My MCV and Doomsday - ตอนที่ 455

Chapter 455: แม่สัตว์ป่าที่ดุร้าย
เสียงรอยแตกหักก็ดังมาจากตะไคร่น้ำเลือดที่กำลังลุกไหม็ก็เพียงพอที่จะปลุกให้คนตื่นจากความตายแล้ว

ในวิสัยทัศน์ของเจียงลู่ฉี พื้นที่ขนาดใหญ่ที่ตะไคร่น้ำเลือดลุกไหม้อยู่นั้นก็มีแสงสว่างวาบขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า เปลวเพลิงที่ลุกไหม้นั้นเปรียบดั่งกับมีดที่แหลมคมและตัดไปที่จิตวิญญาณของแม่สัตว์ป่า

เมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้น เจ็ดน้อยและคนอื่นต่างตัวสั่นสะท้าน โชคดีที่สัญญาณครั้งสุดท้ายของแรงกดดันทางจิตใจได้ถูกทำลายไป

อุปกรณ์ยิงไฟนั้นพ่นน้ำมันเบนซินที่ผสมผสานกับตัวเร่งการเผาไหม้ ดังนั้นเปลวเพลิงที่ลุกไหม้จึงไม่สามารถที่จะมอดดับได้ง่ายๆ ไม่สำคัญว่ามันจะมีลมแรงหรือใครก็ตามสาดน้ำใส่เปลวเพลิงนี้ มันก็ไร้ประโยชน์กันทั้งนั้น อุณหภูมิของเปลวเพลิงที่สูงขนาดนี้ก็สามารถที่จะทำให้เกิดบาดแผลไฟไหม้ที่ร้ายแรงและสัตว์ป่ากลายพันธุ์หลายต่อหลายตัวก็จมอยู่ในเปลวเพลิงที่ลุกไหม้และล้มลงกับพื้นพร้อมกับความเจ็บปวดอันหนักหน่วง

เมื่อตะไคร้น้ำเลือดกำลังลุกไหม้ สัตว์ป่ากลายพันธุ์ก็เริ่มต้นที่จะหลุดออกจากการควบคุมของแม่สัตว์ป่าและพยายามที่จะหลบหนีออกจากพื้นที่โดยการผลักไปที่สัตว์ป่าตัวอื่นหรือไม่ก็เหยียบย่ำไปยังสัตว์ป่าตัวอื่นที่ล้มอยู่

ในเวลาเดียวกันลิงที่สูงเท่ากับเนินเขาที่มีผิวหนังและขนของมันที่เหมือนกับเข็มโลหะนับไม่ถ้วนก็เปิดเผยเขี้ยวยาวครึ่งเมตรจากปากของมัน มันก็กระโดดออกมาพร้อมกับการลงบนพื้นด้วยทั้งสองมือและสองขาและเมื่อมันลงบนพื้น พื้นดินก็แตกละเอียดและเกิดหลุมลึกขึ้น ในขณะที่ลิงตัวนั้นก็กระโดดขึ้นสูงอีกสิบเมตรอีกครั้งหนึ่ง

จระเข้ขนาดใหญ่โตพร้อมกับความยาวที่มากกว่าสิบเมตรพร้อมกับสะเก็ดขนาดใหญ่ที่ปกคลุมไปบนร่างกายของมันกำลังคลานอยู่บนพื้นดินและทิ้งรอยไว้เบื้องหลัง

สัตว์ป่ากลายพันธุ์สองตัวและสัตว์ป่ากลายพันธุ์ระดับ 2 มากกว่าสิบตัวกิวิ่งตรงเข้าใส่ทีมของเจียงลู่ฉี ในขณะที่เหยียบไปที่สัตว์ป่าที่กำลังขวางทางพวกมันอยู่

ด้านหลังสัตว์ป่ากลายพันธุ์ก็มีตัวตนขนาดใหญ่สีแดงฉาน มันเป็นไส้เดือนมหึมาที่แปลกประหลาดอย่างมาก ยาวเกือบสิบเมตรพร้อมกับร่างกายที่อ้วมท้วม บนด้านหลังของมันมีปีกที่คล้ายกับค้างคาวคู่หนึ่งงอกออกมาและก็มีขนสีแดงเลือดจำนวนมากที่กำลังจะเปลี่ยนรูปแบบเป็นรูปสุดท้าย มันเหมือนกำลังจะวิวัฒนาการไปเป็นนก แต่มันก็มีหางยาวที่คล้ายคลึงกับกิ้งก่าและมีดวงตามากมารยบนหน้าผากของมัน มันก็ยังมีหนวดนับไม่ถ้วนที่ช่วยมันเคลื่อนที่อีกด้วย

ในความเป็นจริง แม่สัตว์ป่าก็สามารถที่จะอธิบายว่ามันคล้ายกับคิเมร่าก็ได้ ตั้งแต่ที่มันมีปีกหนึ่งคู่และร่างกายของแมลงและมีลักษณะนิสัยแบบสัตย์ป่า ยิ่งไปกว่านั้น บนร่างกายของมันก็มีคริสตัลสีแดงที่หยดออกมาจากร่างกายของมันไม่มีหยุด เมื่อคริสตัลเหล่านั้นตกลงไปบนพื้น พวกมันก็เปลี่ยนกลายเป็นตะไคร่น้ำเลือดเบาบาง

“แม่สัตว์ป่า!”ทุกคนอุทานออกมา หลังจากที่เห็นสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ที่แปลกพึลึก มันเป็นเหมือนกับตำนานแม่สัตว์ป่ายังไงยังงั้น

“ในที่สุดมันก็มา!”เจียงลู่ฉีก็เห็นสัตว์ประหลาดตัวใหญ่และก็รู้สึกค่อนข้างตื่นเต้น

‘มันอยู่ห่างออกไปประมาณ 900 เมตรได้’ เจียงลู่ฉีก็ใช้งานโดเมนสมองของเขาและทุกสิ่งทุกอย่างในสายตาของเขาก็เคลื่อนไหวช้าลง ดังนั้นเขาสามารถที่จะคำนวนระยะห่างที่แยกกันระหว่างพวกเขาได้ ในเวลาเดียวกัน ปากกระบอกปืนโลหะหนาก็ยืดออกมาจากด้านหน้าของรถมินิบัส

เจียงลู่ฉีก็ปรับแต่งทิศทางของปืนใหญ่สุญญากาศผ่านความคิดของเขาและคำนวนระยะห่างที่ดีที่สุดและมุมในการยิง ปืนใหญ่สุญญากาศเป็นอาวุธที่ทรงพลังที่สุดที่เขาสามารถพึ่งได้ในช่วงเวลานี้ และตั้งแต่ที่แม่สัตว์ป่าตัดสินใจที่จะปรากฏตัวขึ้น เจียงลู่ฉีก็จะไม่ปล่อยโอกาสนี้ไปง่ายๆแน่นอน!

ทันใดนั้น ดวงตาของเจียงลู่ฉีก็สว่างวาบขึ้น เมื่อเขาเห็นร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามพุ่งออกมาจากกลุ่มของสัตว์ป่ากลายพันธุ์

‘ลู่ฉางเฟย?’หลังจากที่มองเห็นมันได้ชัดๆแล้ว เจียงลู่ฉีก็ประหลาดใจ ในสายตาของเขา ลู่ฉางเฟยนั้นเหมือนกับลูกศรที่พุ่งตรงเข้าใส่แม่สัตว์ป่า พละกำลังทางกายภาพของเขานั้นสูงเกินกว่าความเข้าใจของเจียงลู่ฉี การระเบิดพลังที่แข็งแกร่ง การฟื้นตัวที่รวดเร็วและพลังป้องกันที่เกือบจะไม่โดนเจาะทะลุ ถึงแม้ว่าเขาจะโดนล้อมรอบโดยสัตว์ป่านับไม่ถ้วน ลู่ฉางเฟยก็แทบไมได้รับบาดเจ็บเลย

สัตว์ป่ากลายพันธุ์ที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขาก็เหมือนกับเป็นที่เหยียบให้กับลู่ฉางเฟย เขานั้นรวดเร็วเหมือนกับสายฟ้าและด้วยเหตุนี้นี่เอง เขาจึงเข้าใกล้กับแม่สัตว์ป่าได้อย่างรวดเร็ว

‘เขาคิดจะขโมยแม่สัตว์ป่าไปจากฉันนี่นะ?’เจียงลู่ฉียิ้ม

ถึงแม้ว่าความสามารถและการกระทำของเขาจะสมบูรณ์แบบก็ตามที เจียงลู่ฉีก็มั่นใจอย่างมาก เมื่อเขาใช้ปืนใหญ่สุญญากาศแล้วละก็ ลู่ฉางเฟยก็จะล้มลงในทันที

อย่างไรก็ตาม เขาตัดสินใจที่จะเปลี่ยนทิศทางของปืนใหญ่สุญญากาศและเล็งไปที่กลุ่มของสัตว์ป่ากลายพันธุ์ที่เจียงลู่ฉีตัดสินว่ามันจะเป็นปัญหา สุดท้ายแล้วรถมินิบัสก็ใหญ่มากและในการที่จะพุ่งไปด้านหน้า มันก็จะต้องพุ่งผ่านกลุ่มสัตว์ป่ากลายพันธุ์ที่หนาแน่นด้านหน้าของพวกเขาเสียก่อน

“โอ้ พระเจ้า! ดูสิ! สัตว์ป่ากลายพันธุ์เหล่านั้นกำลังพุ่งไปทางนั้น เจียงลู่ฉีต้องการที่จะปะทะกับพวกมันตรงๆอย่างงั้นเหรอ?”ติงยีตะโกนออกมาด้วยความประหลาดใจ

ก่อนที่เสียงของเขาจะหายไป รถมินิบัสก็สั่นะสะเทือนและก็ปลดปล่อยเสียงการยิงปืนออกไปและทำให้พื้นดินนั้นสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

แม้แต่ลู่ฉางเฟยที่กำลังจะถึงตัวแม่สัตว์ป่าก็หันกลับไปมอง เพียงเวลาไม่นานที่เขาหันกลับไปมอง เขาก็เห็นคลื่นอากาศของปืนใหญ่สุญญากาศพุ่งตรงออกไปเหมือนกับมังกรสีขาวแหวกว่ายเข้าใส่สัตว์ป่ากลายพันธุ์หลายต่อหลายตัวทุกทิศทาง

สัตว์ป่ากลายพันธุ์ระดับ 2 บางตัวที่นำอยู่นั้นก็ได้รับความเสียหายที่ใหญ่หลวงที่สุดและพวกมันก็กระเด็นออกไปมากกว่าสิบเมตร สัตว์ป่ากลายพันธุ์ก็ถูกกระหน่ำโจมตีด้วยคลื่นอากาศจนถึงจุดที่มันกระเด็นเข้าหาแม่สัตว์ป่า แม่สัตว์ป่าสีแดงเลือดก็เปิดปากของมันและกลืนกินสัตว์ป่ากลายพันธุ์ทั้งตัวโดยไม่มีการเคี้ยวเลยแม้แต่นิดเดียว

ทุกคนต่างหวาดกลัวกับภาพที่เกิดขึ้นกันทั้งนั้น

‘ปัง!’

ในเวลาเดียวกัน รถมินิบัสก็พุ่งตรงเข้าใส่สัตว์ป่าที่บุ่มบ่าม เมื่อปืนใหญ่สุญญากาศได้ปัดกวาดเส้นทางไว้แล้ว สัตว์ป่ากลายพันธุ์ส่วนใหญ่ก็ได้รับบาดเจ็บหนักและมีเพียงไม่กี่ตัวที่ยังปิดกั้นถนนไว้ แต่พวกมันก็ถูกส่งกระเด็นออกไป หลังจากที่โดนแรงปะทะเข้ากับรถมินิบัสโดยไม่มีข้อยกเว้น

อย่างไรก็ตาม ลู่ฉางเฟยนั้นได้ไปถึงด้านหน้าของแม่สัตว์ป่าเสียแล้ว เขาเหวี่ยงแขนของเขาอย่างรวดเร็วและแทงไปที่ท้องของแม่สัตว์ป่า โชคร้ายก่อนที่เขาจะโจมตีถึงตัวมัน แม่สัตว์ป่าก็เปิดปากของมันออกและคายโครงกระดูกนับไม่ถ้วนออกมา

‘ปัง! ปัง!’

เสียงที่เสียดสีกันของโลหะก็ดังขึ้นนับถ้วนซึ่งมาจากร่างกายของลู่ฉางเฟย เมื่อเขากระเด็นออกไปหลายเมตร เขาไม่ได้มีโอกาสที่จะเข้าใกล้กับร่างกายของแม่สัตว์ป่าเลยแม้แต่นิดเดียว ก่อนที่เขาจะมีโอกาสลุกขึ้นยืน เงาดำขนาดใหญ่โตหลายเงาก็ปกคลุมไบนหัวของเขา พวกมันเป็นหนวดขนาดยักษ์ของแม่สัตว์ป่า

‘บึ้ม!’

ลู่ฉางเฟยก็ติดอยู่ในวงล้อมของหนวดเหล่านั้น ในสถานที่ที่เขายืนออยู่นั้น ดินแข็งๆก็เริ่มแตกสลายและหลุมขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น

‘พลังที่ล้นหลามอะไรเช่นนี้!’เมื่อเจียงลู่ฉีเห็นภาพที่เกิดขึ้น เขาก็ตกตะลึงอย่างมากและการแสดงออกอันมืดหม่นก็ปรากฏขึ้นบนหน้าของเขา ในเวลาเดียวกัน แม่สัตว์ป่าก็พุ่งเข้าใส่รถมินิบัส ในขณะที่มันยังโยนตะไคร่น้ำเลือดนับไม่ถ้วนออกมาจากร่างกายของมัน

“ซิหยู่!”เจียงลู่ฉีตะโกนและหลังจากนั้นหลันซิหยู่ก็กัดฟันของเธอ เธอจดจ่อพลังงานทั้งหมดของเธอไปยังแรงผลักดันจิตวิญญาณใส่แม่สัตว์ป่า

แม่สัตว์ป่าที่กำลังพุ่งเข้ามาก็มึนงงไปหลายวินาที แต่มันก็หลุดออกมาได้ หลันซิหยู่นั้นได้พยายามอย่างดีที่สุดแล้ว แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้รถมินิบัสปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าของแม่สัตว์ป่า

เมื่อแม่สัตว์ป่าฟื้นคืนสติ ท้องอันอ้วนท้วมของมันก็ปะทะเข้ากับรถมินิบัสที่ดุร้าย เมื่อหัวรบรูปตัว V ก็แทงทะลุเข้าไปที่ท้องอันอ้วนท่วมของมัน

“สำเร็จ!”หลี่ยู่ซินและคนอื่นที่นั่งอยู่บนรถมินิบัสต่างตื่นเต้นกับภาพที่เกิดขึ้น

ในเวลาเดียวกัน หลี่ยู่ซินก็สังเกตว่ารถมินิบัสของเธอนั้นกำลังเอียงอยู่ หนวดสีดำก็พันรถมินิบัสของเธอไว้

‘คำเตือน! โครงสร้างอัลลอยด์ของรถMCV ได้รับความเสียหาย 1%…’

เจียงลู่ฉีตกตะลึงกับคำเตือน เขารู้ดีว่าอัลลอยด์พิเศษสามารถที่จะทนทานกับสัตว์ป่ากลายพันธุ์นับสิบตัวได้ แต่มันได้รับความเสียหายจากการโดนหนวดไม่กี่เส้นนี่นะ?

และหนวดสีดำนับไม่ถ้วนก็ดึงรถมินิบัสเข้าหามันอย่างช้าๆ บนท้องของแม่สัตว์ป่าก็เกิดหลุมดำลึกหกเมตรและหลุมเลือดมากมายที่สามารถมองเห็นได้ แต่มันแทบไม่มีค่าอะไรเลย เมื่อเทียบกับร่างกายขนาดใหญ่ของมัน เนื้อและเลือดของมันนั้นมันวาวเหมือนกับโลหะ

“ตามข้อมูลของหนังสือ แม่สัตว์ป่านั้นชื่นชอบในการกินทุกสิ่งทุกอย่าง แต่พวกมันชื่นชอบในการกินโลหะอย่างมาก ฉันไม่ได้คาดคิดเลยว่ากล้ามเนื้อของมันจะมีลักษณะของโลหะ ทนทานอย่างผิดปกติ…”เจียงลู่ฉีพูดออกมา เมื่อเขาเริ่มต้นกังวลว่าอาวุธของเขาจะไม่เพียงพอในการจัดการกับแม่สัตว์ป่า

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง แม่สัตว์ป่าก็ขว้างรถมินิบัสลงไปบนพื้นดินและคำรามออกมาอย่างดุร้าย ในขณะที่หนวดสีดำต่างถูกยกขึ้นเหนือหัวของมัน

เจียงลู่ฉีก็ค่อนข้างสับสน ‘เกิดอะไรขึ้นกัน?’

“พี่เจียง มันเป็นเพราะลู่ฉางเฟยค่ะ”หลันซิหยู่แจ้งเตือน

เจียงลู่ฉีก็มองไปที่หัวของแม่สัตว์ป่าและเห็นลู่ฉางเฟยปีนไปบนดวงตาแมลง และแทงลงไปบนชิ้นส่วนของมันนับครั้งไม่ถ้วน

ลู่ฉางเฟยก็ถูกฟาดลงไปบนพื้น แต่ไม่เพียงแค่เขาจะยังไม่ตายนั้นเขาก็ยังคงปีนขึ้นไปอีกครั้งหนึ่ง

ในเวลาเดียวกัน ชายที่มัดกล้ามผมสีเทาพร้อมกับดาบกระดูกโลหะนับไม่ถ้วนก็งอกออกมาจากร่างกายของเขาและเขาก็เหวี่ยงมืออย่างรวดเร็ว มีเพียงแค่ภาพติดตาที่สามารถมองเห็นได้ เขาได้ฟาดลงไปที่ตาประกอบพวกนั้นทีละตา ทีละตา ในเวลาเดียวกัน เขาก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเพื่อหลบหลีกจากหนวดอันมากมายที่กำลังโจมตีอยู่และเหลือทิ้งไว้เพียงแค่ภาพติดตาของร่างกายเขาเท่านั้น หนวดของแม่สัตว์ป่าก็ทุบลงไปบนหัวของมันโดยไม่โดนลู่ฉางเฟยเลยแม้แต่ครั้งเดียว

“เขาทรงพลังจริงๆ!”เจียงลู่ฉีพูดออกมาอย่างวประหลาดใจ เขาสามารถที่จะมั่นใจได้แล้วในตอนนี้ว่ามีเพียงแค่ปืนใหญ่สุญญากาศของเขาเท่านั้นที่สามารถทำร้ายลู่ฉางเฟยได้ หรือไม่อย่างงั้นแล้วมันก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ในการต่อสู้ตัวต่อตัว

รถมินิบัสก็ดูจืดชืดไปเลยเมื่อเทียบขนาดกับแม่สัตว์ป่า เมื่อมันตัวขนาดเท่านั้น ลู่ฉางเฟยก็มีขนาดเท่ากับมดตัวเล็กๆเท่านั้น

“เจียงลู่ฉี ภารกิจระดับ 5 เป็นของฉัน!”ลู่ฉางเฟยตะโกนใส่เจียงลู่ฉีอย่างหยาบกร้าน ร่างกายของเขานั้นโชกไปด้วยเลือดของแม่สัตว์ป่าและเปล่งสีโลหะออกมา

“ฮ่าๆๆ นั่นเป็นพี่ชายของฉันเอง! แม่สัตว์ป่าเป็นขององค์กรน้ำดำต่างหาก!”ลู่ฉางหยางที่นำทีมของเขาทั้งทีมอยู่ก็ได้เห็นฉากอันยอดเยี่ยมของพี่ชายของเขา ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกมีความสุขอย่างมากก็ตามที เขาก็ยังคิดว่าพี่ชายของเขาให้ความสนใจกับเจียงลู่ฉีมากเกินไป ทั้งที่เป็นแค่กัปตันทีมระดับ B ซึ่งมันมากเกินกว่าที่เขาจะได้รับความสนใจเช่นนี้

“ลู่ฉางหยาง อย่าตื่นเต้นเกินไป!”พวกเราจะต้องจัดการกับสัตว์ป่ากลายพันธุ์ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของพวกเรา!”โฮวติงคุนก็พาทีมของเขามายังที่นี่ด้วยเช่นกัน ตามสถานการณ์ในตอนนี้ โฮวติงคุนก็เป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้อะไรเลยสักอย่าง อย่างไรก็ตามเขาก็หวังว่าเจียงลู่ฉีจะสามารถพลิกสถานการณ์และเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ทั้งหมดแทน

ในขณะที่เรื่องทั้งหมดได้เกิดขึ้น เจียงลู่ฉีก็รู้สึกหงุดหงิดกับคำพูดอันหยาบกระด้านของลู่ฉางเฟย

‘โฮกกก!’

แม่สัตว์ป่าก็คำรามออกมาอีกครั้งหนึ่งและร่างกายของเจียงลู่ฉีทั่วทั้งร่างก็สั่นสะท้านออกมาและรู้สึกเหมือนกับมีค้อนทุบลงมาบนหัวของเขา

‘การโจมตีทางจิตใจอีกครั้งหนึ่งอย่างงั้นเหรอ!?’เจียงลู่ฉีคาดการณ์และหันไปมองลู่ฉางเฟยในทันที เขาก็กำลังกระโดดอยู่ด้วยเช่นกัน แต่มันก็สายเกินไปเสียแล้วและด้วยเหตุนี้นี่เองหนวดสีดำก็ได้จับตัวเขากลางอากาศ

แม่สัตว์ป่าอาจจะใช้ตะไคร่น้ำเลือดในการพัฒนาการส่งการโจมตีทางด้านจิตใจ แต่มันจะเป็นเรื่องที่ค่อนข้างง่ายสำหรับการควบคุมศัตรูในระยะใกล้ๆเช่นนี้ มันเป็นเรื่องปกติที่ลู่ฉางเฟยจะโดนกดดันอย่างดุร้ายในครั้งนี้

‘ปัง!’

หนวดสีดำหลายต่อหลายหนวดก็ทุบลู่ฉางเฟยล้มลงไปบนพื้นหล่อยต่อหลายครั้งและหลุมลึกก็ปรากฏขึ้นบนผืนดินทุกครั้งที่มันทุบ แม้กระทั่งเจียงลู่ฉีก็ได้ยังเสียงของกระดูกที่แตกหักและเห็นเลือดได้ไหลออกมาจากปากของลู่ฉางเฟย ไม่ต้องสงสัยเลยที่ลู่ฉางเฟยได้รับบาดเจ็บหนัก

อย่างไรก็ตามสิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาก็ทำให้เจียงลู่ฉีประหลาดใจ

ลู่ฉางเฟยก็คำรามออกมาและกล้ามเนื้อของเขาก็ขยายใหญ่ขึ้นอย่างมากพร้อมกับการระเบิดพลังและด้วยเหตุนี้นี่เอง เขาก็สามารถที่จะจัดการกับหนวดสีดำที่กำลังทุบเขาอยู่ โชคร้ายที่ในเวลานั้น แม่สัตว์ป่าก็คายตะไคร่น้ำเลือดเหลวลงไปบนเขา มันเหมือนกับว่าลู่ฉางเฟยถูกพันไปด้วยลูกบอลตะไคร่น้ำเลือดหนา ตะไคร่น้ำเลือดเหลวนั้นเหนียวหนืดอย่างมาก เมื่อมันยังไม่ได้เป็นของแข็งและแม้กระทั่งลู่ฉางเฟยที่ทรงพลังเช่นนั้นก็ไม่สามารถที่จะหลุดออกมาได้ในครั้งนี้

ลู่ฉางหยางตกตะลึงอย่างมาก เมื่อเขาเห็นพี่ชายตกอยู่ในสภาพเช่นนั้นและเขาก็มีสีหน้าอันมืดหม่น

“เร็วเข้า! รีบไปช่วยพี่ชายของฉัน..”ก่อนที่เขาจะพูดได้จบประโยค สัตว์ป่ากลายพันธุ์ระดับ 2 ก็พุ่งเข้าใส่เขาและพลิกรถบรรทุกของหนักคว่ำต่อหน้าของเขา

ในชั่วพริบตา องค์กรน้ำดำก็ตกอยู่ในความโกลาหล

…

“พี่เจียง ตะไคร่น้ำเลือดกำลังดูดซึมพลังของลู่ฉางเฟยอยู่ค่ะ!”หลันซิหยู่พูดออกมา เธอได้สังเกตแม่สัตว์ป่าอยู่ตลอดเวลาและเธอก็เห็นอย่างชัดเจนว่าตะไคร่น้ำเลือดนั้นได้ซึมเข้าไปในร่างของลู่ฉางเฟยผ่านบาดแผลของเขาและหลังจากนั้นพวกมันก็เริ่มต้นที่จะซึมซับพลังของเขา

ดวงตาของเจียงลู่ฉีก็ว่างวาบขึ้นเล็กน้อย การโจมตีอันดุเดือดของลู่ฉางเฟยทำให้เขาได้มีเวลาพักหายใจอยู่หลายวินาที พร้อมกับหลายวินาทีนั้น เจียงลู่ฉีที่ซึ่งใช้พลังโดเมนของสมองก็ได้ทำการตรวจสอบและได้จดจำรูปแบบการโจมตีพิเศษของมันบางอย่างไป

“หยิง มาขับแทนฉันที!”เมื่อพูดเสร็จ เจียงลู่ฉีก็ลงจากที่นั่งคนขับและปีนขึ้นไปบนห้องคนขับที่อยู่ด้านบนของรถมินิบัสพร้อมกับปืนกลเบาและหนังสติ๊กระดับเกรดกองทัพ

ในครั้งแรก เขาได้มีความรู้สึกว่าหนังสติ๊กจะไม่มีประโยชน์เท่าไหร่ในโลกที่เลวร้ายเช่นนี้ อย่างไรก็ตามมันก็จะมีประโยชน์อย่างมากภายใต้สถานการณ์พิเศษแบบนี้

ทันทีที่เขายืนอยู่ในห้องยิงปืน เขาก็จดจ้องไปที่ตะไคร่น้ำเลือดที่พันไปบนร่างของลู่ฉางเฟย ขั้นตอนแรกก็คือการช่วยลู่ฉางเฟยที่กำลังโดนแม่สัตว์ป่าโจมตีอยู่

เขาก็หยิบหนังสติ๊กขึ้นมาและใส่เมล็ดสีดำหกเมล็ดลงไปบนตัวยิงของมันและเขาก็ง้างหนังสติ๊กออกและปล่อยมันออกไป! สิ่งที่เขายิงออกไปนั้นก็คือเมล็ดหนามหกเมล็ดที่พึ่งจะปลูกขึ้นมาใหม่ในห้องปฏิบัติการ!

เจียงลู่ฉีได้ศึกษาเมล็ดหนามกลายพันธุ์เหล่านี้อยู่ตลอดเวลาและค้นพบว่าพวกมันเป็นดั่งหลุมลึกที่ไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อมันได้กัดกินพลังงาน โลหะและเลือด นอกจากนี้เปลือกของมันก็หนามาก

ทิศที่เมล็ดทั้งหกถูกขว้างออกนั้นได้มีการคำนวณแรงลมไว้แล้ว สองในหกนั้นก็กระแทกเข้ากับตะไคร่น้ำเลือดเหลว ในขณะที่อีกสี่เมล็ดนั้นลงไปบนบาดแผลบนดวงตาแมลงของแม่สัตว์ป่า!

ในวินาทีต่อมา เมล็ดหกเมล็ดสีดำก็เริ่มต้นที่จะงอกออกมาและก็กัดกลินพลังงาน เนื้อและเลือดอย่างดุร้าย

แม่สัตว์ป่ารู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก เมื่อสิ่งแปลกประหลาดนี่เริ่มที่จะงอกรากของมันบนบาดแผลบนตัวของมัน ถึงแม้ว่าตะไคร่น้ำเลือดจะเป็นสิ่งมีชีวิตพิเศษที่กระตือรือร้นในการดูดซึมพลังงาน มันก็ยังอ่อนแอกว่าเมล็ดอันดุร้ายของเจียงลู่ฉี

ในชั่วพริบตา พลังงานของตะไคร่น้ำเลือดก็ได้ถูกกัดกินและพวกมันก็เริ่มต้นที่จะเริ่มแห้งเหี่ยวลงอย่างรวดเร็วและทันใดนั้นลู่ฉางเฟยก็ล้มลงไปบนพื้น

ในเวลาเดียวกัน ไม่เพียงแต่เมล็ดหนามสี่เมล็ดนั้นจะงอกรากของมันบนบาดแผลของแม่สัตว์ป่า แต่พวกมันยังเจาะทะลุไปบนดวงตาแมลง เมื่อพวกมันได้เติบโตขึ้นจากบนเนื้อของมันอย่างรวดเร็ว ถ้าแค่นั้นยังไม่พอแล้วละก็ พวกมันยังเจาะลึกเข้าไปในเนื้อของแม่สัตว์ป่าอีกด้วย แม้กระทั่งเนื้อที่แข็งดั่งโลหะของแม่สัตว์ป่าก็ไม่สามารถที่จะหยุดการเติบโตที่บ้าคลั่งของพวกมันได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกมันจะขยายขนาดขึ้น แม่สัตว์ป่าก็ใช้หนวดสีดำของมันดึงพวกมันออกมาและบดขยี้พวกมันเป็นชิ้นๆ

แม่สัตว์ป่าได้รับบาดเจ็บที่รุนแรงอย่างมากและมีบาดแผลที่น่าเกลียดน่ากลัวบนดวงตาแมลงของมัน หนามกลายพันธุ์ได้ทำให้มันได้รับบาดเจ็บหนักขึ้นกว่าเดิมอย่างมาก

ในเวลาเดียวกัน เจียงลู่ฉีก็ตะโกนออกมาในความคิดของเขา ‘หยิง!’