POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 370

EP 370 ปกป้องคนของฉัน!

เสียงกรีดร้องของหลัวไร่ถึง…

ข่าวลือว่าทิ้งหลี่เอาเปรียบพนักงานหญิง…

ดงซูบินรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปและร้อนรุ่มด้วยความโกรธ!

หลายคนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่บางคนอาจเดาได้ มือของติ่งหลอยู่ที่หลังส่วนล่างของหลัวไม่ถึง ขณะที่พวกเขากําลังเต้นรํา และเขาต้องได้สัมผัสกันของเธอหรือที่อื่น แต่ใครจะรู้ว่ามันจงใจ? การสัมผัสทางร่างกาย ระหว่างการเต้นรําไม่สามารถป้องกันได้ และด้วยชื่อเสียงของติ้งลี่ ก็ไม่มีใครแปลกใจ พนักงานชายหลายคนชอบเต้นเพราะต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อฉวยโอกาส ติ้งลี่เป็นหัวหน้าแผนก และการสัมผัสหลัวไร่ถึงไม่ใช่เรื่องใหญ่

คนส่วนใหญ่ไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้และยังคงเต้นต่อไป

มีเพียงจ้าวจีนหลงและบางคนที่ขมวดคิ้ว แต่พวกเขาไม่ได้พูดอะไร

ติ้งลี่ ดูแย่มาก เขารู้สึกว่าเขารู้สึกอับอายโดย หลัวไร่ถึงฉันแค่สัมผัสคุณโดยบังเอิญ จําเป็นต้องมีปฏิกิริยาขนาดใหญ่นี้หรือไม่? แถมยังเดินจากไปแบบนี้ได้ยังไง? คนอื่นจะคิดยังไงกับฉัน

ไม่มีใครสนใจเกี่ยวกับการแสดงออกของ ติงลี่ และ หลัวไร่ถึงซึ่งกลับมาที่โซฟาก็เสียใจที่กรีดร้องก่อนหน้านี้ เธอไม่ควรร้องไห้ เธอมองไปที่การแสดงของดงซูบินในขณะที่เต้นรํากับติงลี่ และทันใดนั้นก็รู้สึกว่ามีมือมาที่ก้นของเธอ ในฐานะผู้หญิง สัญชาตญาณตามธรรมชาติของเธอคือการกรีดร้อง เธอรู้ว่าเธอทําให้หัวหน้าติงขุ่น เคืองและมันก็สายเกินไปที่จะเสียใจ เธอรู้สึกหงุดหงิดเมื่อถูกขืนใจโดย ติ้งลี่ ที่มีตําแหน่งสูงกว่าและไม่สามารถทําอะไรได้ เธอรู้ว่าจะไม่มีใครยืนหยัดเพื่อเธอเพราะไม่มีหลักฐาน

หลัวไห่ถึงรู้สึกแย่มาก

แต่ครูต่อมา หลัวไร่ถึงเห็นท่าทางโกรธของ ดงซูบินซึ่งยังอยู่บนเวที หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะ หัวหน้าซูบินคือ…

ถูกต้อง, หลายคนอาจไม่ได้คิดอะไรกับเหตุการณ์นี้ แต่ดงซูบินไม่ใช่หนึ่งในนั้น!

เหลียงเฉินเผิงยังสังเกตเห็นท่าทางของดงซูบินและสะกิดจาวจินหลง อย่างรวดเร็ว “พี่จ้าว คุณเป็นหัวหน้าโดยตรงของซูบิน ดูเหมือนว่าเขาจะไม่พอใจแล้วนะ คุณควรให้เขาลงจากเวที ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะต้องทําอะไรแย่ๆ แน่ๆเลย”

จ้าวจินหลง มองไปที่เหลี่ยงเฉินเผิง”มันเกี่ยวกับหลัวไห่ถึงหรือเปล่า”

เหลียงเฉิงเผิงพยักหน้า “สํานักงานความมั่นคงสาธารณะทั้งหมดรู้ว่าซูบินปกป้องคนของเขามากเกินไป”

“… พี่เหลียง ไม่ใช่เรื่องใหญ่” จ้าวจินหลง ได้ตอบกลับ

เหลียงเฉินเพิ่งได้ตอบกลับ “ดงซูบินได้จับกุมญาติของ เซียงดาวเพราะมีเจ้าหน้าที่สองสามคนจากสถานีหมู่บ้านฮุยเทียนคุณคิดว่านี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่จริงๆเหรอ? ชายหนุ่มคนนี้ไม่กลัวเลย ฮ่าฮ่าฮ่า…” บุคคลิกของดงซูบิน เป็นเหตุผลว่าทําไม เหลียงเฉินเผิงถึงชอบเขา

หลายคนยังสังเกตเห็นว่า ดงซูบันดูแย่มาก

ฮซินเยียนหยุดชั่วครู่ขณะที่เธอจําได้ว่า ดงซูบินปกป้องประชาชนของเขามาก เธอกระซิบบางอย่างกับเสียวหลานทันที

ก่อนใครจะทําอะไร ตงเสวยปิงหยิบไมโครโฟนขึ้นมาอีกครั้ง ดงซูบินได้ขอให้ หลัวไห่ถึงไปที่ Ball และเธอเป็นพนักงานของ ดงซูบินคงจะเป็นเรื่องมหัศจรรย์ถ ดงซูบินไม่ทําอะไรหลังจากเห็นติงลีจับก้นของเธอ เวรเอ้ย! แกกล้าแตะต้องคนของฉันหรอ! แกกําลังดูหมิ่นสํานักงานส่งเสริมการลงทุน! ดงซูบินตะโกนขึ้นมาด้วยน้ําเสียงจริงจัง “ผมยังพอมีมายากลอยู่บ้าง!”

ทุกคนหันไปหา ดงซูบินมายากล? ผลงานยังไม่จบ?

ดงซูบินบังคับให้ยิ้ม “เหรียญก่อนหน้านี้เล็กเกินไป และผมเชื่อว่าพวกคุณทุกคนมองไม่เห็นมันชัดเจน คราวนี้ผมจะใช้สิ่งที่ใหญ่กว่านี้ ผมต้องการยืมเสื้อโค้ทและจะใช้ผ้าสีแดงนี้คลุมไว้ หลังจากนับหนึ่ง สอง สาม เสื้อคลุมก็จะปรากฏขึ้นอีกครั้งบนตัวผู้นั้น”

“ฮะ?”

หลายคนไม่เชื่อว่า ดงซูบินสามารถทําได้

“ผมจะแสดงให้คุณเห็นทั้งหมด” ดงซูบินยิ้มและมองไปที่ติงลี่ “หัวหน้าติง ผมขอยืมเสื้อโค้ทของคุณได้ไหม”

ติ้งลี่ขมวดคิ้ว แต่เมื่อเห็นทุกคนมองมาที่เขา เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเดินกลับไปที่โซฟาเพื่อเอาเสื้อคลุมของเขาให้ ดงซูบินทิ้งลี่ ซื้อเสื้อโค้ทนี้เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว และมีราคาเกือบ 4,000 หยวน เขาต้องการเตือนดงซูบินไม่ให้สร้างความเสียหาย แต่ก็ไม่ได้ทํา เพราะเขาจะถูกมองว่าเป็นคนขี้เหนียวถ้าเขาพูดแบบนั้น

ดงซูบินพยักหน้าและวางเสื้อคลุมที่พับไว้บนโต๊ะก่อนที่จะคลุมด้วยผ้า “ระวัง!”

หลัวไห่ถึงมองดูและประหลาดใจกับการกระทําของตงเสวียปิง

“ให้เราเป็นสักขีพยานในปาฏิหาริย์นี้” ดงซูบินเริ่มนับ “… หนึ่งสองสาม!”

ปัง มือของดงซูบินกระแทกกับผ้าและตกลงบนโต๊ะ เสื้อหนังหาย!

ดงซูบินยกผ้าและเสื้อคลุมก็หายไป

ทุกคนมองไปที่ติงลี่ทันที ติงลี่ยังคงยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่มีเสื้อคลุมของเขา

ดงซูบินหัวเราะ “ขอโทษ… ขอโทษ… ผมผิดพลาดนิดหน่อย ฮ่าฮ่าฮ่า… ผมยังไม่เก่งมาก หัวหน้าติง ขอโทษ ผมคิดว่าผมไม่สามารถเอาเสื้อโค้ทของคุณคืนได้ มายากลของผมล้มเหลว และผมไม่รู้ว่าเสื้อคลุมของคุณหายไปไหน”

ติ้งลี่ได้ยินแล้ว สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

ผู้ชมตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่านี้ไม่ใช้มายากลของดงซูบินที่ผิดพลาด ดงซูบินตั้งใจเล่นกลนี้กับติงลี่ และไม่มีเจตนาที่จะคืนเสื้อโค้ท นี่คือการทําให้ติงลี่อับอายต่อหน้าทุกคน!

ฮซินเยี่ยนหัวเราะออกมา

ในไม่ช้า ผู้นําบางคนก็เริ่มหัวเราะ

พวกเขาไม่ได้หัวเราะเยาะติงลี่ ส่วนใหญ่หัวเราะเพราะการกระทําที่ไร้ยางอายของดงซูบินเขาทําให้เสื้อคลุมของติงลี่หายไป และเขาจะก้าวออกจากอาคารในฤดูหนาวอันหนาวเหน็บนี้ได้อย่างไร? ดงซูบินเคยทําให้ติ้งลี่อับอายครั้งหนึ่งเมื่อติงลี่เชิญนายกเทศมนตรีเสี่ยวมาเต้นว่า ตอนนี้เขาเล่นกลกับเขา และนี่ทําให้ยิ่งขุ่นเคืองครั้งแล้วครั้งเล่า!

ติ้งลี่ได้ยินเสียงหัวเราะรอบตัวเขาและเกือบจะระเบิดเสื้อโค้ทนั้นมีราคาประมาณ 4,000 หยวน และเป็นสินค้าใหม่! จะหายไปได้อย่างไร ติงลี่ระงับความโกรธของเขาและก้าวขึ้นไปบนเวที เขาผลักโต๊ะออกไปโดย หวังว่าจะพบเสื้อคลุมของเขา ถ้าไม่อย่างนั้น ทุกคนก็จะรู้ว่าพรุ่งนี้เขาเขินกับดงเสวี่ยง

ดงซูบินก้าวออกไป “หัวหน้าติง ผมจะชดเชยเสื้อคลุมให้คุณเอง”

ติ้งลี่เพิกเฉยต่อเขาและมองหาเสื้อคลุมของเขาบนเวทีต่อไป เขามองไปที่ทุกคน และเสื้อคลุมของเขาดูเห มือนจะหายไป!

ดงซูบินถอนหายใจเสียงดัง “ดูเหมือนว่าความสามารถมายากลของผมจะไม่แข็งแกร่งพอ ผมไม่ควรแสดงมายากลอีกต่อไปในอนาคต”

ติ้งลี่หันมาและจ้องไปที่ดงซูบินในสายตาของเขา “คุณซ่อนเสื้อคลุมของผมไว้ที่ไหน”

ดงซูบินตบริมฝีปากของเขา “หัวหน้าติง ผมไม่ได้โกหกเมื่อผมพูดว่ามายากลของผมล้มเหลว หากคุณไม่เชื่อผม คุณสามารถลองค้นหา คุณไม่คิดว่าเวทีเล็กเกินไปที่จะซ่อนเสื้อโค้ทเหรอ?” ดงซูบินตอบและแอบมองโซฟาตรงมุม หากไม่สังเกตให้ดี จะไม่มีใครสังเกตเห็นว่าเบาะโซฟาสูงขึ้นเล็กน้อย และมีบางอย่างอยู่ข้างใต้

ผู้นําคนอื่นๆที่ใกล้ชิดกับติงลีขึ้นไปบนเวทีเพื่อช่วยเขาหาเสื้อคลุมของเขา พวกเขาต้องการเปิดเผยกลอุบายของดงซูบิน หากพวกเขาสามารถหาเสื้อคลุมที่ซ่อนอยู่ได้ พวกเขาก็จะทําให้ดงซูบินอับอาย พวกเขาจะทําให้ทุกคนคิดว่า ดงซูบินกําลังพยายามขโมยเสื้อโค้ทของติงลี่ และทิ้งความประทับใจที่ไม่ดีไว้ แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่า ดงซูบินได้ทําสิ่งนี้โดยเจตนา แต่ก็ไม่มีใครสามารถพูดอะไรได้หากไม่พบเสื้อโค้ท ท้ายที่สุด ดงซูบินทําให้เสื้อคลุมหายไปต่อหน้าทุกคนและพวกเขาเป็นคนที่หามันไม่พบหนึ่งนาที…

สองนาที…

พลิกเวทีแล้ว แต่ยังหาเสื้อคลุมไม่เจอ!

หลายคนประทับใจกับการแสดงมายากลของดงซูบิน

ในเวลานี้เพลงจบลง

เซียงดาวขมวดคิ้วและส่ายหัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาหันไปหา เสี่ยวหลานและพูดอะไรบางอย่าง

เสี่ยวหลานยิ้มและพูดคุยกับ เซียงดาวชั่วขณะหนึ่ง หลังจากนั้น เธอประกาศว่าบอลได้จบลงแล้ว และไม่มี ใครพูดถึงเสื้อโค้ทและมายากลเลย การขอให้ดงซูบินแสดงมายากลเป็นการตัดสินใจในนาทีสุดท้ายและเพื่อความบันเทิง ไม่มีผู้นําคนใดจะทําให้เรื่องยุ่งยากสําหรับ ดงซูบินเพราะการเล่นตลกของเขากับติงลี่

ทุกคนเริ่มเดินออกจากห้องโถง

วันนี้ หลายคนได้เรียนรู้บางอย่างเกี่ยวกับดงซูบินผู้ชายคนนี้ปกป้องคนของเขามากขนาดนี้ ผู้อํานวยการหลัวเพิ่งถูกติ้งลี่ฉวยโอกาส ดงซูบินจึงแก้แค้นด้วยการเล่นกลที่ไร้ยางอายกับเขาในทันที

หัวหน้าซูบินนี้ช่างสร้างปัญหาจริงๆ!

ติ้งลี่มองไปที่แผ่นหลังของดงซูบินด้วยความโกรธ นี่จะไม่ใช่จุดจบ!”

ดงซูบินเดินไปที่มุมหนึ่ง” พี่หลัว ให้ฉันไปส่งคุณกลับ”

ดวงตาของหลัวไห่ถึงแดงขณะที่เธอพยักหน้าและเดินออกไปพร้อมกับดงซูบิน

รถเบนซ์ของดงซูบิน

หลัวไร่ถึงมองไปที่ดงซูบินและกล่าวว่า”หัวหน้า…ขอบคุณ” “ฮ่าฮ่า… ต้องขอบคุณอะไรล่ะ”ดงซูบินโบกมือของเขา”เราไม่ต้องกลัวคนอย่างเขา เอาล่ะ คาดเข็มขัดนิรภัย”

“… ตกลง!”

หลัวไร่ถึงรู้สึกขอบคุณและยินดีหลังจากที่ดงซูบินสอนบทเรียนติงลี่ให้กับติงลี พูดตามตรง เธอไม่ได้คาดหวังให้ดงซูบินยืนหยัดเพื่อเธอและทําให้ติงลี่ขุ่นเคือง การทําเช่นนี้จะสร้างความประทับใจที่ไม่ดีให้กับผู้นําคนอื่นๆ และจะไม่มีคําพูดใดที่สามารถบรรยายความรู้สึกของเธอได้ในตอนนี้