My Cold and Elegant CEO Wife - ตอนที่ 651

ตอนที่ 651 คุณชายแห่งนิกายหมัดเหล็กผู้แข็งแกร่ง

“หลี่ฉิงเฟิง แกทําร้ายคนของนิกายหมัดเหล็ก ข้าจะให้โอกาสแกหักแขนตัวเองซะและคุกเข่าขอโทษ ข้าจะปล่อยเรื่องนี้ไป” ชายหนุ่มคนนั้นเชิดศีรษะขึ้นเล็กน้อย เขากล่าวด้วยความหยิ่งยโสและมีรอยยิ้มจางๆ

คุกเข่าขอโทษ 2

ฉิงเฟิงขมวดคิ้ว ประกายเย็นเยือกปรากฏในดวงตาของเขา “เหอะ คนของนิกายหมัดเหล็กชอบการคุกเข่านักใช่ไหม ? ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันก็อยากจะพูดว่าถ้าแกคุกเข่าขอโทษฉัน ฉันสัญญาว่าจะไม่สั้นหน้าแก แต่จะแค่ทุบตีแกให้เป็นหมูพิการ”

“ข้าคือเตี๋ยเมิ่ง คุณชายแห่งนิกายหมัดเหล็ก แกกล้าดียังไงมามาพูดจาปากดีแบบนี้ใส่ข้า แกอยากตายงั้นหรือ ?” ชายหนุ่มกล่าวอย่างดุร้ายด้วยใบหน้าที่อึมครึม

ในฐานะที่เป็นคุณชายแห่งนิกายหมัดเหล็ก เตี๋ยเมิ่งรับผิดชอบในส่วนของคนธรรมดาสามัญ สถาบันสอนศิลปะการต่อสู้ตงไห้ได้คัดเลือกนักเรียนที่มีพรสวรรค์และส่งตัวไปเข้าร่วมนิกายหมัดเหล็กในฐานะศิษย์ใหม่ ส่วนหัวเขียวเป็นตัวหาเงินให้กับเตี๋ยเมิ่งโดยเรียกเก็บค่าคุ้มครองและต้มตุ๋นชาวบ้านตามสถานีรถไฟ

คุณชายของนิกายหมัดเหล็ก ?

ฉิงเฟิงยิ้มอย่างเย็นชา แววตาของเขาไร้ความกังวลใดๆ มันคือความจริงที่เขาได้ทุบตีโจวอี้สาวกของนิกายหมัดเหล็ก และนั่นก็เป็นเพราะระดับพลังของโจวอี้อยู่แค่ขั้นแรกของระดับใต้สวรรค์ อย่างไรก็ตาม จากที่ลิ้งเฟิงประเมิน เตี๋ยเมิ่งผู้นี้น่าจะอยู่ขั้นกลางแล้วเป็นอย่างน้อย

แน่นอนว่าตอนนี้ฉิงเฟิงก็อยู่ขั้นกลางเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวเตี๋ยเมิ่ง

จากการพูดคุยกับฉินเซียนจอ ฉิงเฟิงจึงรู้ว่าจ้าวนิกายหมัดเหล็กเป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับเหนือสวรรค์ และเขาก็ไม่ได้อยากเป็นศัตรูกับพวกมันสักเท่าไร แต่ดูเหมือนว่าเขาคงหนีเรื่องนี้ไม่พ้นเมื่อเห็นเตี๋ยเมิ่งมาหาเขาถึงที่

“เดี๋ยเมิ่ง ฉันจําได้ว่าในเหล่าผู้ฝึกยุทธ์นั้นมีกฎว่าห้ามกลั่นแกล้งรังแกคนธรรมดา แกจะแหกกฎงั้นหรือ ?” ฉิงเฟิงถามด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

“หึ กฎนั้นย่อมเข้มงวด แต่คนนั้นยืดหยุ่นได้! ยิ่งไปกว่านั้นวันนี้แกกล้าด่าข้า ข้าไม่ปล่อยแกไว้อยู่แล้ว” เตี๋ยเมิ่งยิ้มอย่างเย็นชาด้วยร่องรอยของความดุร้ายที่ปรากฏในดวงตา และกล่าวด้วยน้ําเสียงข่มขู่

จากนั้น เดี๋ยเมิ่งก้าวเท้าไปหาฉิงเฟิงทันทีหลังจากพูดจบ เขาตั้งใจที่จะสั่งสอนชายคนนี้ให้รู้สํานึกว่าศักดิ์ศรีของนิกายหมัดเหล็กไม่อาจะล่วงเกินได้ !

ปัจจุบันสังคมได้กลายเป็นสังคมวัตถุนิยม โดยทั่วไปก็เป็นเงินทอง อํานาจและชื่อเสียง ในขณะที่ผู้ฝึกยุทธ์ต่างก็ต้องการทรัพยากร เช่น เงิน ยาวิเศษ เทคนิคการบ่มเพาะและอื่นๆ

เช่นเดียวกับการที่มีคนเคยพูดว่า คนจนจะประสบความสําเร็จได้โดยการตั้งใจเรียนหนังสือและเก็บเงินเก็บทองไว้ตั้งตัว ในขณะที่คนรวยจะประสบความสําเร็จได้ด้วยการเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ ซึ่งส่วนใหญ่ต้องใช้เงินทองมหาศาล เนื่องจากผู้ฝึกยุทธ์จะต้องใช้เงินในการซื้อยาวิเศษ เช่น โสมพันปีหรือสมุนไพรหายากที่มีราคาสูงลิบ

สถานีรถไฟที่อยู่ใกล้ห้างฯถือเป็นสถานที่แห่งหนึ่งที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดในเมืองตงไห่ ดังนั้นหัวเขียวจึงมีรายได้หลายล้านหยวนต่อเดือน แต่เนื่องจากตอนนี้หัวเขียวได้รับบาดเจ็บ ทําให้รายได้ลดลงอย่างมาก จึงเป็นผลทําให้เตี๋ยเมิ่งต้องออกโรงเอง มิฉะนั้นเขาก็ไม่สมควรได้ชื่อว่าเป็นคุณชายของนิกาย

เตี๋ยเมิ่งเดินตรงดิ่งเข้าหาฉิงเฟิง พลังของเขาเพิ่มขึ้นในทุกย่างก้าว อากาศโดยรอบกลายเป็นรุนแรงปั่นป่วนขึ้นอย่างมาก

ฮ่าห์ !!

เตี๋ยเมิ่งตะโกนเสียงต่ํา เขาเหวี่ยงหมัดขวาในพริบตาราวกับก้อนหินยักษ์ ทําให้เกิดหลุมใหญ่ 4 หลุม ปรากฏขึ้นบนอากาศในทันที

บ้าชิบ นี่มัน.. ใต้สวรรค์ขั้นปลาย !?

ฉิงเฟิงมีสีหน้าไม่สู้ดีนักในขณะที่รูม่านตาหดเล็กลง มีเพียงผู้ฝึกยุทธ์ใต้สวรรค์ขั้นปลายเท่านั้นที่สามารถออกหมดจนเกิดหลุมอากาศได้ถึง 4 หลุม เตี๋ยเมิ่งผู้นี้แข็งแกร่งอย่างไม่ธรรมดา

“ฝ่ามือมีดวายุ !!”

เฉิงเฟิงไม่กล้าประมาท ทันใดนั้นเขาก็ฟาดฝ่ามือมีดวายออกมาทันที แสงสีเขียวแยกอากาศออกจากกัน จบลงที่เข้าปะทะกับหมัดของเตี๋ยเมิ่ง

เปรี้ยงงง !

เกิดเสียงดังขึ้น และเตี๋ยเมิ่งก็ยังคงยืนอยู่กับที่ส่วนฉิงเฟิงไม่อาจทรงตัวได้จนต้องถอยออกไปหลายก้าว

ปัจจุบันนี้ฉิงเฟิงอยู่แค่ระดับใต้สวรรค์ชั้นกลาง ดังนั้นจึงเป็นที่แน่นอนว่าเขาไม่อาจรับมือกับพลังของเตี๋ยเมิ่งได้ซึ่งๆหน้า นอกจากนี้ที่ฝ่ามือของเขาที่ปะทะกับหมัดของเตี๋ยเมิ่งก็รู้สึกปวดแสบปวดร้อน

ฉิงเฟิงวิเคราะห์สถานการณ์ในใจของเขาทันที เขารู้ว่าฝ่ามือมีดวายุไม่สามารถต้านทานหมัดของเตี๋ยเมิ่งได้ นิกายหมัดเหล็กเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องหมัดที่แข็งแกร่ง วิชาหมัดคือการบ่มเพาะหลักๆของนิกาย ซึ่งทําให้หมัดของผู้ฝึกแข็งแกร่งไร้เทียมทานจนสามารถทุบแผ่นเหล็กหนาให้แหลกได้ด้วยหมัดเดียว

“หม ? ไม่เลวๆ ไม่น่าแปลกใจว่าทําไมโจวอี้ถึงแพ้แก ที่แท้แกเป็นผู้ฝึกยุทธ์ใต้สวรรค์ระดับกลางนี่เอง” เตี๋ยเมิ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย ดวงตามีความประหลาดใจ

เป็นที่ทราบกันดีว่าเตียเมิ่ง ในฐานะที่เป็นคุณชายน้อยแห่งนิกายหมัดเหล็ก เขาแข็งแกร่งมาก โดยปกติแล้ว เขาสามารถเอาชนะฝ่ายตรงข้ามได้ด้วยการออกหมัดเพียงครั้งเดียว เขาจึงรู้สึกตกใจไม่น้อยที่เห็นว่าฉิงเฟิงสามารถทนแรงหมัดของเขาได้

“ฮ่าฮ่า ฉันก็นึกว่านิกายหมัดเหล็กจะแน่แค่ไหน ที่แท้ก็งั้นๆ น่าผิดหวังมาก”

ฉิงเฟิงกล่าวพร้อมกับลูบฝ่ามือที่ยังคงเจ็บปวดอยู่

“ปากดีนัก !! หมัดเหล็ก !!!”

เตี๋ยเมิ่งยิ้มอย่างเย็นชา เหวี่ยงหมัดเข้าหาฉิงเฟิงอีกครั้งพร้อมกับเสียงอากาศที่ระเบิดออกจากพลังหมัดของเขา

คราวนี้จึงเฟิงไม่สู้ตรงๆเพราะเขารู้ว่าฝ่ามือมีดวายุไม่อาจรับหมัดของเตี๋ยเมิ่งได้ เขาจึงกระทืบเท้าลงบนพื้น และพุ่งตัวหลบฉากออกไปด้านข้างในพริบตา

โครม !!

หมัดของเตี๋ยเมิ่งไม่โดนตัวจิงเฟิงแต่ป้ายโฆษณาเหล็กหนาอันใหญ่ที่อยู่ข้างหลังเขา ถูกแรงหมัดจนแตกเป็นสองส่วน และตกลงมาบนพื้นทันที

แรงบ้าอะไรกันนี่ !

ฉิงเฟิงหน้าซีด ป้ายโฆษณาทําจากอลูมิเนียมอัลลอยและเหล็กกล้า แต่มันกลับถูกทําลายลงอย่างไม่น่าเชื่อด้วยหมัดเดียวของเตี๋ยเมิ่ง

ฉิงเฟิงยกมุมปากขึ้น เบือนหน้าจากการมองป้ายโฆษณาที่พังเละเทะหันกลับมามองเตี๋ยเมิ่ง ในขณะเดียวกัน เตี๋ยเมิ่งงก็เหวี่ยงหมัดเข้าหาเขาอีกครั้งทันที

ในเรื่องของความแข็งแกร่งเพียงอย่างเดียว แน่นอนว่าฉิงเฟิงไม่สามารถเปรียบเทียบกับเตี๋ยเมิ่งได้ อย่างไรก็ตาม ความเร็วของเขาเหนือกว่า เพราะเขามีประสบการณ์เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายมากมายตอนที่ใช้ชีวิตอยู่ในทวีปหมาป่า ในช่วงนั้นเพื่อรักษาชีวิตตัวเองเขาต้องวิ่งหนีเสือดาวแอฟริกาทําให้ความเร็วในการวิ่งของเขาพัฒนาขึ้น เขาสามารถวิ่งได้เร็วถึง 10 เมตรต่อวินาที

เมื่อล้มเหลวในการโจมตีฉิงเฟิง เตี๋ยเมิ่งก็รู้สึกหงุดหงิดไม่น้อย เนื่องจากโจวอี้กําลังดูอยู่ด้านหลังและอาจมองว่าคุณชายน้อยอย่างเขาไร้ความสามารถ

“หลี่ฉิงเฟิง แกคิดว่าแกเป็นคนเดียวที่รู้เทคนิคการเคลื่อนไหวงั้นหรือ ?”

เตี๋ยเมิ่งยิ้มอย่างโหดเหี้ยม เขาก้าวเท้าหนักๆลงบนพื้นด้วยปลายเท้า และกระโจนขึ้นเหมือนเหยี่ยวกระพือปีก ตามติดถึงตัวจิงเฟิงในทันที

เทคนิคการเคลื่อนที่ของเตี๋ยเมิ่งเรียกว่า “ย่างก้าวนกกระเรียน” ซึ่งเป็นเทคนิคของผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเหนือสวรรค์ ถึงแม้ว่าเขาจะเรียนรู้ได้แค่ระดับแรก แต่มันก็ทําให้ความว่องไวของเขาเพิ่มขึ้นจนเร็วเท่ากับสายลม ดั่งนกกระเรียนสีขาว เขาสามารถเคลื่อนที่ได้ถึง 11 เมตรภายในหนึ่งวินาที

ซึ่งความเร็วสูงสุดของฉิงเฟิงอยู่ที่ 10 เมตรต่อวินาที แต่วิชาย่างก้าวนกกระเรียนของเตี๋ยเมิ่งทําให้เขาสามารถเคลื่อนที่ได้ถึง 11 เมตรต่อวินาที ดังนั้นเตี๋ยเมิ่งจึงเข้าถึงตัวฉิงเฟิงได้ในพริบตา

“หึๆ เด็กน้อย ดูซิว่าคราวนี้แกจะหนีไปไหนได้ !?” เตี๋ยเมิ่งยิ้มอย่างหนาวเย็น เขาเหวี่ยงหมัดที่ส่องแสงสีดําตรงเข้าหาร่างกายของฉิงเฟิงอย่างดุร้าย

ฉิงเฟิงหน้าซีดเผือดเพราะเขาไม่ได้คาดคิดเลยว่าเตี๋ยเมิ่งจะเคลื่อนไหวได้เร็วกว่าเขาและเข้าถึงตัวเขาในทันที พร้อมกับออกหมัดที่รุนแรง

ในพริบตา ฉิงเฟิงรีบยกมือขวาขึ้นมาปะทะกับหมัดของเตียเมื่งทันที