Mechanical God Emperor - ตอนที่ 254

254 – ฝ่าบาท ท่านไม่พอใจรึ!

เมื่อบูโซ่มองเห็นภาพตรงหน้า หัวใจของเขาสั่นระรัวด้วยความกลัว “น่ากลัวมาก! ปีศาจเอียน!”

ตั้งแต่ที่บูโซ่และหยางเฟยร่วมมือกัน ความสัมพันธ์ของทั้งสองดีขึ้นและสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว ความกลัวของบูโซ่ที่มีต่อหยางเฟยสลายหายไป แต่ตอนนี้หมอกโลหิตฟุ้งกระจายไปทั่ว ซากศพมากมายปรากฎขึ้นรอบตัวของหยางเฟย เขาเข้าใจถึงความหมายของคำว่าปีศาจเอียน

ความตื่นเต้นและหลงไหลปรากฎขึ้นในแววตาของเนโด้ “นี่คือลอร์ดของพวกเรา สมบูรณ์แบบ แข็งแกร่ง เย็นชา ใจดี สุดยอด!!”

ท่ามกลางสายตาของเหล่าทหารที่ติดตามหยางเฟยตั้งแต่เริ่มทำสงคราม ในสายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น สำหรับพวกเขา เมื่อมีหัวหน้าที่แข็งแกร่ง พวกเขาย่อมยินยอมทำตามคำสั่งของเขาอย่างนับถือ

หยางเฟยเหมือนกับเทพแห่งความตายที่เหยียบลงมาบนพื้นโลก เขามุ่งหน้าเข้าหาเบอร์นาร์ดและมองด้วยสายตาเย็นชา ความเกรงกลัวแห่งเทพได้แสดงผลออกมา การเกิดและการตายถือเป็นจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด ตราบใดที่เบอร์นาร์ดพูดไม่เข้าหูแม้แต่นิดเดียว ความกลัวได้เข้าไปแผดเผาจิตใจของเบอร์บาร์ดในทันที

ใบหน้าของเบอร์นาร์ดซีดลง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ร่างของเขาสั่นทึม ปากแห้ง เขาไม่กล้าละสายตาออกจากร่างของหยางเฟย

“ฝ่าบาท กบฎพวกนั้นพยายามวางแผนสังหารท่าน ข้าเพียงลอบสังหารพวกมัน” หยางเฟยพูดเสียงสูง และบอกเบอร์นาร์ดก่อนจะตะโกน “ฝ่าบาทไม่พอใจอย่างนั้นรึ!”

ใบหน้าของเบอร์นาร์ดซีดลงไปอีก เขาถอยหลังไป 3 ก้าวและกรีดร้องออกมา “พอใจ!! พอใจสิ! พอใจ!!”

หยางเฟยพูดอย่างดุดัน เขาใส่อารมณ์เข้าไปและก้าวออกมาด้านหน้า เขาพูดในเชิงบังคับ “คนที่ข้าสังหารไป พวกมันเป็นคนไม่ดี! มันไม่ดีพอหรืออย่างไร!!”

เบอร์นาร์ดกรีดร้องออกมา “ดีสิ ดี-ดีแล้วว!!”

หยางเฟยยิ้มบางๆและโบกมือ “ดี ท่านไปได้!”

“ได้! ได้!!” เบอร์นาร์ดมองด้วยความกลัว เขาวิ่งกลับไปที่ม้าและควบม้าหนีไปอย่างรวดเร็ว

บูโซ่พูดอย่างชื่นชม “ท่านเอียน ท่านแข็งแกร่งมาก เบอร์นาร์ดเป็นไอ้ปัญญาอ่อน เขาไม่รู้แม้กระทั่งกฎของชนชั้นสูง เป็นเรื่องยากที่จะจัดการเขา ท่านทำให้เขากลัวได้ด้วยการพูดเพียงกระโยคเดียว น่าอัศจรรย์มาก”

เจ้าชายโดยทั่วไปจะรับรู้เกี่ยวกับกฎของเหล่าชนชั้นสูง อย่างน้อยต้องมีความเคารพต่อขุนนางชั้นสูงบ้าง เบอร์นาร์ดกล้าฉีกหน้าหยางเฟย ในสายตาของเหล่าขุนนาง นี่เป็นการกระทำที่โง่เง่าที่สุด แต่อย่างไรก็ตาม สถานะของเบอร์นาร์ดนั้นสูงส่ง ในระยะเวลาไม่นาน ไม่มีทางจัดการเขาได้อย่างแน่นอน

จากระยะไกล เสียงไซเรนดังขึ้น ในที่สุดตำรวจจากสถานีตำรวจเมืองโฮลี่ก็มาถึง ตำรวจที่อยู่ใกล้ๆเริ่มทยอยกันเข้ามา

เมื่อตำรวจเห็นภาพตรงหน้า พวกเขามองเห็นศพที่พื้นจำนวนมาก ตำรวจหลายคนถึงกับหน้าซีดและสั่นกลัว

ผู้ตรวจการลังเล เขานำตำรวจหลายสิบนายเดินมาหาหยางเฟยและกลุ่มของเขา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความดำมืด “ข้า ผู้ตรวจการ เบสิโอ้ ข้าสงสัยว่าพวกท่านเกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมที่เกิดขึ้น ได้โปรดไปสถานีตำรวจกับพวกเราด้วย!”

บูโซ้ยิ้มอย่างเย็นชา เขาหยิบแส้หนังออกมาและฟาดลงไป แส้นั้นถูกฟาดไปที่ใบหน้าของเบสิโอ้ ทิ้งรอยแดงไว้บนใบหน้าของเขา

เบสิโอ้เจ็บปวดใบหน้าอย่างมาก เขากรีดร้องออกมา

บูโซ่ย่อตัวลงและพูดขึ้น “ข้าคือบารอนของจักรวรรดิมอร์ริส เจ้าของอาณาจักรโมรินสัน นี่คือเอิร์ลแห่งดินแดนเรดเคลย์ เอิร์ลเอียน! พวกเราเพียงสังหารคนที่ต้องการลอบสังหารท่านเบอร์นาร์ด! สิ่งที่เกิดขึ้นนี้เป็นการป้องกันตัวเท่านั้น พวกเจ้าเข้าใจหรือไม่!!”

ตำรวจที่เห็นภาพตรงหน้า พวกเขาหน้าซีดลงทันที ร่างกายของพวกเขาสั่นเล็กน้อย พวกเขารู้ดีว่าพวกเขากำลังหาเรื่องกับเหล่าชนชั้นสูง

การหาเรื่องกับเหล่าชนชั้นสูงของจักรวรรดิมอร์ริสเป็นเรื่องที่โง่เขลามาก เป็นเรื่องทั่วไปที่ชนชั้นสูงจะสังหารผู้คนทั่วไป

บูโซ่ตะโกนออกมาทันที “ทุกคนที่นี่สามารถเป็นพยานให้ได้! การจับกุมพวกเรา พวกเจ้าต้องได้รับคำสั่งของจักรพรรดิหรือตระกูลขุนนางชั้นสูง มิเช่นนั้น ข้าจะสังหารพวกเจ้าทั้งหมด!”

ตำรวจหลายสิบคนเริ่มกระจายตัวออกและเปิดทางอย่างรวดเร็ว ทันทีที่หยางเฟยเดินออกมา

หยางเฟยถอนหายใจเล็กน้อย “นี่คืออำนาจของความแข็งแกร่งสินะ!!!”

ถ้าหยางเฟยไม่มีอำนาจและยังไม่ได้เป็นขุนนางที่แท้จริงของจักรวรรดิมอร์ริส แม้ว่าเขาจะเป็นจอมเวทย์ชั้นสูง เขาก็อาจจะถูกไล่ล่าและสังหารได้ภายในเมืองโฮลี่

อย่างไรก็ตาม ตำแหน่งเอิร์ลของจักรวรรดิมอร์ริส มีเพียงองค์จักรพรรดิมอร์ริสและตระกูลขุนนางชั้นสูงและตัวแทนของวิหารต่างๆ ถึงจะมีสิทธิในการมอบอำนาจให้กับหยางเฟย

กองกำลังอื่นๆเช่น กองกำลังรักษาความปลอดภัย เท่านั้นที่มีอำนาจในการจับกุมหยางเฟยได้ หากมีพยานและหลักฐานเพียงพอ พวกเขาสามารถส่งคำร้องไปยังขุมอำนาจทั้ง 3 ข้างต้นได้ นี่คือสิทธิพิเศษของเหล่าชนชั้นสูง

ผู้คนจำนวนมากในจักรวรรดิมอร์ริสมีความกระตือรือร้นที่จะกลายเป็นขุนนางที่ยิ่งใหญ่ เนื่องจากสิทธิพิเศษมากมาย แม้แต่ปรมาจารย์ดาบระดับตำนานและจอมเวทย์ระดับตำนานยังต้องทำผลงานเพื่อให้ได้ตำแหน่งขุนนางและให้ได้มรดกตกทอด

ในจักรวรรดิโบราณสืบทอดมานานกว่าหลายแสนปี จักรวรรดิมอร์ริสเป็นเรื่องยากมากที่จะเป็นขุนนางที่แท้จริง แม้แต่ปรมาจารย์ดาบระดับตำนาน พวกเขายังจำเป็นต้องทำงานให้กับจักรวรรดิและต้องมีความดีความชอบมากมาย เพื่อให้มีโอกาสได้เป็นขุนนาง

ถ้าหยางเฟยไม่สามารถครอบครองสถานที่อย่างดินแดนรกร้างเรดเคลย์และไม่สามารถเปลี่ยนเป็นดินแดนที่มั่งคั่งได้กลายเป็นทางเลือกที่สำคัญของจักรวรรดิ ประกอบกับความพึงพอใจของจักรพรรดิมอร์ริสที่ต้องการขยายดินแดน ไม่เช่นนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้กลายเป็นขุนนางของจักรวรรดิมอร์ริส

ตระกูลเอรีดอสมีอำนาจมากมายในเมืองเซนต์ดูโอ้ และบูโซ่มีอำนาจมากมาย เขาได้เตรียมที่พักไว้ให้กับหยางเฟย

หลังจากที่บูโซ่จัดการทุกสิ่งทุกอย่าง เขาขอโทษและเชิญหยางเฟยเข้าไป “ท่านเอียน ไปดื่มกันเถอะ! วันนี้ ข้าอยากฟังการผจญภัยของท่าน”

หยางเฟยยิ้มเล็กน้อย “ดีๆ!”

ชาย 2 คนเดินออกจากหมู่บ้านพร้อมทหาร พวกเขาเดินขึ้นไปบนรถม้า 2 คันและเดินทางเข้าเมืองโฮลี่

รถม้าหรูหราเดินทางเข้าไปในเขตชนชั้นสูง

หยางเฟยและบูโซ่เดินลงมาจากรถม้า

“นี่คือโรงแรมสาวเริงระบำเป็นหนึ่งในสี่โรงแรมที่สีดีที่สุดในเมืองโฮลี่ มันเป็นโรงแรมที่วิเศษมาก เข้าไปกันเถอะ!” บูโซ่พูดและยิ้มออกมา

หยางเฟยยิ้มเล็กน้อยและติดตามบูโซ่เข้าไปในโรงแรมสาวเริงระบำ

ทันทีที่เขาเข้าไปในโรงแรมสาวเริงระบำ หยางเฟยมองเห็นสาวงามมากมาย ทั้งมนุษย์สัตว์ หญิงสาวที่สวมชุดต่างๆมากมาย ชายชาตรีที่เคยมองเห็นภาพเหล่านี้เป็นครั้งแรก พวกเขาไม่อาจละสายตาออกไปได้

“ยินดีต้อนรับสู่โรงแรมสาวเริงระบำ แขกผู้มีเกียรติของพวกเรา เรายินดีรับใช้ท่านด้วยใจและมอบค่ำคืนที่แสนสุขให้กับท่าน

หญิงสาวหลายคนมาจากหลายเผ่าพันธุ์ แต่ละคนจ้องมองมายังหยางเฟยที่กำลังเดินเข้ามา พวกเขานั่งอยู่บนพื้น ราวกับนักบวชที่กำลังสวดมนต์ต่อเหล่าเทพ”

หยางเฟยถามอย่างสงสัย “เอลฟ์! พวกเขากล้านำเอลฟ์มาทำเรื่องแบบนี้ เจ้าของที่นี่ไม่กลัวถูกลอบสังหารจากจักรวรรดิเอลฟ์อย่างนั้นรึ?”

ทาสหญิงสาวชาวเอลฟ์เป็นหนึ่งในทาสที่ล้ำค่าที่สุดในดินแดนเฟย์สือ จักรวรรดิเอลฟ์รังเกียจการนำทาสเอลฟ์มาใช้ทำเรื่องน่าอายเช่นนี้ หลายศตวรรษที่ผ่านมา เมื่อมีคนพบว่าพวกเขาย่ำยีทาสเอลฟ์ จักรวรรดิเอลฟ์จะส่งผู้เชี่ยวชาญออกมาลอบสังหารคนเหล่านั้น

บูโซ่ยิ้มเล็กน้อย “ที่นี่คือเมืองโฮลี่ ไม่ใช่จักรวรรดิเอลฟ์ ผู้เชี่ยวชาญของจักรวรรดิเอลฟ์ ถ้าเขาเข้ามาที่นี่ ก็แค่เรื่องเล็กน้อย”

เมืองโฮลี่เต็มไปด้วยเสือซุ่ม มังกรซ่อน ผู้แข็งแกร่งมากมายรวมตัวกันอยู่ที่นี่ แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับวอร์ล็อคดวงดาว พวกเขายังต้องพ่ายแพ้เมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญในเมืองแห่งนี้ แม้ว่าจักรวรรดิเอลฟ์จะโกรธแค้น แต่พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้

ในขณะนั้น ร่างของหญิงสาวเรือนผมมสีฟ้างดงามเดินออกมา แม้ว่าเธอจะไม่งดงามเหมือนกับสาวเอลฟ์ แต่เธอมีกลิ่นอายของหญิงสาวที่อ่อนโยน ขณะที่เขาเดินผ่าน เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมอ่อนๆ “ท่านเจ้าอาณาจักรบูโซ่ ท่านมาที่นี่”

ในแววตาของบูโซ่มีประกายตาหลงไหล เขาเอื้อมมือของเขาไปจับมือของหญิงสาวตรงหน้าและยิ้มออกมา “ไอนี่ พาเราไปที่ห้องสวรรค์ที”

ไอนี่ยิ้มและมองไปที่หยางเฟยด้วยความสงสัย “ได้ค่ะ แล้วนี่ใครหรือเจ้าคะ?”

บูโซ่ยิ้มและพูดขึ้น “นี่คือเอิร์ลแห่งดินแดนเรดเคลย์ เขาคือเอิร์ลเอียน”

ในสายตาของไอนี่เต็มไปด้วยความนอบน้อมและเผยรอยยิ้มออกมา “เป็นท่านเอิร์ลเอียน สวัสดีเจ้าค่ะ ข้าคือหนึ่งในผู้จัดการของโรงแรมสาวเริงระบำ ถ้าท่านต้องการสิ่งใด ท่านสามารถบอกข้าได้ โรงแรมสาวเริงระบำยินดีพร้อมตอบสนองความต้องการทุกอย่าง”

หยางเฟยพูดเบาๆ “ได้!”

ภายใต้การนำของไอนี่ หยางเฟยและบูโซ่เดินตรงเข้าไปยังโรงแรมสาวเริงระบำ

ตลอดทาง หยางเฟยมองไปรอบๆ โรงแรมสาวเริงระบำแห่งนี้เต็มไปด้วยสาวงามมากมายและมีวิธีสำราญในรูปแบบต่างๆ แม้แต่ผู้คนจากโลกเดิมยังไม่เคยเห็นมาก่อน

ท้ายที่สุด ภายใต้การนำของไอนี่ หยางเฟยเดินมาถึงห้องกว้างที่เงียบสงบ ไม่มีร่องรอยปล่องควันหรือร่องรอยใดๆ

บูโซ่ยิ้มเล็กน้อยและพูดขึ้น “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว รอเพียงอาหารและหลังจากนั้น พวกเราไปเล่นสนุกกัน?”