The Dark King – กษัตริย์แห่งความมืด - ตอนที่ 632

The Dark King – Chapter 632 ความจริงที่ถูกปิดบังเอาไว้

ฉากการสังหารหมู่ก่อนหน้านี้ยังคงตราตรึงอยู่ในใจของเกว็นเน็ท เธอคงจ่าสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนี้ไปตลอดชีวิตอย่างแน่นอน ทุกๆครั้งที่เธอคิดถึงเรื่องนี้สิ่งที่เธอเห็นก็คือใบหน้าของเด็กทารกที่อยู่บนกองเลือดเธอทําอะไรไม่ได้และได้แต่กําหมัดแน่นเท่านั้น เธอยังคงเหม่อลอยและไม่ได้ยินเสียงที่เทียนเรียก เมื่อรู้สึกตัวเธอก็รีบมองก ลับไปหาเทียนและปรับอารมณ์ของตนเองให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมพร้อมกับพูดว่า “รับทราบค่ะ นายท่าน”

ในขณะที่เธอพูดนั้นเธอก็หันไปมองซาร่าห์ที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าเทียนด้วยสายตาที่เย็นชา ถ้าคนพวกนี้ไม่มายุ่งหรือมาข้องเกี่ยวกับเทียน คนบริสุทธิ์และเด็กที่ไร้เดียงสาจํานวนมากก็คงไม่ต้องตาย!

เธอไม่เคยรู้สึกดีกับพวกขุนนางอยู่แล้วและพูดออกมาว่า “ตามข้อมูลที่ฉันได้รู้มาพวกขุนนางที่อยู่ในกําแพงชั้นนอกคืออดีตคนรับใช้ของขุนนางที่อยู่ในกําแพงชั้นในที่ถูกขับไล่ออกมา”

ในตอนนี้เทียน เซอร์กี้ และเกล็นเดินกลับเข้าไปในปราสาท กาเบรียลและเมสันที่ยืนอยู่ข้างๆเทียนก็ต้องตกตะลึงไปทันที เพราะพวกเขาต่างก็รู้ว่าตําแหน่งขุนนางนั้นยิ่งใหญ่มากแค่ไหน

ซาร่าห์และลิซ่าต่างก็อยู่ในความตกตะลึงตอนนี้ หลังจากนั้นเมื่อซาร่าห์เริ่มรู้สึกตัวเธอก็หันไปพูดด้วยความเกรี้ยวกราดว่า “พวกแกจะทําอะไร รู้หรือเปล่าว่าพวกเราเป็นใคร ถ้าแกกล้าแตะต้องพวกเราพวกแกไม่ตายดีแน่นอน!!”

เกว็นเน็ทมองมาที่เธออย่างเฉยเมยและพูดว่า “ไม่ว่าเธอจะเชื่อหรือไม่ก็ตามแต่นี่คือโลกแห่งความเป็นจริงกําแพงชั้นนอกที่เธอคิดว่ายิ่งใหญ่นักหนานั้นเป็นแค่ ‘ดินแดนป่าเถื่อน’ สําหรับพวกคนที่อยู่ในกําแพงชั้นในเท่านั้น พวกเขาไม่คิดว่าพวกเธอเป็นมนุษย์ด้วยซ้ํา!”

ซาร่าห์จ้องมองมาทันทีแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา

เกว็นเน็ทพูดต่อไปว่า “พวกขุนนางในกําแพงชั้นนอกอย่างพวกเธอก็คืออดีตคนรับใช้ของพวกขุนนางที่แท้จริงในกําแพงชั้นในที่ถูกขับไล่ออกมาเท่านั้น บรรพบุรุษของพวกเธอต่างก็เรียนรู้กิริยามารยาทและการปฏิบัติตัวมาจากขุนนางจริงๆจากกําแพงชั้นในและเลียนแบบมันเท่านั้น จริงๆแล้วพวกเธอก็ไม่ได้ต่างอะไรจากคนธรรมดาทั่วไปหรอก แต่ก็มีคนรับใช้เป็นจํานวนมากที่ถือว่าตัวเองเป็นคนรับใช้ของตระกูลขุนนางและเชื่ออย่างฝังหัวว่าตัวเองก็สูงส่งยิ่งกว่าคนอื่นด้วยเหมือนกัน”

“ดังนั้นตําแหน่งขุนนางในกําแพงชั้นนอกของพวกเธอมันก็แค่ตําแหน่งที่พวกเธออุปโลกน์ขึ้นมาเท่านั้น”

เมื่อได้ยินที่เธอพูดเซอร์กี้ เกล็น และคนอื่นๆต่างก็ตกตะลึงไปทันที พวกเขาเชื่อว่าเกว็นเน็ทไม่ได้โกหกอย่างแน่นอน ตลอดช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันมาพวกเขามั่นใจมากว่าหญิงสาวคนนี้มีความภูมิใจในตัวเองอยู่เสมอไม่เคยพูดโกหก และเธอเคยอยู่ในกําแพงชั้นในมาก่อน เรื่องที่เธอพูดมานั้นต้องเป็นความจริงอย่างแน่นอน แต่ ไม่ว่าใครได้ยินเรื่องนี้ก็ต้องตกตะลึง พวกเขาไม่เคยคิดว่าพวกขุนนางที่อยู่เหนือคนจํานวนมากและเป็นเหมือนผู้ปกครองของกําแพงชั้นนอกนั้นจะเป็นเพียงแค่คนรับใช้ที่ถูกขับไล่ออกมาจากกําแพงชั้นในเท่านั้น และเหตุผลที่พวกเขาถูกขับไล่ออกมานั้นก็คงเพราะพวกเขาได้ทําความผิดอะไรบางอย่าง! !

ที่ผ่านๆมาพวกขุนนางต่างก็อาศัยอยู่ในกําแพงชั้นนอกอย่างสะดวกสบายและได้รับสิทธิพิเศษเหนือกว่าคนธรรมดาคนอื่นๆ!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เซอร์กี้และเกล็นก็รู้สึกว่านี่เป็นเหมือนเรื่องตลกเรื่องหนึ่งทันที

ซาร่าห์นั่งนิ่งไปเลย หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็รู้สึกตัวและรีบตะโกนออกมาด้วยความโกรธทันที “แกโกหก มันไม่ใช่แบบนี้ มันต้องไม่ใช่แบบนี้ พวกเราเป็นขุนนางที่ทําผิดอะไรบางอย่างเท่านั้น ดังนั้นพวกเราจึงถูกขับไล่ออกมาจากกําแพงชั้นในแต่มันไม่ได้หมายความว่าพวกเราจะเป็นคนรับใช้บรรพบุรุษของพวกเราต่างก็เป็นขุน นางที่แท้จริงแต่ตําแหน่งน่าหน้าของพวกเขาก็ถูกยึดคืนเมื่อถูกขับไล่ออกมาแกเห็นหรือเปล่านี้ฉันมีผมสีทอง ฉันมีผมสีทอง!! สีผมนี่แสดงให้เห็นถึงสายเลือดของขุนนาง พวกแกดูสีผมของฉันสิ พวกแกไม่รู้เรื่องนี้หรือไง?!!”

รีบดึงปอยผมของเธอขึ้นมาทันทีเพื่อแสดงสีผมของเธอให้ทุกๆคนได้เห็น

ทุกๆคนที่อยู่ในห้องต่างก็นิ่งเงียบไปเลยตอนนี้ ความจริงแล้วผมก็เป็นตัวบ่งบอกอย่างหนึ่งของความเป็นขุนนาง มันไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถปลอมแปลงกันได้

เทียนยังคงสงบนิ่งและส่งสัญญาณมือให้เกว็นเน็ทพูดต่อไป

เกว็นเน็ทจ้องมองมาที่ซาร่าห์ เมลโดยไม่ได้มีความเมตตาแม้แต่น้อย เธอพูดต่อไปว่า “ขุนนางมีผมสีทองก็จริง นี่ถือเป็นเรื่องจริงข้อหนึ่ง ดูจากสีผมของเธอแล้วเธอน่าจะมีสายเลือดของขุนนางอยู่ครั้งหนึ่งเพราะบรรพบุรุษของเธอคือหนึ่งในผู้ที่โชคดีที่ได้ใกล้ชิดกับขุนนางที่แท้จริง และบางครั้งคนรับใช้ก็อาจจะโชคดีพอจนได้แต่งงานกับขุนนางแต่บางคนก็เป็นได้แค่ของเล่นเท่านั้น เธอคงมีสายเลือดของขุนนางครึ่งหนึ่งจริงๆนั่นแหละ”

“แต่นี่มันก็แค่สิ่งที่ไร้ประโยชน์ การเป็นขุนนางจริงๆมันต้องมีตําแหน่งหน้าที่ไม่อย่างนั้นแล้วแม้ว่าเธอจะมีผมสีทองมากแค่ไหนเธอก็ไม่ได้ต่างอะไรจากคนธรรมดาอยู่ดี ไม่ได้มีความพิเศษอะไร!”

ซาร่าหรีบตื่นขึ้นมาทันที “แกโกหก! ฉันมีสายเลือดขุนนางจริงๆ ฉันแตกต่างจากพวกแกทุกๆคน พวกแกอิจฉาฉัน แกก็แค่อิจฉาความสูงของขุนนางอย่างพวกเรา!”

เกว็นเน็ทขมวดคิ้วขึ้นมาทันทีและกําลังจะพูดต่อแต่เทียนก็พูดขึ้นมาทันทีว่า “ดูเหมือนว่าคุณหนูตระกูลเมลจะไม่ยอมรับความจริงนะ ฟังจากปากคนอื่นคงไม่เชื่อหรอกต้องเห็นด้วยตาตัวเอง”

ซาร่าห์จ้องมองมาที่เขาทันทีและพูดว่า “จะฆ่าก็ฆ่ารออะไรอยู่?”

“ให้ตายง่ายๆก็สบายเกินไปสิครับ” เทียนกล่าว “เซอร์กี้ ฉันฝากนายดูแลด้วย ทําอะไรก็ได้อย่าให้ตายก็พอฉันยังต้องการใช้ประโยชน์จากพวกเธอ”

เซอร์ก็รีบตอบกลับมาด้วยความเคารพทันที “รับทราบครับนายท่าน ขอบคุณมากครับนายท่าน!”

เทียนโบกมือของตนเองทันที “ออกไปได้แล้ว”

เซอร์ก็ยิ้มออกมาทันที่เขาใช้มือข้างหนึ่งจับแขนของซาร่าห์เอาไว้ขณะที่มืออีกข้างกอดลซ่าเอาไว้พร้อมกับพูดว่า “ไปกันเถอะสาวๆ เดี๋ยวปะป่าเซอร์กี้จะสอนให้รู้จักความสนุกเอง”

ซาร่าหรีบดิ้นรนขัดขึ้นทันที่สายตาของเธอเต็มไปด้วยความกลัว “แก ปล่อยฉันนะ ไอ้พวกชั้นต่ํากล้าดียังไง…”

แต่ดูเหมือนว่าเซอร์กี้จะไม่สนใจค่าพูดของเธอแม้แต่น้อยและเดินขึ้นบันไดไปทันที

เกว็นเน็ทและเกล็นเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นและรู้ว่าต่อจากนี้หญิงสาวทั้งสองคนจะต้องเผชิญกับอะไรบ้าง พวกเธอหันมามองที่เทียนที่นั่งอยู่บนโซฟาและรู้สึกว่าเด็กหนุ่มคนนี้แตกต่างจากเด็กหนุ่มที่พวกเธอเคยรู้จักก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง

ในตอนนี้ก็มีเสียงเท้าที่กาลังวิ่งมาจากข้างนอก

ไม่นานก็มีคนจํานวนมากกําลังวิ่งเข้ามาที่นี่และเป็นนิโคลัสที่นํามาเป็นคนแรก

เมื่อเห็นทุกๆคนที่อยู่ที่นี่นิโคลัสก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกและพูดกับเทียนว่า “นายท่านครับที่ดินที่ถูกช่วงชิงไปก่อนหน้านี้พวกเราเอากลับมาได้แล้ว”

เทียนพยักหน้าเบาๆ “ก็ดีถือว่านายทํางานได้ดี”

นิโคลัสพูดต่อไปว่า “เรื่องนี้นายท่านอาจเป็นฝ่ายชนะแต่…”

“มีอะไรหรือเปล่า?”

นิโคลัสลังเลอยู่ครู่หนึ่งและพูดออกมาว่า “แม้ว่าพวกเราจะสามารถแย่งชิงที่ดินกลับมาได้แต่ผมคิดว่าอีกไม่นานตระกูลเมลก็น่าจะรับรู้เรื่องนี้และส่งคนมาแย่งชิงที่ดีกลับไป ตอนนี้จํานวนคนที่พวกเรามีเทียบไม่ได้กับตระกูลเมลเลย เว้นแต่ว่าเกล็นและเก็นเน็ท หรือเซอร์กี้จะไปเฝ้าระวังอยู่ที่นั่นตลอดเวลา”

เมื่อได้ยินที่เขาพูด เกล็น เมสัน และคนอื่นๆต่างก็จ้องมองมาที่เขาด้วยสายตาที่แปลกประหลาด

นิโคลัสเห็นสีหน้าที่ดูแปลกประหลาดของทุกๆคน เขารีบถามกลับไปเพื่อความแน่ใจทันที “นายท่านครับผม ผมทําอะไรผิดไปหรือเปล่า?”

เทียนสายศีรษะของเขาเบาๆ

นิโคลัสรู้สึกสับสนกับสายตาของทุกๆคนมาก เกล็นที่อยู่ข้างๆเขาก็พูดออกมาว่า “ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้หรอกตระกูลเมลจะถูกลบหายไปจากกาแพงชั้นนอกในคืนนี้”

นิโคลัสยังคงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น “ลบหายไปจากกาแพงชั้นนอก เกิดอะไรขึ้นกัน?”