ระบบย่อยสลายขั้นเทพ - ตอนที่ 180 ยื่นคําขาด
วันถัดมา เจียงฮ่าวถูกปลุกแต่เช้พร้อมถูกไล่ออกมาจากบ้านโดยแม่ของตน
“ปัง”
เจียงฮ่าวในตอนนี้กําลังถือกระเป๋าพร้อมกับมองประตูที่ถูกปิดใส่หน้าพร้อมดวงตาที่แอบซ่อนความน้อยใจเอาไว้
“นี่ผมใช่ลูกชายแท้ๆของแม่รึเปล่าเนี่ย”
“พรู้ดดดด”
ที่ข้างๆ กัวยี่เฟยในตอนนี้กั้นขาไม่อยู่อีกตาไปเมื่อเธอได้เห็นดวงตาน้อยใจของลูกพี่ลูกน้องของตน
“เอาน่าน้องชาย ไปกันเถอะน่า เดี๋ยวพอนายรักษะพ่อฉันได้เดี๋ยวเจคนนี้จะเลี้ยงข้าวมือใหญ่เลย”
ก๊วยเฟยถึงเจียงฮ่าวออกมาพร้อมกับพูดปลอบ
“ก็ได้ เจ้พูดแล้วนา เมื่อถึงเวลานั้นก็อย่าผิดคําพูดล่ะ”
เจียงฮ่าวในตอนนี้มีแสดงหน้าตาน่าตบขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เมื่อเห็นแบบนี้กัวยู่เฟยเองก็อดที่จะถลึงตามองไม่ได้เหมือนกัน
“เดี๋ยวนะ รู้สึกว่านายเองจะเป็นเศรษฐีแล้วนี่นะ”
เจียงฮ่าวผู้ซึ่งมีใจประดุจดั่งบรรพบุรุษ เขานั้นย่อมไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นเศรษฐีอย่างแน่นอน
เย็นวันนั้น เจียงฮ่าวและกัวยี่เฟยก็ได้ไปถึงโรงพยาบาลเฉพาะทางที่มีชื่อว่าหลิวช่วน
“เจ้ คุณลุงอยู่โรงพยาบาลนี้เหรอ”
เจียงฮ่าวถามออกมา
ก๊วยเฟยพยักหน้ารับเมื่อได้ยิน
“อื้ม”
“งั้นเข้าไปกัน”
เจียงฮ่าวพูดออกมา เขาเดินเข้าไป ก๊วยเฟยที่ตอนนี้อยู่ข้างหลังก็ราวกับจะนึกอะไรบางอย่างได้ เธอได้ถึงมือของเจียงฮ่าวไอ้ไว้ในทันที
“น้องชาย หยุดก่อนสิ”
เจียงฮ่าวหยุดและหันกลับไปมองก็เห็นท่าที่อึดอัดของลูกพี่ลูกน้องของตน
“มีอะไรล่ะเจ”
ก๊วี่เฟยมองไปที่เจียงฮวด้วยท่าทางอึกอัก หลังจากเป็นแบบนี้สักพักเธอก็ได้พูดออกไป
“น้องชาย ถ้านายเข้าไปแล้วแม่พูดอะไรบางอย่างกับนายจนไม่อยาก….”
ไม่ต้องรอให้พูดจบ เขาก็เข้าใจในสิ่งที่ลูกพี่ลูกน้องของตนกําลังจะพูดออกมา เธอกลัวว่าเขาจะหมดอารมร์จนไม่ยอมรักษาและจากไป
เจียงฮ่าวเองก็มองไปที่ก๊วยเฟยด้วยรอยยิ้ม แน่นอนว่าเขามั่นใจว่าเรื่องนี้ต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว
“ไม่เป็นไรหรอกน่า เจ้อย่าลืมสิว่าต่อให้แม่ของเจ้เขาไม่ชอบผม แต่ยังไงพ่อของเจ้ก็คือลุงแท้ๆของผมนา”
“ไม่ว่าแม่ของเจ้เขาจะพูดอะไรที่ไม่น่าฟังออกมา ผมก็จะทนจนกว่ารักษาลุงได้ก็แล้วกัน”
เมื่อกวยเฟยได้ยินดังนั้นก็รู้สึกประทับใจขึ้นมา
แต่เธอเองก็ยังอดไม่ได้กับท่าทีของเจียงฮ่าวที่มีต่อแม่ของเธอ
“พูดแต่แม่ของเจ้ แม่ของเจ้อยู่นั่นแหล่ะ นั้นมันป้าของนายนะ”
ก๊วยเฟยถลึงตาใส่โดยไม่มอบโอกาสให้เจียงฮ่าวตอบโต้ เธอหันไปและเดินนําเข้าไปในโรงพยาบาล
เจียงฮ่าวเองทําได้เพียงยิ้มและส่ายหัวไปมาและได้เนตามไป
ด้วยการนําของกัวเยู่เฟยทําให้ในตอนนี้เจียงฮ่าวก็ได้มาหยุดที่ห้องพักส่วนตัวที่อยู่ชั้นที่ 19
ก๊วยมองไปที่เจียงฮ่าวอย่างกังวล เจียงฮ่าวเองก็มองเธอด้วยด้วยสาตามุ่งมั่นไปหนึ่งที่
“แอ๊ดดดด”
แป็นตอนนั้นที่ประตูได้เปิดออกมาในทันที
ตามมาด้วยผู้หญิงวัยกลางคนที่แต่งตัวหรูหราเดินออกมา สายตาของเธอแดงฉาน แค่มองก็รู้ว่าผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก
หญิงคนนี้คือแม่ของก๊วยเฟยหรือก็คือมู่เสียวฮัว
เมื่อเห็นแบบนี้ เจียงฮ่าวเองก็อดไม่ได้ที่จะพิมพ์ขึ้นมาในใจ
– ดูเหมือนป้าของฉันจะยังน่ารังเกลียดเหมือนเดิมแหะ…แต่ความรู้สึกที่มีต่อลงของฉันเหมือนจะยังคงหนักแน่นเหมือนเดิม
เป็นตอนนี้ที่ม่เสี่ยวฮัวรับรู้ได้ว่าลูกสาวของเธอมาอยู่ที่นี่ นี่ทําให้เธอตกตะลึงไม่ น้อย
“ยี่เฟย ลูกบอกว่าจะไปจัดการเรื่องนี้เองไม่ใช่เหรอ แล้วทําไมกลับมาเร็วนักล่ะ”
“ลูกพบเซียนคนนั้นรึเปล่า”
โดยไม่รอให้ก๊วยเฟยอธิบาย เมื่อเธอได้เห็นเจียงฮ่าวที่ตามหลังมานั้น ใบหน้าของเธอก็มืดครในทันที
เธอมองไปยังลูกสาวด้วยท่าทางที่ดุร้าย โดยไม่ปล่อยให้พูดอะไรออกมา เธอจับข้อมือของลูกสาวของเธออย่างแรงในทันที
“มานี่ วันนี้แกตายแน่”
เมื่อเห็นป่าลากลูกพี่ลูกน้องออกไปแล้ว เจียงฮ่าวกก็ทําเพียงใช้นิ้วโป้งปัดจมูกตัวเองเท่านั้น ก่อนที่จะเตรียมเข้าไปในห้องเพื่อพบลุงของเขา