ระบบย่อยสลายขั้นเทพ - ตอนที่ 179
บทที่ 179 บอกความจริง
เจียงฮ่าวไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้อยู่ๆจะเกิดขึ้นมา
เจียงฮ่าวเต็มไปด้วยความสงสัย
“ระบบ นี่คืออะไร”
“ติ้ง เรียนนายท่าน ทักษะการฝังเข็มห้าธาตุหยินหยางนี้จําเป็นต้องมีร่างกายที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังงานห้า ธาตุพลังงานที่นายท่านพึ่งจะหลอมรวมเข้าไปนี้คือพลังงานห้าธาตุ”
“โดยปกติแล้ว การบ่มเพาะเพียงหนึ่งจะได้รับพลังงานภายในที่คุณลักษณะที่แตกต่างกันไป และนี่ทําให้คนส่วนใหญ่นั้นจะได้รับพลังงานภายในเพียงหนึ่งธาตุเท่านั้น”
“และนี่เองทําให้คนทั่วไปนั้นไม่สามารถเปลี่ยนวิธีการบ่มเพาะได้โดยง่าย
อย่างไรก็ตาม นายท่านแตกต่างจากคนทั่วไป ด้วยการสนับสนุนของระบบนี้ทําให้นายท่านได้รับพลังงานภายในที่เหมาะสมกับทักษะที่ได้รับมา และเมื่อทักษะนี้ต้องการทั้งห้าธาตุ ระบบจึงได้สร้างพลังภายในชนิดใหม่ขึ้นมาเรียกว่าพลังภายในแห่งความโกลาหล
และพลังภายในโกลาหลนี้สามารถเรียกได้อีกอย่างว่าพลังสรรพสิ่ง
“และนี่จะทําให้นายท่านไม่มีปัญหาในการได้รับทักษะอีกต่อไป”
เมื่อได้ยินคําอธิบายของระบบ เขาก็เข้าใจได้ในทันที
เขาเผยรอยยิ้มออกมา
ผู้คนโดยรอบที่เห็นใบหน้าของเจียงฮ่าวในตอนนี้ต่างถอยร่นไปไกลยิ่งกว่าเดิม
เจียงฮ่าวไม่ได้สนใจหนังสือเล่มอื่นและผู้คนโดยรอบและได้เดินจากไป
“ถึงแม้คนอื่นจะหัวเราะฉันเพราะนึกว่าเป็นบ้า แต่กับใครบางคนนั้นย่อมไม่คิดว่าฉันเป็นตัวตลกอย่างแน่นอน
เมื่อเจียงฮ่าวได้รับในสิ่งที่เขาต้องการแล้ว เขาก็ได้ไปซื้อผลไม้และตรงกับบ้าน
เมื่อกับไปถึง เขาเห็นแม่ของตนกําโทรศัพท์ไว้แน่นและเดินไปมารอบบ้าน ในระหว่างนั้น เธอก็ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมามองเป็นพักๆด้วยท่าทางอึดอัดหัวใจ
เจียงฮ่าวรู้ในทันทีว่าทําไมแม่ของเขาเป็นแบบนี้
แม่ของเขากังวลในอาการของลุงแล้วอยากจะโทรหาแต่ก็ไม่กล้า
เจียงฮ่าวไม่อยากจะเห็นแม่ของเขาเป็นแบบนี้อีกต่อไป
ในที่สุด เจียงฮ่าวทนไม่ไหวอีกต่อไป และเขาตัดสินใจจะบอกเรื่องนี้กับแม่ของต
“พ่อ แม่ เจ้มานี่หน่อยสิ ผมมีอะไรจะบอก”
“…”
หลังจากผ่านไปได้สักสิบนาที คนทั้งสามได้นั่งนิ่งไม่ไหวติง
ทั้งสามมองไปยังดอกกุหลาบบานสะพรั่งที่วางอยู่บนโต๊ะราวกับเห็นผี
นั่นก็เพราะก่อนหน้านี้ ดอกไม้บนโต๊ะนั้นแห้งแข็งมองยังไงก็รู้ว่าตายไปแล้ว
เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเจียงฮ่าวนั้นสามารถชุบชีวิตดอกกุหลาบที่แห้งตายคาแจกันได้เพียงแค่การสัมผัส
ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังเห็นดอกไม้กลับมาบานด้วยความเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า
อีกฝากฝั่งหนึ่ง กัวยี่เฟยยังคงมองไปที่เจียงฮ่าวด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
แม่ของเจียงฮ่าวได้ขยี้ตาซ้ําแล้วซ้ําเล่าราวกับยังคงคิดว่าสิ่งที่เห็นเป็นเพียงความฝัน
“หรือก็คือลูกเป็นคนชวนคนในข่าวนั่นจริงๆสินะ”
ในตอนนี้ พ่อของเจียงฮ่าวได้พูดออกมาด้วยท่าทางค่อนข้างจะสงบเพื่อทําลายความเงียบงัน
แม่ของเจียงฮ่าวและกัวยี่เฟยเองเมื่อได้ยินดังนั้นทั้งสองก็รับรู้ได้ในทันทีว่าเจียงฮ่าวเป็นฟางเส้นสุดท้าย
เจียงฮ่าวเองที่ได้ยินก็รู้สึกว่าหมดหนทางแล้วจึงได้มองไปทั้งสามคนและพูดออกมา
“เป็นผมเองครับพ่อนี่พ่อถามมารอบที่สามแล้วนา”
หลังจากนั้นเขาก็จ้องมองไปยังแม่และลูกพี่ลูกน้องของเขาด้วยสายตาที่ผ่อนคลาย
“แม่ เจ้ ไม่ต้องกังวลไปนะ”
“ศาสตร์การแพทย์ที่ผมกําลังฝึกอยู่นั้นค่อนข้างครอบคลุม และมีผลมากพอที่จะชุบชีวิตคนตายได้”
“พรุ่งนี้ ผมจะไปกับเจ้เพื่อไปหาคุณลุงที่บ้านพัก เมื่อผมไปถึงที่นั่น ผมรับรองว่าคุณลุงต้องหายดี”
เมื่อได้ยินคํายืนยันของเจียงฮ่าวแล้ว คำพูดนี้ได้ตราตรึงลงไปในใจของกัวยี่เฟยในทันที
หรือจะให้พูดอีกอย่างก็คือ เธอได้พบเซียนที่เธอตามหาแล้ว
ถึงแม้ว่าความจริงแล้วเธอไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้มาก่อนแต่เธอก็ยังต้องฝืนใจเพื่อมาหาเซียนคนนั้น ใครจะไปคิดว่ายังไม่ได้ทันได้เริ่มหาเซียนคนนั้นก็มาปรากฎอยู่ตรงหน้าเธอที่สําคัญที่สุด เขายังเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอเองเสียอีก
ในขณะเดียวกัน เธอต้องตกตะลึงยิ่งกว่าเมื่อเห็นสิ่งที่เจียงฮ่าวได้ทําให้เธอได้เห็น
แม่ของเจียงฮาเองได้มองไปยังลูกชายอันลึกลับของตนถึงแม้จะยังคงเต็มไปด้วยความสงสัย แต่ความสงสัยเหล่านั้นกลับเต็มไปด้วยความภูมิใจและตื่นเต้น
พ่อของเจียงฮ่าวเองก็มีความรู้สึกแบบเดียวกัน
และเมื่อได้ยินคํารับประกันของเจียงฮ่าว ทุกคนที่นั่งอยู่ที่นี่กลับรู้สึกคลายกังวลขึ้นมาได้อย่างบอกไม่ถูก
ในที่สุดแม่ของเจียงฮ่าวได้เผยรอยยิ้มออกมากัวยี่เฟยเองนั้นแสดงออกมาด้วยความตื่นเต้นแบบสุดๆ นั่นก็เพราะในที่สุดแล้วเธอก็ช่วยพ่อของเธอไว้ได้แล้ว