Martial God Space - ตอนที่ 274

Martial god space ตอนที่  274   ตราประทับทลายสวรรค์

“บรึ้มมม!” กรงเล็บปีศาจถูกทำลายทันทีโดยการโจมตีของ  เย่ ซีหวิน

” เจ้ากล้าหาญมาก ข้าจะรับช่วงต่อจากเจ้าเอง ”   เย่ ซีหวิน  หัวเราะเยาะ แล้วลุกขึ้นยืน หลังจากเขาดูดซับแกนผลึกปีศาจเสร็จสมบูรณ์  เขาได้ก้าวเข้าสู่ขอบเขตลมปราณมหาเทพขั้นที่  8  แล้ว และการทะลวงขอบเขตในครั้งนี้ง่ายดายกว่าที่เคยผ่านมา

หากขอบเขตภายในเปรียบเสมือนถังน้ำ และพลังงาน คือ น้ำแล้ว ในอดีต  เย่ ซีหวิน พยายามเติมน้ำลงในถัง และขยายถังน้ำให้มีขนาดใหญ่ขึ้นควบคู่กันไปด้วยความยากลำบาก  แต่ตอนนี้เขาได้สร้างสระน้ำขึ้นมาได้สำเร็จ  เพื่อให้สามารถรองรับสายน้ำได้อย่างต่อเนื่อง

ในความเป็นจริงแล้ว เขามีพลังงานมากพอที่จะทะลวงขอบเขตในครั้งนี้  และเขายังมีพลังงานที่สะสมเอาไว้อีกเหลือเฟือ

หลังจากก้าวเข้าสู่ลมปราณมหาเทพขั้นที่  8  ความสามารถในการต่อสู้ของเขาได้มาถึงขอบเขตลมปราณปัจฉิมบทแล้ว  เนื่องจากเขาสามารถสะสมพลังงานได้มากกว่าคนปกติ  แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญในระดับเดียวกับเขาก็ไม่อาจเทียบได้

( NT: ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆ ไม่สามารถสะสมพลังงานได้เหมือน  เย่ ซีหวิน  เพราะร่างกายของพวกเขาจะระเบิดทันที เนื่องจากการสะสมพลังงานที่มากเกินไป  เย่ ซีหวิน  มีร่างกายที่แข็งแกร่งช่วยให้เก็บสะสมพลังงานภายในร่างกายของเขาได้มากกว่าคนปกติ )

” มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่? ” ชิโม่  รู้สึกสับสน และเห็นได้ชัดว่ามันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ” บัดซบ  เจ้าดูดซับแกนผลึกปีศาจของข้าหมดไปแล้วเหรอ?  มนุษย์อย่างเจ้ากล้าดียังไง!  ก็ดี ถ้างั้นเจ้าเตรียมตัวเอาไว้ได้เลย เพราะข้าจะกินเจ้า เพื่อชดเชยความสูญเสียของข้า “

ชิโม่  โกรธเป็นอย่างมาก  เพราะมันพลาดโอกาสทองที่จะก้าวเข้าสู่ขอบเขตระดับตำนานครึ่งก้าว ไปต่อหน้าต่อตาโดย  เย่ ซีหวิน

ทั้งร่างของ ชิโม่ ถูกปกคลุมด้วยเปลวไฟปราณมรณะ พร้อมกับปลดปล่อยกลิ่นเหม็นอยู่ในอากาศ จากนั้นมันก็พุ่งตรงเข้าไปหา  เย่ ซีหวิน  เพื่อจะฉีกร่างเขาออกเป็นชิ้นๆ ด้วยกรงเล็บ

เปลวไฟปราณมรณะมีฤทธิ์กัดกร่อนรุนแรง สามารถละลายทุกสิ่งทุกอย่างให้กลายเป็นของเหลวได้แค่เพียงสัมผัส

” ตายซะเถอะ! ” ชิโม่  คำรามด้วยน้ำเสียงโกรธแค้น และโจมตี  เย่ ซีหวิน  ทันที

” เปลวไฟของเจ้ามันแค่ของหลอกเด็ก ”  เย่ ซีหวิน  หัวเราะเยาะ และยื่นมือออกไป ร่างสีทองของเขาก็เปิดใช้งานขึ้นมาทันที และเขาเดินตรงเข้าไปเพื่อรับการโจมตี

เย่ ซีหวิน  ปรากฏตัวขึ้นเหมือนเทพจุติ เขาตรงเข้าไปจับเปลวไฟปราณมรณะเอาไว้โดยตรง

” ซี่ๆ  ซี่ๆ! ” เปลวไฟปราณมรณะ พยายามกัดกร่อนฝ่ามือของ  เย่ ซีหวิน  แต่ก็ทำไม่สำเร็จ ในไม่ช้าเปลวไฟก็มอดดับลงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ใบหน้าของปีศาจหนังสือตัวน้อยปรากฏความประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด เพราะ ชิโม่ เป็นผู้ทรงอำนาจหนึ่งในห้องสมุดแห่งนี้  แม้ว่ามันจะไม่อยู่ในกลุ่มปีศาจชั้นนำ  แต่ก็มีชื่อเสียงในหมู่ปีศาจหนังสือเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตามการโจมตีด้วยเปลวไฟปราณมรณะของ ชิโม่ ไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนบนผิวของ  เย่ ซีหวิน ได้เลยแม้แต่น้อย   ทำให้สติของ ปีศาจหนังสือตัวน้อย หลุดลอยไปทันทีที่เมื่อได้เห็นฉากการต่อสู้นี้  เพราะมันไม่อาจจินตนาการถึงขอบเขตความแข็งแกร่งของพี่ชายของมันได้

” นี่มัน?  เป็นไปไม่ได้! ” ชิโม่  ถึงกับตกตะลึง และมองไปที่  เย่ ซีหวิน ”  ข้าไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง  เปลวไฟปราณมรณะของข้า มันควรจะไร้เทียมทานไม่ใช่เหรอ! “

” เจ้าพูดว่า ไร้เทียมทานเหรอ?  ถึงแม้เจ้าจะทุ่มเทพลังทั้งหมด ก็ไม่มีความหมายเมื่ออยู่ต่อหน้าข้า ” เย่ ซีหวิน  หัวเราะเยาะ  เขาเคยฆ่าซอมบี้ระดับตำนานครึ่งก้าว และ ชิโม่  ก็ไม่ใช่ปีศาจร่างจริง เป็นเพียงหนังสือปีศาจ ที่กำเนิดขึ้นมาจากหนังสือเคล็ดวิชาปราณมรณะปีศาจ

” ข้าอยากเห็นว่ามีความลับแบบไหนที่ซ่อนอยู่ในหนังสือเคล็ดวิชาปราณมรณะปีศาจของเจ้า ”  เย่ ซีหวิน  สนใจเคล็ดวิชาการสร้างซอมบี้  เมื่อคนตายไปแล้ว หลังจากนั้นวิญญาณของพวกเขาก็จะออกมาจากร่างกาย สิ่งใดที่ทำให้ศพฟื้นคืนชีพกลับมาเป็นซอมบี้?

ซอมบี้ เป็นเพียงสิ่งเดียวที่อยู่ตรงกลางระหว่าง สวรรค์ โลก นรก ของทั้ง 3 โลก

” ตราประทับถล่มภูผา! ”  เย่ ซีหวิน  ตะโกนเสียงดัง และตราประทับขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ จากนั้นมันก็หล่นลงมาราวกับดาวตก

นี่เป็นฉากที่น่าสยดสยองมาก ราวกับว่าโลกจะถล่มด้วยแรงกดดันอันมหาศาลนี้ ไม่ต้องพูดถึง การโจมตีครั้งนี้ถูกล็อคเป้าหมายไป ชิโม่ ไม่มีทางที่มันจะหลบซ่อนได้

สิ่งนี่เป็นมรดกที่  เย่ ซีหวิน  ได้รับมาจาก ผู้ดูแลสุสาน

มรดกนี้มีชื่อเรียกว่า ตราประทับทลายสวรรค์!

ในชีวิตก่อนหน้านี้ เย่ ซีหวิน เคยได้ยินว่าอาวุธวิเศษโบราณเหล่านี้มีพลังอำนาจการทำลายล้างอย่างมาก  อาวุธวิเศษเหล่านี้เป็นของนิกายโบราณที่หายสาปสูญไปแล้ว  เย่ ซีหวิน  เองก็ได้รับเคล็ดวิชาการต่อสู้โบราณนี้เป็นรางวัล  และพลังการทำลายล้างของมันก็ไม่มีใครเทียบได้

ทักษะลับของ ตราประทับทลายสวรรค์ ถูกแบ่งออกเป็นสามกระบวนท่า คือ ตราประทับถล่มภูผา, ตราประทับพลิกสมุทร และ ตราประทับทลายสวรรค์ เย่ ซีหวิน  ได้เข้าใจทักษะทั้งสามกระบวนท่าแล้ว แต่กระบวนท่าที่เขาสามารถใช้ได้ คือ ตราประทับถล่มภูผา เท่านั้น อย่างไรก็ตาม อนุภาพการทำลายล้างของมันมีมากพอที่จะสังหารผู้เชี่ยวชาญของขอบเขตลมปราณปัทฉิมบท

ถึงแม้ว่าฝีมือของ  เย่ ซีหวิน  จะเหนือกว่าเขา แต่พลังของ ตราประทับถล่มภูผา ก็ไม่อาจดูแคลนได้

ในที่สุดมันก็ตระหนักได้ว่า เย่ ซีหวิน  เป็นผู้เชี่ยวชาญที่มันไม่อาจแตะต้องเขาได้  แม้แต่การโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของมันก็ไม่อาจทำลายเกาะป้องกันของ  เย่ ซีหวิน  ได้

” อย่า  อย่าฆ่าข้าเลย  ได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย  ข้าจะบอกทุกสิ่งที่เจ้าอยากรู้ เคล็ดวิชาปราณมรณะปีศาจของข้าจะช่วยให้เจ้าก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดด! ” ชิโม่  ตะโกนเสียงดัง มันพยายามยื่นข้อเสนอให้กับเขา ด้วยน้ำเสียงที่ตื่นตระหนก และหวาดกลัว

” ข้าไม่ต้องการ”  เย่ ซีหวิน  มีพื้นที่ลึกลับอยู่แล้ว  เขาจึงไม่สนใจข้อเสนอนี้

” ตูมมมม! ” เกิดเสียงระเบิดที่น่าสะพรึงกลัว และ ชิโม่ ถูกทุบจนร่างแหลกละเอียด แกนพลังของมันถูกกรงเล็บมังกรขนาดใหญ่ของ  เย่ ซีหวิน  คว้าจับเอาไว้  จากนั้นเขาเหลือบมองไปที่ หนังสือปีศาจตัวน้อย และโยนแกนพลังไปให้มัน

หนังสือปีศาจตัวน้อย  เริ่มดูดซับแกนพลังอย่างรวดเร็ว

หลังจากเวลาผ่านไปนาน ออร่าของปีศาจหนังสือตัวน้อย ก็เริ่มมีการเปลี่ยนแปลง  และในทันใดนั้นออร่าของมันก็ระเบิดออกมาอย่างรุนแรงทะยานขึ้นไปสู่ท้องฟ้า ส่งผลให้ขอบเขตของมันก้าวเข้าสู่ขอบเขตลมปราณปัทฉิมบท

มันอยู่ระดับสูงสุดของลมปราณมหาเทพขั้นที่ 9  แต่ไม่สามารถก้าวเข้าไปสู่ขอบเขตลมปราณปัจฉิมบทได้  แต่  เย่ ซีหวิน  ช่วยมันอีกครั้งในการทะลวงขอบเขตที่สำคัญนี้  การดูดซับแกนพลังของหนังสือปีศาจเล่มๆ อื่น หรือ ปีศาจหนังสือ เป็นวิธีที่ดีที่สุดสำหรับ ปีศาจหนังสือ เพื่อช่วยยกระดับการเพาะบ่ม

” ข้าไม่รู้จะตอบแทนบุญเจ้าพี่ชายอย่างไรดี สำหรับความเมตตาที่มอบให้แก่ข้า ”  ปีศาจหนังสือตัวน้อย  ประสานมือไว้ที่หน้าอก และพูดอย่างจริงใจ ถ้า  เย่ ซีหวิน  ไม่ได้อยู่ที่นั่นเพื่อช่วยมัน  มันคงเป็นเพียงแค่ ปีศาจหนังสือ ระดับล่างเท่านั้น

” ถ้าข้าจะพาเจ้าออกไปยังโลกภายนอกเจ้าจะไปหรือเปล่า? ” เย่ ซีหวิน จ้องมองไปที่ และถาม หนังสือปีศาจตัวน้อย

” แน่นอน ข้าใฝ่ฝันที่จะได้ออกไปจากห้องสมุดแห่งนี้มาเป็นเวลานานแล้ว! ”  ปีศาจหนังสือเล่มตัวน้อย ตอบเขาอย่างรวดเร็ว  มันรู้อยู่แล้วว่าห้องสมุดแห่งนี้เป็นเพียงโลกขนาดเล็ก แต่ก็มีขนาดใหญ่มาก แต่ทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่พื้นที่มิติ ไม่อาจเทียบกับโลกภายนอก  มันอยากออกไปเห็นโลกภายนอกของสำนักยี่หยวน แต่ห้องสมุดแห่งนี้มีผู้พิทักษ์ที่น่าเกรงขาม  พวกเขาไม่อนุญาตให้ปีศาจหนังสือออกไปยังโลกภายนอก  สำนักยี่หยวนกลัวว่า ปีศาจหนังสือ จะก่อให้เกิดหายนะในโลกของพวกเขา  ดังนั้นปีศาจหนังสือเหล่านี้จึงไม่ได้รับอนุญาตให้ออกมาจากโลกของห้องสมุด

มีทางเดียวที่จะออกไปได้ พวกเขาจะต้องเป็นสาวกของสำนักยี่หยวน หนังสือปีศาจ ที่ผ่านเจ้าสมบัติจะได้มีโอกาสออกไปทำงานให้กับสำนักยี่หยวนในฐานะสาวก  เมื่อเวลานั้นมาถึงพวกเขาก็จะมีโอกาสได้เลื่อนตำแหน่งกลายเป็นศิษย์อย่างเต็มตัวของสำนักยี่หยวน ซึ่งเป็นโอกาสที่หาได้ยาก

อย่างไรก็ตาม กรณีนี้เกิดขึ้นได้ยาก และบางครั้งอาจจะนานนับร้อยๆ ปี สำหรับมันแล้วความหวังนี้นับว่าห่างไกลยิ่งนัก  แต่ด้วยความช่วยเหลือของ  เย่ ซีหวิน  ถ้าเพียงลำพังแค่ตัวมันเองคงไม่มีโอกาสได้ออกไปยังโลกภายนอก  การเข้าถึงขอบเขตลมปราณปัจฉิมบท คงเป็นได้แค่ความฝันสำหรับมัน และทั้งหมดนี้ต้องขอบเจ้า  เย่ ซีหวิน

ความซาบซึ้งที่มันมีต่อ  เย่ ซีหวิน  เป็นเรื่องยากที่จะเอ่ยเป็นคำพูดออกมา

” ดี  ข้าได้ก่อตั้งสมาพันธ์ขึ้นมายังโลกภายนอก  และเรียกมันว่า สมาพันธ์เฉียนหยู่  แต่ข้ามีภารกิจที่จะต้องออกไปจากสำนักยี่หยวน เพื่อเข้าร่วม สถาบันยอดยุทธ ดังนั้นข้าจะหาทางทำให้เจ้าเป็นศิษย์เอก เจ้าจะต้องรับหน้าที่เป็นหัวหน้าสมาพันธ์เฉียนหยู่  ในตอนที่ข้าไม่อยู่ เจ้าจะว่าอย่างไร? ” นี่คือแผนการของเขาตั้งแต่เริ่มแรก  ในขณะที่เขาไม่อยู่ สมาพันธ์เฉียนหยู่ จะต้องมีผู้นำที่ แข็งแกร่ง เนื่องจากศิษย์เอก ที่มีอยู่ไม่มีใครแข็งแกร่งพอที่จะเป็นผู้นำได้  สำหรับ ศิษย์เอก หนึ่งคนก็เพียงพอสำหรับการดูแลสมาพันธ์ธรรมดาๆ  แต่สมาพันธ์เฉียนหยู่เป็นกลุ่มของศิษย์แท้จริง ดังนั้นจะต้องมีผู้นำที่โดยผู้นำที่แข็งแกร่ง

แผนของ  เย่ ซีหวิน  คือยกระดับการเพาะบ่มให้ ปีศาจเล่มตัวน้อย ให้มันมีความแข็งแกร่งมากพอที่จะรับบทบาทผู้นำสมาพันธ์เฉียนหยู่  เขาจะได้รู้สึกโล่งใจเมื่อเขาไปที่ สถาบันยอดยุทธ  หลังจากมีผู้เชี่ยวชาญขอบเขตลมปราณปัทฉิมบท คอยปกป้องสมาพันธ์เฉียนหยู่ และ เย่ ซีหวิน  ได้ปรับความเข้าใจกับ ฉู จิ้งฉาย ซึ่งเป็นสาวกที่แข็งแกร่งที่สุดในนิกายทั้งหมด ด้วยการเตรียมการทั้งหมดนี้  เย่ ซีหวิน  มั่นใจว่าสมาพันธ์เฉียนหยู่ ครอบครัว และเพื่อนๆ ของเขา จะปลอดภัยในขณะที่เขาไม่อยู่

แน่นอนว่า  เย่ ซีหวิน  มองคนไม่ผิด ซึ่งเห็นได้จากความจงรักภักดีของ ปีศาจหนังสือตัวน้อย ที่มันมีต่อเขา เมื่อมันเต็มใจที่จะสละชีวิตของตัวเองเพื่อปกป้อง  เย่ ซีหวิน

เย่ ซีหวิน  ได้เห็นถึงความซื่อสัตย์ของ ปีศาจหนังสือตัวน้อย  ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ใช้ความพยายามอย่างมากในการเลี้ยงดูเขา

”  นับเป็นเกียรติอย่างยิ่งสำหรับ  ข้าเต็มใจทำ! ” ปีศาจหนังสือตัวน้อย  พยักหน้า และไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นของมันได้  มันไม่ใช่แค่จะได้กลายเป็นศิษย์เอก  มันจะได้เป็นผู้นำของสมาพันธ์อีกด้วย  นี่เป็นความฝันที่เป็นจริง

” เจ้ามีชื่อหรือไม่?”  เย่ ซีหวิน  ถาม

“ไม่ ” ปีศาจหนังสือตัวน้อย  ตอบ อย่างอายๆ

” ถ้าเป็นเช่นนั้น ข้าจะตั้งชื่อให้เจ้า ต่อจากนี้ไปชื่อของเจ้า คือ เย่ ซู  นับจากนี้เป็นต้นไป เจ้าเป็นคนของตระกูล เย่ “