รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน - ตอนที่ 192
ตอนที่ 192 คุณเฉียวมีความสามารถมากจริง ๆ
ก่อนที่เธอจะพูดจบ เขาก็ตัดบทพูดของเธอออกไปเช่นกัน
“คุณไม่ต้องพูดอะไร นี่คือเรื่องระหว่างผมกับเขา”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
น้ําเสียงของชายคนนี้ไม่อ่อนโยนเหมือนก่อนหน้า
แม้ว่ามันจะฟังดูใจดีกว่าตอนที่เขาพูดกับหยางเสาชิง
แต่เฉียวเมียนเมียนก็ยังคงสั่นเทาในวิธีที่เขาพูดกับเธอ
เธอคุ้นเคยกับความอ่อนโยนของเขา และรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่อยู่ข้าง ๆ เขา
เธอตั้งใจจะเกลี้ยกล่อมเขา แต่เมื่อเห็นท่าทางเย็นชาของเขาเธอก็ตัสินใจที่จะไม่ทํา
หลังจากเงียบไปชั่วครู่
เซินโย่วเห็นว่าเหมาเยซื้อจะไม่ยอมปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปได้เธอรู้สึกแย่มาก เธอจึงเกลี้ยกล่อมกงเจ่อหลี่ อย่างเงียบ ๆ
“เจ๋อหลี่ เพียงแค่ยอมรับความผิดพลาดของตัวเองต่ออาชื่อเถอะนะคุณอยากจะเลิกคบกับเขาเพราะเรื่องแค่นี้จริง ๆ หรือ”
กงเจ๋อหลี่กัดริมฝีปากของเขาแล้วหมุนตัวช้า ๆ
สายตาที่เย็นชาของเขาจ้องไปที่เฉียวเมียนเมียน หลังจากสบตาเธอสองสามวินาที เขาก็ยิ้ม
“คุณเฉียว มีความสามารถมาก การปรากฏตัวของคุณได้พลิกความสัมพันธ์ฉันพี่น้องที่มีมานานกว่า 10 ปีคุณไม่รู้สึกถึงความสําเร็จเหรอ”
เฉียวเมียนเมียนเบิกตากว้าง
….มันเกี่ยวอะไรกับเธอ?
เธอไม่ได้ทําอะไรเลยนะ
“ฉันได้ยินว่าคุณเฉียวยังเป็นนักศึกษาอยู่ใช่ไหม? อาคุณยังเด็กแต่มีความสามารถมาก”
ช่วงเวลาที่เขาพูด เขาเห็นแก้วไวน์ตรงดิ่งมาทางเขา เขาบ่ายเบี่ยงหลบอย่างรวดเร็ว
แก้วไวน์ที่อาจกระแทกเขา แตกเป็นเสี่ยง ๆ กับผนังกระจกเศษชิ้นส่วนตกลงไปที่พื้น
“อะ!” เซินโย่วร้องเสียงหง
กงเจ่อหลี่เงยหน้าขึ้นมองเหมาเยซื้ออย่างช้า ๆและไม่อยากจะเชื่อ
“ไปซะ” น้ําเสียงของเหมาเยือนั้นทุ่มและเย็นชาราวกับน้ําแข็ง
“ออกไปจากสายตาของฉันเดี๋ยวนี้ อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก”
“อาซื้อ คุณ…”
เซินโย่วไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะขว้างแก้วไวน์ใส่กงเจ่อหลี่
เพียงเพราะเฉียวเมียนเมียน?!
ผู้หญิงคนนั้นสําคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?
สําคัญกว่าน้องของเขาที่รู้จักกันมาหลายปีอีกเหรอ?
ณ จุดนี้เซินโย่ว รู้สึกราวกับว่าเธอไม่รู้จักเหมาเยซื้ออีกต่อไป
เขาแตกต่างจากคนที่เธอรู้จักมาตลอด
เหมาเยซื้อไม่ได้มองไปที่เธอ เขาเพียแค่สบตากับกงเจ่อหลี่ขณะที่เขาพูดต่อไป
“ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ ออกไป”
การแสดงออกของกงเจ่อหลี่มืดลงก่อนที่เขาจะหัวเราะเยาะ
“ดีมาก เหมาเยซื่อ นายเป็นบ้าไปแล้ว เพราะผู้หญิงคนนี้สําคัญกว่าใคร ๆก็ถือว่าเราได้จักกันอย่างเปล่าประโยชน์ คุณไม่ต้องการพี่น้องอีกต่อไปคุณแค่ต้องการผู้หญิงของคุณไปตลอดชีวิต”
เมื่อพูดจบแล้ว เขาก็เดินออกห้องไป
“เจ่อหลี่ เดี๋ยวก่อน…”
เซินโย่ว มองไปที่เหมาเยซื้อ อย่างลึกซึ้ง ถอนหายใจแล้วเดินออกไป
หยางเชาชิงถอนหายใจเช่นกัน เขาเหนื่อยกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้
ในที่สุดสิ่งที่เขากลัวก็เกิดขึ้น
ออกจากคลับเฮ้าส์แล้ว
“พี่รอง ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องสี่วันนี้ แต่พี่รูว่าเขาเป็นคนที่ค่อนข้างเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้มักจะอารมณ์เสียอย่างไม่มีเหตุผลในบางครั้ง แค่คิดว่าเขากําลังเครียดของช่วงวันกลางคนอย่าได้ถือสาเขาเลยนะ”
“ถ้าเขาอารมณ์เย็นลง เขาก็คงรู้ว่าตัวเองทําผิด แล้วมาขอโทษพี่อย่างแน่นอน”
“ฉันจะคุยกับเขาด้วยพี่สะใภ้ผมขอโทษคุณแทนน้องสี่ด้วย”