รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน - ตอนที่ 199

ตอนที่ 199 ฉันไม่ได้จัดฉากให้เขาเห็น

เหมาเยซื้อพูดไม่ออกเลยจริง ๆ “…”

เขาหายใจเข้าลึก ๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยการควบคุมความอดกลั้นและการทําอะไรไม่ถูก “คุณต้องพูดตอนนี้ให้ได้เลยใช่ไหม?”

“ค่ะ!” เฉียวเมียนเมียนพยักหน้า

“…เอาล่ะ งั้นพูดเถอะ อะไรล่ะ”

เฉียวเมียนเมียนมองไปที่เปลวไฟแห่งความหลงใหลในดวงตาของเขาและกัดริมฝีปากของเธอ เธอพูดอย่างแน่วแน่ว่า “ฉัน-ฉันไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ค่ะ!”

เธอคิดอยู่นานและในที่สุดก็ตัดสินใจว่าเธอ ควรบอกเขาก่อนที่เขาจะค้นพบด้วยตัวเอง

เขาควรได้รับทางเลือกว่าจะยังคงไปต่อกับเธอหือไม่หลังจากได้ฟังเรื่องนี้แล้ว

ถ้า…เขารู้สึกว่าเธอสกปรกเกินไป และไม่ต้องการสัมผัสเธออีกต่อไป เธอคงจะเข้าใจดี

เขายังเป็นหนุ่มที่บริสุทธิ์ เขามีสิทธิ์ที่จะคาดหวังให้คู่ของเขาเป็นเหมือนกับเขา

เหมาเยซื่อตกตะลึงความตกใจในดวงตาของเขาไม่ได้ปรากฏออกมาอย่างชัดเจน แต่ก็ไม่ผิดตามที่เธอได้คาดคิดไว้

ดูเหมือนว่าเขาไม่เคยคาดหวังว่าเธอจะพูดแบบนี้

เฉียวเมียนเมียนเห็นปฏิกิริยาของเขาได้อย่างชัดเจน เท่าที่เธอเข้าใจความรู้สึกของเขา เธอยังคงรู้สึกปวดใจอยู่เล็กน้อย

เสียใจ…อยู่บ้าง

อย่างที่เธอเดา เขาคิดว่าเธอสกปรก

แต่คืนนั้น เธอตกเป็นเหยื่อ

เธอรู้อยู่แล้วว่าเขาอาจดูถูกเธอและเตรียมใจทว่าทําไมเธอยังรู้สึกเสียใจเช่นนี้?

เธอกระพริบตาสองสามครั้งพยายามเก็บความเศร้าไวจากนั้นเธอก็พูดอย่างเฉยเมยที่สุดว่า

“ถ้าคุณแคร์เรื่องนี้ เราก็คงทําต่อไปไม่ได้ ฉันขอโทษนะคะ ฉันควรจะบอกเรื่องนี้แก่คุณ ตั้งแต่ก่อนที่เราจะแต่งงานกัน แต่ตอนนั้นฉันไม่ได้คิดให้รอบคอบ

“ตอนนี้หากคุณต้องการจะหย่า พรุ่งนี้เราสามารถไปจัดการเรื่องนี้ได้เลยค่ะ แต่เฉินเฉินไม่รู้เรื่องอะไรด้วยฉันหวังว่าคุณจะไม่โกรธและเลิกรักษาเขา”

เฉียวเมียนเมียนเคยรู้สึกว่าการแต่งงานของเธอกับเหมาเยซื้อไม่ใช่เพราะความรัก

ไม่มีรากฐานสําหรับความรู้สึกของพวกเขาในการแต่งงานครั้งนี้ มันไม่สําคัญอะไรหากมันจะจบลง

เธอจะไม่เสียใจกับเรื่องนี้

แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างหัวใจของเธอเจ็บปวดเมื่อพูดถึงคําว่า “หย่า”

ราวกับหัวใจของเธอถูกทิมแทง

และเธอก็รู้สึกลังเลที่จะต้องยุติความสัมพันธ์กับเขา

ตอนนี้เธอพบแล้วว่าเธอไม่ได้เมินเฉยต่อการแต่งงานหรือการหย่าร้างในครั้งนี้

จริง ๆ แล้วเธอ…ไม่อยากหย่ากับเหมาเยซื้อ!

เป็นเพราะเขาดีกับเธอเกินไป และเธอก็ชินแล้วหรือเปล่านะ? เธอกลัวว่าจะสูญเสียการดูแลที่แสนจะพิเศษทั้งหมดนี้หรือไม่? นั่นเป็นสาเหตุที่เธอไม่ต้องการหย่าร้างหรือ?

ก่อนที่เธอจะคิดอะไรต่อไป ชายหนุ่มก็ถามขึ้นว่า

“คุณเป็นครั้งแรกกับซูเจ๋อเหรอ?”

เฉียวเมียนเมียนเงยหน้าขึ้นมองเขา

เธอไม่เห็นร่องรอยของความไม่พอใจหรือการดูถูกบนใบหน้าของเขา อันที่จริงเขาก็ไม่ได้ดูโกรธอะไรเช่นกัน

เธอเงียบไปชั่วขณะที่เธอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น “ไม่ใช่ค่ะ”

“งั้นใคร?”

เหมาเยซื้อกระพริบตา “คุณให้ครั้งแรกกับใคร”

เฉียวเมียนเมียนกัดริมฝีปากของเธอก่อนที่จะพูดออกมาในที่สุด “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”

เธอยิ้มราวกับกําลังเยาะเย้ยตัวเอง “ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร คืนนั้นฉันเมาและแทบไม่มีสติ มีคนแปลกหน้าสองสามคนพาฉันไปที่ห้องพักของโรงแรม

“พวกเขาทิ้งฉันไว้ในห้องและจากไป ฉันนอนอยู่บนเตียงสักพักรู้สึกง่วงและหวิว แล้วผู้ชายคนหนึ่งก็เข้ามาในห้อง”

ในตอนนี้ดวงตาของเธอเป็นสีแดงและกํามือแน่น “ฉันฉันไม่สามารถเปิดเปลือกตา เพื่อมองหน้าตาเขาได้”

“ฉันสูญเสียไปแล้ว ทั้งสับสน และกลัวมากฉันแค่อยากจะหลุดพ้น แต่มันกลับทําให้ยิ่งรู้สึกเสียใจ…”