Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 286
ตอนที่ 286: ความแข็งแกร่งของนักรบลําดับที่ 6
ในเมืองของเลวีเอธานไม่มีบ้านเรือนหรืออะไรทํานองนั้น แต่ตัวสถานที่นั้นสวยงามด้วยสนามหญ้า ดอกไม้ ต้นไม้ และแม้แต่สัตว์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว นอกจากนี้ยังมีส่วนที่เป็นส่วนที่ลูเอนได้รวบรวมไว้สําหรับอิงกริด ซึ่งเป็นชิ้นส่วนของดินแดนน้ําแข็งที่มีดอกไม้สวยงามมากมาย
ขณะที่ลูเอนเริ่มนั่งสมาธิด้วยผลึกธรรมชาติและต้องการเสริมความแข็งแกร่งให้ตัวเอง อิงกริด นอร่า และริกกะน้อยก็คุยกันแบบสบายๆ ริกกะตัวน้อยอายุ 9 ขวบ เมื่อเธอถูกแช่แข็งได้อย่างทันท่วงเวลา เธออาศัยอยู่กับแม่ของเธอในแคลนมรกตมาตลอด เธอไม่มีความทรงจําเกี่ยวกับพ่อของเธอ และเห็นได้ชัดว่าเธอเกลียดพ่อของเธอ เพราะวิธีที่เธอพูดถึงเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังในน้ําเสียงที่ไร้เดียงสาของเธอ
“ลูก แม่จะทําของอร่อยให้หนูจําได้ใช่ไหม” บนตักของอิงกริดมีริกกะตัวน้อยนั่งสบายๆ เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของริกกาก็เปล่งประกายด้วยความคาดหวัง
เธอลุกขึ้นและพยักหน้าหลายครั้ง “ริกกะตั้งตารอเลย”
“ฮิฮิ โอเค อีกไม่นาน” อิงกริดพดพร้อมกับหัวเราะคิกคัก
ในไม่ช้าเธอก็หยิบเครื่องใช้ของเธอออกมา
กลับมาบนโลก…
ไมร่าทําให้บริษัทดีมาสเติบโตถึงจุดของที่ 1 บนโลก จํานวนผู้ใช้เกม (Online Survival) มีขนาดมากพอที่จะเชื่อว่ามีมนุษย์มากกว่าครึ่งที่ใช้เกม
เลเนอร์เก่งในการจัดการสิ่งต่าง ๆ ดังนั้นเธอจึงอาสาที่จะช่วยไมร่า ทุกวันนี้เธอทํางานเป็นเลขาส่วนตัวของไมร่า ซึ่งเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักที่ทําให้ไมร่าสามารถทําให้บริษัทเติบโตได้อย่างมาก
อีกเหตุผลหนึ่งคือสมาร์ทโฟนที่ลูเอนทําไว้ก่อนหน้านี้ พวกเขาได้เริ่มเปิดตัวกับแบรนด์ดีมาสแล้ว โดยมีบลู ไดมอนด์ อยู่ด้านหลังสมาร์ทโฟน มันดีพอที่จะเล่น Survival Online และโมเดลชั้นนํามีตัวเลือกโฮโลแกรม แม้จะมีราคาแพงกว่าก็ตาม แม้ว่าจะเป็นสมาร์ทโฟนที่แพงที่สุดในโลก แต่การตั้งค่าก็ไม่ขาดหาย
“คุณย่าไมร่า นี่คือชาของคุณ” กลิ่นของยี่หร่าและสะระแหน่ลอยเข้ามาในห้องทํางานของไมร่า เช่นเดียวกับที่มีอย่างอื่น เธอนําส่วนผสมพิเศษมาจากร้านของหอคอย
ความรู้ของเธอมีมากมาย เลเนอร์รู้ถึงประโยชน์ของสิ่งเหล่านี้ มีเพียงโอกาสเดียวเท่านั้นซึ่งประมาณ 1% ในการเรียนรู้ศิลปะแห่งไฮเปอร์โฟกัสบนชั้นที่ 50 เป็นเรื่องปกติที่สิ่งมีชีวิตในขั้นของนักรบอันดับที่ 5 จะมีงานศิลปะนี้
ความหวังของเลเนอร์คือญาติของเธอจากโลกจะได้เรียนรู้เช่นกัน เธอได้เพิ่มบางสิ่งที่สามารถจุดประกายศิลปะนี้ในอาหารหรือเครื่องดื่มของพวกเขา
“ขอบคุณ” ไมร่ารับมาและจิบเล็กน้อย นัยน์ตาของไมร่าเป็นประกายด้วยความปิติ รสชาติที่ไม่มีใครเทียบได้กับชาที่เธอดื่มก่อนหน้านี้
“หนูดีใจที่คุณชอบมัน” เลนอร์พูดพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย
ไมร่าถอนหายใจ “ฉันชอบมันมากจนฉันสามารถที่จะติดรสชาตินั้นได้เลย”
“ฮ่ฮ่ง” เลนอร์แสดงท่าทางน่ารักที่หาดูได้ยาก ขณะที่เธอหัวเราะแล้วเธอก็พูดว่า “ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณย่าไมร่าสามารถมากับฉันที่ชั้น 50 ได้เสมอ และฉันก็ยินดีที่จะหาอะไรให้คุณมากกว่านี้”
“เอาล่ะ เมื่อฉันแข็งแกร่งขึ้น ฉันจะทําอย่างนั้น” ไมร่ายิ้ม
10 วันต่อมา ลูเอนลืมตาขึ้น เขาใช้คริสตัลธรรมชาติเกือบทั้งหมด พัฒนาการของเขาดีขึ้นมากจนสามารถไปถึงขั้นที่ 2 ของขอบเขตการเปลี่ยนแปลงกฎ ในขณะที่ในร่างกายเขาทําให้มันไปถึงขั้นที่ 2 ของระดับที่มีชื่อว่าอาณาจักร 12 ชีวิตจิตใจของเขาได้มาถึงขั้นที่ 5 ของไฮเปอร์โฟกัสแล้ว ในขณะที่การรับรู้ภายนอกของเขาดีขึ้น 50%
“น่าจะเพียงพอแล้ว… ลูเอนพึมพําในใจ
เขาลุกขึ้นยืน เขาไม่ได้ไปหาอิงกริด นอร่า และริกกะน้อย แต่ไปทางทะเลสาบ แม้ว่าเขาจะดูแลการฝึกฝนของเขา แต่สิ่งเจือปนก็แทบจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ ตอนนี้ร่างกายของเขามีกลิ่นของมลทิน
หลังจากชําระร่างกายเสร็จแล้ว เขาก็ไปที่บ้านหลังเล็กที่สร้างด้วยธาตุดิน เมื่อมองดูโครงสร้างลูเอนก็พบว่านอร่าเป็นคนสร้าง เพราะมันเป็นสไตล์ของเธอมากที่จะทําแบบนั้น
“คุณทําเสร็จแล้ว ” อิงกริดยิ้มให้เขาเมื่อเห็นเขาเดินเข้าไปในบ้าน ขณะที่พวกเธอกําลังรับประทานอาหารเช้า
“อืม” ลูเอนหัวเราะเล็กน้อย “ฮ่าฮ่า มันใช้เวลานานกว่าที่ผมคาดไว้ แต่ผมได้ความแข็งแกร่งของมังกร 42 ตัวด้วยร่างกายของผมที่รวมกับพลัง Qi”
“เรียบร้อยแล้วหรอ?!” นอร่าไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ นี่เทียบเท่ากับความแข็งแกร่งในนักรบระดับ 6 แม้จะเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของนักรบระดับ 6 แต่มันก็น่าเหลือเชื่อเกินกว่าจะเป็นจริงได้
ลูเอนยิ้มออกมา “ช่างก่ออิฐที่ดีที่รู้วิธีสร้างอาคารอยู่แล้ว จะใช้เวลาไม่นานในการสร้างอาคารแรก”
นอร่านจมูก แล้วเธอก็เย้ยหยัน “นั่นสิ แต่นั่นมันไม่เร็วไปเหรอ?”
“แน่นอน แต่…” ลูเอนยิ้มอีกครั้ง “ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณคริสตัลธรรมชาติ ผมสามารถเติมเต็มช่องว่างในการฝึกของผมด้วยพลังงานบริสุทธิ์ของคริสตัลธรรมชาติ ดังนั้นจึงมีความก้าวหน้าในการเพาะปลูก”
“…ฉันพูดไม่ออก พูดแบบนี้ก็น่าเหลือเชื่อมาก” อิงกริดถอนหายใจ เธอคิดถึงวิธีที่ลูเอนทิ้งเธอไปไกลๆ
“ฉันต้องพยายามให้มากขึ้น!” เธอสัญญากับตัวเอง แม้ว่าลูเอนไม่ได้ข่มขู่เธอ แต่อิงกริดชอบความรู้สึกที่มีการฝึกตนที่แข็งแกร่งเหมือนของลูเอน
ลูเอนกล่าวเสริมว่า “แน่นอนว่ามันจะไม่เป็นเช่นนี้ เพราะผมสามารถปรับปรุงรากฐานของผมได้มากด้วยคริสตัลธรรมชาติ หากไม่มีมัน ผมคงไม่มีความแข็งแกร่งขนาดนั้น ผมแค่อยู่ในขั้นที่ 2 ของระดับอาณาจักรแห่งการเปลี่ยนแปลงกฎเกณฑ์ด้วยพลัง Qi ในขณะที่ร่างกายอยู่ขั้นที่ 2 ของอาณาจักร 12 ชีวิตเท่านั้น”
“มีเหตุผล “นอร่าพยักหน้า ตัวเธอเองต้องรับบัพเพื่อทําให้รากฐานของเธอแข็งแกร่ง ดังนั้นเธอจึงสามารถ ทําให้มันเป็นนักรบลําดับที่ 6 ได้ด้วยร่างกายและ พลัง Qi ของเธอ
“คุณมั่นใจที่จะทําตอนนี้หรือไม่”อิงกริดถาม เธอกําลังพูดถึงการหาสมบัติที่ซ่อนอยู่ในวังของราชามรกต
“ใช่ อย่างน้อยผมก็มีโอกาสมากกว่า 70% ที่จะได้มันมา”ลูเอนตอบขณะนั่งลงข้างเธอ
ริกกะตัวน้อยเงียบตลอดเวลา เธอกําลังนั่นเค้กอยู่ เธอวางมันลงบนจานอย่างระมัดระวัง จากนั้นเธอก็วางมันไว้ข้างหน้าลูเอนและยิ้มอย่างน่ารัก”พ่อคะ นี่สําหรับคุณ… “น้ําเสียงของเธอช่างไพเราะ
ลูเอนยิ้มทันที “ขอบคุณนะ เจ้าตัวน้อย”
“ฮ่ซึ่ง “ริกกะตัวน้อยดึงมือของเธอ บีบแก้มสีชมพูของเธอแล้วยิ้ม เธอชอบสิ่งที่ลูเอนเรียกเธอ แม้แต่น้ําเสียงก็ไพเราะและเขาก็น่ารักมาก! เธอมีพ่อที่น่ารักที่สุดในโลก! ถ้าลูเอนรู้ว่าริกกะน้อยคิดอะไรอยู่ เขาคงจะมีความสุขมาก
เมื่อเขากินเค้กแล้ว จึงยิ้มให้ริกกะน้อย “อร่อยจัง ขอบใจนะ”
“ด้วยความยินดีค่ะ” เธอพยายามตอบโต้เหมือนผู้ใหญ่ แต่เสียงที่น่ารักของเธอกลับทําให้ดูน่ารักขึ้นเท่านั้น
หลังอาหารเช้า ลูเอนออกจากเลวีเอธาน
เมื่อนอร่า อิงกริด และริกกะน้อยจากไปลเอนก็สั่งให้เลวีเอธานกลับไปเป็นดาบและเก็บไว้ในร่างของเขา ในไม่ช้าพลังของลูเอนก็ขยายตัว ความรู้สึกของเขาอยู่ที่ขอบเขตแล้ว เขารู้สึกถึงที่มาของสมบัติในวังได้ชัดเจนยิ่งขึ้น เมื่อเลื่อนสายตาไปรอบๆ จุดกําเนิดของสมบัติ ลูเอนเริ่มลบส่วนต่างๆออกจากใจซึ่งเขารู้ว่าไม่ใช่ตําแหน่งที่ ถูกต้อง
ขณะที่เขาตัดส่วนที่ชัดเจน ซึ่งน่าจะไม่ใช่ที่ที่เหมาะสม ทันใดนั้นเขาก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าเหนือพระราชวัง…
“พระเจ้า ชัดเจนมาก.. “ลูเอนพึมพํา จากนั้นเขาก็ลอยไปที่ขอบของอาณาจักรใต้ดิน
สาวๆมองเขาด้วยความสงสัย
เมื่อเขาเข้าใกล์ นัยน์ตาของลูเอน เป็นประกายเป็นประกาย ดวงตาสีแดงของเขากะพริบ และในไม่ช้อักษรรูนก็ออกจากดวงตาของเขา เช่นเดียวกับคาถาที่สร้างขึ้นจากมือของเขา เสียงแตกพร้อมกับเสียงกระจกแตกดังก้อง
ลูเอนท่องต่อ ปริมาณของผนึกและคาถา รูปแบบและรูนที่เขาปลดออกนั้นช่างเหลือเชื่อ ไม่ต้องพูดถึงความเร็วที่เขาทําทั้งหมดนี้
“มันซ่อนอยู่ในอากาศเหรอ?”อิงกริดพึมพําอย่างชัดเจน นอร่ามองเธอแปลก ๆ ขณะที่เธอเลิกคิ้ว แต่ไม่ได้สนใจที่จะแสดงความคิดเห็น ในไม่ช้าพวกเขาก็เห็นว่าลูเอนเสร็จสิ้นขั้นตอนแรกแล้ว นั่นคือตอนที่พวกเขาเห็นดาวเคราะห์สีฟ้ามรกตขนาดเล็กหมุนอยู่ในอากาศ
“สวยมาก!!” ริกกะตัวน้อยมีดวงดาวในดวงตาของเธอเมื่อเห็นสิ่งนี้
“เธอชอบมัน?” ลูเอนสามารถได้ยินแม้อยู่ห่างไกล
“อืม” ริกกะตัวน้อยพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง
“โอเค หลังจากที่ฉันขุดสมบัติที่ซ่อนอยู่ข้างในเสร็จแล้ว ฉันจะทําให้มันกลับเป็นปกติและจะมอบมันให้คุณ”เขาพูดด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน
“ขอบคุณพ่อ!” ริกกะตัวน้อยยิ้มกว้าง ใบหน้าสวยของเธอแดงด้วยความตื่นเต้น
“แล้วเลเนอร์ล่ะ?“นอร่าอดไม่ได้ที่จะพูดพึมพํา
“เอ่อ เรื่องนั้น”ลูเอนหยุดสิ่งที่เขาทํา เมื่อมองดูเธอ เขาตอบว่า”ฉันจะให้บางอย่างกับเธอ เธอเป็นลูกสาวของฉัน นี่เธอลืมไปแล้วหรือ “ใช่ นั่นแหละ“ริมฝีปากสีแดงของนอร่าโค้งเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์
“คนรักของพ่อ?“ความอยากรู้อยากเห็นของริกกะน้อยก็ถูกกระตุ้น
อิงกริดรู้สึกประหลาดใจกับคําถามนี้ แต่แล้วเธอก็ส่ายหัว 2-3 ครั้งแล้วพูดว่า “ไม่ เธอไม่ใช่”
ดวงตาของริกกะมีน้ําตาไหลริน เธอถามว่า”แม่คะ แม่เป็นคนทําลายบ้านหรือเปล่า”
“…”อิงกริดพูดไม่ออก เป็นเพราะพ่อของเธอทิ้งแม่ไปหาผู้หญิงอื่นหรือเปล่า? เธอเรียนรู้สิ่งนี้จากน้องสาวของฉันหรือไม่?
ดวงตาของนอร่าเป็นประกาย เธอยังคงมองดูราวกับว่าเพลิดเพลินกับการแสดงที่ดี ฉันต้องการดูว่าเธอจะตอบสนองต่อสิ่งนั้นอย่างไร