The Trembling World - ตอนที่ 348

ITW:บทที่ 348 หมู่บ้านเริ่มต้น

ลูลู่สามารถร้องเพลง Twinkle Twinkle Little Star ด้วยเสียงที่ไพเราะของเธอทําให้หลิงหลิงตื่นเต้น เธอบอกว่ามันเป็นเพลงกล่อมเด็กที่แม่ของเธอเคยร้อง

หลิงหลิงใช้เวลาไม่นานในการฟื้นฟูตัวเอง เธอเริ่มติดตามลูลู่เหมือนกับพนักงานที่พักดี ลูลู่พบบางอย่างที่แตกต่างเกี่ยวกับหลิงหลิงเธอสามารถฆ่าซอมบี้ได้อย่างง่ายดาย วันหนึ่งมีซอมบี้กลายพันธุ์พยายามจะโจมติหรือลูลู่แต่หลิงหลิงสามารถ ครอบงําซอมบี้กลายพันธุ์ตัวนั้นได้จากนั้นลูลู่เป็นคนจัดการและเธอก็มาถึงระดับ

หลังจากขึ้นมาเป็นระดับ 5 และการที่มีหลิงหลิงเป็นเพื่อนร่วมทีมทําให้ลูลู่กล้าหาญมากยิ่งขึ้น ในไดอารี่เธอเขียนว่าเธอไปยังศูนย์วิจัยทางชีวเคมี แต่เธอไม่สามารถหา หลิวกํา ได้ เธอเขียนคําถามมากมายเช่น “เขาไปที่ไหน?”และ“เขาจะกลับมาไหม” นอกจากนี้ยังมีข้อความอีกมากมายเช่น“คนเลือดเย็น” “คนใจร้าย” “คนสมองหมู” และคําด่าทออีกมากมาย

และตอนสุดท้ายไดอารี่ของเธอก็สิ้นสุดลงอย่างกะทันหัน ไม่มีการเอ่ยถึงว่าเธอพาดงดงไปที่ไหน

“มีหนังสือภาพลุงหลิว ดูจากการวาดแล้วดูคล้ายกับคุณ” ฮันกวงมิน ทรงหนังสือวาดภาพและเปิดให้หลิวกํา

หลิวกํา พลิก หนังสือหน้าแรกมีรูปวาดที่คล้ายกับตัวเขาเอง แม้ว่าจะเป็นการพูดเกินจริงแต่มันมีลักษณะคล้ายกับหลิวกํามากหน้าต่อต่อไปเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในช่วงที่พวกเขาได้รับจากหลิวกําช่วยชีวิตพวกเขาในขณะที่อยู่บนดาดฟ้าในวันที่วังชางเซินถูกกัดในร้านขายของชํา นอกจากนี้ยังมีฉากที่หลิวกําพาลูลู่ออกจากร้านขายอุปกรณ์ฮาร์ดแวร์การเสียชีวิตของพังฮั่วและวิธีที่หลิวกําสอนลูลู่ว่าควรสู้อย่างไร

นี่คืองานอดิเรกของลูลู่เมื่อเธอมีเวลา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากที่ หลิวกํา สอนลูลู่เกี่ยวกับวิธีการสู้ หัวของหลิวกําคล้ายกับหัวหมู ในสมุดใช้คําเรียกว่า “คุณหม?” ดูเหมือนว่าเธอค่อนข้างพอใจเมื่อเธอนึกถึงตอนที่เธอถูกดุโดยหลิวกําในระหว่างการฝึกซ้อมความขุ่นเคืองทําให้เธอจดจํามัน

หลิวกํา อดหัวเราะไม่ได้ดูเหมือนว่า นักวิทยุสาวคนนี้นี้มีพรสวรรค์หลายอย่าง ร้องเพลงได้ดีและยังสามารถวาดรูปได้อีกด้วย

หลังจากนั้นเป็นหน้าการ์ตูนที่เกี่ยวกับ หลิงหลิง, ดงดง, เฉิงฉี,และเหยาอี้ พวกเขาอาศัยอยู่กับลูลู่อย่างกลมกลืน หลิวกํา ไม่คิดเลยว่าหลิงหลิงจะเป็นคนเดียวกันกับที่ฆ่า จางเฉียงหลานจะมาอยู่ที่นี่แถมเธอยังกลายเป็นผู้ช่วยลูลู่อีกด้วย

การ์ตูนและไดอารี่จบลงอย่างกะทันหันเช่นเดียวกันไม่มีสัญญาณใดๆเกี่ยวกับสถานที่ที่ลูลู่พาดงดงไป

ดูเหมือนว่าแผนที่จะใช้ดงดงเป็นตัวในการขึ้นไปยังเรือเหาะแห่งความกล้าหาญ คงต้องเป็นงานหลังจากที่ ชวยพี่น้องลีดังนี้ก่อน

ในขณะนี้กําลังเข้าใกลในช่วงกลางคืน การที่ออกเดินทางมาทั้งวันทําให้ทุกคนเหนื่อย หลังจากที่พวกเขากินข้าวเสร็จเรียบร้อยพวกเขาพักชั่วคราวในบ้านหลังหนึ่งในเขต Lucky Garden

เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากที่พวกเขาตื่นพวกเขาเก็บทุกอย่างและออกจากย่าน Lucky Garden

และทะเลอยู่ทางทิศตะวันตก หลิวก กําลังมุ่งหน้าไปยังทิศเหนือ ซึ่งตอนนี้เขาอยู่ในทิศตะวันออก จากแผนที่ของ PDA ภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีพื้นที่ขนาดใหญ่มากประกอบไปด้วยหมู่บ้านเล็กๆหรือเมืองเล็กๆ มีวิทยาลัยตั้งอยู่ที่นั่นมันเป็นวิทยาลัยการอาชีพของเมืองนินจึง

วิทยาลัยเกษตรของเมืองนินจึง ตั้งอยู่ที่เชิงภูเขาใหญ่ที่สุด ลดิงเซียง นํากลุ่มของ หลิวกํา เดินทางไปยังทีศทางนั้นภายในเวลาครึ่งวันพวกเขาก็ถึงทางเข้าของวิทยาลัย

จากแผนที่วาดด้วยมือของบอสเฉิง ประตูมิติควรเป็นหนึ่งในภูเขาที่อยู่เบื้องหลังวิทยาลัยแห่งนี้

ลดิงเซียง บอกว่ามีผู้คนจํานวนมากอยู่ในวิทยาลัยแห่งนี้และพวกเขาจับพี่สาวของเธอไป เมื่อพวกเขามองเข้าไปในวิทยาลัยผ่านประตูโลหะพวกเขาก็เห็นผู้คนกําลังเล่นกีฬากันอยู่ มีทั้งสนามบาสเกตบอลและฟุตบอลมันดูมีชีวิตชีวาจนน่าตกใจ ราวกับว่าฉากนี้นี้ไม่ต่างไปจากวิทยาลัยในโลกแห่งความเป็นจริง

กําแพงทางเข้าวิทยาลัยมีคําเขียนไว้ว่า “หมู่บ้านเริ่มต้น” มีพนักงานต้อนรับยืนอยู่ทางเข้า พนักงานต้อนรับทั้งสองคนหันมามองหลิวกําเมื่อเห็นหลิวกําตรงมาที่ประตู

จากนั้นเธอกระซิบบอกว่าที่แห่งนี้คือที่ที่ ลีดิงซิน

ลีดงเซียง รู้สึกหวาดกลัวเธอรีบซ่อนตัวอยู่หลัง หลิวกํา ถูกลากเข้าไป

“คุณเป็นผู้เล่นที่โอนย้ายเข้ามาใช่หรือไม่?” พนักงานต้อนรับทั้งสองคนยิ้มในขณะที่ทักทาย หลิวกําจากรูปลักษณ์ของพวกเขาดูเหมือนจะเป็นคนที่ร้ายกาจมาก

“ใช่” หมู่บ้านเริ่มต้น มันคืออะไร? หลิวกํา กําลังคิดถึงสถานการณ์ภายในค่ายของศัตรูก่อน ดูแล้วคนเหล่านี้จะใช้สมองมากกว่ากําลังดังนั้นเขาควรจะใช้วิธีการแก้ปัญหาในเชิงการพูดคุยจะดีกว่าถ้าหากไม่สามารถแก้ไขปัญหาด้วยการสนทนาได้ยังคงมีทางเลือกอื่นที่เขาจะเลือกใช้

“เราเป็นผู้เล่นทุกคน อย่างที่คุณรู้เมื่อ 2 เดือนก่อนเราถูกโอนย้ายมายังโลกใบนี้และติดอยู่ที่นี่ตอนนั้นผมได้พบกับพี่ใหญ่ผู้นําของผมเขาสร้าง”หมู่บ้านเริ่มต้น” ซึ่งเป็นที่ที่พวกเราสามารถรวบรวมผู้เล่นที่มีชีวิตรอดและพาพวกเขากลับมาอย่างที่นี่

“ผมเป็นหนึ่งในผู้โชคดีที่ได้รับการช่วยเหลือจากผู้นําของเราหลังจากนั้นมีกลุ่มคนพิเศษสอนพวกเราฆ่าซอมบี้พวกเขาปรับระดับให้พวกเรามาถึงระดับ 3 เมื่อถึงระดับ 3 เราสามารถจัดการงานต่างๆการทํางานจะทําให้พวกคุณได้รับอาหารการบรรลุภารกิจบางอย่างจะได้รับคะแนนสะสมระบบคะแนนนี้สามารถใช้แลกเปลี่ยนของที่คุณต้องการได้”

“ผู้เล่นที่นี่ได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกันขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณที่จะได้รับงานต่างๆไม่มีใครบังคับให้คุณทําถ้าคุณบาดเจ็บใครบางคนจะรักษาคุณในสังคมของเรามีระเบียบภายใต้กําแพงเหล่านี้”

“คุณอยากจะเข้าร่วมกับเราหรือไม่?ถ้าคุณตัดสินใจที่จะเข้าร่วมกับพวกเราคุณจะไม่เสียใจเลย!”พนักงานต้อนรับ 2 คนต้อนรับผมหลิวกําอย่างอบอุ่น

“ที่นี่มีกี่คนที่อยู่ในนั้น..ในหมู่บ้านเริ่มต้น?” หลิวกํา ถามต่อ

ผู้นําของเราได้รวบรวมผู้เล่นถึงพันคน ทุกๆวันเขาจะพาผู้เล่นอย่างพวกเราฝึกฝนการอยู่รอดในช่วงภัยพิบัตินี้เป็นเรื่องยากมากด้วยคําแนะนําของผู้นําเราสามารถทํางานร่วมกันอย่างประสบความสําเร็จถ้าคุณยินดีที่จะเข้าร่วมกับพวกเราเราสามารถเป็นผู้แนะนําคุณได้!”พนักงานต้อนรับทั้งสองคนยังคงผลักดันคําพูดอย่างอบอุ่น

“ถ้าพวกเขาไม่ใช่ผู้เล่นพวกเขาจะสามารถเข้าร่วมกับคุณได้หรือไม่?” หลิวกําถามทั้งสองคนในหมู่คนจํานวนมากมันเป็นเรื่องยากที่เขาจะหาใครสักคนเขต Lucky การ์เด้นอยู่ใกล้ๆดังนั้นจึงไม่ยากที่จะสร้างสังคมเล็กๆภายในกําแพงและมีความเป็นไปได้สูงว่าลูลู่และดงดงถูกจับมาที่นี่…