Journey Towards Greatness: เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ - ตอนที่ 25
จูเลียนเตรียมพร้อมที่จะไปเมืองเซคิจิคุ เขาเตรียมการทั้งหมดเสร็จแล้วและปั่นจักรยานออกไปจากเมือง หลังจากนั้นหกชั่วโมง เขาก็มาถึงเมืองเป้าหมาย
จูเลียน ‘เป็นเรื่องดีที่ฉันออกมาตั้งแต่เช้า ไม่งั้นคงจะถึงเย็นไม่น้อย ฉันควรไปที่ศูนย์โปเกมอนก่อนแล้วไปเติมของนิดหน่อย’
จูเลียนปั่นไปที่ศูนย์โปเกมอน เมื่อเขาไปถึงที่นั่นก็พบว่าสถานที่นี้มีคนพลุกพล่านมาก
จูเลียน ‘วันนี้เป็นวันที่วุ่นวายจริงๆ ดูเหมือนว่าฉันจะไม่สามารถท้าสู้ยิมได้ในวันนี้ เอาเถอะฉันไม่มีปัญหาอะไร จากที่ฉันจำได้ เหมือนยิมจะอยู่ในป่าใกล้ๆ และ ระหว่างทางมีกับดักมากมาย’
จูเลียนเดินไปหาพยาบาลจอย
จูเลียน “พยาบาลจอยผมอยากให้คุณตรวจสุขภาพโปเกมอนของผมหน่อย”
พยาบาลจอย “ได้ค่ะ ลักกี้เอาโปเกบอลพวกนี้เข้าไปข้างในทีแล้วฉันจะตรวจสอบดู”
ลักกี้พยักหน้าและหยิบโปเกบอลเข้าไปข้างใน
พยาบาลจอย “ฉันอยากให้คุณมาอีกทีในภายหลังเพราะตอนนี้เรายุ่งมากจนไม่สามารถตรวจสุขภาพได้ในตอนนี้”
จูเลียน “ฉันเข้าใจ” เขาพูดและเดินออกจากศูนย์โปเกมอน
จูเลียน ‘ไปตลาดและเติมสต็อกของฉันดีกว่า วันนี้โปเกมอนของฉันกินไปเยอะมาก ดังนั้นฉันจึงต้องเตรียมอาหารให้มากขึ้น’
จูเลียนเดินไปรอบๆ ตลาดและซื้อของที่ต้องการ ในตอนที่เดินไปรอบๆ เขาก็เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมชุดนินจาถือกระเป๋าไว้ในมือแล้วกระโดดจากอาคารหนึ่งไปยังอีกอาคารหนึ่งก่อนหายเข้าไปในป่า
จูเลียน ‘เดี๋ยวก่อน ฉันรู้ว่าเธอคนนี้คืออายะน้องสาวของโคกะหัวหน้ายิม น่าแปลกใจที่ฉันไม่คิดว่าจะได้เจอเธอก่อนเข้าป่า’
จูเลียนมุ่งหน้ากลับไปที่ศูนย์โปเกมอนและเช่าห้องเพื่อพักผ่อนสักพัก เขาเดินเข้าไปในห้องและเริ่มนั่งสมาธิเพื่อสงบจิตใจหลังจากนั่งสมาธิจากนั้นเขาก็ไปหาพยาบาลจอยเพื่อเอาโปเกมอนของเขากลับคืนมา เขาเดินไปที่สนามด้านหลังศูนย์โปเกมอนและเรียกฟุชิกิโซกับฮีทรานออกมา
จูเลียน “พรุ่งนี้พวกนายทั้งคู่จะต้องต่อสู้ แต่พวกนายจะต่อสู้กันตัวละรอบ ฟุชิกิโซจะไปก่อนจากนั้นฮีทรานจะเป็นตาของนาย พวกนายไม่ต้องกังวลกับคู่ต่อสู้ในวันพรุ่งนี้เพราะพวกเขาเป็นประเภทพิษและมันจะไม่มีผลกับพวกนาย”
ทั้งฟุชิกิโซกับฮีทรานพยักหน้าเข้าใจและเริ่มใช้พลังป้องกันกับความเร็วของตน เมื่อทำการโจมตีพวกเขาก็มีพลังมากขึ้น
เมื่อวันนี้ผ่านพ้นไป จูเลียนก็มุ่งหน้าไปที่ยิมในตอนเช้าเมื่อเขาไปถึงป่าเขาก็เริ่มค้นหาเบาะแสและร่องรอยที่จะนำไปสู่ยิมเพราะมันซ่อนอยู่ลึกมากในป่า
การค้นหาร่องรอยของจูเลียนนั้นยากมาก มันแตกต่างจากเถ้าแก่น้อยที่สะดุดอะไรก็ตามและค้นพบเส้นทาง จูเลียนต้องค้นหาเบาะแสแบบจริงจัง’
หลังจากค้นหาอยู่พักหนึ่ง จูเลียนก็พบรอยเท้าและกิ่งไม้หัก เมื่อจูเลียนเข้าไปใกล้ก็พบกับยิมที่ตามพร้อมกับรู้ตัวว่ามี อายะ และ คองปัง อยู่ไม่ไกล เมื่อจูเลียนสังเกตเห็นเธอเขาก็ไม่สนใจและเข้าใกล้โรงยิมมากขึ้น แต่ทว่ากลุ่มบิริริดามะก็ตกลงจากต้นไม้ ถึงอย่างนั้นจูเลียนก็สามารถหลบพวกมันได้อย่างง่ายดายและหลบหนีการโจมตีด้วยไฟฟ้าที่เป็นหนึ่งในกับดักของบิริริดามะ เขาต้องเผชิญกับกับดักอื่นๆ อีกมากมาย เช่น หลุมพราง ชูริเคนบิน และกับดักอื่นๆ แต่จูเลียนก็หลบพวกมันไปได้อย่างง่ายดายเนื่องจากปฏิกิริยาตอบกลับที่รวดเร็วและความสามารถที่ยอดเยี่ยมของเขา
อายะที่ติดตามจูเลียนมาก็ตกใจมากที่เขาหลบกับดักทั้งหมดได้อย่างง่ายดายแม้แต่เธอก็ไม่สามารถทำมันได้โดยไม่รู้พิกัดของกับดักล่วงหน้า
จูเลียน ‘กับดักเหล่านี้แม้จะดูน่ากลัว แต่ก็ไม่สามารถทำให้ผู้คนได้รับบาดเจ็บสาหัสได้เนื่องจากถูกวางไว้ในลักษณะพิเศษเพื่อให้ใครก็ตามที่เดินทางมาจะไม่ตายไปก่อน ที่พวกเธอยังคงวางกับดักเหล่านี้ไว้เพื่อให้ทุกๆ คนที่มาท้าทายพวกเธอรู้ว่าเธอคือนินจา และเธอทำอะไรถึงติดตามฉันไปทั่วทั้งป่าเหมือนสตอล์กเกอร์แบบนี้’
จูเลียนหลังจากหลบหนีกับดักมากมายในที่สุดก็มาถึงยิม ยิมดูเหมือนกับโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้แบบโบราณเนื่องจากอาคารทั้งหลังสร้างด้วยไม้ เมื่อเขาเข้าไปในสถานที่นี้เขาก็เห็นสระน้ำและต้นไม้ใกล้ๆ และไม่มีอะไรอื่นอีกเลย เมื่อเห็นว่าหัวหน้ายิมยังคงซ่อนตัวอยู่และไม่ต้องการออกมาเขาก็เริ่มที่จะเดินไปที่ประตู แต่จู่ๆ เขาก็ถูกอายะขวางไว้ เธอมีผมสีเขียวเข้มและสวมชุดสไตล์นินจาสีม่วงที่มีตาข่ายคลุมแขนของเธอ
จูเลียน “ดูเหมือนสตอล์กเกอร์ที่ติดตามฉันมาตลอดเวลาในที่สุดก็ตัดสินใจที่จะปรากฏตัว”
เมื่อได้ยินจูเลียนเรียกเธอว่าสตอล์กเกอร์ก็ทำให้เธอตกตะลึง
อายะ “คุณกำลังพูดถึงฉันเหรอ”
จูเลียน “จะใครอีกล่ะถ้าไม่ใช่เธอ คนที่กระโดดลงมาจากต้นไม้และสะกดรอยตามฉันตลอดเวลาที่ฉันอยู่ในป่า”
อายะตกใจมากที่จูเลียนสังเกตเห็นแม้ว่าเธอจะไม่ส่งเสียงดังขณะสอดแนมเขาก็ตาม
อายะ “คุณรู้ได้ยังไง”
จูเลียน “แม้ว่าเธอจะไม่ส่งเสียงในขณะที่กระโดดจากต้นไม้ต้นหนึ่งไปยังอีกต้นหนึ่งก็ตามแต่ฉันก็ยังมองเห็นเงาของเธอที่บางครั้งมันก็ฉายบนพื้นดินที่ใครๆ ก็สามารถสังเกตเห็นได้ เว้นแต่เขาหรือเธอจะเป็นคนโง่”
อายะ “ฉันไม่ได้สะกดรอยตามคุณ ฉันกำลังสอดแนมคุณ”
จูเลียน “การสอดแนมจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อมีคนขอให้เธอสอดแนมใครบางคน แล้วใครขอให้เธอมาสอดแนมฉัน”
อายะหาคำตอบไม่ได้เพราะเธอทำมันด้วยความสนใจของเธอเอง ในทางกลับกันจูเลียนกำลังสนุกกับการแกล้งผู้หญิงคนนี้
จูเลียน “ความเงียบของเธอนั้นหมายความว่าเธอเป็นคนสะกดรอยตามฉันตั้งแต่ตอนที่ฉันเข้าไปในป่าเอง”
อายะรู้สึกอายมากและไม่รู้สึกอยากจะพูดอะไร เธอจึงโยนหัวข้อนี้ออกไป
อายะ “ฉันไม่สนใจว่าคุณจะคิดยังไง แต่ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อท้าทายยิมคุณต้องเอาชนะฉันก่อน ไปเลย คองปัง”
จูเลียน “โอเค ฉันก็ไม่อยากเสียเวลามาก ไปเลยพีเจียน”
อายะ “การใช้พีเจียนก็ไม่ช่วยให้นายชนะการต่อสู้ครั้งนี้หรอก คองปังใช้ stun spore”
จูเลียน “พีเจียนบินขึ้นไปและใช้ air cutter”
พีเจียนบินขึ้นสูงในอากาศขณะที่สปอร์ที่ทำให้มึนงงไปไม่ถึงตัวเขา จากนั้นเขาก็ส่งใบมีดหลายใบไปที่คองปัง เมื่อมันโดนใบมีดไปหลายใบ คองฟังก็ล้มไป
จูเลียน “ดูสิ เธอแพ้แล้ว เอาล่ะ ฉันจะท้าทายหัวหน้ายิม”
จูเลียนเดินผ่านอายะที่ยังคงตกอยู่ในภวังค์หลังจากพ่ายแพ้อย่างง่ายดาย เขาไปที่หน้าประตูและเลื่อนเปิดออกแล้วเห็นชายวัยกลางคนที่มีผมสีดำแหลมคมรออยู่ในสนามด้วยสีหน้าจริงจัง เขาคือโคกะ หัวหน้ายิมของยิมเซคิจิคุ
โคกะ “ดูเหมือนว่าเธอจะเอาชนะน้องสาวของฉันได้ง่ายมาก มันก็นานแล้วที่ฉันได้ต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งนะ”
จูเลียน “ฉันชื่อจูเลียนและฉันมาที่นี่เพื่อท้าทายนายในการต่อสู้ยิม”