์ - ตอนที่ 201

บทที่ 201 : นางก็เป็นหมอปรุงยาระดับห้าหรือ ?

ยิ่งพูดผู้เฒ่าก็ยิ่งน้ำตาไหล

กี่ปีแล้วหนอ?

ที่นายน้อยของเขาต้องเจ็บป่วยโดยที่หมอปรุงยาในสำนักเวชโอสถต่างก็พยายามอย่างหนักหน่วง ทว่ากลับไม่สามารถให้การรักษาได้เลย

หากแต่ตอนนี้ไป๋หยานกลับสามารถรักษานายน้อยเขาได้นางถือเป็นผู้มีอุปการคุณของสำนักเวชโอสถ !

”เช่นนั้นข้าขอถามหน่อยเถิดว่า แมวของท่านใช้วิธีการเช่นใดในการรักษา ?” นัยน์ตาของผู้เฒ่าสว่างวาบ “หลายปีที่ผ่านมา เราต่างพยายามลองหลากหลายวิธี หากแต่ก็ล้มเหลว”

”เอ่อ… ” สีหน้าของไป๋หยานแลดูเขินอาย “เรื่องนี้ยากที่จะกล่าว”

ชายชราตกใจกับคำตอบที่เหนือความคาดหมายนั่นหากไป๋หยานไม่ต้องการบอก นางก็น่าที่จะปฏิเสธมาเลย ทว่าเหตุใดนางถึงพูดเช่นนั้น ?

”นายน้อย?” ชายชราหันกลับไปหาไป๋จั่นเผิง

สีหน้าของไป๋จั่นเผิงแลดูสับสนเล็กน้อย“ข้าเองก็ไม่รู้เช่นกัน หลังจากเข้าไปในห้อง ข้าก็หมดสติ และเมื่อข้าตื่น พลังฉีร้ายภายในร่างของข้าก็หายไปแล้ว”

สีหน้าของไป๋หยานยิ่งแลดูกระอักกระอ่วนมากขึ้นเพราะหากไป๋จั่นเผิงรู้ว่าเสี่ยวมี่ดูดพลังร้ายนั่นออกด้วยวิธีใด แน่นอนว่าหากเขายังมีสติสัมปชัญญะ เขาจะต้องปฏิเสธอย่างแน่นอน…

เช่นนั้นนางจึงกระพริบตาส่งสัญญาณให้เสี่ยวมี่ เพื่อให้เสี่ยวมี่ทำให้เขาหมดสติเสียก่อน

”อืม…”ผู้เฒ่าแลดูผิดหวัง ดูเหมือนว่าไป๋หยานจะไม่ต้องการเปิดเผยวิธีการกำจัดพลังฉีร้ายนั่น เลยทำให้นายน้อยของเขาสลบเสียก่อน

แต่ก็ช่างเถอะอย่างไรเสียตอนนี้นายน้อยของเขาก็หายแล้ว

”ข้ามีใบสั่งยาด้วย”ไป๋หยานหยิบใบสั่งยาออกมาจากกระเป๋าของนาง แล้วส่งให้ผู้เฒ่า “เจ้าไปซื้อสมุนไพรตามรายการทั้งหมดนี้ให้ข้า”

”นี่คือ… ”

“ยาพวกนี้จะช่วยให้สุขภาพของนายน้อยของเจ้าฟื้นฟูเร็วขึ้น”

ผู้เฒ่าคลี่กระดาษที่พับไว้ออกแล้วก็ต้องประหลาดใจกับสูตรยาในนั้นทันทีที่ได้อ่าน

ในสำนักเวชโอสถมีหมอปรุงยาเก่งๆ จำนวนมาก รวมถึงตัวเขาเองก็เป็นหมอปรุงยาขั้นห้า หากแต่เขาไม่เคยเห็นผู้ใดนำสมุนไพรเหล่านี้มารวมกันเลย

”แม่นางไป๋หยานยาที่เจ้ากำลังจะปรุงนี่คือยาชนิดใด ?”

”ยาอายุวัฒนะระดับห้า”

ยาอายุวัฒนะระดับห้าเป็นผลพลอยได้จากการที่นางทำการวิจัยปรับปรุงยาเม็ดจิตวิญญาณ

ซึ่งยาเม็ดจิตวิญญาณนั่นในคราก่อนนางก็ได้ใช้กับเจ้าบ้านหลานท่านปู่ของนางไปแล้วตอนนี้ไป๋จั่นเผิงอาการหนักมาก เพียงยาเม็ดจิตวิญญาณระดับสี่ไม่อาจช่วยในการรักษาเขาได้ มีเพียงยาอายุวัฒนะระดับห้าเท่านั้นที่สามารถช่วยเขาได้

”ยาอายุวัฒนะระดับห้า”

เทียบกับตัวยาเมื่อครู่ที่ทำให้เขาประหลาดใจได้แล้วคำตอบของไป๋หยานกลับยิ่งทำให้ผู้ชรารู้สึกตกใจมากกว่าเดิม หรือว่าสตรีตรงหน้าเขาผู้นี้ก็เป็นหมอปรุงยาขั้นห้าด้วย ?

แม้ว่าเขาเองก็เป็นหมอปรุงยาขั้นห้าหากแต่กว่าจะมาได้ถึงขั้นนี้อายุของเขาก็กว่าห้าสิบปีแล้ว ทว่าหญิงสาวผู้นี้มีอายุเพียงยี่สิบต้น ๆ เท่านั้นรึ ?

นางเป็นหมอปรุงยาในวัยยี่สิบต้นๆ …นี่…นางจะทำให้ข้าหัวใจวายตายใช่หรือไม่ ?

ไป๋หยานไม่ตอบคำถามนางกล่าวต่อว่า “ร่างกายของไป๋จั่นเผิงอ่อนแอเกินไป เพียงยาอายุวัฒนะเม็ดเดียวไม่สามารถฟื้นฟูร่างกายของเขาได้ เช่นนั้นเจ้าต้องเตรียมส่วนผสมทุกอย่างเพิ่มขึ้นสิบเท่า เพื่อให้ข้าปรุงยาอายุวัฒนะหนึ่งร้อยเม็ด นั่นถึงจะมากพอที่จะฟื้นฟูร่างกายของเขาได้”

มือของผู้อาวุโสสั่นเทาเขาหายใจหอบ “แม่นางไป๋หยาน เจ้าบอกว่า เจ้าสามารถปรุงยาสิบเม็ดในหม้อเดียวได้ ?”

ไป๋หยานขมวดคิ้ว”ก็อย่างน้อยสิบเม็ดต่อหม้อนะ แต่ในกรณีนี้เจ้าจำเป็นต้องเตรียมส่วนผสมมากกว่าปกติ เจ้าสามารถหาได้หรือไม่ล่ะ ?”

กระไรนะ? อย่างน้อยก็สิบเม็ด ? แสดงว่าเคยทำได้มากกว่ากระนั้นสิ ?

สมองของผู้เฒ่าแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เขาได้แต่ยืนปากสั่นกล่าวคำใดไม่ออก

ว่ากันตามจริงไป๋หยานติดอยู่ในเกาะศักดิ์สิทธิ์เป็นเวลานานหลายปี นางจึงไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับหมอปรุงยาคนอื่น ๆ ในโลกนี้ ไป๋หยานจึงไม่รู้ว่าหมอปรุงยาในอาณาจักรนี้อยู่ขั้นไหน นางคิดเพียงว่าคงไม่มีผู้ใดห่วยเท่าอาจารย์ทั้งสามของนางแล้วล่ะว่าไหม ?

***จบบท นางก็เป็นหมอปรุงยาระดับห้าหรือ ?***