Mechanical God Emperor - ตอนที่ 311

ตอนที่ 311 เอาชนะซิเซโร่

เปรี้ยง!ดาบสมบัติลับของหยางเฟยฟันใส่ม่านพลังแสงจันทร์ด้วยความเร็วประดุจสายฟ้าฟาดสร้างเป็นเสียงดังสนั่นหวั่นไหว และคลื่นพลังน่ากลัวก็กระจายไปทุกทิศทางจากนั้นดาบสมบัติลับก็กระเด็นออกไป

“ขอโทษที มือข้าลื่น!”หยางเฟยถอยไปหลายก้าว รอยยิ้มปรากฏบนหน้าเขา เขากวักมือและดาบสมบัติลับที่หลอมจากเหล็กเลือดเทพก็บินเข้ามือเขา

คนทั้งหมดต่างเงียบ เห็นได้ชัดว่าหยางเฟยตั้งใจโจมตี ถ้าเอสราเมีย(แอชลีย์)มาช้ากว่านี้ครึ่งก้าวเซซินคงโดนผ่าครึ่งไปแล้ว

ฟลาดิน่ามองสิ่งที่เกิดด้วยรอยยิ้มบนหน้านาง

แคสเซียสและนักดาบอีกสองมองหน้ากัน รู้สึกหน้าร้อนด้วยความอับอายแทนเจ้านายตัวเอง

เอสราเมียพูดด้วยรอยยิ้ม”ไม่เป็นไร โปรดระวังให้มากกว่านี้ อย่าปล่อยให้ดาบหลุดมืออีก”

หยางเฟยยิ้ม รู้สึกเย็นวาบในใจ

ดวงตาของเซซินเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เขาพลันกลับไปที่นั่งเขา จากนั้นก็นําขวดยาออกมากระดกหลังจากนั้นมือขวาของเขาก็งอกขึ้นใหม่

มีปรมาจารย์ด้านการปรุงยาอยู่ในจักรวรรดิกึ่งอสูร แน่นอน จํานวนปรมาจารย์ด้านนี้นั้นน้อยมากนอกจากนี้ปรมาจารย์เหล่านี้ในจักรวรรดิถึงอสูรยังเทียบไม่ได้กับของมนุษย์ อย่างไรก็ตามสูตรยามากมายของพวกเขาก็เกินกว่าความเข้าใจของพวกมนุษย์

“เอียน นับข้าไปด้วย!”ซิเซโร่ยิ้ม กายของเขาห่อหุ้มด้วยน้ำ เขาลอยไปใจกลางโถง เผชิญหน้ากับหยางเฟย

ความดูถูกที่มีอยู่ในดวงตาของซิเซโร่หายไปแล้ว และเขาก็พูดด้วยรอยยิ้มมั่นใจ สามารถควบคุมพืชเวทมนตร์ได้เจ้าดูเหมือนจะมีของ แต่ทว่า ไม่เหมือนเซซิน ข้าไม่ได้โง่จนไม่รู้จักวิธีใช้เวทมนตร์ ต่อหน้าพลังสัมบูรณ์พืชเหล่านี้ไม่มีผล”

ความดุร้ายแวบผ่านตาของเซซินตอนเขาได้ยิน แต่เขาก็ได้แต่จ้องซิเซโร่เงียบๆ

หยางเฟยพูดสวน“พลังสัมบูรณ์?รอจนกว่าเจ้าจะไปถึงอาณาจักรกึ่งเทพค่อยมาพูดแบบนี้กับข้า!”

โดยไม่ให้เวลาพวกเขาได้โต้น้ำลายกันต่อ เอสราเมียพูดก“เริ่มได้!”

ซิเซโร่ยิ้ม ตราประทับลี้ลับผุดขึ้นกลางหน้าผากเขา จากนั้นสายเลือดเทพสมุทรภายในตัวเขาก็เดือดพล่านและกระแสน้ำนับไม่ถ้วนก็ปกคลุมเขา สร้างเป็นมังกรสมุทร

ม่านพลังมังกรสมุทรคือคาถาป้องกันที่ซิเซโร่ได้รับหลังปลุกสายเลือดเทพสมุทร มังกรสมุทรเกิดจากอนุภาคธาตุน้ำ มันสามารถป้องกันการจู่โจมจากจอมเวทย์ระดับตํานานและปรมาจารย์ดาบได้ แถมยังต้านได้ถึงสิบดาบ

ด้วยสิบดาบจากปรมาจารย์ดาบที่ถูกสกัดกั้น ซิเซโร่จะมีเวลาพอร่ายคาถาและฆ่าอีกฝ่าย

ซิเซโร่ร่ายคาถาลี้ลับ และธาตุน้ำนับไม่ถ้วนก็ล้อมรอบเขา

สีหน้าของหยางเฟยเปลี่ยนไป ด้วยสัญชาตญาณของเขา เขาตระหนักว่าพอคาถาของซิเซโร่สมบูรณ์ มันจะ สั่นสะเทือนฟ้าดิน

หยางเฟยรีบร่ายคาถาเช่นกัน ทันใดนั้น รัศมีเวทมนตร์ก็พวยพุ่งและเข้าสู่เมล็ดพืชปีศาจดูดน้ำทั้งสิบในมือเขา

เมล็ดพืชทั้งสิบนี้บวมน้ำและปล่อยรากออกไป ซึ่งรัดรอบหยางเฟย สร้างเป็นเกราะหนาม

วินาทีที่เกราะหนามก่อตัว หยางเฟยก็ปรากฏต่อหน้าซิเซโร่

ราวกับพวกมันมีชีวิต มังกรสมุทรรอบซิเซโร่กระโจนใส่หยางเฟยอย่างบ้าคลั่งและกัดเขาอย่างโหดเหี้ยม

เถาวัลย์เวทมนตร์ดูดนนรอบหยางเฟยพลันปะทุและทิ่มแทงรากนับไม่ถ้วนใส่มังกรสมุทรดูดกลืนน้ำอย่างบ้าคลั่ง

พอโดนดูดกลืนน้ำอย่างบ้าคลั่ง มังกรสมุทรก็สลายไปทีละหนึ่ง

ม่านพลังมังกรสมุทร ซึ่งแม้แต่ปรมาจารย์ดาบก็ยากจะทําลายถูกดูดจนหมดจน

จิตสังหารแวบผ่านตาของหยางเฟย ในชั่วพริบตา เขาก็ปล่อยปราณอัศวินดวงดาวออกไปฟาดฟันซิเซโร่อย่างดุดัน

หยางเฟยรู้ว่าพอซิเซโร่ร่ายคาถานั้นเสร็จ เขาจะตายหรือไม่ก็บาดเจ็บ ต่อให้เขามีโอกาสต้านทาน มันก็คงลอกชั้นผิวหนังเขาไป

หลังซิเซโร่ปลุกสายเลือดเทพสมุทร เขาก็สามารถร่ายคาถาธาตุน้ำระดับสามได้ทันที เขาไม่ต้องมานั่งร่ายมนตร์นี่คือสิ่งที่ทําให้สายเลือดเทพสมุทรน่ากลัวเหนือสิ่งอื่นใด แม้กระทั่งจอมเวทย์ระดับตํานานก็ยังต้องได้รับ การสนับสนุนจากการร่ายคาถาอย่างต่อเนื่องเพื่อควบคุมคาถาระดับสามสําหรับซิเซโร่ที่ร่ายคาถาธาตุน้ำระดับสามได้ฉับพลัน นั่นจึงน่ากลัวและการที่คนแบบเขาซึ่งปล่อยคาถาได้ทันทีแต่กลับมานั่งร่ายคาถาที่ยาวเช่นนี้คาถานั้นต้องเป็นระดับตํานานแน่

ดวงตาของซิเซโร่ฉายแววเสียใจ และเขาก็หยุดร่ายคาถา เขาปลดปล่อยคาถาน้ำแข็งออกไปทันใดนั้นแท่งน้ำแข็งยาวสองเมตรก็ปรากฏและพุ่งใส่หยางเฟย

สีหน้าของหยางเฟยเปลี่ยนไป เขาสะบัดดาบออกไป ปลดปล่อยปราณดาบ บดขยี้น้ำแข็งยักษ์เป็นชิ้นๆ

ซิเซโร่ล้มเลิกความคิดจะใช้คาถาระดับตํานาน เขาสะบัดมือ และปล่อยน้ำแข็งใส่หยางเฟยไม่หยุดเหมือนกระสุนปืนใหญ่

หยางเฟยหน้ากระตุก เขาร่ายคาถาออกมารวดเดียว และละอองธาตุไฟก็พลันปรากฎรอบเขาสร้างเป็นพายไฟ

ตอนน้ำแข็งยักษ์จมเข้าไปในพายุไฟ ไฟก็พวยพุ่งขึ้นฟ้า ส่งเสียงซู่ซ่ ระเหยน้ำแข็งเป็นไอ

งูสมุทรก่อตัวจากละองงธาตุน้ำที่หยดจากฟ้าและกระแทกใส่ม่านพลังพายุไฟ ทําให้มันดับลง

น้ำแข็งยักษ์ปูพรมใส่หยางเฟยต่อ

หยางเฟยไม่มีเวลาร่ายพายุไฟอีก เขาทําได้แค่กระตุ้นปราณเขาให้ก่อตัวเป็นม่านดาบ ตัดน้ำแข็งเหล่านั้น

น้ำแข็งยักษ์โดนบดขยี้ทีละหนึ่งโดยหยางเฟย ผู้แสดงพลังมังกร

ทุกครั้งที่น้ำแข็งโดนบดขยี้ มันจะแผ่อากาศหนาวสุดขั้ว

จากนั้นชั้นน้ำแข็งบางๆก็จะคลุมตัวหยางเฟย

พอชั้นน้ำแข็งคลุมตัวหยางเฟย ลมหนาวก็พัด และราวกับโลกโดนแช่แข็ง ความหนาวเย็นเริ่มที่มแทง

ด้วยร่างกายแสนน่ากลัวของวอร์ล็อคระดับสาม หยางเฟยจึงต้านทานการกัดกร่อนของอากาศหนาวได้แต่ทว่าท่ามกลางการต่อสู้ดุเดือดเขาสามารถพบได้ว่าพลังกายกับพลังภายในของเขากําลังถดถอย

ดวงตาคู่งามของฟลาดิน่าเริ่มจริงจัง“น่าทึ่งมาก!สมกับที่เป็นสายเลือดเทพสมุทร!”

สีหน้าของแคสเซียสและปรมาจารย์ดาบอีกสองเปลี่ยนไป ถ้าพวกเขาเจอกับซิเซโร่ พวกเขาคงมีโอกาสลงมือครั้งเดียว ถ้าพวกเขาไม่อาจฆ่าซิเซโร่ได้ด้วยดาบเดียว งั้นต่อให้ทั้งสามร่วมมือกันพวกเขาก็ยังไม่อาจจัดการกับซิเซโร่ ผู้เป็นจอมเวทย์ระดับสูงได้

การเผชิญหน้ากับซิเซโร่ สัตว์ประหลาดที่ปลุกสายเลือดเทพสมุทร แม้กระทั่งจอมเวทย์มนุษย์ระดับตํานานก็อาจสู้ไม่ได้

สีหน้าของเซซินเปลี่ยนไปเช่นกัน ถึงแม้เขาจะปลุกสายเลือดเฮอร์คิวลิส แต่ตอนเจอกับซิเซโร่ผู้ปลดปล่อยคาถาธาตุน้ำแข็งและน้ำระดับสามไม่รู้จบ เขาก็คงไม่มีโอกาสต่อต้าน

ดวงตาของเรโร่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

หลังบดขยน้ำแข็ง ดวงตาของหยางเฟยก็แสดงความบ้าคลั่ง เขาร่ายคาถาเกล็ดมังกรดําและพลังมังกรจากนั้นก็ปล่อยคาถาระดับสาม งูไฟ

งูไฟสองตัวปรากฏและพุ่งใส่ซิเซโร่

งูไฟสองตัวเพิ่งปรากฏแต่จู่ๆงูน้ำก็ปรากฏและปะทะกับงูไฟ หักล้างกันอย่างสมบูรณ์

งูน้ำที่เหลือกระโจนใส่หยางเฟย และโดนเถาวัลย์ดูดน้ำดูดไป

หยางเฟยฉวยโอกาสนี้พุ่งใส่ซิเซโร่เหมือนกระสุน

ซิเซโร่สร้าน้ำแข็งยักษ์สี่แท่ง และระดมยิงใส่หยางเฟยเหมือนกระสุนเช่นกัน

โดยไม่หลบเลี่ยง หยางเฟยกระโจนใส่น้ำแข็งทั้งสี่เหมือนคนบ้า

ก่อนเขาจะชนกับน้ำแข็ง หยางเฟยร่ายคาถาและชี้นิ้ว เถาวัลย์ปีศาจดูดน้ำ ซึ่งดูดอนุภาคธาตุน้ำไปจํานวนมากพลันปะทุยิงใส่น้ำแข็งทั้งสี่เหมือนมังกรสมุทร ส่งพวกมันปลิวออกไป

“ข้ายอมแพ้!”ตอนเขาเห็นน้ำแข็งทั้งสี่ถูกส่งลอยไป ซิเซโร่ก็พูดอย่างสงบ

แทบจะในเวลาเดียวกัน แสงจันทร์สว่างได้ตกลงมาจากฟ้า คลุมตัวซิเซโร่ไว้

ร่างของหยางเฟยปรากฏ เขาหน้าซีด ถอยไปหลายก้าวและพ่นก้อนน้ำแข็งออกมา

คาถาของซิเซโร่เต็มไปด้วยพลังเยือกแข็ง ถึงแม้หยางเฟยจะมีพลังชีวิตคุ้มครอง เขาก็ยังโดนอากาศหนาวกัดกร่อนซึ่งทําร้ายอวัยวะภายในเขา

กระแสไอเย็นนั้นราวกับมังกรที่อาละวาดในตัวหยางเฟย ทําให้เขาตัวสั่นสะท้าน

ถ้าไม่ใช่เพราะพลังของเถาวัลย์ดูดน้ำที่เกินจินตนาการของซิเซโร่ การสู้ต่ออาจทําให้หยางเฟยแพ้ถ้าเขาไม่เผยไพ่ตาย

ซิเซโร่ดูเสียใจและมองหยางเฟยอย่างมีความหมายก่อนกลับที่นั่ง“เอียน เจ้าไม่ธรรมดาครั้งนี้เจ้าชนะ”