The Almighty Ring – มหัศจรรย์แหวนปริศนาสะท้านโลก - ตอนที่ 75
MMORPG: อภินิหารแหวน
ตอนที่ 75 คำขอของราชินีชั้นเรียน
เปรียบเทียบกับตอนลงดันเจี้ยนกับอัศวินลายกุหลาบแล้ว พวกอันธพาลมีความกระตือรือร้นในการลงดันเจี้ยนมาก กว่าเห็นๆ
ตอนแรกเฟ่ยตั้งใจจะอัพเกรดอุปกรณ์ให้แฟง แต่หลังจากที่เข้ากับเพื่อนๆกลุ่มอันธพาลเขาก็เลเวล 20 และเฟ่ยก็เลเวล 22 เท่าเดิม เขาแทบจะไม่ได้รับค่าประสบการณ์จากดันนั้นสักเท่าไร
“ติ้ง! อริสโตแครทส ได้รับการอนุมัติอย่างเป็นทางการ ตอนนี้เขาได้สร้างอาณาเขตกิลด์เป็นที่แรกในเมืองดาวน์ไลท์!”
“ติ้ง! ปราการแห่งอริสโตแครทสได้เริ่มก่อสร้างแล้ว 30 วันข้างหน้า ผู้เล่นจะไม่สามารถโจมตีผู้เล่นจากกิลด์อริสโตแครทสได้ !”
เมื่อพวกเขาก้าวเท้าออกจากดันเจี้ยน เฟ่ยและคนอื่นๆก็ได้ยินเสียงประกาศจากเกมส์ !!
“โฮโฮ่ แฮปปี้ดรั้งไม่ได้เอ้อระเหยเลยนะเนี่ย !” เฟ่ยขำ การจะสร้างเมืองนั้นไม่ได้มีแค่คำสั่งอาณาเขตอย่างเดียวก็สร้างได้ แต่ต้องมีเหรียญทองถึง 5 หมื่นเหรียญเลยทีเดียว!
มันเป็นการปล้นชัดๆ ขนาดโชกุนอย่างแฮปปี้ดรั้งยังไม่ชอบใจนักกับเรื่องนี้ เกมส์เพียงเปิดตัวได้ไม่กี่วันในขณะที่ผู้เล่นยังแลกเปลี่ยนกันด้วยหน่วย เหรียญเงินกันอยู่เลย เกมส์นี้หน้าเลือดไม่เบา
แม้กระทั้งโชกุนในโลกจริง ก็ยังไม่แลกเงินจริงในทันที เขาให้ทุกคนในกิลด์อริสโตแครทส ร่วมกันออกบางคนให้ 30 เหรียญเงิน บางคนให้ 20 เหรียญเงิน โชคดีที่ กิลด์เป็นกิลด์ขนาดใหญ่ เงินที่ร่วมกันแชร์จึงได้เป็นจำนวนไม่น้อยทีเดียว
บางคนในอริสโตแครทส เป็นลูกจ้างในบริษัทของแฮปปี้ดรั้ง พวกนั้นถูกหักเงินโดยไม่ถามสักคำ ส่วนพวกผู้เล่นรากหญ้าก็บริจาค อย่างเต็มใจ นั่นมีเหตุผลหลักเลยคือ บิลลี่บอย! ถ้าเขาไม่ช่วยจ่าย กิลด์อริสโตแครทส รู้กันดีว่ามันไม่ปลอดภัยอีกต่อไป
เมื่อวาน บิลลี่บอยพร้อมกับกิลด์ใหญ่อีกสองกิลด์ใช้เวลาแทบทั้งวันในการไล่ฆ่าพวกกิลด์อริสโตแครทส กิลด์อาร์โคเซียส แซนชัวรี่ และกิลด์ อมนิซอร์ด เป็นสองกิลด์นั้น หลังจากนั้น เขาไม่หยุดแค่นั้น เขาส่งปาร์ตี้นักล่า ออกไล่ล่าพวกผู้เล่นในกิลด์ อริสโตแครทส ในท้ายที่สุดพวกผู้เล่นไม่มีใครกล้าออกจากเมือง และหาที่หลบภัยใกล้ๆ NPC ผู้พิทักษ์
ในวันเดียวเลเวลพวกผู้เล่นในกิลด์ลดลงเฉลี่ย 1.7 เลเวลเลยทีเดียว——– รวมๆแล้วโดนฆ่ากันมากกว่า ห้าหมื่น ครั้ง พวกเขา ร่างกายเปลือยเปล่าไม่มีของป้องกัน พวกเขาจึงบริจาคเงินเพื่อสร้างปราสาทที่เปนความหวังสุดท้าย
ตราบใดที่พวกเขาไม่โจมตีผู้เล่นกิลด์อื่น เขาก็จะไม่ถูกฆ่า และกลับมาเก็บเวลตามเดิมได้
ในขณะที่แฮปปี้ดรั้งเริ่มผ่อนคลาย ความกังวลก็ตกมาที่กิลด์ทั้งสามแทน ไม่มีใครคิดว่าระบบจะพัฒนามาเพื่อป้องกันผู้เล่นขนาดนี้ ตอนนี้แผนการยับยั้ง อริสโตแครทส นั้นไม่สามารถไปต่อได้ พวกเขาเหลือตัวเลือกเดียวที่เหลือ คือ หา โทเคนสร้าง เมืองของตัวเอง หรือไม่ก็สร้างพันธมิตรระหว่างสามกิลด์และขัดขวางกระแสน้ำเชี่ยวของอริสโตแครทส
“ฮาฮ่าฮ่าฮ่า… น้องเฟ่ย วันนี้ฉันยุ่งๆหน่ะ ไม่มีเวลาจะไปขอบคุณเลย” ไม่นานก็มีข้อความเสียงส่งมาจากแฮปปี้ดรัง
“เราต่างได้สิ่งที่ต้องการ…” เฟ่ยยิ้ม เขาไม่ต้องเดาเลย แฮปปี้ดรังกำลังตามหาเขาอยู่แน่
พวกอริสโตแครทส ที่รอดชีวิตจากพายุโหมกระหน่ำมาได้นั้น ขนาดแฮปปี้ดรั้งเองยังไม่แน่ใจว่าจะรอดมาได้อย่างไร แต่จากนี้ไปมันจะต้องราบรื่นแน่นอน เขาจะมีช่วงเวลาที่งดงามตลอดทั้งเดือน
“น้องเฟ่ย ว่าไง สนใจจะเข้าร่วมกิลด์ผู้ชนะอย่างอริสโตแครทส ไหม ?” อย่างไม่ต้องสงสัย แฮปปี้ดรังต้องการขยายอำนาจยิ่งขึ้นไปอีก
“โฮๆ ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าได้บอกไปแล้ว ฉันไม่ค่อยอยากจะนั่นตีเหล็กทั้งวันหรอก ลืมซะเถอะ..” เฟ่ยส่ายหัว
“โฮ้โฮ่ น้องเฟ่ย นายไม่ต้องรีบให้คำตอบตอนนี้ก็ได้ เก็บเอามันไปคิดประตูของอริสโตแครทส เปิดต้อนรับนายเสมอ ” แฮปปี้ดรั้ง
“โอเค จะเก็บไปคิดดู” เฟ่ยไม่ยืดเยื้อที่จะสนธนาต่อ
“พี่หมี พาพวกเขาไปที่ปลอดภัย..”
หลังตัดการสื่อสาร เฟ่ยก็หันมาพูดกับต๋าสือ
“ได้ครับ นายน้อย ไม่ต้องกังวล พวกเราจะไม่เสียเวลวันนี้แน่นอน” พี่หมีเอามือทุบที่หน้าอกของตัวเอง
“พี่เฟ่ย ราชินีชั้นเรียถามว่า พี่เล่นเกมไหม จะให้ฉันตอบว่าไง?” ทันใดนั้นแฟงก็ส่งข้อความหาเฟ่ย
“เหมยอ่ะหรอ ? เธอเล่นดาวน์เบรกด้วยหรอ ?” เฟ่ยถาม
“ใช่ หลายคนในห้องเราก็เล่น” แฟงตอบ เนื่องจากดาวน์เบรกไม่ส่งผลอะไรต่อตารางเวลาเรียนแม้แต่น้อย แถมยังช่วยให้การนอนหลับเป็นไปอย่างราบรื่น นอกจากพ่อหัวโบราณของเฟ่ย พ่อแม่หลายคนก็เต็มใจให้ลูกๆเล่นเกมส์นี้
“โอ่ดีนิ งั้นก็บอกๆไปเถอะ” เฟ่ย ไม่จำเป็นต้องปิดบังว่าเขาเล่นเกมส์อีกต่อไป
“ติ้ง* คิ้วตี้พาย ต้องการเพิ่มเพื่อนคุณ จะตอบตกลงหรือไม่ ?”
ไม่นานเฟ่ยก็ ได้รับคำขอเป็นเพื่อนทันที
“ยอมรับ..” เฟ่ยตอบรับคำขอเป็นเพื่อน ตาของเขาข้างนึงก็กระตุกขึ้นมา ราชินีชั้นเรียนค่อนข้างบ้าบิ่น และห้าว ไม่คิดว่าจะใช้ชื่อแบบนี้ในเกมส์ ฉันอาจจะต้องส่งคำร้องเรียน ไปยังสภาผู้บริโภค เพราะมีคนๆหนึ่ง กำลังหลอกลวงผู้บริโภคอย่างเห็นได้ชัด
“เฮ่ คุณใช่ เฟ่ยไหม ?” เหมยส่งข้อความเป็นเสียงกระซิบมายังเฟ่ย
“จะให้ฉันช่วยอะไรรึ คุณประธานนักเรียน” เฟ่ยถาม
“ได้ยินว่านายเล่นเกมส์เก่งหนิ มันจริงไหม ?” เหมยถาม
“ใช่ดิ ” เฟ่ยผงกหัว
“งั้น มาช่วยพวกเราลงดันเจี้ยนลับแล!” เหมยสั่ง
“เลเวลอะไร และจำกัดกี่คน”
“เลเวล15 ! 10 คน”
“ซี่ๆๆๆๆ….” เฟ่ยช็อก มันเลเวลแค่ 15 แต่จำกัดคนถึง 10 คน ดันเจี้ยนอาจมีความยาก เท่าดันเจี้ยนระดับฮีโร่เลยก็เป็นได้
“เจอกันแล้วค่อยคุย ฉันต้องการดูปาร์ตี้เธอก่อนจะได้จัดการได้ถูก” เฟ่ยใช่เวลาคิดชั่วครู่ และไม่รีบตัดสินใจหากปาร์ตี้ไม่เอื้ออำนวยเขาไม่ยอมลงทุนเสียเลเวลของเขาแน่นอน
“ได้สิ เรารออยู่ ประตูตะวันออกของเมืองดาวน์ไลท์” เหมยตอบ
“จั่มมั่ม ไปกัน ราชินีชั้นเรียนรอแล้ว !” ทันทีเฟ่ยก็บอกให้แฟงออกเดินทาง
“ฉันจะไปด้วย !” มิสอเวซัม ไม่ได้ต้องการจะเกบเลเวลหรืออะไรทั้งนั้น เธอแค่อยากตามเฟ่ยไป
…………………