The King of the Battlefield - ตอนที่ 223
บทที่ 223: ลางแห่งการทำลาย (5)
ทาร์แคนก้มลงมองดาบตัวเอง
มันหักออกเป็นสองส่วน หลังจากพ่ายแพ้ให้แก่เฟรด้า
แม้ว่าทาร์แคนจะสามารถซ่อมแซมได้ทันที แต่เขาก็ไม่ทำเช่นนั้น
เขากำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับสาเหตุที่พ่ายแพ้
‘ข้าแข็งแกร่งขึ้นแล้วไม่ใช่เหรอ?’
เขาคิดว่าตัวเองแข็งแกร่งขึ้น แน่นอนว่าเขาพิสูจน์ตัวเองไปแล้ว ด้วยการเอาชนะผู้ที่แข็งแกร่งเป็นจำนวนมาก
อย่างไรก็ตาม ทุกคนที่เขาเอาชนะมา เป็นเพียงระดับมาตรฐานของ ‘มนุษย์’ เท่านั้น
แม้ว่าทาร์แคนจะแข็งแกร่งขึ้น แต่มูยองและซองมินก็ยิ่งพัฒนามากขึ้นเช่นกัน
สำหรับตัวตนลึกลับเช่นมูยองนั้นก็ไม่เท่าไหร่ แต่ซองมินนี่สิที่คาดไม่ถึง
ทาร์แคนยังตกใจอยู่เลย เมื่อเห็นว่าซองมินรับมือรูสเวลต์และแม้กระทั่งกับเฟรด้าได้อย่างไร
มีซากศพมากมายที่เกิดขึ้นจากฝีมือของซองมิน และมอนสเตอร์แห่งความว่างเปล่าของเขา
เฟรด้าไร้หนทางต่อหน้าซองมินโดยสิ้นเชิง เหล่าสมุนปีศาจของมันไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากปล่อยให้ตัวเองถูกโจมตีอย่างไร้ประโยชน์
นอกจากมูยองแล้ว ทาร์แคนจำใจต้องยอมรับว่าซองมินก็มี ‘ระดับ’ เหนือกว่าตน
เขารู้สึกเหมือนกำลังแหงนหน้ามองดอกไม้ที่งอกอยู่บนหน้าผา
ที่แม้จะเอื้อมมืออย่างไรก็ไม่สามารถไปถึงได้
มันเป็นเรื่องที่ทำให้ทาร์แคนตกใจอย่างยิ่ง เนื่องจากเมื่อก่อนซองมินยังอ่อนแอกว่าเขา
เมื่อไหร่ที่เจ้านี่แซงหน้าข้าไป ?
เกิดอะไรขึ้นในเวลาเพียงสองปี ?
แล้วสองปีที่ผ่านมาข้ามัวไปทำอะไรอยู่ ?
‘อันดับเปลี่ยนไปแล้ว’
บางทีเขาอาจถูกครอบงำโดยความทระนงของตนเอง
‘ข้าแข็งแกร่ง ข้ากลายเป็นผู้ที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม และข้าจะแข็งแกร่งยิ่งขึ้นอีก’
เขาไม่ได้คิดมากไปเอง เพราะมันเห็นได้ชัดเจนมาก?
ทาร์แคนก้าวออกจากอาณาเขต ซึ่งกำลังฉลองชัยชนะอยู่ในขณะนี้
เนื่องจากพวกเขาหยุดกองกำลังที่ล่วงหน้ามาของศัตรูได้ ดังนั้นจึงมีพักหนึ่งก่อนที่ศัตรูที่เหลือจะตามมาถึง
ทาร์แคนเดินออกจากอาณาเขต และเข้าไปในป่าลึก
‘การต่อสู้ยังไม่จบสิ้น’
ถูกต้องแล้ว มัวแต่โทษตัวเองคงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงได้
ถ้าซองมินแข็งแกร่งขึ้นได้ ทาร์แคนก็แค่ต้องแข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน
สงครามเป็นเวทีที่ดีที่สุดที่จะแข็งแกร่งขึ้น แม้ว่าพวกเขาจะจัดการกับราชาปีศาจได้ แต่เอนโรธยังคงอยู่ น่าจะมีปีศาจอีกอย่างน้อยสองสามแสนตนภายใต้คำสั่งของมัน
การเฉลิมฉลองในอาณาเขตตอนนี้ก็มีเพื่อบรรเทาความตึงเครียดเท่านั้น
ฉวับ! ฉวับ!
ทาร์แคนเหวี่ยงดาบหักๆของเขาไปด้านหน้า
เขาซ้อมฟันดาบอย่างแข็งขันเพื่อลดช่องว่างดังกล่าวลง ขณะที่คนอื่นกำลังเพลิดเพลินไปกับงานฉลอง
‘ก่อนหน้านี้ข้าคงจะขี้เกียจไปหน่อย’
เขาละเลยการฝึกเล็กๆน้อยๆไปเมื่อรู้สึกว่าตนแข็งแกร่งขึ้น
จากการต่อสู้ครั้งนี้และการปรากฏตัวของซองมิน เขาก็ตระหนักได้อย่างสุดซึ้ง
แม้ว่าเขาจะเป็นหนึ่งในผู้ปกครองของเส้นทางแห่งอาชูร่า แต่เขาก็ขาดพลังอีกเยอะในฐานะผู้ปกครอง
เขาต้องการพลังมากกว่านี้เพื่อที่จะเป็นผู้ปกครองที่แท้จริง
อย่างน้อยก็จนกว่าจะเอาชนะซองมินและมูยองได้…ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่สามารถเรียกตัวเองว่าผู้ปกครอง
ผู้ปกครองจะต้องชนะเท่านั้น และขึ้นครองราชย์!
แกร๊บ!
ทาร์แคนสัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวของใครสักคน
เขาหยุดการฝึกและหันกลับไปอย่างระมัดระวัง
ดูเหมือนพวกนั้นจะเก่งพอตัว เพราะหากไม่สังเกตเสียงลมและหญ้าเขาคงไม่รู้ว่ามีคนมาที่นี่
“พวกเจ้าเป็นใคร?”
ปีศาจที่รอดชีวิตหรือ?
เฟรด้าหลบหนีไปพร้อมกับสมุนของมัน
และถ้าเป็นเฟรด้าจริงๆทาร์แคนคงยินดีเป็นอย่างยิ่ง
หลังจากนั้นก็มีคนสองคนปรากฏตัวขึ้น
ทั้งสองคนมีสภาพที่ไม่น่าดูเท่าไหร่
เป็นชายแก่ที่ดูเหนื่อยล้า และหญิงสาวผมเผ้ายุ่งเหยิง ทั้งคู่มองเขาจากบนต้นไม้สูง
“ อาจารย์ เรากินอัศวินแห่งความตายตรงนั้นได้มั้ย ”
” หยุดคิดอะไรบ้าๆ เธอจะกินมอนสเตอร์ที่มีแต่กระดูกได้ยังไง”
ดูเหมือนว่าทั้งสองจะหิวเป็นอย่างมาก
ถึงแม้ว่าที่นี่จะเต็มไปด้วยป่าไม้ แต่ทว่าสัตว์ที่ยังมีชีวิตกลับมีอยู่ไม่มากนัก
นอกจากนั้นแม้แต่พืชส่วนใหญ่ก็ยังมีพิษ
หากมนุษย์กินมันอย่างไม่ระมัดระวังพวกเขาจะต้องป่วยหนัก
“ ทำไมมนุษย์ถึงมาอยู่ในสถานที่เช่นนี้”
ทาร์แคนยกดาบขึ้น
เขาเกิดความสนใจขึ้นมาเล็กน้อย
‘สกายลอร์ด’ ย่อมไม่ยอมให้มีผู้บุกรุกเข้าไปในดินแดนเทพปีศาจ นอกจากพวกเขาเป็นมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในสถานที่แห่งนี้อยู่แล้ว
หญิงสาวและชายแก่มองไปที่ทาร์แคนด้วยความประหลาดใจ
“ ดูเหมือนว่ามันจะเป็นอัศวินแห่งความตายที่มีสติปัญญานะ”
“ งั้นเรามาจับมันถามเอาข้อมูลกันเถอะ”
จากนั้นทั้งสองก็ตั้งท่าแปลกๆ ก่อนจะกระโจนเข้าหาทาร์แคนทันที
“ ข้าไม่รู้ว่าพวกเจ้าเป็นใคร แต่ในเมื่อบังอาจโจมตีข้าก่อน คงไม่คิดว่าจะจากไปทั้งที่ยังมีชีวิตสินะ”
หลังจากสลดจากเรื่องเมื่อสักครู่ การได้ต่อสู้กับใครสักคนจึงเป็นเรื่องที่ดี
ถึงจะไม่ใช่เฟรด้าและเหล่าสมุนปีศาจ แต่เขาก็ไม่สามารถปล่อยให้ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญบุกรุกเข้ามาเช่นนี้ได้
ทาร์แคนเหวี่ยงดาบหักในมือออกไป
ซู่ม!
คลื่นพลังเวทพุ่งผ่าอากาศออกมาจากตัวดาบ
ราวกับนัดหมายไว้แล้ว หญิงสาวและชายชราแยกหนีออกไปโดยพร้อมเพรียงกัน ก่อนจะโจมตีทาร์แคนจากหลายทิศทาง
‘ค่อนข้างมีฝีมือ’
เป็นการประสานการต่อสู้ที่ดี
นอกจากนั้นทักษะของพวกเขาก็ยังค่อนข้างดีอีกด้วย
ในบรรดามนุษย์ เขาไม่ค่อยเห็นผู้ที่สามารถเคลื่อนไหวได้เช่นนี้
อย่างไรก็ตาม ทาร์แคนเคยต่อสู้กับผู้ที่ได้รับการพิจารณาว่าเป็น ‘ท็อป 10’ ของมนุษย์มาก่อนแล้ว
ตูม!
หญิงสาวและชายชรายังไม่สามารถสร้างความเสียหายใดๆให้กับทาร์แคนได้
แต่พวกเขายังคงป้องกัน และคอยโจมตีออกไปเรื่อยๆ
แม้ว่าจะเป็นศิลปะการต่อสู้ที่เรียบง่าย แต่ความสามารถของพวกเขาก็ไม่เหมือนใคร และเมื่อพวกเขาประสานการโจมตีเข้าด้วยกันก็สามารถแสดงประสิทธิภาพของทักษะได้มากยิ่งขึ้น
‘แต่ก็ยังไม่เพียงพอ’
ทาร์แคนไม่ได้อ่อนแอ แม้ว่าเขาจะรู้สึกแย่เมื่อนำตัวเองไปเปรียบเทียบกับมูยองและซองมินก็ตาม แต่ความจริงแล้วทาร์แคนนั้นแข็งแกร่งพอ
ทาร์แคนใช้ฟันดาบออกไป ในขณะที่ผู้หญิงคนนั้นกระโดดหลบการโจมตี เขาก็บิดร่างกายในทิศทางที่คาดไม่ถึง และโจมตีเธออีกครั้ง
หากไม่ใช่อัศวินแห่งความตายคงเคลื่อนไหวเช่นนี้ไม่ได้
“ชิ!”
เคล้ง!
หญิงสาวซัดมีดสั้นออกไปหยุดดาบของทาร์แคนไว้
“ฮ่าๆ! แกเสร็จฉันแล้ว ไอ้กระดูกระยำ!”
จากนั้นชายชราก็คว้าทาร์แคนจากด้านหลัง
ชายชรากอดรัดเอาไว้อย่างแน่นหน้าราวกับจะสามารถบดขยี้ร่างของทาร์แคนได้
วูม!
แต่แล้วทาร์แคนก็อันตรธานหายไป
ขณะที่ชายชรากวาดสายตาตามหา หญิงสาวก็ขว้างมีดสั้นออกไปอีกอย่างรวดเร็ว
“อาจารย์! มันอยู่ข้างหลัง!”
วูม!
อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถป้องกันได้อย่างสมบูรณ์
ดาบแทงทะลุหลังของชายชรา
ด้วยเวทการเคลื่อนย้ายทางไกล ทาร์แคนสามารถเคลื่อนที่ไปข้างหลังของชายชราได้
“ แกเป็นมอนสเตอร์ที่มีทักษะค่อนข้างดีเลย!”
ชายชราตะโกนพูดราวกับไม่ได้รับบาดเจ็บ
‘ทั้งๆที่ข้าเล็งที่ศีรษะแล้วแท้ๆ’
ความเร็วในการตอบสนองของมนุษย์คนนี้ผิดปกติ
หากเขาช้ากว่านี้สัก 0.01 วินาทีศีรษะคงเป็นรูไปแล้ว
‘น่าสนใจ’
ทาร์แคนเริ่มรู้สึกสนุก
มนุษย์พวกนี้ค่อนข้างมีทักษะ
บางทีพวกเขาอาจแข็งแกร่งกว่าคนส่วนใหญ่ที่รู้จักกันว่าอยู่ใน ‘ท็อป 10’ ของมนุษย์
* * *
ทั้งสามต่อสู้กันอยู่หลายชั่วโมง
ผลสรุปของฉากนั้นทำให้เขานึกถึงสงครามอีกครั้ง
ป่าโดยรอบถูกทำลาย ต้นไม้จำนวนมากถูกโค่นลง พื้นดินปริแตกราวกับเกิดแผ่นดินไหว และในท่ามกลางสิ่งเหล่านี้มีมนุษย์สองผู้ล้มลงอยู่
“ มนุษย์เป็นเผ่าพันธุ์ที่คาดเดาได้ยากเสียจริง”
ถึงชนะแต่ทาร์แคนยังคงตกใจ
ดาบที่หักอยู่แล้วแทบไม่เหลือชิ้นดี
กระดูกบางส่วนของทาร์แคนแตกหัก และหลังจากนี้เขาต้องการพักผ่อนเป็นเวลาอย่างน้อยสักสองวัน
เฟรด้าไม่ได้ต่อสู้ภายใต้เงื่อนไขที่สมบูรณ์แบบ มนุษย์สองคนนี้ก็เหมือนกัน
ร่างกายของพวกเขาอ่อนแอเนื่องจากไม่ได้รับอาหารที่เหมาะสมเป็นเวลานาน
แต่มันยังไม่เปลี่ยนความจริงที่ว่า ทั้งสองคนโจมตีทาร์แคนก่อน
ทาร์แคนชูดาบขึ้นเหนือร่างของคนทั้งสอง ซึ่งกำลังหมดสติจากการบาดเจ็บ
“ ถึงกระนั้นข้าจะให้พวกเจ้าได้ตายอย่างมีเกียรติ”
มันเป็นการแสดงความเคารพต่อผู้แข็งแกร่ง
สังหารศัตรูให้ตายในการโจมตีครั้งเดียวโดยไม่ให้ได้รับความเจ็บปวด
ทาร์แคนเดินไปที่หญิงสาวก่อน แต่ในขณะที่เขากำลังจะเหวี่ยงดาบ หญิงสาวก็ครางออกมาเบาๆ
“ พ่อ…พี่มูยอง…”
ทาร์แคนหยุดชะงัก
มูยอง?
เขาไม่ได้ยินผิดแน่นอน
ผู้หญิงคนนั้นพูดว่า ‘มูยอง’
ทาร์แคนรู้จักกับมูยองเพียงคนเดียวเท่านั้น
เธอกำลังพูดถึงมูยองที่เขารู้จักใช่หรือไม่?
‘นางรู้จักเขางั้นหรือ?’
ทาร์แคนส่ายหัว
หากเธอเกี่ยวข้องกับมูยอง คงดีกว่าที่จะไม่สังหารพวกเขา
“ ชื่อของเขาช่วยชีวิตเจ้าไว้”
ทาร์แคนแบกทั้งสองคนไว้บนไหล่
* * *
เหมือนเธอกำลังตกอยู่ในความฝันอันยาวนาน
ซูจียิ้มอย่างมีความสุขอยู่กับพ่อตัวเอง และมูยองก็อยู่ที่นั่นด้วย
อย่างไรก็ตามความมืดก็ปกคลุมฉากทั้งหมดในไม่ช้า และทั้งสองคนก็หายไป
เธอร้องไห้ตามหาพวกเขา และความฝันก็สิ้นสุดลงแค่นั้น
“อือ… .!”
เธอยกร่างกายส่วนบน อันปกคลุมไปด้วยเหงื่อขึ้นอย่างรวดเร็ว
‘ฉันอยู่ที่ไหน?’
หลังจากที่ลุกขึ้น ซูจีก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจอีกครั้ง
เธออยู่ในสถานที่ที่เธอไม่รู้จัก นอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ ด้านบนเป็นเพดานสีขาว และมีภาพวาดโบราณแขวนอยู่บนผนัง
“ ตื่นแล้วเหรอ”
ผู้หญิงสวมชุดสาวใช้เดินเข้ามาหาซูจีด้วยท่าทางผ่อนคลาย
“ อ่า ดูสิ เหงื่อท่วมตัวเลย”
จากนั้นเธอก็ใช้ผ้าเปียกเช็ดหน้าผากให้ซูจี
“ คุณเป็นใคร?”
ซูจีอดไม่ได้ที่จะถามอย่างงุนงง
ผู้หญิงที่ดูเหมือนจะเป็นสาวใช้ตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“ ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นแขกของท่านลอร์ด”
“แขก”
จากนั้นสาวใช้ก็พยักหน้า
“ จักรพรรดิอัศวินพูดอย่างนั้น”
“ จักรพรรดิอัศวิน…?”
“ ก็อัศวินโครงกระดูกนั่นไง เธอไม่เห็นเขาเหรอ?”
“ อัศวินแห่งความตาย…”
“ ใช่ นั่นคือชื่อที่คนอื่นเรียก”
ซูจีเบิกตากว้าง
หลังจากพบอัศวินแห่งความตาย ซูจีและราชานักสู้ก็เข้าโจมตีเขา
อย่างไรก็ตามพวกเขาพ่ายแพ้
ผู้ที่ควรถูกสังหารกลับได้รับการต้อนรับในฐานะแขก
มันดูไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย
โดยเฉพาะสาวใช้ที่อยู่ตรงหน้า เธอเป็นมนุษย์แน่นอน
เพราะเธอไม่มีอ่อร่าแห่งความตายแผ่ออกมาสักนิด
อัศวินแห่งความตายจะอยู่กับมนุษย์ได้อย่างไร?
“ เธอช่วยรอสักระยะหนึ่งได้ไหม ตอนนี้เรายังไม่สามารถพาเธอไปพบท่านลอร์ดได้”
“ อื้ม แล้วคนที่อยู่กับฉันล่ะ? คนหัวล้านๆ”
“ อ้อ เขาอยู่อีกห้องหนึ่ง ตอนนี้ยังไม่ตื่นเลย”
ฟู่ว!
ซูจีถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ไม่ว่าจะเพราะอะไรดูเหมือนว่าเธอยังไม่ตาย
“ นอนพักอีกสักหน่อยเถอะ เดี๋ยวฉันจะหาอะไรมาให้กิน”
“ อ๊ะ ไม่เป็นไร ฉันยังไม่หิว ร่างกายของฉันแข็งแรงกว่าคนปกติน่ะช่วยพาฉันเดินไปดูรอบๆแทนได้มั้ย?”
“ เธอไหวแน่นะ? เกิดปัญหาแน่หากมีอะไรเกิดขึ้นกับแขกของท่านลอร์ด ”
“อื้อ! ฉันสบายดีจริงๆ ไม่เชื่อดูสิ”
ซูจียกมือขึ้น
จากนั้นใช้เพียงนิ้วมือดันเตียงไปข้างหน้า
“ บอกแล้วว่าฉันแข็งแรงดี?”
“ ดูเหมือนว่าเป็นอย่างนั้น”
สาวใช้หัวเราะและพยักหน้า
“ ฉันจะนำทางให้เธอเอง”
ที่นี่คือปราสาท
มันเป็นปราสาทขนาดใหญ่!
แต่นั่นไม่ใช่สิ่งเดียวที่น่าแปลกใจ
‘โดะ-โดเกบิ, เอลฟ์, คนแคระ…ไฟทาร์! ที่นี่คือที่ไหนกันแน่? ‘
มีหลากหลายเผ่าพันธุ์อาศัยอยู่ที่นี่
เผ่าพันธุ์ต่างๆที่ไม่เคยอยู่ร่วมกันมาก่อน
และเธออดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้างเมื่อเห็นว่ามีแม้กระทั่งไฟทาร์
“ อ่า เดี๋ยว กรุณารอสักครู่”
ทันใดนั้นสาวใช้ที่นำทางเธออยู่ก็หายตัวไปราวกับมีบางสิ่งเกิดขึ้น
ซูจีที่ถูกทิ้งให้อยู่เพียงลำพังไตร่ตรองสักครู่ ก่อนที่เธอจะเดินเตร่ต่อไป
‘ที่นี่แปลกจริงๆ ฉันต้องสำรวจดูสักหน่อย ‘
มันยากที่จะเชื่อว่าความตั้งใจของพวกเขาบริสุทธิ์
สำหรับโลกที่เหมือนอยู่ในเทพนิยายเช่นนี้ เธอต้องตื่นตัวเข้าไว้
ซูจีพยายามเดินให้เงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้
พอเธอเดินมาถึงห้องหนึ่งหลังจากขึ้นบันไดก็ได้ยิน
“ อลันซ์, ดอนทัค ฉันเห็นมอนสเตอร์ตัวสีดำป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆนอกอาณาเขตของเรา นอกจากนั้นฉันยังเห็นศพของเฟรด้ากับสมุนปีศาจของมัน”
“ แล้วท่านจะให้เราทำอย่างไร?”
“ สร้างหน่วยขึ้นไปเสริมกองกำลังลาดตระเวน แม้ว่าจะมีเวลาอีกประมาณ 10 วันก่อนที่เอนโรธจะยกกองทัพมาถึง แต่เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในระหว่างนี้”
“ ข้าเข้าใจแล้วท่านจอมเวทย์”
“แล้ว…”
แกร๊ก!
บางคนในห้องเคาะเก้าอี้ของตัวเอง
“มีหนูกำลังซ่อนตัวอยู่”
ซูจีกลั้นหายใจทันที
ปัง!
จากนั้นประตูก็ถูกทำให้เปิดออก ก่อนที่จะมีมือสีดำพุ่งไปหาซูจี
ในขณะเดียวกันพอประตูถูกเปิด ซูจีก็เห็นคนภายในห้อง!
‘ลิช?’
YOU MAY ALSO LIKE
Tips: Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aulores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit ame