เทพอสูรสยบโลกา - ตอนที่ 720

ตอนที่ 720 ในความทรงจํา(ตอนต้น)

อัจฉริยะ…คือแบบนี้นี่เอง” หลินหยางกล่าวพึมพํา มองแผ่นหลังเด็กสาวหายลับไปจากสายตา

ที่ว่าอัจฉริยะมิได้กล่าวถึงตนเองแต่อย่างใด อนึ่งการเรียนรู้ของมันมิแย่ไม่ต่ําทราม ในตอนที่ยังอยู่โลกเดิมนั้นระดับการเรียนของมันมิได้ด้อยน้อยหน้าใครอื่น ไม่ว่าจะเป็นระดับประถมหรือมัธยมความฉลาดของมันก็อยู่ในอันดับต้นๆของโรงเรียนเลยทีเดียว เสียดายที่มันต้องความสามารถมิได้เรียนต่อ

แต่ตอนนี้มันได้เห็นเด็กสาวท่องจําคําศัพท์กับตนเอง คําแล้วคําเล่า ทั้งที่มันต้องทวนหลายครั้งหลายคราถามซ้ําแล้วซ้ําอีกให้จําขึ้นใจ แต่เป็นเด็กสาวผู้ที่สอนมันไปด้วยเรียนรู้ในคราวเดียวตอนนี้คําง่ายในภาษาใหม่หลินหยางสามารถฟังได้แปลออก แต่ยังยากสักหน่อยที่จะพูดเป็นประโยคยาวใช้ในการสื่อสารได้กลับกันเด็กสาวเพียงแค่ฟังคราเดียวก็สามารถพูดได้คล่องปซื้อ

ช่วงที่เด็กสาวสอนภาษา นางเองก็นําคําที่หลินหยางกล่าวออกมาเทียบกับภาษาของตน ใช้ทดลองกล่าวต่อประโยคให้หลินหยางฟังเป็นครั้งคราว มันนับว่าน่าอิจฉาไม่น้อยที่เธอใช้เวลาเพียงครึ่งวันก็สามารถเข้าใจภาษาใหม่ได้อย่างราวกับเป็นคนในโลกเดียวกันคล้ายกับช้ภาษานั้นมาตั้งแต่เกิด…

สวัสดี ลาก่อน ตอนเช้า ฯลฯ หลินหยางเลิกคิดฟุ้งซ่าน ทวนบทเรียนที่เรียนมากล่าวกับตนเองบางเบา

“เสื้อ กางเกง พูดคุย…เอ ตรวจสอบมันพูดว่ายังไงนะ ผ่านไปครู่หนึ่งหลินหยางก็พบกับปัญหาเล็กน้อยเมื่อไม่สามารถนึกคําบางชายหนุ่มหลับตาครุ่นคิดคือ?’ตอนนั้นเองเหมือนเขาได้ฉุกคิดบางอย่างลืมตาโพลง

ตรวจสอบ? ใช่ เรามีทักษะตรวจสอบผู้อื่นอยู่มิใช่หรือ!!?

“ค่าสถานะ หน้าต่างค่าสถานะเราล่ะ ความทรงจําเริ่มประติดประต่อ เมื่อนึกเรื่องนึ่งได้อีกเรื่องที่ใกล้เคียงก็ผุดขึ้นมา

“เดี๋ยวนะ ค่าสถานะมันดูยังไงล่ะทีนี้… ชายหนุ่มพยายามครุ่นคิด

ชื่อ หลินหยางเผ่ามนุษย์อาชีพผู้เริ่มต้น

ระดับ 24

สถานะ

พลัง 1

ป้องกัน 1.6

ความเร็ว 2.2

วิญญาณ 2.5 (1.2เพิ่มขึ้น)

ค่าสถานะที่เพิ่มได้ 0.3

ทักษะ หลอมไฟระดับ 15/10

พิษผึ้ง ระดับ 1 1/10

ดวงตาเหยี่ยว ระดับ 33/10

สะบั้นพสุธา ระดับ 4 1/10

ราชสีห์คําราม ระดับ 4 3/10

ทักษะติดตัว เกราะมังกร ระดับ 1 1/10

บัญชาการชีวิต(มดไฟ) ระดับ 1 1/10

โลหิตคลั่ง ระดับ 2 1/10

กระดูกศิลา ระดับ 2 3/10

ค่าทักษะที่เพิ่มได้ 3

ลองผิดลองถูกในที่สุดชายหนุ่มก็สามารถเปิดหน้าต่างค่าสถานะของตนขึ้นมาได้สําเร็จ

หลินหยางมีรอยยิ้มที่มุมปากทันที มันเป็นสิ่งที่เขาคิดถึงอย่างยิ่งราวกับมิได้เจอกันมาช้านาน

หือ? ระดับของเราเพิ่มขึ้นงั้นหรือ? มีค่าสถานะและค่าทักษะที่สามารถเพิ่มได้เพิ่มขึ้นมาตั้งสามจุด… ชายหนุ่มพยายามนึกคิดอีกคราตั้งแต่ฟื้นสติขึ้นมาในสถานที่แปลกใหม่นี้พึ่งผ่านไปเพียงครึ่งวันซึ่งอันที่จริงเพียงแค่หกถึงเจ็ดชั่วโมงเท่านั้น โดยในชั่วโมงแรกความทรงจํารวนผสมกันมั่วไปหมดแทบจะนึกอะไรไม่ออกเลยทีเดียวสิ่งที่จําได้หลักๆก็มีเพียงแค่ชื่อของตนเท่านั้น

กระทั่งผ่านไปหนึ่งชั่วโมงให้หลัง เวลานั้นเขารับการรักษาจากเฒ่าโอสถมองดูชายชราเย็บแผลต่อกระดูกอ ย่างใจจดใจจ่อพลางฟื้นฟูความทรงจําควบคู่ไปด้วย จึงเริ่มนึกออกเป็นบางอย่างทั้งที่โลกเก่าและใหม่ทั้งเมืองและผู้คนที่คุ้นหน้า

ต่อจากนั้นก็มีเวลาว่างเพียงไม่กี่นาทีที่ให้เขาได้ย้อนนึก เวลาที่เหลือล้วนลงหลักปักฐานร่ําเรียนภาษากับเด็กสาวมิได้วอกแว่ก

แต่ทําไมมีแค่สามจุดล่ะ? ที่จําได้คือเรามีระดับยี่สิบมิใช่เรอะ ตอนนี้ระดับเพิ่มขึ้นเป็นยี่สิบสี่มันก็ต้องมีค่าสถานะที่เพิ่มได้ขึ้นมาสี่จุดสิ…

“ที่จําได้ล่าสุดคือถ้ําค้างคาว…อืมห์ ชายหนุ่มครุ่นคิด เขาจําได้เพียงว่าสถานที่แห่งสุดท้ายที่ตนอยู่คือถ้ําค้างคาวและความทรงจําก็ดับวูบโผล่มาอีกทีก็มาอยู่ในห้องเล็กแห่งนี้ ตอนนี้ในหัวสมองมันราวกับเป็นเครื่องเล่นวีดีโอที่มีภาพเคลื่อนไหวของความทรงจําล่องลอยไปมาผสมกันมั่วจนไม่รู้ว่าอันไหนเกิดก่อนเกิดหลัง

“อ๊ะ ฝูงค้างคาวปีกเหล็ก เราฆ่าพวกค้างคาวไปหลายร้อยตัวจึงได้ระดับเพิ่มมาหนึ่งขั้น” ชายหนุ่มนึกขึ้นได้ที่ละอย่างที่ละอย่างใช่แล้วเมื่อระดับของเขาเพิ่มมาเป็นยี่สิบเอ็ดชายหนุ่มไม่รีรอที่จะเพิ่มค่าสถานะที่ได้มาในทันที

“เพิ่มมาหนึ่งระดับก็เป็นยี่สิบเอ็ด แล้วอีกสามระดับนี่ได้มายังไงหว่าถ้ําค้างคาว…” ชายหนุ่มดิ่งลึกสู่ห้วงความทรงจํา

โอ้ หรือเราฆ่าพวกค้างคาวจนได้ระดับเพิ่มมา…หม ไม่สิ ค้างคาวปีกเหล็กมันระดับเท่าไหร่นะ? สามหรือว่าสิ่งั้นเราไม่ต้องฆ่ามันเป็นพันสองพันตัวเลยรียี่สี่เราก็ไม่เลวเหมือนกันนะนี่ถ้าดูจากสภาพของเราก็คงจะเป็นระมาณนี้แหละมั้ง”ชายหนุ่มสันนิษฐาน

ตอนนั้นเองภาพตาข่ายผืนใหญ่ก็ล่องลอยผ่านความทรงจําของเขาไป

“…ไอตาข่ายรูปทรงแปลกๆนี่มันอะไร? ..!!? นึกออกแล้ว แผน แผนไงล่เราวางแผนจับเป็นค้างคาวเพื่อนํากลับไปที่เมือง!ใช่แล้วเราเข้าไปล่อมันออกมาจากถ้ําไงล่ะ แต่เอ… เรื่องราวเริ่มประติดประต่อกลยุทธ์การบุกถ้ําค้างคาวเริ่มผุดขึ้นมาทีละน้อยจนแจ่มชัดในที่สุดคิดไปคิดมาก็ยังไม่เจอวี่แววว่าระดับที่เพิ่มขึ้นสามจุดนี้เป็นมายังไงกันแน่

ค้างคาวตัวจิ๋ว!!?’ ความเจ็บปวดที่แขนทั้งสองข้างแล่นแปรับและตอนนั้นเองภาพของค้างคาวตัวจ้อยที่พุ่งชนโล่กําบังด้วยพลังมหาศาลก็ปรากฏเริ่มจําความเรื่องราวเกี่ยวกับศัตรูตัวนี้ได้ทีละน้อยจนครบถ้วนเมื่อค้างคาวตัวจิ๋วปรากฏตัวแผนการที่วางไว้เริ่มแปรปรวนเรื่องราวค่อยๆผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ดประดังเข้ามาไม่ขาดสาย

ฉากต่อฉากไหลผ่านความคิดหลินหยางทั้งการยืนหยัดใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อเผชิญหน้ากับฝูงค้างคาวเพียงลําพังปล่อยให้เหล่ามนุษย์หมาป่าถอยกลับกระทั่งภาพเหตุการณ์ดับวูบไปหนึ่งคราและดํามืดไปชั่วขณะเป็นตอนที่เขาใช้ทักษะราชสีคํารามในช่วงเวลาอันจวนตัวเมื่อเผชิญหน้ากับค้างคาวตัวน้อย

หลินหยางหลับตาปีหัวคิ้วขมวดหัวใจเต้นถี่จนได้ยินเสียงตอนนี้ราวกับว่าเขากําลังดูภาพยนต์ที่กดดันลุ้นระทึกยิ่งแม้นั่นจะเป็นความทรงจําของตนเองแต่ยิ่งมายิ่งแปลกใจตื่นเต้นบางคราก็อดส่งเสียงอุทานในลําคอจากเหตุการณ์ที่เผชิญมิได้

เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในส่วนลึกของถ้ําเริ่มมีบุคคลใหม่ไม่คุ้นหน้าโผล่ขึ้นมาทีละรายสองรายตรงจุดนี้เองที่หลินหยางกระจ่างถึงระดับทั้งสามที่เพิ่มขึ้นมาอย่างปริศนาในที่สุด รวมถึงบาดแผลบนร่างกายของเขาส่วนหนึ่งด้วยเมื่อจําได้ถึงศัตรูตัวฉกาจปีศาจแวมไพร์ แวมไพร์ชั้นต่ํานั่นเอง

กระทั่งแผนแหกถหนีออกจากถ้ําค้างคาวการเผชิญหน้าระหว่างเขาและเจ้าสัตว์ประหลาดทุกกระบวนท่าโจมตีหลบหลีกป้องกันล้วนถูกถ่ายทอดผ่านภาพในความทรงจําหลินหยางจนการต่อสู้จบลงโดยมีที่เป็นฝ่ายมีชัยเหนือกว่า

และแล้วความทรงจําก็ดําเนินมาถึงจุดไคลแม็กซ์จุดที่สําคัญที่สุดโดยมีตัวละครหลักเป็นคู่หูอ้วนผอม!!

หลังจากช่วยเหล่าผู้รอดชีวิตทั้งหมดเดินสายออกไปจากถ้ําก็เหลือเพียงหลินหยางที่จงใจอยู่เป็นรายสุดท้ายเขาพอจะจําได้ลางๆว่าได้เผชิญหน้ากับคู่หูคู่นี้เพื่อแย่งชิงร่างของเจ้าสัตว์ประหลาดที่นอนรอความตายโดยใช้โอกาศนี้ปลิดชีพถอนรากถอนโคนเจ้าคู่หูคู่นี้ไปเสียให้สิ้นซากซึ่งตอนนั้นเขามั่นใจเต็มสิบส่วนว่าตนย่อมมีชัยเหนือกว่าเห็นๆแม้ร่างกายจะตกอยู่ในสภาพย่ําแย่หลังเผชิญหน้ากับปีศาจแวมไพร์ก็ตาม

ซึ่งก็เป็นอย่างที่หลินหยางคิดการต่อสู้โน้มเอียงมาทางตนอย่างเห็นได้ชัดเมื่อตนโชว์ฝีมือใช้การโจมตีที่รวดเร็วกดดันพวกมันทั้งคู่ชายหนุ่มโจมตีฟันแขนกรีดขาแทงลําตัวจนสภาพของพวกมันทั้งสองสะบักสะบอมแทบดูไม่ได้เป็นการโจมตีฝ่ายเดียวของเขา

ทว่าใครจะคาดคิดถึง เมื่อจนมุมจวนตัวเจ้าคู่หูอ้วนผอมกลับหันไปโจมตีใส่เจ้าปีศาจร้ายแวมไพร์ชั้นต่ําที่หายใจโรยรินแทบจะตายแหล่มิตายแหล่ปลิดชีวิตเจ้าสัตว์ประหลาดพร้อมวิ่งหนีสุดชีวิต