cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF
  • หน้าหลัก
  • อ่านมังงะ
  • เว็บอ่านมังงะ
  • นิยายวาย [Yaoi]
  • Nekopost
  • Niceoppai
  • รออัพเดท
  • มังงะ18+
  • แทงหวย24
  • manga
Advanced
Sign in Sign up
  • หน้าหลัก
  • อ่านมังงะ
  • เว็บอ่านมังงะ
  • นิยายวาย [Yaoi]
  • Nekopost
  • Niceoppai
  • รออัพเดท
  • มังงะ18+
  • แทงหวย24
  • manga
  • Romance
  • Comedy
  • Shoujo
  • Drama
  • School Life
  • Shounen
  • Action
  • MORE
    • Adult
    • Adventure
    • Anime
    • Comic
    • Cooking
    • Doujinshi
    • Ecchi
    • Fantasy
    • Gender Bender
    • Harem
    • Historical
    • Horror
    • Josei
    • Live action
    • Manga
    • Manhua
    • Manhwa
    • Martial Arts
    • Mature
    • Mecha
    • Mystery
    • One shot
    • Psychological
    • Sci-fi
    • Seinen
    • Shoujo Ai
    • Shounen Ai
    • Slice of Life
    • Smut
    • Soft Yaoi
    • Soft Yuri
    • Sports
    • Tragedy
    • Supernatural
    • Webtoon
    • Yaoi
    • Yuri
Sign in Sign up
Prev
Next
สล็อตเว็บตรง

My Disciples Are All Villains - ตอนที่ 585

  1. Home
  2. All Mangas
  3. My Disciples Are All Villains
  4. ตอนที่ 585
Prev
Next

ตอนที่ 585 ครั้งที่สาม

 

หลิวคู่เคลื่อนไหวตามยู่เฉิงไห่อย่างติดๆ

 

ทั้งสองฝ่ายต่างก็ใช้กระบี่และดาบฟาดฟันใส่คู่ต่อสู้อย่างไม่ปรานี

 

ในขณะนั้นเองผู้ฝึกยุทธชุดคลุมยาวผู้อยู่บนจุดสูงสุดของเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ก็ได้ตะโกนออกมา “เตรียมตัว ให้พร้อม…อีก 15 นาที!”

 

“ครับ!”

 

ในขณะเดียวกัน ที่เมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ ในตอนนั้นเองมือธนทั้งหลายก็เริ่มปรากฏตัว

 

ชายรางใหญ่ผู้ที่ยืนอยู่ด้านหลังมือธนทั้งหลายรีบสั่งการออกมาด้วยสายตาอันดุดัน “เตรียมยิงซะ!”

 

สีปูหยามองไปที่ยู่เฉิงไห่และหลิวก่ที่กําลังต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง มีแต่ตัวเขาเท่านั้นที่จะพูดตักเตือนได้ “หวางเย่วปรากฏตัวแล้วศิษย์พี่ใหญ่! ระวังตัวด้วย!”

 

แคลัง! แคลัง! แคลัง!

 

ยู่เฉิงไห่ฉวยโอกาสนี้จู่โจมใส่หลิวคู่ถึงสามครั้ง แต่ถึงแบบนั้นหลิวคู่ก็ตั้งรับไว้ได้เป็นเพราะแรงกระแทกที่เกิดขึ้นจึงทําให้ยู่เฉิงไห่ถอยกลับไปหาเหล่าสาวกจากสํานักอเวจี

 

“ท่านเจ้าสํานัก!”

 

“ข้าสบายดี!”แม้จะพูดแบบนั้นแต่ในความจริงแล้วแขนของยู่เฉิงไห้กําลังชาอยู่

 

หลิวคู่หันกลับไปมองคนของตัวเองก่อนจะสั่งการ “ยิงได้!”

 

“ยิ่งได้!”

 

พรึบ! พรึบ! พรึบ!

 

ยู่เฉิงไห่ยกแขนขึ้นก่อนจะเหวี่ยงมันไปทางลูกศรที่พุ่งตรงมา

 

ในตอนนั้นเองสีคู่หยาก็กระโดดไปบนฟ้า สีว์หยาได้ใช้พัดขนนกยูงก่อนที่จะปลดปล่อยเข็มสีทองกว่าหลายพันเล่มจู่โจมสวนกลับ

 

เข็มสีทองทั้งหมดชนเข้ากับลูกศรจากธนูอย่างแม่นย่า!

 

หวางเย่วมองไปที่สีว์หยาก่อนจะอุทานออกมาด้วยความตกใจ “เจ้า?!”

 

สีปูหยาร่อนลงสู่พื้นอย่างช้าๆ ก่อนที่จะพูดออกมาพร้อมรอยยิ้ม “แม่ทัพหวาง ในที่สุดเจ้าก็ปรากฏตัวสักที!”

 

“เจ้าคนทรยศ!”

 

ครั้งหนึ่งสีว่หยาเคยเป็นราชครอยู่ภายในราชสํานัก ไม่แปลกที่หวางเย่วจะจดจําเขาได้

 

หลิวภู่เงยหน้าขึ้นมอง ตัวเขารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยที่แม่ทัพของตัวเองกําลังเสียสมาธิ “พวกเจ้ากําลังรออะไรอยู่กัน!”

 

“ได้ครับ ฝ่าบาท!” หวางเย่วที่กําลังยืนอยู่บนจุดสูงสุดได้มองลงมาตรงเหล่าสาวกของสํานักอเวจี หวา งเย่วเบิกตากว้างก่อนที่จะประกาศเสียงดัง “ผู้อาวุโสแห่งสถานศึกษาทั้งสองรวมตัวได้!”

 

ผู้อาวุโสทั้ง 19 คนเหลือบมองท้องฟ้า

 

“ทุกๆ ครั้งที่เปิดใช้งานเขตแดนพลังทั้งสิบมักจะใช้ได้เพียงแค่ 2 ชั่วโมงเท่านั้นพวกเราจะต้องรอ 1 ชั่วโมงก็เพื่อที่จะเปิดใช้งานเขตแดนพลังได้อีกครั้งทุกคนจงฟังข้า! สังหารพวกปีศาจให้หมดถวายเกียรติแด่องค์จักรพรรดิ!”

 

“สังหารพวกปีศาจให้หมด ถวายเกียรติแด่องค์จักรพรรดิ!”

 

“สังหารพวกปีศาจให้หมด ถวายเกียรติแด่องค์จักรพรรดิ!”

 

เสียงตะโกนของทหารและผู้ฝึกยุทธทั้งหมดดูยิ่งใหญ่จนเหมือนกับสั่นสะเทือนเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ได้

 

ทหารจากราชสํานักที่เหลืออยู่ต่างก็วิ่งออกมา

 

เมื่อแรงโน้มถ่วงทั้งหมดหายไปทหารราชสํานักก็กลับมาสวมใส่ชุดเกราะอย่างกล้าหาญอีกครั้งในตอนนี้สาวกของสํานักอเวจีได้ถอดชุดเกราะกันไปหมดแล้ว ฝ่ายทหารจากราชสํานักจึงกลายเป็นฝ่ายได้เปรียบอย่างไม่ต้องสงสัย

 

เมื่อสิวหยาเห็นแบบนั้นก็ได้สั่งการขึ้นมา “จับกลุ่มสามคน และฆ่าพวกมันซะ!”

 

สาวกจากสํานักอเวจีต่างก็ได้รับการฝึกฝนกันมาอย่างดี สาวกทั้งหลายตั้งกลุ่มอย่างรวดเร็วก่อนที่จะเดินหน้าต่อทุกคนพุ่งเข้าใส่ทหารจากราชสํานักอย่างไร้ความกลัว

 

ในตอนนี้ทหารจากราชสํานักได้รับบาดเจ็บอยู่ก่อนแล้ว และเพราะแบบนั้นทางด้านสํานักอเวจีจึงได้เปรียบ ในเรื่องของปริมาณ

 

ด้วยความได้เปรียบที่มีอยู่สํานักอเวจีจึงไม่กลัวที่จะต้องปะทะกับทหารจากราชสํานัก ทุกคนต่างก็ถาโถมเข้าใส่ทหารราชสํานักเป็นแถวแนวนอน ไม่ว่าทหารจากราชสํานักจะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่เมื่อต้องรับมือกับศัตรูหลายๆคนพร้อมกันก็คงจะไม่มีทางที่ทหารคนนั้นจะยืนหยัดไปได้ตลอด

 

แคลัง! แคลัง! แคลัง!

 

เสียงการต่อสู้จากทหารทั้งสองฝ่ายได้ดังขึ้น

 

ยู่เฉิงไห่กระทืบเท้าลงบนพื้นก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่หลิวก่อีกครั้ง

 

ตุ้ม!

 

กระบี่และดาบได้เข้าปะทะกัน

 

แคลัง!

 

หลังจากที่ต่อสู้กันมาอย่างยาวนาน ดาบที่รับการโจมตีจากอาวุธระดับสรวงสวรรค์ซ้ําแล้วซ้ําเล่าในที่สุดก็ไม่อาจทนรับการโจมตีได้อีก

 

“ตายซะ!” ยู่เฉิงไห่ยกกระบี่ขึ้นด้วยมือทั้งสองข้างก่อนที่จะเหวี่ยงมันโจมตีไปที่ใบหน้าของหลิวคู่

 

สีหน้าของหลิวคู่เปลี่ยนแปลงไปก่อนที่จะพลิกตัวกลับถอยหลัง

 

ในตอนนั้นเองก็มีเสียงดังขึ้น ม่านพลังที่เคยปกคลุมก่าลังจะหายจางไป

 

เมื่อมีลมแรงพัดผ่านมาทุกคนก็สามารถใช้พลังลมปราณได้อีกครั้ง

 

ในตอนนี้เขตแดนพลังทั้งสิบได้หายไปแล้ว!

 

และเพราะแบบนั้นทุกคนจึงกลับมาใช้พลังลมปราณได้อีกครั้ง

 

หลิวได้ผลักฝ่ามือทั้งสองข้าไปยังด้านหน้า ตัวเขาได้ปล่อยพลังฝ่ามือออกมานั่นเอง

 

ตุ้ม!

 

ยู่เฉิงไห่พลิกตัวไปทางด้านหลังก่อนที่จะตั้งหลักขึ้นมาอีกครั้ง

 

“ยู่เฉิงไห่ แม้แต่สวรรค์ก็ยังไม่เข้าข้างเจ้า! ยอมแพ้ซะเถอะ!”

 

ซูวว!

 

พลังอวตารปรากฏตัวขึ้น

 

พลังอวตารไร้ดอกบัวแปดกลีบได้ตั้งตระหง่านเหนือผู้คน

 

ผู้ฝึกยุทธในเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ต่างก็เหลือบมองขึ้นมา

 

ยู่เฉิงไห่แอบรู้สึกตกใจที่ได้เห็น ตัวเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าหลิวคู่จะฝึกฝนตัวเองจนมีพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบอีกครั้งในระยะเวลาที่รวดเร็วแบบนี้

 

การปรากฏตัวของพลังอวตารหลิวก่ได้ทําให้ทุกคนในเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ตื่นตกใจ

 

ในตอนนั้นเองหวางเย่วก็ได้คู่ร้องก่อนจะเรียกพลังอวตารเช่นกัน

 

ซูวว!

 

หวางเย่วกระโดดลงมาจากจุดที่สูงที่สุดก่อนจะเหลือบมองไปยังสาวกจากสํานักอเวจี สานักอเวจีจะทํายังไงเมื่อต้องรับมือกับผู้มีพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบถึงสองคน?

ในตอนนั้นเองผู้ฝึกยุทธชุดขาวทั้ง 19 คนก็ได้ลอยอยู่เหนือเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์

 

ยู่เฉิงไห่ที่กําลังลอยอยู่เหลือบมองรอบตัว

 

“นี่มันคนจากสถานศึกษากลุ่มดาวหมีใหญ่? คนจากสถานศึกษาผืนฟ้า?”

 

ผู้อาวุโสทั้ง 19 คนเหลือบมองลงมาจากท้องฟ้า

 

“พวกปีศาจอย่างพวกเจ้าได้สร้างความหายนะให้กับโลกใบนี้มาเกินพอแล้ว! พวกเจ้าทั้งหมดจะต้องถูกกําจัด!” ผู้อาวุโสคนหนึ่งเอ่ยปากพูดขึ้น

 

เมื่อผู้อาวุโสทั้งหมดพร้อมแล้ว พวกเขาก็ได้พูดออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน

 

“พวกเจ้าทั้งหมดจะต้องถูกกําจัด!”

 

สีรู่หยาเงยหน้าขึ้นก่อนจะพูดออกมา “ศิษย์พี่ใหญ่ ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับท่านแล้ว!”

 

นี่คือเหตุผลที่ทําให้สีรู่หยาต้องถามถึงความมั่นใจ หลังจากที่เขตแดนพลังทั้งสิบจางหายไป ในตอนนั้นยู่เฉิงไห่จะต้องรับมือกับศัตรูหลายคน

 

ยู่เฉิงไห่หันหลังกลับมาในขณะที่เอามือไขว้หลัง ตัวเขาได้พูดอย่างเย็นชา “แปดกลีบอย่างงั้นเหรอ?”

 

ผู้อาวุโสทั้ง 19 คนไม่ใช่ผู้มีพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบ

 

เหนือเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ ในตอนนี้มีเพียงหลิวคู่และหวางเย่วเท่านั้น

 

ทันใดนั้นเองยู่เฉิงไห้ก็ได้หายตัวไปในอากาศ!

 

“หืม?” หวางเย่วไม่ได้คาดคิดว่ายู่เฉิงไห่จะโจมตีอย่างรวดเร็วแบบนี้

 

ในวินาทีต่อมายู่เฉิงไห่ก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังหวางเย่ว กระบีนิลโลหิตของยู่เฉิงไห่ส่องสว่างท่ามกลางแสงสว่างอันเจิดจ้า “สืบสายราชันย์!”

 

ใกล้ๆ กับเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ที่มียู่เฉิงไห่เป็นจุดสูงกลาง ทั่วทั้งเมืองกําลังถูกกระบีพลังงานจํานวนมหาศาลเข้าปกคลุมกระบี่พลังงานทั้งหมดได้ตกลงจากท้องฟ้ามันเป็นเหมือนกับสายฝนที่ไม่มีจุดสิ้นสุด

 

ทหารจากราชสํานักทั้งหลายไม่มีพลังมากพอที่จะป้องกันตัวเองไว้ได้ ทุกคนที่ถูกกระบี่พลังงานโจมตีล้วนถูกฆ่าตายในทันที

 

หวางเย่วได้ใช้พลังอวตารที่มีเร่งความเร็วตัวเองเพื่อหลบเลี่ยงการโจมตีทั้งหมด

 

ยู่เฉิงไห่ได้ใช้สุดยอดเคล็ดวิชาที่ไล่ตามไปที่หวางเย่ว ครั้งนี้ตัวเขาไล่ตามหวางเย่วได้ทันก่อนจะจู่โจมหวางเย่วโดยที่ไร้ทางหนี!

 

ตุ้ม!

 

กระบีพลังงานของยู่เฉิงไห่ตกกระทบบนร่างอวตารของหวางเย่ว

 

แคร็ก!

 

แขนขวาของร่างอวตารถูกฟันขาดไปในทันที

 

ในตอนนั้นเองเสียงคร่ําครวญอันน่าสมเพชก็ได้ดังขึ้น

 

หวางเย่วตื่นตระหนก ตัวเขาต้องการที่จะหนี หวางเย่วไม่ลังเลเลยที่จะคิดหนี!

 

ยู่เฉิงไห่ได้ใช้สุดยอดเคล็ดวิชาก็เพื่อที่จะไล่ตามอีกครั้ง ในตอนนี้หวางเย่วเป็นเหมือนกับลูกไก่ในกํามือเท่านั้น

 

แสงดาวสรวงสวรรค์แห่งความมืด!

 

กระบี่พลังงานได้เข้าขวางทางทางหนีของหวางเย่วเอาไว้ หวางเย่วไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะหันมาเพื่อต่อสู้

 

กระบี่นิลโลหิตได้หมุนรอบตัวเองก่อนที่จะบินไปทางหวางเย่ว

 

ตุ้ม!

 

หวางเย่วป้องกันตัวเองเอาไว้ไม่ทัน แม้ว่าทั้งสองจะเป็นผู้มีพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบ แต่ความแข็งแกร่งที่มีกลับแตกต่างไม่ต่างอะไรจากหน้ามือและหลังมือ

 

ผู้ฝึกยุทธในเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ต่างก็ตกตะลึงกับภาพที่ได้เห็น

 

“หวางเย่ว…ทําไมหวางเย่วถึงได้ดูเหมือนกับผู้มีพลังอวตารดอกบัวเจ็ดกลีบซะล่ะ?”

 

“ตาของข้าไม่ได้มองผิดไปอย่างงั้นเหรอ? อย่าบอกว่าหวางเย่วแกล้งทําเป็นแข็งแกร่งมาโดยตลอด?”

 

“เป็นไปไม่ได้! จะมีใครปลอมตัวเป็นผู้มีพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบได้? บางทีมันอาจจะเป็นพลังอวตารที่อ่อนแอก็เป็นได้ตราบใดที่ข้าไม่เห็นกับตาตัวเองข้าก็ไม่เชื่อหรอก!”

 

หลังจากที่ยู่เฉิงไห่ปลดปล่อยสุดยอดเคล็ดวิชาออกมาถึงสามครั้ง หวางเย่วก็ไม่สามารถต่อสู้ได้อีกต่อไป

 

ยู่เฉิงไห่ลอยตัวขึ้นสูง

 

ตั้งแต่การต่อสู้เริ่มต้นจนไปถึงจุดจบ หลิวกได้เหลือบมองการต่อสู้อยู่ตลอดเวลาตัวเขาไม่คิดที่จะเข้าไปยุ่งเลยแม้แต่น้อยหลังจากที่การต่อสู้สิ้นสุดหลิวคู่ก็ได้ปรบมือก่อนจะพูดออกมา“เจ้าเปิดหูเปิดตาข้าจริงๆ ! แต่น่าเสียดายเจ้าในตอนนี้สูญเสียพลังลมปราณไปแล้วหวางเย่วน่ะได้ทําตามเป้าหมายของเขาแล้วล่ะ!”

“งั้นเจ้าก็แสดงให้ข้าดูทีว่าเจ้าซ่อนอะไรเอาไว้บ้าง!”

 

พรึบ!

 

ยู่เฉิงไห่ได้ใช้สุดยอดเคล็ดวิชาของเขาอีกครั้ง!เพียงแค่ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้นยู่เฉิงไห่ก็ปรากฏตัวต่อหน้าหลิวก่ก่อนจะใช้พลังฝ่ามือจู่โจม!

 

พลังอนุสรณ์สวรรค์แห่งความมืด!

 

ตุ้ม!

 

หลิวก่ยกมือขึ้นเพื่อปัดป้องการโจมตีแต่ถึงแบบนั้นตัวเขาก็กระเด็นกลับถอยหลังไป

 

ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ต่างก็อ้าปากค้าง!ยู่เฉิงไห่กําลังเอาจริงอย่างเต็มกําลัง

 

ในทางกลับกันสีรู่หยามีสีหน้าที่เป็นกังวลแม้ว่าการเคลื่อนไหวของยู่เฉิงไห่จะทําให้ตัวเขานึกถึงผู้เป็นอาจารย์ได้บ้างแต่ถึงแบบนั้นมันก็ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้นพลังลมปราณของยู่เฉิงไห่กําลังจะหมดลง เมื่อถึงตอนนั้นยู่เฉิงไห่จะไป

 

ผู้อาวุโสทั้ง 19 คนต่างก็ตกใจกับรูปแบบการต่อสู้ของยู่เฉิงไห่ทุกคนที่เห็นแบบนั้นก็ไม่กล้าพอที่จะสอดมือเข้าไปทุกคนทําได้แค่เพียงเหลือบมองด้วยแววตาอันว่างเปล่า

 

ตุ้ม! ตู้ม! ตุ้ม!

 

ยู่เฉิงไห่ยังคงเคลื่อนไหวต่ออย่างไม่หยุดยั้งทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางทางล้วนแต่ถูกทําลายยู่เฉิงไห้ได้บินต่อไปยังทิศตะวันตกโดยทิ้งไว้แค่เพียงเศษซากปรักหักพัง

 

“เจ้ามันบ้าไปแล้ว!” หลิวก่ขมวดคิ้วก่อนที่จะใช้พลังฝ่ามือป้องกันตัวเอง

 

“ข้าบอกเจ้าไปแล้ว…วันนี้จะเป็นวันตายของเจ้า!”

 

กระบี่พลังงานปรากฏขึ้น!

 

“พลังสรวงสวรรค์แห่งความมืด!”

 

“เจ้ามันบ้าไปแล้ว!” หลิวกได้หนีออกจากเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ไป

 

เมื่อเห็นแบบนั้นสีคู่หยาก็รีบสั่งการ “ส่งข่วไปที่ศาลาปีศาจลอยฟ้าซะ! แม่น้ำเมฆาพิโรธ!”

 

“ครับ!”

 

สีว์หยายังคงหันมองรอบตัวก่อนจะพูดออกมา “ชั่วจงหยาง!”

 

“ข้าอยู่นี่แล้ว!”

 

“ลูกขึ้นและจงเตรียมพร้อมให้ดี!” เสียงของสี่ว์หยาเปี่ยมไปด้วยพลัง

 

ฮัวจงหยามรีบทําตามในทันที

 

พรึบ!

 

พลังอวตารดอกบัวเจ็ดกลีบได้ขยายขึ้นก่อนจะหายตัวไปในทันที!

 

ในบรรดาสาวกจากสํานักอเวจี เหล่าสาวกที่พอจะมีร่างอวตารต่างก็ใช้พลังอวตารอย่างพร้อมเพรียงกัน

 

ช่วว!

 

เสียงอันลึกลับดังขึ้น มันเป็นเสียงที่ดังกังวานไปทั่วทั้งอากาศ

 

เสียงที่ดังขึ้นต่างจากเสียงที่ดังมาจากสีว์หยาเป็นเพราะร่างอวตารจํานวนมากปรากฏตัวพร้อมกันและเพราะแบบนั้นจึงทําให้เกิดเสียงอันทรงพลังขึ้น

 

พลังอวตารดอกบัวสองกลีบและพลังอวตารดอกบัวสามกลับจากผู้นําทัพย่อยทั้ง 12 คนและพลังอวตารทศภพของเหล่าสาวกสํานักอเวจีกว่าหลายสิบร่างได้ส่องสว่างไปทั่วเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์!

 

ฮั่วจงหยางพยายามมองโลกในแง่ดีก่อนจะเก็บอาการเจ็บปวดเอาไว้ ตัวเขาเงยหน้าขึ้นไปบนฟ้าก่อนจะพูดออกมา“ดูซิว่าใครจะกล้าเคลื่อนไหวได้

 

ผู้อาวุโสทั้ง 19 คนต่างก็ตกตะลึงกับสิ่งที่ได้เห็น ทุกคนเหลือบมองไปที่หวางเย่วที่กําลังได้รับบาดเจ็บสาหัสแม่ทัพใหญ่คนสุดท้ายคนนี้นอนแน่นิ่งอยู่ที่พื้นอย่างไร้ความหมาย

 

“ทุกคนจงรอฝ่าบาทกลับมา!”

 

“ครับ!”

 

หลังจากที่ผ่านเวลาไปกว่าหลายชั่วโมง ยู่เฉิงไห่และหลิวคู่ก็ยังคงต่อสู้กันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อทั้งคู่ได้ผ่านประตูเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ออกมาทุกคนที่เห็นแบบนั้นต่างก็ถอนหายใจกันอย่างโล่งอกในที่แห่งนี้แทบจะไม่มีใครเลยที่จะติดตามทั้งคู่ไปได้สาวกจากสํานักอเวจีที่เหลือต่างก็ถอนหายใจก่อนจะมุ่งความสนใจไปยังผู้อาวุโสทั้ง 19 คนแทน

 

ในขณะเดียวกันยู่เฉิงไห่ก็ยังคงไล่ตามหลิวก่ กระบี่พลังงานทั้งหลายได้ส่องประกายเจิดจ้าผ่านทั้งแม่น้ำและภูเขา! “เจ้าน่ะไม่มีที่ให้หนีแล้ว!”

 

ตุ้ม! ตุ้ม! ตุ้ม!

 

หลิวเองก็ได้ปล่อยพลังฝ่ามือนับไม่ถ้วนออกมา พลังฝ่ามือทั้งหมดได้เข้าปะทะกับกระบี่พลังงาน

 

จ่ๆ หลิวกก็หันกลับมาก่อนที่จะเหลือบมองไปเบื้องล่าง “ที่แม่น้ำเมฆาพิโรธจะเป็นที่ตายเจ้า!”

 

“หม?”

 

“ยู่เฉิงไห่ ถ้าเจ้าไม่มีสีปูหยา ด้วยมันสมองที่เจ้ามีเจ้าน่ะสู้ข้าไม่ได้หรอก เมื่อก่อนเป็นยังไงตอนนี้ก็ยังเป็นอย่างงั้น” หลิวก่พูดก่อนจะลอยตัวสูงขึ้น

 

“ไร้สาระ!” ยู่เฉิงไห่หายตัวไปก่อนจะปรากฏตัวอีกครั้งเหนือตัวหลิวก่

 

สืบสายราชันย์!

 

กระบี่พลังงานนับไม่ถ้วนได้ตกลงมาจากท้องฟ้า กระบี่พลังงานแต่ละเล่มตกลงมาไม่ต่างจากสายฝน

 

หลิวกู่ตะโกนกลับมา “เจ้าคิดว่าข้าไม่มีวิชาตอบโต้เจ้าอย่างงั้นสินะ?” หลิวก่โบกแขน ในตอนนั้นเองก็มีแสงสีแดงส่องประกาย “พู่กันพิพากษา!”

 

พู่กันสีแดงส่องประกายไปด้วยอักษรโบราณได้ลอยไปบนอากาศ อักษรโบราณสีแดงที่เห็นได้รวมตัวกันเป็นเกราะก่อนจะหยุดกระบี่พลังงานเอาไว้

 

ดวงตาของยู่เฉิงไห่ส่องเป็นประกาย “เจ้าและข้าล้วนถูกขายให้กับชาวลั่วหลาน…ในตอนนั้นข้าดูแลเจ้าไม่ต่างอะไรกับพี่น้องหนําซ้ําข้ายังช่วยชีวิตเจ้าเอาไว้! แต่เจ้าก็เลือกที่จะฆ่าเจียงไหลหนึ่งในพี่น้องของพวกเราไปเพียงเพื่อชื่อเสียงและทรัพย์สมบัติ! เจ้ายังฉวยโอกาสในตอนที่ข้าได้รับบาดเจ็บอีกด้วย!ข้าจะเผชิญหน้ากับพี่น้องผู้ล่วงลับได้ยังไงกันถ้าหากเจ้ายังมีชีวิตอยู่?”

 

“ข้าน่ะเลือกทางเดินที่ถูกต้องแล้ว…คนทรงผู้ยิ่งใหญ่ชาวลั่วหลานได้สัญญาไว้กับข้า เขาบอกจะให้ข้าได้กลายเป็นจักรพรรดิเจ้าน่ะพูดเสมอว่าไม่อยากถูกรังแกอีกต่อไป เจ้าต้องการที่จะเหยียบย่าผู้ที่รังแกเจ้าอยู่เสมอ! ข้าในตอนนี้ทําทุกอย่างที่เจ้าต้องการได้แล้ว! เจ้ายังไม่มีความสุขอีกอย่างงั้นเหรอ?” หลิวก่ตอบกลับ

 

“ความสุขอย่างงั้นเหรอ? เจ้าจะได้บอกกับพี่น้องของข้าเองในตอนที่เจ้าได้ไปนรกแล้ว!”

 

“ข้าน่ะไม่คิดถึงเรื่องพี่น้องอีกแล้ว นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปจะไม่มีชาวภู่เฉียนอยู่ในโลกใบนี้อีก!”

 

พรึบ!

 

ยู่เฉิงไห่ยังคงใช้สุดยอดวิชาของเขาต่อไป พลังแสงดาวสรวงสวรรค์แห่งความมืดได้ปิดทางหนีของหลิวคู่เอาไว้กระบี่พลังงานขนาดใหญ่ได้พุ่งเข้าหาหลิวคู่อย่างรวดเร็ว

 

“พรแห่งอักษร!” หลิวได้โยนพู่กันพิพากษาออกมาปลายพู่กันส่องแสงสีแดงก่อนจะปลดปล่อยพลังอักษรสีแดงออกมาพลังที่ดูคล้ายกับดอกไม้สีแดงได้ลอยอยู่ท่ามกลางพลังพลังแสงดาวสรวงสวรรค์แห่งความมืด

 

ตุ้ม! ตุ้ม! ตุ้ม! ตุ้ม! ตุ้ม!

 

ยู่เฉิงไห่ได้เรียกพลังอวตารออกมาพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบปรากฏตัวขึ้นในทันที

 

หลิวคู่ที่เห็นแบบนั้นทําสีหน้าเย้ยหยัน ตัวเขาได้เรียกพลังอวตารเช่นกันพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบได้ยกมือขึ้นก่อนจะคว้าพลังอวตารของยู่เฉิงไห่เอาไว้ในเวลาเดียวกันกลีบดอกบัวทั้งแปดก็ได้หมุนล้อมรอบดาบพลังงาน

 

“หืม?” ยู่เฉิงไห่ไม่เคยต่อสู้รับมือกับผู้ที่ไร้ซึ่งดอกบัวทองค่ามาก่อน และเพราะแบบนั้นตัวเขาจึงพบว่าสิ่งที่ เห็นเป็นเรื่องแปลก

 

ตุ้ม!

 

เมื่อกลีบดอกไม้ชนเข้ากับร่างอวตาร ยู่เฉิงไห้ก็ถอยกลับไปอย่างรวดเร็วตัวเขาสัมผัสได้ถึงภัยอันตรายที่มี ผลต่อชีวิตได้และเพราะแบบนั้นตัวเขาจึงคิดที่จะหลบการโจมตีนั้น

 

หลิวก่พูดออกมาอย่างไม่ตื่นเต้นอะไร “ถ้าหากเจ้าได้ตายที่แม่น้ำเมฆาพิโรธ เจ้าจะไม่มีทางฟื้นคืนชีพได้อีกเจ้าจะจมสู่ก้นบึงของแม่น้ำตลอดไป ข้าในตอนนี้ได้รับการคุ้มครองจากเวทมนตร์คาถาแม้ว่าจะไม่มีน้ำแต่ข้าก็ยังสามารถฟื้นคืนชีพได้อยู่ดี เจ้าในตอนนี้จะไปสู้กับข้าได้ยังไงกัน?”

 

ยู่เฉิงไห่ที่ได้ฟังแบบนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย

 

หลิวก่พูดต่อ “ยิ่งไปกว่านั้นเจ้าก็ไม่มีทางชนะข้าได้…ยู่เฉิงไห่ เปิดตาให้กว้างและมองดูพลังอวตารของข้าซะ!”

 

อวตารของยู่เฉิงไห่ดูสูงใหญ่กว่าเมื่อเทียบกับพลังอวตารของหลิวคู่

 

กลีบดอกบัวทั้งแปดยังคงหมุนรอบร่างอวตาร มันหมุนเวียนอย่างอิสระ ในตอนนั้นเองกลีบดอกบัวกลีบใหม่ดูเหมือนกําลังผลิบาน

 

“แปดกลีบกับอีกครึ่งใบอย่างงั้นเหรอ?” ยู่เฉิงไห่ดูตื่นตกใจ

 

“เป็นเพราะข้ามีงานวิจัยของสถานศึกษากลุ่มดาวหมีใหญ่และสถานศึกษาผืนฟ้าจึงทําให้ข้ามีพลังอวตารแบบนี้ได้…ข้ารู้วิธีใช้ร่างอวตารนี้ต่อสู้ทุกอย่าง ข้าต้องฝึกฝนผลักดันตัวเองอย่างหนักกว่าที่จะมาถึงตรงนี้ได้”หลิวกุ่ยกมือขึ้นก่อนจะพูดต่อ “พลังอวตารดอกบัวแปดกลีบ…เจ้าคิดว่าทรงพลังไหมล่ะ?”

 

ยู่เฉิงไห้ไม่ลังเลใจ ตัวเขาได้หยิบเม็ดยาก่อนจะกลืนมันลงไป

 

หลิวก่ตกตะลึงเล็กน้อย ตัวเขาได้แต่สงสัยว่ายู่เฉิงไห่กําลังทําอะไรอยู่

 

ยู่เฉิงไม่ได้พูดออกมาอย่างเย็นชา “พลังอวตารดอกบัวแปดกลีบมันทรงพลังจริงๆ !” ยู่เฉิงไหรีบเคลื่อนไหวก่อนจะหายวับไปจากหลิว ยู่เฉิงไห่ได้บินไปพร้อมกับร่างอวตารก่อนที่จะกลายเป็นหนึ่งเดียวกันในตอนนั้นเองร่างของยู่เฉิงไห้ก็ได้เปล่งประกายสีทองราวกับร่างของเขากําลังเปี่ยมไปด้วยไฟ

 

“เจ้าก็ยังคงป่าเถื่อนเหมือนเดิม! ข้าอยากที่จะรู้จริงๆ ว่าเจ้าจะใช้ยาพลังปีศาจได้ยังไง!”

 

ซูวว!

 

พลังอวตารทั้งสองได้เข้าชนกัน เสียงของการปะทะกันดังกึกก้องไปทั่วป่า นกและเหล่าสัตว์ร้ายต่างก็เลือกหนีที่เหนือผิวน้ำเองถูกพัดพาไปด้วยลมแรง

 

ยู่เฉิงไห่ได้กินยาพลังปีศาจไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว นี่เป็นที่มาของความมั่นใจของเขาในวันนี้ นี่คือเหตุผลที่ทําให้ยู่เฉิงไห่ยอมใช้สุดยอดเคล็ดวิชาอย่างไม่หยุดพัก “กระบีนิลโลหิต!”

 

กระบี่นิลโลหิตของยู่เฉิงไห้บินขึ้นไปหาอวตารของหลิวกในมุมที่ลับตา

 

หลิวได้ปลดปล่อยพู่กันพิพากษาออกมาอีกครั้ง

 

อาวุธทั้งสองชิ้นเข้าปะทะกัน!

 

ตุ้ม!

 

หลิวก่ลอยตัวลงมาในขณะที่ยู่เฉิงไห่ลอยขึ้นไป

 

ทั้งสองคนต่างก็ต่อสู้กันอย่างดุเดือดเหนือแม่น้ำเมฆาพิโรธ

 

เมื่อต้องพบกับการโจมตีของผู้มีพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบอย่างบ้าคลั่ง แม้แต่หลิวก่ที่มีพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบครึ่งเองก็ยังรู้สึกกดดัน

 

ตุ้ม!

 

ยู่เฉิงไม่ได้ใช้วิชาสืบสายราชันย์อีกครั้ง กระบี่พลังงานได้กระทบเข้ากับร่างอวตารของหลิวคู่

 

ในตอนนี้หลิวกไม่สามารถทนได้อีก “พอ!” สิ้นสุดเสียงหลิวก็ถได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดจากมือร่างอวตารพลังอวตารของเขาคว้าพลังอวตารของยู่เฉิงไห่ไว้ได้

 

พู่กันพิพากษาเปล่งประกายแสงสีแดงอันเป็นเอกลักษณ์!

 

“กวาดล้างกองทัพด้วยความรู้ สละปัญญา!”

 

พ่กันพิพากษาได้ขีดเขียนตัวอักษรทั้งสี่อย่างรวดเร็ว ตัวอักษรสีแดงทั้งสี่ได้หมุนไปรอบๆปลายอันเฉียบแหลมของคู่กัน ตัวอักษรทั้งหมดบินไปบนฝ่ามือของร่างอวตาร พลังอวตารได้คว้าตัวอักษรสละปัญญาไว้ก่อนจะปลดปล่อยมันออกมา

 

ยู่เฉิงไห่ลดพลังอวตารลงก่อนจะก้าวไปที่ด้านหน้าแทน ยู่เฉิงไห่พุ่งไปพร้อมกับกระบี่ประจําตัว!

 

พรึบ!

 

พู่กันพิพากษาได้ฝังอยู่ที่หน้าอกของร่างอวตารยู่เฉิงไห่

 

กระบี่นิลโลหิตได้สร้างกระบี่พลังงานขนาดใหญ่ก่อนที่จะผ่าเข้าใส่หลิวคู่!

 

ตุ้ม!

 

ทั้งสองฝ่ายต่างก็ตกลงสู่พื้น ร่างอวตารของทั้งคู่สลายหายไปกับสายลม

 

ยู่เฉิงไห่ได้เช็ดเลือดออกจากริมฝีปาก หลังจากนั้นตัวเขาก็ได้แตะไปที่จุดพลังลมปราณยู่เฉิงไห่กําลังเผาผ ลาญจุดพลังลมปราณนั่นเอง สิ้นสุดการแตะยู่เฉิงไห่ก็ได้ใช้พลังฝ่ามือใส่ไปที่พื้นตัวเขาได้ลอยขึ้นมาอีกครั้งยู่เฉิงไห่ลอยขึ้นไปบนอากาศอย่างภาคภูมิใจก่อนที่จะกางมือออกมากระบี่นิลโลหิตได้หมุนกลับมาที่ฝ่ามือของเขาอีกครั้ง!ยู่เฉิงไห่ไม่ยอมปล่อยให้หลิวกได้มีโอกาสได้พักหายใจ

 

“เจ้ากําลังพยายามจะลากข้าไปด้วยสินะ?”หลิวคู่กําลังสงสัยว่ายู่เฉิงไห่จะสละตัวเองเพื่อจะสังหารตัวเขาหลิวก่จะไม่มีวันยอมทิ้งชีวิตเหมือนกับยู่เฉิงไห่

 

“ผิงอัน! มองมาที่ข้า! จงจดจําดวงตาข้า!” ยู่เฉิงไห่ยังคงใช้กระบี่พลังงานจู่โจมต่อไป

 

“ข้าจะไม่ตาย!” หลิวกกัดฟันด้วยความโกรธแค้นก่อนจะยกแขนขึ้นหลิวกได้ใช้พู่กันพิพากษาโดยสัญชาตญาณ

 

ทั้งคู่ได้เผชิญหน้ากันก่อนที่จะร่วงหล่น

 

พู่กันได้แทงเข้าไปในหัวใจของยู่เฉิงไห่ส่วนกระบี่นิลโลหิตก็ตัดเข้าไปในอวัยวะภายในของหลิวกเช่นกัน

 

ในเวลานั้นพลังงานทั้งหลายก็เริ่มสลายหายไป

 

ยู่เฉิงไห้ยังคงจับกระนิลโลหิตเอาไว้แน่นก่อนจะผลักมันเข้าไปในร่างกายของหลิวก หลิวเองก็เช่นกันเขายังคงผลักพู่กันให้ฝังในร่างกายของยู่เฉิงไห้มากขึ้น

 

เลือดของชาวภู่เฉียนได้ไหลรินลงสู่แม่น้ำ แม่น้ำเมฆาพิโรธถูกย้อมเป็นสีแดง

 

ยู่เฉิงไห่ไม่ได้แสดงอาการเจ็บปวดอะไรออกมา สีหน้าของเขามีเพียงรอยยิ้ม “เจ้าน่ะแพ้แล้ว”

 

“ข้า…ข้าไม่ได้แพ้ เจ้านั่นแหละที่แพ้!” ดวงตาของหลิวคู่ดูถูกเหยียดหยามยู่เฉิงไห่ แม้ว่าเขาจะต้องตายแต่ ถึงแบบนั้นเขาก็ยังมีอีกชีวิตอยู่ดี

 

นิ้วะ!

 

ทั้งสองฝ่ายต่างก็แยกออกจากกันและกัน

 

ยู่เฉิงไห่มองไปที่แม่น้ำเมฆาพิโรธ เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าสีของเลือดจะสวยงามเช่นนี้ มันมีชีวิตชีวาราวกับ ดอกไม้ที่กําลังเบ่งบานในฤดูใบไม้ผลิ ในตอนนั้นเองผลจากยาพลังปีศาจก็เริ่มจะจางหายไป พลังลมปราณที่ยู่ เฉิงไห่มีก็เริ่มจะจางหายไปเช่นกัน ยู่เฉิงไห่รู้สึกราวกับสติกําลังจะจางหายด้วย

 

“ข้าตายไปแล้วสองครั้ง…และข้าก็ได้ฝึกฝนใช้ชีวิตอยู่บนภูเขาอีกกว่า 300 ปี ขีดจํากัดของข้าอยู่ใกล้แค่ เอื้อม…ไม่ว่าจะยังไงก็แล้วแต่ข้าก็เป็นผู้ชนะ” ยู่เฉิงไห่หัวเราะก่อนจะพูดต่อ “ในทางกลับกันเจ้าน่ะได้เสียชีวิตไป ครั้งหนึ่งในตอนที่อยู่กับชาวลั่วหลาน และในตอนนี้เจ้าก็กําลังจะตายเป็นครั้งที่สอง เจ้าที่ฝึกฝนตัวเองมาแล้ว 300 ปีจะไปทําอะไรได้ เจ้าน่ะเหลือชีวิตเดียวแล้ว”

 

“เจ้า…” หลิวก่เหลือบมองไปที่ยู่เฉิงไห่

 

“เจ้าน่ะศึกษาเรื่องพลังอวตารดอกบัวเก้ากลีบมานานแล้ว…เจ้าไม่คิดว่าข้าจะไม่ได้ศึกษามันเลยอย่างงั้น นะ? ดอกบัวทองคําเป็นสิ่งที่ดูดซับพลังชีวิต ถ้าหากไม่มีดอกบัวทองคํา เจ้าก็จะไม่สามารถยืดอายุขัยได้…ยังไง ซะเจ้าก็ต้องตาย และเจ้าจะต้องตายเพื่อชดใช้ให้กับชาวอู่เฉียน!”

 

“เจ้าต่างหากที่จะต้องชดใช้!” หลิวคู่ยืนอยู่บนแม่น้ำก่อนจะปลดปล่อยพลังงานออกมา

 

ยู่เฉิงไห่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา เขาเลือกที่จะยิ้มให้เท่านั้น มันเป็นการแสดงออกให้เห็นถึงความพึงพอใจ นั่นเอง ยู่เฉิงไห่เหลือบมองไปที่เส้นขอบฟ้า เมื่อเทียบกับความทรงจําที่ผ่านมา ดูเหมือนความทรงจําที่ใช้ใน ภูเขาทองจะเป็นความทรงจําที่น่าจดจ่าที่สุดแล้ว

 

ทันใดนั้นเองตัวเขาก็ได้เห็นรถม้าล่องเมฆาที่ปลายขอบฟ้า…

 

“ท่านอาจารย์? นี่มันภาพหลอนอย่างงั้นเหรอ?” ว่ากันว่าเมื่อยามใกล้ตาย คนคนนั้นจะมองเห็นภาพที่ติดตรา ตรึงใจ “ข้าขอโทษด้วย ให้ข้าได้ชดใช้ในชาติหน้าเถอะ!”

 

ในตอนนั้นเองพลังฝ่ามือสีทองก็ได้ลอยออกจากรถม้าด้วยความเร็วสูง

 

พลังฝ่ามือไร้ความกลัว?!

 

หลิวสัมผัสได้ถึงอันตราย ตัวเขาหยุดทุกอย่างก่อนจะหันหลังกลับไปมอง ว่ากันว่าพลังฝ่ามือไร้ความกลัวสามารถขจัดปัดเปล่าความไม่สบายใจออกจากหัวใจของผู้คนได้

 

หลิวกรีบยกพู่กันพิพากษาขึ้นด้วยมือทั้งสองข้าง ในตอนนั้นเองตัวอักษรสีแดงก็ได้กลายเป็นม่านพลังขนาด ใหญ่!

 

พลังฝ่ามือสีทองได้เข้าปะทะกับม่านพลัง!

 

ตุ้ม!

 

พลังฝ่ามือทําให้หลิวคู่กระเด็นสู่พื้นผิวแม่น้ำ

 

ดวงตาของหลิวกเบิกกว้าง ตัวเขาทําได้เพียงเหลือบมองอย่างตื่นตกใจ “นี่มันพลังของผู้มีอวตารดอกบัวเก่า กลีบอย่างงั้นเหรอ?”

 

หลิวกไม่รอช้าปลดปล่อยพลังลมปราณอันมหาศาลออกมา ตัวเขาในตอนนี้ทําได้เพียงพยายามต่อต้านพลัง ฝ่ามือไร้ความกลัว! แต่ไม่ว่าจะทําอะไรมากแค่ไหนพลังฝ่ามือก็ไม่ได้อ่อนกําลังลงเลย พลังฝ่ามือได้ผลักหลิว ออกจากแม่น้ำก่อนจะทําให้ตัวเขาชนเข้ากับต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ภายในป่า

 

ตุ้ม!

 

สุดท้ายหลิวคู่ก็ชนเข้ากับหน้าผาใกล้ๆ แม่น้ำเมฆาพิโรธ

 

“ติ้ง! สังหารเป้าหมายสําเร็จ ได้รับรางวัลแต้มบุญ: 2,500”

 

บนรถม้าลอยฟ้า…

 

ดวงตาของเหล่าสาวกศาลาปีศาจลอยฟ้าต่างก็เบิกกว้างเมื่อมองไปยังยู่เฉิงไห่ที่เปียกโชกไปด้วยเลือด ใน เวลานั้นทุกคนต่างก็พูดไม่ออก ศิษย์พี่ใหญ่ผู้แข็งแกร่งของทุกคนบัดนี้ได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างไม่ต้องสงสัย

 

ลูโจวกระโดดลงมาก่อนจะใช้พลังฝ่ามือในทันที

 

“เพื่อให้ได้มาซึ่งพลังแห่งการดํารงอยู่พลังที่จะทําให้มาเยือนทุกที่ที่ปรารถนา พลังที่จะก่อให้เกิดทุกสรรพ

 

ซยู่ชูเองก็โยนอาวุธของนางออกมา “ข้าจะช่วยท่านเอง พี่ใหญ่!”

 

“แล้วข้าจะไปยืนเฉยได้ยังไงกัน?” เล้งลั่วเองก็ด้วย

 

“ข้าก็จะช่วยเช่นกัน” ฝานลี่เทียนได้โยนขวดน้ำเต้าทองออกมา

 

พลังอวตารไร้ดอกบัวของทั้งสามคนปรากฏขึ้น!

 

เมื่อเห็นยู่เฉิงไห่บาดเจ็บสาหัสผู้อาวุโสทั้งสามคนก็เข้าใจสถานการณ์ทุกอย่างดีทุกคนรู้ดีว่าผู้เป็นปรมาจารย์ต้องการจะทําอะไรทุกคนไม่ลังเลเลยว่าจู่โจวจะต้องปลดปล่อยพลังแห่งการรักษา

 

ด้วยการสนับสนุนจากพลังของเขตแดนจากซยู่ชจึงทําให้พลังอวตารของทุกคนขยายใหญ่มากยิ่งขึ้น

 

ลูโจวยังคงบังคับพลังฝ่ามือต่อไป ในที่สุดดอกบัวสีฟ้าก็เริ่มจะเบ่งบานบนฝ่ามือเขา ด้วยการสนับสนุนจากผู้อาวุโสทั้งสามจึงทําให้ภาพที่ทุกคนได้เห็นดูยิ่งใหญ่กว่าตอนที่หอยสังข์ได้รับการรักษา

 

ดอกบัวสีฟ้าค่อยๆ ตกลงมาจากท้องฟ้า

 

ยู่เฉิงไห่เอามือขยี้ตา ในตอนที่สติของเขากําลังจะหายไป ในตอนนั้นหยดน้ำจากแม่น้ำเมฆาพิโรธก็ตกกระทบกับดวงตาเขา หยดน้ำเป็นประกายระยิบระยับ มันได้บดบังการมองเห็นของยู่เฉิงไห่ดอกบัวสีฟ้าส่องแสงเจิดจ้าจนเกินไปท้ายที่สุดสติของยู่เฉิงไห่ก็จางหายไป…

 

Prev
Next

YOU MAY ALSO LIKE

1619680161076.
Dragon tamer
5 กรกฎาคม 2022
Picked up a Demon King to be a Maid
Picked up a Demon King to be a Maid
5 กรกฎาคม 2022
เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)
เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)
27 พฤศจิกายน 2024
เทพอสูรสยบโลกา
เทพอสูรสยบโลกา
5 กรกฎาคม 2022
MY READING HISTORY
You don't have anything in histories
POPULAR MANGA
กระบี่จงมา
กระบี่จงมา
บทที่ 992.2 ดอกไม้แดงบนภูเขาเขียวดุจเพลิงลุกไหม้ 27 พฤศจิกายน 2024
บทที่ 992.1 ดอกไม้แดงบนภูเขาเขียวดุจเพลิงลุกไหม้ 27 พฤศจิกายน 2024
323r
ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ
ตอนที่ 2138 จะทำลายพวกเจ้า 27 พฤศจิกายน 2024
ตอนที่ 2137 เทือกเขาแห่งความตาย 27 พฤศจิกายน 2024
เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)
เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)
ตอนที่ 2528 - การตัดแขน 27 พฤศจิกายน 2024
ตอนที่ 2527 - ชำระหนี้แค้น 27 พฤศจิกายน 2024
61d44445LSpjhqcZ
เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ
บทที่ 869 ที่หลบภัย 27 พฤศจิกายน 2024
บทที่ 868 ผมซับเหงื่อให้ครับ 27 พฤศจิกายน 2024
Full-time-Artist-ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิ
Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอนที่ 775 อาภรณ์หลวมโพรกมิเสียดาย เพื่อเจ้าข้าผ่ายผอมยอมอิดโรย 27 พฤศจิกายน 2024
ตอนที่ 774 ผีเสื้อรักบุปผา 27 พฤศจิกายน 2024
นิยายแปล-~จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย-~-ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว
[นิยายแปล] ~จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย ~ ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว
ตอนที่ 53 - 030:แผนการฝึกนักบุญ⑦ ค้นหาศัตรู 27 พฤศจิกายน 2024
ตอนที่ 52 - 029:แผนการฝึกนักบุญ⑥ ก่อนการต่อสู้ 27 พฤศจิกายน 2024
Here for more Popular Manga

Comments for chapter "ตอนที่ 585"

MANGA DISCUSSION

ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ

You must Register or Login to post a comment.

  • HOME
  • BLOG
  • CONTACT US
  • ABOUT US
  • COOKIE POLICY

© 2025 Madara Inc. All rights reserved

Sign in

Lost your password?

← Back to cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

Sign Up

Register For This Site.

Log in | Lost your password?

← Back to cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

Lost your password?

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.

← Back to cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF