Martial God Space - ตอนที่ 256

Martial god space ตอนที่  256   การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่บนเกาะปีศาจ

ปีกมารไม่ทำให้รู้สึกถึงการสร้างด้วยปราณปีศาจที่หนาแน่น แม้ว่าพลังเวทมนต์อันยิ่งใหญ่ของมันยังคงอยู่ แต่พลังเวทมนต์ของปีศาจได้ถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกของพลังศักดิ์สิทธิ์

คนของโลกแห่งวรยุทธไม่สนใจเกี่ยวกับการฝึกเคล็ดวิชาการต่อสู้ของวิถีปีศาจ แต่พวกเขากังวลมากเกี่ยวกับการฝึกเคล็ดวิชาการต่อสู้ของวิถีมาร
(NT: วิถีปีศาจ และ วิถีมาร  ทั้งสองมีรูปแบบศิลปะการต่อสู้ที่แตกต่างกัน)

เผ่าพันธุ์ปีศาจทั้งหมดแข็งแกร่งมาก และเป็นศัตรูของมนุษยชาติ

เมื่อ  เย่ ซีหวิน  เปิดใช้ปีกมารของเขา  ความเร็วของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาตัดผ่านเป็นลำแสงสีทองบนท้องฟ้า และบินตรงไปยังหมาป่าตัวเล็กตัวนั้น

ลูกหมาป่า  ในตอนแรกมันคิดว่าสามารถสลัดผู้เชี่ยวชาญของมนุษย์ได้แล้ว แต่ไม่คาดว่าจะเห็นร่างสีทองคำไล่ตามทัน

มันสาปแช่งออกมาดัง ๆ   ” บัดซด  นี่มันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย! “

แม้ว่าร่างของมันจะมีขนาดเล็ก แต่มันก็เร็วมากและยังใช้ทักษะความคล่องตัวพิเศษ  แม้แต่ เย่ ซีหวิน ความแข็งแกร่งของเขาเทียบได้กับผู้เชี่ยวชาญลมปราณมหาเทพขั้นที่ 9  ก็ไม่สามารถไล่ตามทันได้ ไม่ต้องสงสัยเลยวืทำไมเขาต้องเปิดใช้ปีกมาร ในความเป็นจริงแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตระดับตำนาน ก็ไม่สามารถจับมันได้

ระดับของความเร็วของลูกสัตว์ปีศาจนี้ไม่สามารถจินตนาการได้

อย่างไรก็ตามผู้เชี่ยวชาญในขอบเขตระดับตำนาน  ไม่จำเป็นต้องไล่ตามในตอนแรก  เนื่องจากเพียงเขาแค่สะบัดมือเท่านั้น  พวกเขาก็สามารถจำกัดพื้นที่เอาไว้โดยตรง ทำให้ไม่สามารถหลบหนีได้

แต่เคล็ดวิชาปีกมารของ เย่ ซีหวิน ไม่ได้เป็นเคล็ดวิชาปีศาจธรรมดา มันเป็นเคล็ดวิชาชั้นสุดยอด และนับตั้งแต่ที่เขาสามารถใช้มันได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว  เขาสามารถเร่งความเร็วได้สูงมาก และบรรลุความเร็วที่เป็นไปไม่ได้ในเวลาไม่กี่วินาที

ดังนั้นภายในเวลาไม่นาน เย่ ซีหวิน  ก็ไล่ตามมันทัน และเหยียดมือออกไปกลายเป็นมือขนาดใหญ่ที่สร้างขึ้นมาจากปราณหยวน  และยื่นออกไปคว้าจับมัน  ลูกสัตว์ปีศาจมันหันกลับมา และยิงลำแสงศักดิ์สิทธิ์ไปยัง เย่ ซีหวิน

“บรึ้มมม!” มือขนาดใหญ่ของ เย่ ซีหวิน ไม่สะทกสะท้าน และคว้าจับลำแสงโดยตรงและบดขยี้มัน หมาป่ามีความแข็งแกร่งมาก แต่ความแข็งแกร่งของมันเทียบได้กับผู้เชี่ยวชาญลมปราณมหาเทพขั้นที่ 8 เท่านั้น อย่างไรก็ตามการโจมตีของพวกมันก็ไร้ประโยชน์กับ เย่ ซีหวิน ผู้ครอบครองราชันย์ร่างทองคำ

” เจ้าตัวบัดซบ! ” หมาป่า พูดด้วยความโกรธ และหันหลังกลับเพื่อวิ่งหลบหนี  ความคิดเพียงอย่างเดียวของมันตอนนี้คือต้องรีบหนีให้เร็วที่สุด แต่ทันใดนั้นมือขนาดใหญ่ของ เย่ ซีหวิน ก็ตบไปที่ใบหน้าของลูกสัตว์ปีศาจปากร้ายตัวนี้ ส่งมันบินปลิวออกไปไกล

เย่ ซีหวิน กระพือปีก และค่อย ๆ ร่อนลงมาด้านข้างของลูกสัตว์ปีศาจที่นอนอยู่บนพื้น

” ไอ้สารเลว เจ้ากล้าดียังไง! ” มันโกรธเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่มันถูกตบโดยมนุษย์หลังจากคลอดได้ไม่นาน  มันไม่สามารถยอมรับความจริงได้ว่ามันเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ให้กับมนุษย์  ไม่เพียงแต่ในความเร็ว แต่ยังรวมถึงความแข็งแกร่ง

เย่ ซีหวิน ยิ้มกว้าง ในขณะที่คิดว่ามันเป็นสิ่งที่น่าสนใจมาก  เขา จึงถามมันว่า ” ภูมิหลังครอบครัวของเจ้าเป็นใคร? “

ลูกสัตว์ปีศาจ แกล้งทำราวกับว่ามันไม่ได้ยินอะไร และไม่สนใจ เย่ ซีหวิน

” เจ้าควรจะตอบเขา  เพราะถ้าเจ้าไม่อยากตอบ  ข้าชอบทำอาหารมากโดยเฉพาะซุปเนื้อสุนัข ข้าจะใช้เจ้าเป็นส่วนผสมเพื่อเพิ่มรสชาติให้มันอร่อยยิ่งขึ้น ” เย่ ซีหวิน กล่าวด้วยรอยยิ้มอันชั่วร้าย

” เจ้าจะไปตายที่ไหนก็ไป ข้าคือ องค์ชายหมาป่า,  หมาป่าน่ะ,  รู้จักใช่มั้ย,  ข้าไม่ใช่สุนัข! ” ลูกสัตว์ปีศาจ กล่าวทันทีด้วยน้ำเสียงโกรธ

” นั้นมันเรื่องของเจ้า ” เย่ ซีหวิน กล่าวอย่างไม่สนใจว่า ” ทำไมถึงมีไข่จำนวนมากที่เป็นสัตว์ปีศาจที่ทรงพลังฝังอยู่ในบริเวณนี้? ถ้าเจ้าตอบข้าอย่างตรงไปตรงมา  ข้าจะปล่อยเจ้าไป “

เย่ ซีหวิน  ไม่ค่อยสนใจเรื่องสัตว์เลี้ยง หรือทำให้มันเชื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกสัตว์ปีศาจตัวนี้

เขาเห็นว่าหมาป่าตัวนี้มีภูมิปัญญาสูงเกินไปสำหรับสัตว์ปีศาจธรรมดา เย่ ซีหวิน  ประทับใจกับความเฉลียวฉลาด และความแข็งแกร่งรวมทั้งทักษะของมัน มีความเป็นไปได้สูงว่าไม่สามารถทำให้มันเชื่องได้ เนื่องจากภูมิปัญญาของมันคล้ายคลึงกับมนุษย์  ไม่ต้องพูดถึงมันมีนิสัยที่ดื้อรั้น เย่ ซีหวิน ไม่สามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่าเขาสามารถเอาชนะมันได้  และถ้าเขาไม่สามารถยอมแพ้ได้ และทำร้ายมันโดยไม่เจตนาอาจส่งผลทำให้เขาเป็นอันตรายได้ เนื่องจากเขาไม่รู้ภูมิหลังของลูกสัตว์ปีศาจตัวนี้ซึ่งเป็นเรื่องที่ผิดปกติ

นอกจากนี้ เย่ ซีหวิน เชื่อว่ายังมีไข่อีกจำนวนมากถูกฝังอยู่ในบริเวณนี้ และเขาจะได้รับโอกาสมากมายในภายหลัง

เย่ ซีหวิน  อยากรู้ว่าทำไมมีไข่สัตว์ปีศาจเช่นนี้อยู่ในพื้นที่บริเวณนี้ เช่นเดียวกับ เหยี่ยวสงคราม มันดึงดูดความสนใจจากสัตว์ปีศาจระดับตำนาน  นอกจากนี้เขาจำเป็นต้องระมัดระวังไม่ให้บุกรุกอาณาเขตของสัตว์ปีศาจระดับสูงและเป็นผลดีต่อตัวเขาเองด้วย! แต่แน่นอนว่าต้องมีบางอย่างที่อยู่เบื้องหลังความลับเหล่านี้

” ข้าไม่รู้ ” ลูกสัตว์ปีศาจบ่นพึมพำ ขณะที่ยังนอนอยู่บนพื้นราวกับกำลังแกล้งตาย

ในเวลานี้ มู่ หลิง และ วู เฉาฉิน ก็มาถึง และเห็นหมาป่าตัวเล็กตัวหนึ่งกำลังแกล้งตายอยู่บนพื้น พวกเขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่

เย่ ซีหวิน อธิบายเรื่องต่างๆกับพวกเขา และพวกเขาก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที  แน่นอนว่าพวกเขาไม่สามารถทำร้ายลูกสัตว์ปีศาจตัวนี้ได้ ซึ่งมันอาจจะดึงดูดความสนใจของสัตว์ปีศาจระดับตำนาน

เย่ ซีหวิน  ไม่สามารถคาดเดาภูมิหลังของลูกสัตว์ปีศาจตัวนี้ได้ มันจะต้องไม่ธรรมดา ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้นแล้วล่ะก็  แน่นอนว่าเขาจะถูกไล่ล่าบนเกาะแห่งนี้สำหรับเดือนที่เหลือ

โดยปกติทันทีที่ไข่ฟักตัวสัตว์ปีศาจระดับอาวุโสเหล่านี้จะปรากฏตัวขึ้นทันทีเพื่อปกป้องสัตว์ปีศาจทารกแรกเกิด โดยไม่ปล่อยโอกาสให้ผู้เชี่ยวชาญของมนุษย์ทำร้าย หรือจับลูกสัตว์ปีศาจ นั่นหมายความว่าลูกสัตว์ปีศาจตัวนี้ต้องเป็นหนึ่งในบรรดาทารกที่ไร้ค่า และมีค่าได้เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม มันไม่ยอมพูดอะไรและดูไม่น่าไว้วางใจ และด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยของมัน ราวกับว่ามันยอมตายดีกว่ายอมจำนน เย่ ซีหวิน รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย และแอบชื่นชมมัน

เย่ ซีหวิน ไม่มีทางได้คำตอบเกี่ยวกับความลับจากลูกหมาป่า  แม้ว่ามันจะรู้อะไรบางอย่างและไม่เต็มใจที่จะบอก  เนื่องจากเขาไม่สามารถใช้วิธีอันโหดร้ายในการบังคับเอาข้อมูลออกจากปากของมันได้ ด้วยบุคลิกที่ดื้อรั้นของมันเป็นอุปสรรคใหญ่  ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่เก็บลูกหมาป่าตัวนี้เอาไว้เคียงข้างเขา บางทีต่อมามันอาจจะเต็มใจบอกสิ่งที่เกี่ยวกับเกาะลึกลับแห่งนี้

ลูกหมาป่าตัวนี้เป็นสิ่งเดียวที่จะบอกความลับที่แท้จริงบนเกาะประหลาดแห่งนี้

สำหรับลูกหมาป่าหากรุนแรงกับมันแล้ว มันคงไม่ยอมร่วมมือ และทางเลือกเดียวคือมันจะต้องอยู่กับ เย่ ซีหวิน

การออกตามหาไข่เริ่มรุนแรงและลำบากมากยิ่งขึ้น คนจำนวนมากเริ่มคลั่งไคล้และออกตามหาไข่เพื่อเอามาเป็นของตนเอง

หลังจากลูกหมาป่า  ไข่สัตว์ปีศาจหลายฟองก็ถูกขุดขึ้นมา แต่ไม่มีฟองไหนดีพอหลังจากขุดขึ้นมา ส่วนใหญ่ลูกสัตว์ปีศาจมักจะหลบหนีและเกือบทุกครั้ง สัตว์ปีศาจอาวุโสจะรีบวิ่งมาเพื่อปกป้องไข่ของพวกเขา  และสิ่งนี้นำไปสู่ความสับสนวุ่นวายอย่างมาก สุดท้ายแล้วสำหรับผู้เชี่ยวชาญของมนุษย์การลงแรงอย่างหนักของพวกเขาทั้งหมดเป็นการสูญเปล่า

แน่นอนว่ามีผู้เชี่ยวชาญบางคนที่ประสบความสำเร็จ เช่น จี่ โม่อิ้น ได้รับ ฮัดดีซอรัส ซึ่งเป็นสัตว์ปีศาจที่หายากมาก ร่างของมันเป็นของ ไทแรนโนซอรัส  แต่มีปีกผีเสื้ออยู่ด้านหลัง

อย่างไรก็ตามผู้เชี่ยวชาญคนที่สาม หวัง จื่อเวย คือคนที่โชคร้ายที่สุด  เพราะหลังจากเขาได้ลูกสัตว์ปีศาจมา มันกลับดึงดูดสัตว์ปีศาจอาวุโสออกมาด้วย และเขาต้องพ่ายแพ้เหมือนกับตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง ไม่ต้องเอ่ยถึงลูกสัตว์ปีศาจตัวนั้นถูกพรากไปจากเขา

ถึงแม้จะโชคร้ายแต่ก็มีความโชคดีคือ การที่ฝ่ายตรงกันข้ามไม่ได้โจมตีอย่างรุนแรง มิฉะนั้นเขาจะถูกฆ่าตายไปแล้ว

ความไม่สงบยังคงดำเนินต่อไป และรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ

ความเงียบของเวลากลางคืนแผ่กระจายความหนาวเย็นไปทั่วทุกหนทุกแห่ง ในขณะที่ได้ยินเสียงกรีดร้องยังคงดังออกมาจากภูเขาอันชั่วร้าย  เสียงคำรามของสัตว์ปีศาจหลายตัวหายไปทันที หลังจากการปรากฏของเสียงกรีดร้องเหล่านั้นดังขึ้น

ไม่ไกลจากแม่น้ำสีเหลืองที่ไหลลงไปสู่ป่า และทหารปีศาจจำนวนหลายตัว ซึ่งมองเห็นได้จากการเดินขบวนของพวกมัน พวกเขาทำกิจวัตรประจำวันแบบนี้เป็นเวลาหลายพันปีไปกับการเดินทางไปพิชิตศัตรูที่ไม่รู้จัก

มู่ หลิง ได้ฝึกฝนอย่างต่อเนื่องในแม่น้ำสีเหลือง เขาโชคดีที่ได้ฝึกในแม่น้ำแห่งความตายนี้  ซึ่งเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้อัตราการเพาะบ่มของเขาสูงมาก

” นี่ก็ผ่านไปหลายวันแล้ว ทำไมญาติพี่น้องของเจ้าไม่ออกมาตามหาเจ้า?

กองไฟขนาดใหญ่กำลังส่องสว่างไสว และมีสัตว์ปีศาจขนาดใหญ่ถูกเสียบไว้บนกิ่งไม้หนา มันกำลังถูกย่างบนกองไฟ

ขณะที่ย่างอย่างต่อเนื่องเนื้อของมันค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีเหลือง และน้ำมันจากไขมันค่อยๆ หยดลงไปในกองไฟช่วยเพิ่มความรุนแรงของมัน

ไม่ไกลนัก ลูกหมาป่ากำลังเดินวนไปวนมา เมื่อเทียบกับเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ตอนนี้ขนาดของมันดูใหญ่โต และยังดูแข็งแรงมากขึ้นอย่างมาก

มันก็ยังคงบ่นอยู่เสมอ ” องค์ชายอย่างข้า ไม่มีทางกินเนื้อสัตว์ปีศาจชั้นต่ำ ” แววตาของมันจ้องมองไปที่สัตว์ปีศาจที่กำลังใกล้จะสุกเกือบจะทั้งหมดแล้ว มันไม่สามารถละสายตาของมันออกจากอาหารอันโอชะ

เย่ ซีหวิน ค่อยๆ หมุนกิ่งไม้หนาเพื่อย่างเนื้อส่วนที่ยังไม่สุก และกลิ่นหอมที่แสนจะเย้ายวนก็กระจายไปในอากาศ เย่ ซีหวิน ได้ผ่อนคลายในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา การพักระยะสั้นๆ จึงเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อรักษาความเสถียรภาพของขอบเขตภายในของเขา อย่างไรก็ตามก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องรีบร้อนเมื่อต้องฝึกฝนเพื่อยกระดับการเพาะบ่ม

เย่ ซีหวิน รู้สึกแปลกใจ เพราะเมื่อเด็กปีศาจตัวอื่น ๆ ฟักตัวออกมา ในเวลาไม่นานสัตว์ปีศาจอาวุโสก็จะรีบพาพวกมันออกไป แต่ลูกหมาป่าตัวนี้ฟักตัวออกมาค่อนข้างนานแล้วและไม่มีใครมารับมัน  แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร แต่พวกมันรู้ได้อย่างไรว่าลูกสัตว์ปีศาจเหล่านี้ฟักตัวออกมาแล้ว แต่ในกรณีนี้ เย่ ซีหวิน รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

” พวกเขาตายหมดแล้ว ”  ลูกหมาป่า พูดด้วยน้ำเสียงต่ำ ดวงตาของมันยังคงจ้องมองไปที่เนื้อสัตว์ปีศาจ

ตั้งแต่ตอนแรกมันพยายามหลบหนีไปหลายครั้ง แต่ทุกครั้งมันก็ถูกจับได้โดย เย่ ซีหวิน ภายในไม่กี่วินาที ตอนนี้มันเป็นเด็กกำพร้าที่ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน ถึงแม้เวลาจะผ่านมาไม่นานนักมันก็เริ่มเข้าใจว่า เย่ ซีหวิน ไม่ได้ต้องการทำร้ายมัน

จากสิ่งที่มันกล่าว  เย่ ซีหวิน ก็รู้ว่ามันกลายเป็นเด็กที่ถูกทอดทิ้ง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมไม่มีใครมาตามหามัน

อย่างไรก็ตามเมื่อ เย่ ซีหวิน ถามเขาเกี่ยวกับเรื่องอื่น ๆ มันก็ไม่ยอมพูดอะไร

เมื่อ เย่ ซีหวิน  เตรียมที่จะลิ้มรสเนื้อย่าง ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องอันน่าสะพรึงกลัวก็เริ่มดังก้องไปทั่วทุกหนทุกแห่ง ปราณอันชั่วร้ายที่กวาดออกมาจากภูเขา มันบดบังท้องฟ้าทั้งหมดในรูปแบบของเมฆสีดำที่หนาแน่น  ทันใดนั้นเมฆสีดำก็ทำให้เกิดฝนตกบนเกาะและไม่มีท่าทีที่จะหยุดง่ายๆ

เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างฉับพลันของปราณหยิน และปราณมรณะ มันได้ดูดพลังชีวิตออกไปจากต้นไม้ทำให้ลำต้นของพวกมันแห้งเหี่ยวไปทันที

บาร์บีคิวเนื้อถูกกัดกร่อนในทันที  ฝนตกลงมาอย่างหนัก และทำให้ปลิวไฟจากกองไฟค่อยๆ มอดลง

จากนั้น  เย่ ซีหวิน และคนอื่น ๆ ก็ได้ยินเสียงคำรามดังกึกก้องมาจากสัตว์ปีศาจที่อยู่ในส่วนลึกของเกาะ พวกเขาไม่เคยได้ยินเสียงคำรามอันน่ากลัวเช่นนี้มาก่อน  และมันก็ไม่ยากที่จะบอกได้ว่าเสียงคำรามเหล่านี้เป็นของสัตว์ปีศาจที่ทรงพลังอำนาจอย่างมาก