The Dark King – กษัตริย์แห่งความมืด - ตอนที่ 628

The Dark King – Chapter 628 ความเป็นคน

ซาร่าห์ได้แต่กัดริมฝีปากของตนเอง

ในตอนนี้แม้ว่าตระกูลเมลจะเป็นหนึ่งในตระกูลขุนนางที่เก่าแก่ของกําแพงยักษ์มาโดยตลอด … พวกเขาเป็นเหมือนกับตระกูลขุนนางตระกูลอื่นๆที่อาศัยอยู่ในย่านการค้า ไม่เคยถูกสั่นคลอนและอยู่เหนือคนอื่นๆมาโดยตลอดด้วยสถานะ “ขุนนาง” ที่พวกเขามี

เมื่อได้เห็นสีหน้าที่เฉยเมยของเทียนในตอนนี้ ซาร่าห์ก็รู้สึกโกรธจนบอกไม่ถูก เธอกัดฟันพร้อมกับพูดว่า “ไม่ว่ายังไงพวกเราก็เป็นขุนนาง! เมื่อพวกเราได้กลับไปยังกําแพงชั้นใน บัลลังก์ของพวกเรารอคอยเราอยู่เสมอ! ลองให้ตระกูลขุนนางตระกูลอื่นๆรู้สิว่าแกทํากับพวกเราแบบนี้ขุนนางทุกๆตระกูลจะต้องร่วมมือกันเพื่อกําจัดแกอย่างแน่นอน ถ้าแกยอมออกไปตอนนี้ฉันจะถือว่าเรื่องในวันนี้ไม่เคยเกิดขึ้น และฉันสัญญาว่าชื่อของ แกจะถือเป็นผู้มีเกียรติต่อตระกูลเมลของเรา!”

เทียนถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่าย “ขุนนางหรอ? พวกเธอมันก็แค่สุนัขรับใช้ของพวกขุนนางที่แท้จริงเท่านั้น เธอไม่รู้หรือไงว่าทวดของตัวเองเป็นใคร? หลังจากเรื่องนี้จบลงฉันจะบอกให้เธอรู้เอง”

หลังจากนั้นเขาก็เดินผ่านทั้งสองคนที่ถูกมัดเอาไว้โดยไม่สนใจ

ซาร่าห์ตกตะลึงและจ้องมองไปที่แผ่นหลังของเทียน เธอรู้สึกโกรธจนแสดงออกมาทางสีหน้าในตอนนี้ “แกมันก็แค่ไอ้เด็กโสโครกที่มาจากสลัม!!”

เผียะ!

เซอร์กี้ตบปากของเธอจนเธอกระเด็นออกไปทันที

ลิซ่ารีบลุกขึ้นมาทันทีแต่ในตอนนี้เซอร์ก็ใช้มือของเขาผลักศีรษะของเธอไม่ให้ลุกขึ้นมา เธอหมอบลงทันที และพยายามดิ้นรนขัดขืน

“นายอยู่ที่นี่ดูสองคนนี้เอาไว้อย่าให้คลาดสายตา” เทียนเดินไปที่ประตูทันทีหลังจากกล่าวจบ

เซอร์ก็รีบตอบกลับมาว่า “ไม่ต้องให้ผมไปช่วยหรอแปลภาษาครับ?”

เทียนเดินออกจากประตูโดยไม่ตอบอะไรกลับมา เมื่อเขาเห็นเทียนเดินออกไปจากห้องแล้วก็รู้สึกตกตะลึงเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้สงสัยอะไร

เทียนดีดนิ้วเบาๆจากนั้นไอช่าที่อยู่ด้านหลังของเขาก็เหมือนจะบ้าคลั่งขึ้นมาทันที ดวงตาที่สงบนิ่งอยู่เสมอของเธอเต็มไปด้วยความกระหายเลือดในตอนนี้

หลังจากเทียนออกจากห้องไปไม่นานก็มีเสียงกรีดร้องดังมาจากทางเดินของคฤหาสน์ทันที เมื่อเซอร์ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องที่ดังเข้ามานี้เขาก็รู้สึกกลัวและขนทุกเส้นบนร่างกายของเขาก็ลุกชูชันขึ้นมาสําหรับเซอร์กี้แล้ว โลกที่อยู่อีกฝั่งของประตูบานนี้คงเป็นนรกอย่างแน่นอน

เลือดกระเด็นไปทั่วผนังและโถงทางเดิน เทียนยังคงเดินไปอย่างเงียบๆผ่านศพของผู้เคราะห์ร้ายไปอย่างเฉยเมย ในเวลาเดียวกันมีคนที่ร่างกายเต็มไปด้วยเลือดกําลังวิ่งเข้ามาหาเทียน ด้านหลังก็มีเสียงรองเท้าบูทเหล็กกระทบกับพื้นไม้ของคนจํานวนมากที่กําลังวิ่งขึ้นบันไดมา

เสียงกรีดร้องที่ชั้น 2 ทําให้ทหารทุกๆคนที่อยู่ในปราสาทหลังนี้ต้องตกตะลึง เมื่อเทียนเดินลงบันไดมาก็เห็นว่าที่หน้าปราสาทหลังนี้มีอัศวินจํานวนมากที่สวมชุดเกราะและประทับตราของตระกูลเมลอยู่ อาวุธของพวกเขาคือหอกยาวและดาบ พวกเขามองตรงมาที่บันไดและจ้องมองเทียนด้วยสายตาแปลกๆ

พวกอัศวินยืนอยู่ที่เดิมคู่หนึ่งจากนั้นก็รีบวิ่งเข้ามาหาเทียนทันที

มีบางคนที่จําเทียนได้และเริ่มรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา

ตึก!

ไอช่าเต็มไปด้วยเลือดที่ท่วมตัวและเธอพุ่งตัวเข้าไปหาพวกอัศวินที่กําลังที่กําลังวิ่งขึ้นบันไดมาราวกับภูตผีตนหนึ่ง

เล็บที่แหลมคมของเธอสามารถทะลุทะลวงผ่านชุดเกราะของพวกอัศวินได้อย่างง่ายดายราวกับหมาป่าที่เข้าไปในฝูงแกะ พวกอัศวินล้มตายไปทีละคนราวกับใบไม้ร่วง มีอัศวิน 2 คนที่ถูกเธอจับเอาไว้และพยายามดิ้นรนเพื่อหนี

เทียนสังเกตเห็นว่าไอช่ามีความกระหายเลือดมากกว่าพวกซอมบี้ปกติ การโจมตีของเธอก็แตกต่างจากพวกซอมบี้ปกติ และเธอรู้วิธีที่จะหลบคมหอกที่พวกอัศวินแทงเข้ามา

ใจของเขาเต้นระรัว หรือว่าสติปัญญาและ “ความเป็นคน” ของเธอกําลังค่อยๆกลับมาแล้ว?

สิ่งที่ได้เห็นทําให้เขารู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย นี่คงเป็นความประหลาดใจครั้งใหญ่สําหรับเขาในคืนนี้!

ไม่นานพวกอัศวินที่เข้ามาในปราสาทหลังนี้ก็ถูกไอช่าฆ่าตายไปทั้งหมด ลักษณะการโจมตีของพวกซอมบี้ คือการฆ่าศัตรูพร้อมกับกัดกินเป็นอาหารไปด้วย เมื่อพวกทหารถูกฆ่าตายไปทั้งหมดสายตาที่กระหายเลือดของไอช่าก็จ้องมองไปที่หญิงรับใช้และพ่อบ้านที่อยู่ในปราสาทหลังนี้ ทุกๆคนต่างก็อยู่ในความหวาดกลัวและไม่กล้าวิ่งหนีไปไหน

เมื่อเห็นไอช่ากําลังพุ่งเข้ามาหา คนเหล่านั้นก็ทําได้เพียงยืนนิ่งหรือไม่ก็คุกเข่าและร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวเท่านั้น

เมื่ออยู่ต่อหน้าไอช่าย่อมไม่มีความเมตตาใดๆทั้งนั้น ทุกๆคนที่เข้ามาในปราสาทหลังนี้ต่างก็ต้องตายไม่มีใครเหลือรอดไปแม้แต่คนเดียว

เทียนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นและรู้สึกพึงพอใจมาก เขาสังเกตวิธีการโจมตีของไอช่าและรู้ว่ามันแตกต่างจากซอมบี้ตัวอื่นๆ มันไม่ได้ไร้กฎเกณฑ์ไปซะทีเดียว เขากลับรู้สึกว่าเธอสามารถค้นหาจุดเด่นและจุดด้อยของศัตรูได้อย่างชัดเจน!

“บางทีสติปัญญาของเธออาจจะกลับมา…”สายตาของเขาเต็มไปด้วยความหวัง แม้ว่ารอบกายจะมีเพียงเสียงกรีดร้องแต่เขาก็รู้สึกมีความสุขมากในตอนนี้

“นี่มันอะไรกัน…” ในตอนนี้มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งสวมชุดเกราะของนักล่าและพุ่งทะยานเข้ามาในปราสาทหลังนี้ เมื่อเข้ามาในปราสาทเขาก็ตะโกนออกมาเสียงดัง สิ่งที่เขาได้เห็นก็คือเลือดที่ละเลงไปทั่วปราสาท อวัยวะต่างๆของมนุษย์ที่กระจัดกระจาย ที่นี่เป็นเหมือนกับนรก เขาตกตะลึงไปทันทีและจากนั้นก็รู้สึกได้ถึงสิ่งที่น่ากลัวบางอย่างกําลังพุ่งเข้ามาที่ด้านซ้ายของเขา

เขาหันไปและเห็นว่าเป็นหญิงสาวที่ดูงดงามคนหนึ่งแต่จากนั้นดวงตาของเขาก็ต้องเบิกกว้างขึ้น

ฉัวะ!

ศีรษะของเขากระเด็นออกไปทันที เลือดจํานวนมากพุ่งออกมาจากลําคอของเขาและจากนั้นร่างกายของเขาก็ล้มลงไปกองที่พื้นทันที

เทียนมองไปยังชุดเกราะของชายวัยกลางคน ชายคนนี้เป็นนักล่าระดับสูง เขาไม่คิดว่าตระกูลเมลที่เคยถูกเขากําจัดไปก่อนหน้านี้ จะสามารถหานักล่าระดับสูงเป็นของตนเองได้ในระยะเวลาสั้นๆ

หลังจากที่ได้ค่าชายวัยกลางคนไปไอช่าก็เหมือนได้กลิ่นอะไรบางอย่างและรีบวิ่งออกไปจากปราสาทหลังนี้ทันที

เทียนกระโดดลงมาจากบันไดและรีบวิ่งตามเธอไป

เมื่อออกมาจากประสาทเทียนก็เห็นเสียงเท้าจํานวนมากกําลังเข้ามาใกล้ที่นี่ ไม่นานหลังจากนั้นทางด้านซ้ายของปราสาทก็มีกองอัศวินขนาดใหญ่กําลังเดินทัพเข้ามา

พวกเขาอยู่ที่ด้านซ้ายของปราสาทและไอช่าก็กําลังรอคอยพวกเขาอยู่

ฉากการล่าสังหารเกิดขึ้นเหมือนเดิมอีกครั้งและเสียงกรีดร้องก็ยังคงดังอย่างต่อเนื่อง

เทียนหันไปมองรอบๆในตอนนี้ เขาเปิดใช้งานการมองเห็นตรวจจับความร้อนของตนเองและได้เห็นจุดสีแดงจํานวนมากที่กําลังซ่อนตัวอยู่รอบๆที่นี่ ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่คฤหาสน์หลังหนึ่งมันเป็นคฤหัสถ์ที่ดูเก่าแก่และมีธงของตระกูลเมลประดับอยู่บนนั้น