POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 372
EP 372 ฉหยวนท้อง?!
By loop
ดงซูบินกําลังดูเว็บไซต์ของสํานักงานส่งเสริมการลงทุนในสํานักงานของเขา
ก๊อกก๊อก. มีคนมาเคาะประตูเบา ๆ
“… เข้ามา” ดงซูบินปล่อยเมาส์ของเขา
รูปร่างยที่ยั่วยวนของหลัวไม่ถึงเข้ามาในสํานักงานและเธอก็ยิ้ม “หัวหน้าฉันมารายงานความคืบหน้าของงาน”
“ตกลง. นั่งก่อนสิเกี่ยวอะไรด้วย
ตอนนี้ใจของดงซูบินสั่นและตอนนี้เขาก็กลัวหลัวไร่ถึงเล็กน้อยเขายังคงจําความรู้สึกที่หน้าอกของพี่สาวหลัวกดทับไหล่ในตอนเช้าได้การถูกหญิงสูงวัยยั่วยวนอาจเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นแต่ก็รู้สึกแปลกๆในเวลาเดียวกันดงซูบินมีความรู้สึกผสมปนเปเกี่ยวกับเรื่องนี้
หลัวไร่ถึงเดินไปส่งเอกสารให้ดงซูบิน”ไปดูก่อนไหม”
ดงซูบินหยิบเอกสารจาก หลัวไร่ถึงและรู้สึกว่าเล็บมือโดนหลังมือสองครั้งมันรู้สึกเหมือนลูกแมวกําลังข่วนเขาและมันจักจี้ หลัวไร่ถึงดึงมือของเธออย่างไร้ความรู้สึกราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นมุมตาของดงซูบินกระตุกทําไมคุณพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมฉันอีกครั้ง? หลังจากพูดคุยกันดงซูบินได้ลงนามในเอกสารและส่งมอบให้กับหลัวไร่ถึง
หลัวไห่ถึงยังคงอยู่ในสํานักงานของ ดงซูบินเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาการทํางานอื่นๆ ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ได้ เจ้าชู้กับดงซูบินอีกต่อไป ดงซูบินคิดว่า หลัวไหถึงเริ่มจดจ่อกับงานและแอบมองที่หน้าอกของเธอเขาตัดสินใจที่จะแสร้งทําเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นและปล่อยให้เธอทําในสิ่งที่เธอต้องการตราบเท่าที่เธอไม่ก้าวข้ามเส้นท้ายที่สุดการถูกสาวใหญ่มาล่อลวงเช่นนี้ก็เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นและก็ไม่เป็นไรหากพวกเขาไม่ทําอย่างอื่นไปนอกเหนือจากงาน
หลัวไหญิงออกไปหลังจากที่เธอรายงานความคืบหน้าของงานเสร็จแล้ว
ดงซูบินโล่งใจเมื่อ หลัวไห่ถึงไม่ได้ทําอะไรที่โดดเด่นกว่านี้ เขากลัวว่าเธอจะโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของเขาทันที และมันจะน่าอายสําหรับทั้งคู่ เขาสามารถรับความเจ้าชู้ได้ที่นี่และที่นั่นแต่ไม่สามารถยอมรับความสัมพันธ์ทางเพศกับเธอได้
ดงซูบินเริ่มคิดถึงผู้หญิงของเขาหลังจากที่หลัวไร่ถึงปลุกเร้า
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาฉหยวนทั้งคู่ไม่ได้พบเธอมาระยะหนึ่งแล้วและต้องการโทรหาเธอ
ตุ๊ด…ตุ๊ด… ตัด… สายไม่ผ่าน
ดงซูบินถูขมับของเขา เขาพยายามโทรหาฉหยวนในวันจันทร์แต่ไม่สามารถติดต่อเธอได้ บริษัทประมูลยุ่งมากไหม?
ดงซูบินคิดอยู่ครู่หนึ่งและเรียกบ้านพ่อแม่ของฉหยวน
แหวน…แหวน..”… สวัสดี นั่นใคร
ดงซูบินตอบอย่างรวดเร็ว”คุณป้าครับ… ผมเองซูบิน ฉหยวนอยู่บ้านหรือเปล่าครับ” “โอ้ ซูบินเองหรอ”แม่ของจูหยวนหยุดชั่วครู่หนึ่งแล้วตอบ”ฉหยวน… เธอ… เธออยู่ที่ทํางาน ……. “จูหยวนไม่ได้รับโทรศัพท์ของเขา
“ป้า? คุณป้า? มีอะไรผิดปกติ?” “ไม่มีอะไร เธอลองโทรหาฉหยวนอีกครั้งสิ บางที่โทรศัพท์ที่แผนกต้อนรับในสํานักงานของเธออาจไม่ดี”
“ตกลง. ฉันจะลองอีกครั้งขอขอบคุณ.”
แม่ของ จูหยวนถามทันที” ซูบินทั้งสองคน… เอ่อ… เธอพบจูหยวนครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่? เดือนที่แล้ว?”
ดงซูบินได้ตอบกลับ “ผมไปเกาหลีเมื่อเดือนที่แล้ว ผมไม่ได้ไปเที่ยวหาฉหยวนเลย เมื่อเดือนที่แล้วเหรอ?”
“ แล้วครั้งสุดท้ายที่เธอพบจูหยวนคือเมื่อไหร่? ทสองคนเพิ่งเจอกันไม่นานมานี้หรือ?”
ดงซูบินไม่เข้าใจว่าทําไมแม่ของ จูหยวน ถึงถามเรื่องนี้และเขาก็ตอบอย่างระมัดระวัง “ผมยุ่งมากกับงานที่นี่และไม่มีเวลากลับไปปักกิ่ง ผมคิดว่าผมได้พบเธอเมื่อปลายปีที่แล้ว”
แม่ของจูหยวนหยุดสักครู่แล้วถาม “ปีนี้เธอไม่ได้เจอจูหยวนจริงๆ และฉหยวนไม่ได้ไปเยี่ยมเธอเลยเหรอ”
“ไม่ครับ” ดงซูบินกระพริบตา “คุณป้ามีอะไรหรือเปล่าคะ? ที่บ้านมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า?”
แม่ของ จูหยวนฟังดูผิดหวัง “ไม่มีอะไร เอ่อ… แค่นั้น ฉันกําลังวางสาย”
แม่ของ จูหยวนอาจจะเป็นคนดูหยิ่งๆ แต่หลังจากที่รู้ว่า ดงซูบินร่ํารวยและอายชีพการงานดี เธอปฏิบัติต่อ เขาอย่างดี อย่างไรก็ตาม ดงซูบินสามารถสัมผัสได้ว่าเธอเป็นคนใจร้อนและมีบางอย่างเกิดขึ้นเขารีบถาม “ป้า อย่าวางสายก่อน เกิดอะไรขึ้นกับหยุนซวน?เธอป่วยหรือเปล่า”
“… เธอสบายดี.” แม่ของ ฉหยวนได้ตอบกลับ “ซูบิน ตอนนี้ฉันกําลังทําอาหาร ขอตัวก่อนนพ.”
“เดี๋ยวก่อน.. “ดงซูบินกังวล “บอกผมมาว่าเกิดอะไรขึ้น”
“เฮ้อ… ฉัน.. “แม่ของ จูหยวนถอนหายใจ
ดงซูบินเริ่มกังวลมากขึ้น” คุณป้า! “นั่นคือทั้งหมดที่ฉันต้องพูด บาย.” ตุ๊ด… ตุ๊ด… ตุ๊ด… สายถูกตัด
ดงซูบินรู้สึกว่าเขากําลังนั่งอยู่บนเข็ม เขาพูดกับ จูหยวนทางโทรศัพท์หลายครั้งต่อสัปดาห์แต่ในสัปดาห์นี้เขาไม่สามารถติดต่อเธอได้ และรู้สึกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นจากน้ําเสียงของแม่ของเธอเขาเริ่มตื่นตระหนกและ เดินไปมาในสํานักงานของเขา เขาจุดบุหรี่และปฏิเสธมันหลังจากพ่นสองครั้งก่อนที่จะเรียกโทรศัพท์มือถือของจูหยวนอีกครั้งโทรศัพท์ยังปิดอยู่และเขาโทรหาพ่อแม่ของเธออีกครั้ง ริง…ริง… ริง… ไม่มีใครรับสายและเขาเรียกอีกครั้ง!
ดงซูบินโทรมานานกว่า 10 นาทีก่อนที่จะมีคนตอบ
“สวัสดี?” คราวนี้เป็นพ่อของ จูหยวนที่รับสาย
“คุฯลุง.” ดงซูบินถาม “เกิดอะไรขึ้นกับจูหยวน”
“อย่าบอกนะว่านั้นซูบิน! เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน!” แม่ของ จูหยวนพยายามแย่งโทรศัพท์จากสามีของเธอ”ส่ง โทรศัพท์มาเดี๋ยวนี้!”
พ่อของ จูหยวนดุ”ไม่! ซูบินจะรู้เรื่องนี้ไม่ช้าก็เร็ว! เราไม่สามารถเก็บความลับนี้จากเขาได้“พ่อแม่ของหนูหยวนเริ่มโต้เถียง
ดงซูบินกังวล
หลังจากนั้นครู่หนึ่งแม่ของ ฉหยวนก็เงียบและพ่อของ จูหยวนกล่าว” ซูบินนายต้องสงบสติอารมณ์เอาไว้นะ
ดงซูบินสูดหายใจเข้าลึกๆ “เกิดอะไรขึ้น?”
พ่อของ จูหยวนกัดฟัน” หยุนซวน… หยุนซวนกําลังท้อง”
ดงซูบินตกตะลึง” ท้อง?” “… เธอรู้เกี่ยวกับการท้องของเธอเมื่อสองสามวันก่อน เราไม่รู้เรื่องนี้ในตอนแรกแต่แม่ของฉหยวนเห็นรายงานทางการแพทย์ของเธอเมื่อเธอไปทําความสะอาดบ้านเมื่อวานนี้จูหยวนอยู่ที่บ้านด้วยเมื่อเธอเห็นมันเธอรีบคว้ารายงานจากแม่ของเธอและปฏิเสธมันหลังจากนั้นแม่ของฉหยวนก็โทรหาลุงเราถามจูหยวนอีกครั้งแล้วเธอก็สารภาพแต่จูหยวนไม่อนุญาตให้เราบอกเธอ”
ดงซูบินไม่เชื่อหูของเขา”แต่ปีนี้ผมไม่ได้เจอฉหยวนเลย ครั้งสุดท้ายที่เราพบกันเกือบสามเดือนก่อน! “ฉันรู้ดี… นั่นเป็นเหตุผล… “พ่อของจูหยวนหยุดพูด
ดงซูบินหน้าซีด” คุณกําลังพูดว่าเป็นลูกของจูหยวน… “เราถามจูหยวนแล้ว แต่จูหยวนไม่ยอมบอกอะไรเราเลยฉหยวนเอาแต่ขอให้เราไม่บอกเธอ ลุงคิดว่า… เธอต้องการเก็บลูกไว้ลุงถามว่าลูกของจูหยวนเป็นของซูบินหรือเปล่าแต่เธอปฏิเสธที่จะพูดอะไรและขอให้เราไม่เข้าไปยุ่ง ลุง… ถอนหายใจ… ลูกสาวคนนี้ “พ่อของจูหยวนไม่รู้ว่าจะทําอย่างไรต่อไปลูกสาวของเขากําลังออกเดทกับซูบินและก็ตั้งท้องกะทันหันแต่ไม่ได้เจอกันนานเกินสองเดือนนั่นหมายถึงพ่อของเด็ก… จูหยวนยังคงต้องการเลี้ยงลูก
แม่ของ จูหยวนคว้าโทรศัพท์” ซูบินเรายังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอน่าจะรู้จักลูกสาวป้าดี ทั้งที่ความจริงเธอ…ต้องถูกคนอื่นบังคับ เธอจะไม่ทําเรื่องแบบนั้น… ผู้หญิงคนนี้ปฏิเสธที่จะบอกอะไรเรา”ซูบินซื้อรถและ งบริษัทให้ลูกสาวของเธอ และเธอรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอต้องการปิดบังสิ่งนี้จากดงซูบินและขอให้ฉ หยวนทําแท้งเด็ก หลังจากนั้นพวกเขาจะแสร้งทําเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่หยุนซวนปฏิเสธ ตอนนี้ สามีของเธอได้บอกทุกอย่างกับดงซูบินแล้วและเธอก็ไม่สามารถซ่อนมันได้อีกต่อไป
ทันใดนั้นสมองของดงซูบินก็หยุดทํางาน
จูหยวนท้อง?
ไม่ใช่ลูกของฉันหรอ?
เป็นไปได้ยังไงเนี่ย!
ดงซูบินยืนขึ้น”ตอนนี้ฉหยวนอยู่ที่ไหน” “เธออาจจะอยู่ที่บริษัทซูบิน.. “
ดงซูบินกระแทกโทรศัพท์ลง เขากําลังจะบ้าและเชื่อว่ามีบางอย่างผิดปกติ จูหยวนจะไม่มีวันทรยศเขา เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์และเรียก หลัวไห่ถึงและเกาแพนเหว่ยไปที่สํานักงานของเขาหลังจากนั้ นก็เริ่มแพ็คของ เขาไม่อยากรออีกต่อไปและต้องการรีบไปปักกิ่งทันที!
ประตูเปิดออกและเกาแพนเหว่ยและหลัวไม่ถึงก็เข้ามา
“หัวหน้า?”
“หัวหน้า เกิดอะไรขึ้น”
เกาแพนเหว่ยและ หลัวไร่ถึงตกใจเมื่อเห็นการแสดงออกของดงซูบิน
ดงซูบินตอบด้วยเสียงแหบแห้ง”ฉันต้องกลับไปปักกิ่งโดยด่วนและจะไม่กลับมาในสุดสัปดาห์นี้ดูแลสํานักงานด้วยและหากมีสิ่งใดเกิดขึ้นหารือและดําเนินการก่อนคุณไม่จําเป็นต้องปรึกษาฉันเราจะคุยกันหลังจากที่ฉันกลับมาเอาล่ะแค่นั้นแหละ”
หลัวไหญิงดูกังวล หัวหน้า.. “
ดงซูบินโบกมือให้หยุดเธอและสวมเสื้อคลุมของเขา” มันเป็นเรื่องส่วนตัว
“หัวหน้า” เกาแพนเหว่ยถาม”ให้ผมไปส่งคุณที่นั่นไหม
“ไม่จําเป็น. อย่าบอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าใครถามก็บอกพวกเขาว่าฉันอยู่ข้างนอก” ดงซูบินคว้ากระเป๋าของเขาและเดินออกจากห้องทํางานของเขาระหว่างทางไปรถ เขาไม่ได้ทักทายเจ้าหน้าที่คนอื่นเลยที่เขาพบทันทีที่เขาขึ้นรถเขาก็รีบออกจากเอเจนซี
ทุกคนพูดไม่ออกเมื่อเห็นว่าหัวหน้าซูบินกําลังเร่งรีบ
มีเพียงความคิดเดียวในใจของ ดงซูบินกลับปักกิ่งไปถามจูหยวนว่าเกิดอะไรขึ้น!