Invincible Divine Dragon’s Cultivation System ระบบฝึกฝนมังกรอมตะ - ตอนที่ 223
ตอนที่ 223 ต้นไม้จุดกำเนิด
.
“จิ๊ๆๆ ! ฮ่าๆๆ !..”
“ในที่สุดการฝึกฝนของฉันก็มาถึงระดับเจ้าชายจนได้ ฮ่าๆๆ ! พลังในระดับนี้มันช่างน่าตื่นเต้นมากจริงๆ!”[1]
ในมุมหนึ่งของทวีปยุโรปหมอโลหิต กำลังตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้นภายในห้องใต้ดินของคฤหาสน์ทรงยุโรปของเขา
พลังงานอันมหาศาลแผ่ขยายออกมาจากร่างกายของเขารวมเข้ากับความมืดมิดของรัตติกาลจนบดบังแสงของดวงจันทร์ที่ส่องลงมายังคฤหาสน์ของเขาจนมืดมิดไปทั้วทั้งบริเวณ!
….
“พี่ชาย! ฉันและพี่สะใภ้รีบเข้ามาที่นี่เพื่อตรวจสอบดูว่า พี่กำลังแอบนำเอาผู้หญิงคนไหนมาซ่อนไว้ในห้องอยู่หรือเปล่า!”
ในขณะที่หวังเสียน กำลังตรวจดูความเปลี่ยนแปลงในร่างกายของหมอซัน(อย่างใกล้ชิด) เสียงตะโกนของเสี่ยวหยู ก็ดังขึ้นมาจากทางด้านนอก
เขาก็ค่อนข้างที่จะตกใจและตกตะลึงเล็กน้อยก่อนที่ประตูจะถูกเปิดออกในทันที
เด็กสาวทั้งสามคนรีบเดินเข้ามาในห้องทันที เสี่ยวหยู, กวนชูชิงและผู้อาวุโสฟาง
“โอ้วว!..ว้าววว!”
ทั้งสามสาวจ้องมองไปที่หมอซันที่กำลังนอนอยู่บนเตียง ด้วยความตกตะลึง
ใบหน้าและผิวกายที่บริสุทธิ์ไร้ที่ติของเธอทำให้เธอดูเหมือนเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์
หุ่นที่สมบูรณ์แบบของเธอเป็นที่อิจฉาของสาว ๆ ทุกคน
เธอเป็นเทพธิดาที่สามารถทำให้ผู้ชายนับไม่ถ้วนคลั่งไคล้หลงไหลเธอได้ทันทีที่ได้พบเห็น
ถึงแม้ว่าจะเป็นผู้อาวุโสฟางที่มีทรวดทรงที่สวยงามมาก ก็ยังต้องตกตะลึงกับความสมบูรณ์แบบของสรีระทางร่างกายหมอซัน
“ไม่น่าแปลกใจเลยที่ชิงเยว่ ส่งข้อความมาหาฉันทันทีอย่างเร่งด่วน!”
กวนชูชิง จ้องมองไปที่หมอซัน พร้อมกับพูดพึมพำออกมาเบาๆ
“ว้าวว! พี่ชายพี่ พี่ไปพาเธอมาจากที่ไหนกันเนี่ย เธอช่างน่าหลงใหลบริสุทธิ์และดูเหมือนกับเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์มากเลยทีเดียว!”
นั่นคือเอกลักษณ์เฉพาะตัวของหมอซัน ซึ่งกำลังนอนอยู่บนเตียง ความงดงามของเธอนั้นเปล่งประกายราวกับเทพธิดา ด้วยเอกลักษณ์นี้จึงทำให้สาวๆส่วนใหญ่อับอายได้ในทันทีเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ
“เอ่อ!…คือ!..เธอเป็นลูกศิษย์ของหมอเทวะกวงฮัว และในก่อนหน้านี้เธอนั้นเคยเป็นหมอของโรงพยาบาลประจำเมืองเจียงเฉิงของเรา แต่ในตอนนี้เธอนั้นประสบอุบัติเหตุนิดหน่อยเธอจึงต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน!”
หวังเสียน มองไปที่ทั้งสามสาวและรีบอธิบายอย่างรวดเร็ว
“อืม! แต่ฉันรู้สึกว่าคุณนั้นเคยบอกเอาไว้ว่าคุณจะทำรักษาแค่เฉพาะในศูนย์การแพทย์ของคุณเพียงเท่านั้นและจะไม่รับรักษานอกสถานที่โดยไม่จำเป็นอย่างเด็ดขาด นั่นคือชื่อฉายาของคุณที่ทุกคนเรียกคุณว่า ‘หมอบ้า’ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ากฎนั้นจะไม่มีผลต่อหญิงสาวคนนี้สักเท่าไหร่!” กวนชูชิง จ้องมองเขาและพูดขึ้นมาด้วยอารมณ์โกรธ
“อะแฮ่ม!..นี่!..นี่เป็นกรณีพิเศษอาการป่วยของเธอนั้นค่อนข้างที่จะซับซ้อน ถึงแม้ว่าผมจะสามารุรักษาเธอจนหายแล้วก็ตาม แต่ผมก็ไม่รู้ว่าเธอนั้นจะฟื้นตัวและตื่นขึ้นได้เมื่อไหร่!”
หวังเสียน อธิบายอีกครั้งพร้อมกับรีบหยิบเครื่องประดับบางอย่างออกมาจากกระเป๋าของเขาในทันที
“สร้อยคอทับทิมเลือดนกเส้นนี้ผมซื้อมาจากประเทศหินหยกเพื่อคุณโดยเฉพาะเลยนะชูชิง!”
หวังเสียน เดินเข้าไปหา กวนชูชิง พร้อมกับโอบรอบเอวเธอไว้และยื่นสร้อยคอที่มีทับทิมสีแดงเลือดนกอันสวยงาม ส่งให้กับเธอ
“ฮึ! เดี๋ยวนี้คุณชักจะร้ายกาจมากขึ้นทุกทีแล้วนะ!”
กวนชูชิงรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาในทันที เธอยกสร้อยคอชูขึ้นและจ้องมองมันด้วยความรักและหลงใหล
“ฮึ!..พี่ชาย !…”
ในตอนนั้นเองหวังเสียน ก็ได้ยินเสียงของเสี่ยวหยู แสดงความไม่พอใจดังขึ้นมา
“ฮึฮึ! พี่จะลืมน้องสาวที่น่ารักของพี่ไปได้ยังไงกันล่ะ!”
หวังเสียนหัวเราะเบาๆและหยิบเครื่องประดับออกมาสองชิ้นพร้อมกับ ส่งให้เสี่ยวหยูและผู้อาวุโสฟาง “นี่คือของฝากของน้องและผู้อาวุโสฟาง พี่ตั้งใจเลือกมาให้อย่างดีเลยทีเดียว!”
“ขอบคุณมาก หมอเทวะหวัง!” ผู้อาวุโสฟางยิ้ม ขณะที่เธอรับเครื่องประดับจากหวังเสียน
“ชูชิง คุณฝึกยุทธกับเสี่ยวหยู มาสองสามวันแล้วการบ่มเพาะของคุณตอนนี้นั้นเป็นอย่างไรบ้าง?” หวังเสียน ถาม กวนชูชิง ด้วยความเป็นห่วง
ในก่อนหน้านี้เมื่อ กวนชูชิง ได้รู้ว่าเสี่ยวหยูกำลังเริ่มต้นฝึกฝนและบ่มเพาะวิชายุทธ เธอนั้นก็อยากจะลองฝึกฝนดูด้วยบ้าง ดังนั้นหวังเสียน จึงพูดกับผู้อาวุโสฟางเพื่อขอให้เธอนั้นช่วยแนะนำกวนชูชิง บ้างสักเล็กน้อย
“ตอนนี้ระดับขั้นการบ่มเพาะของฉันนั้นอยู่ที่ระดับนักรบขั้นที่ 5 แล้ว เก่งมากใช่ไหมล่ะ!” กวนชูชิง หันไปพูดกับหวังเสียน พร้อมกับมีรอยยิ้มที่ภาคภูมิใจ เหมือนกับเด็กๆที่ต้องการให้ผู้ปกครองของพวกเขานั้นชมเชย
“เร็วมากขนาดนั้นเชียวเหรอ? คุณนั้นมีพรสวรรค์ที่สูงมากเลยทีเดียว!” หวังเสียน ค่อนข้างที่จะตกตะลึงหลังจากที่เขาได้รู้ระดับขั้นการบ่มเพาะของ กวนชูชิง
“พี่ชาย พี่ไม่รู้หรอกรึว่าพี่สะใภ้น่ะเหมือนกับสัตว์ประหลาดเลยทีเดียว การฝึกฝนและบ่มเพาะของเธอนั้นรวดเร็วมากกว่าฉันเสียอีก ฉันเริ่มการฝึกฝนเร็วกว่าเธอตั้งหลายสิบวัน แต่ตัวฉันยังอยู่เพียงแค่ระดับนักรบขั้นที่ 6 เท่านั้นเอง และนี่ยังเป็นผลมาจากการที่ฉันได้รับยาจิตวิญญาณอีกด้วย จึงทำให้การฝึกฝนของฉันนั้นค่อนข้างรวดเร็ว แต่พี่สะใภ้นั้นเหมือนกับสัตว์ประหลาดมากจริงๆ เธอพึ่งเริ่มฝึกฝนได้เพียงไม่กี่วันและไม่ได้ใช้ยาจิตวิญญาณใดๆ ในการฝึกฝนเลยแม้แต่น้อย!”
เสี่ยวหยู ทำท่าทำทางขึ้นมาอย่างตื่นเต้นในขณะที่เล่าให้หวังเสียนฟัง
หวังเสียนมองไปด้วยความประหลาดใจ ในขณะเดียวกันผู้อาวุโสฟางก็พยักหน้าอย่างช้าๆ เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าเธอนั้นก็ตกใจมากเช่นเดียวกัน กับความรวดเร็วในการฝึกฝนและบ่มเพาะของกวนชูชิง
หวังเสียนค่อนข้างจะประหลาดใจเพราะเขายังไม่ได้ปลดล็อคเส้นลมปราณพิเศษทั้งแปดให้กับเธอเลย แต่กระนั้นการบ่มเพาะของเธอยังเร็วกว่า เสี่ยวหยู อย่างมาก
“คิกๆๆ! นี่คือความสามารถและพรสวรรค์ของฉัน! มันยอดเยี่ยมมากเลยใช่ไหมล่ะ!”
กวนซูชิงยกคางของเธอเชิดขึ้นและมองไปทาง หวังเสียน เธอพูดพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างสนุกสนาน
หวังเสียนยิ้มและพยักหน้า “นี่คือเรื่องจริง! คุณนั้นยอดเยี่ยมมากและมีพรสวรรค์มากที่สุดเลยทีเดียว!”
“หวังเสียน! คุณเปลี่ยนไปแล้วตั้งแต่คุณมีภรรยาคุณก็ลืมน้องสาวของคุณคนนี้ไปแล้วใช่ไหม!”
เสี่ยวหยู ทำหน้ามุ่ยอย่างงอนๆพร้อมกับพูดประชดประชันหวังเสียน
“ตอนน้องอยู่ที่นี่น้องเห็นต้นหญ้าจิตวิญญาณที่พี่วางไว้บนดาดฟ้าหรือไม่? มันสามารถนำไปใช้ได้และมันยังมีประโยชน์ต่อการบ่มเพาะของน้องอย่างมากเลยทีเดียว!” หวังเสียน พูดกับเสี่ยวหยู โดยไม่สนใจคำพูดประชดประชันของเธอ
“ใช่! ฉันเห็นแล้วเมื่อเจ้าสำนักถัง มาส่งยาจิตวิญญาณให้ฉันเมื่อวันก่อน เขานั้นมีท่าทางตกใจมากเลยทีเดียว!” เสี่ยวหยูหัวเราะเบา ๆ
หลังจากที่ หวังเสียน ออกไปทำธุระข้างนอกในช่วงหลายวันก่อนหน้านี้ เสี่ยวหยู ก็มาที่ชั้นดาดฟ้าเพื่อทำการบ่มเพาะทุกวัน
เมื่อเธอขึ้นไปกับอาจารย์ของเธอในครั้งแรก พวกเธอต่างตกตะลึงกันเป็นเวลานานเลยทีเดียวหลังจากที่ได้เห็นต้นไม้จิตวิญญาณ
ต้นลูกปัดวิญญาณระดับ 4 และต้นหญ้าบำรุงโลหิตระดับ 5 ยาจิตวิญญาณพวกนี้นั้นมีพลังทางจิตวิญญาณอย่างมากเลยทีเดียว
เมื่อเจ้าสำนักถังมาพบเห็นยาจิตวิญญาณที่ถูกทิ้งขว้างอย่างไม่สนใจใยดีบนดาดฟ้าภายในวิลล่าของหวังเสียน ตัวเขานั้นรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก ตัวเขานั้นต้องทำงานอย่างหนักเป็นเวลาเกือบเดือนกว่าจะสามารถหายากินวิญญาณระดับ 2 มาได้ ฉะนั้นเมื่อเขาเห็นต้นไม้จิตวิญญาณที่หวังเสียน วางทิ้งไว้เหมือนกับเป็นเพียงแค่ไม้ประดับในสวน ทำให้เขารู้สึกหดหู่ใจเป็นเวลานานเลยทีเดียว
เมื่อคิดย้อนกลับไปเสี่ยวหยู รู้สึกว่าใบหน้าของท่านเจ้าสำนักถังในตอนนั้นน่าตลกมากเลยทีเดียว
“ถ้ามันเป็นประโยชน์ต่อน้อง น้องสามารถใช้มันได้เลยโดยไม่ต้องขออนุญาตพี่ ผู้อาวุโสฟางคุณก็สามารถใช้ได้ด้วยเช่นเดียวกันเพราะยาจิตวิญญาณระดับนี้ผมสามารถหามาใหม่ได้ตลอดเวลา!” หวังเสียน หันไปพูดกับพวกเธอพร้อมกับรอยยิ้ม
ผู้อาวุโสฟางยิ้มออกมาอย่างขมขื่นใจ ยาจิตวิญญาณระดับ 5 ที่พูดออกมาจากปากของหวังเสียน นั้นเหมือนกับเป็นเพียงแค่ต้นไม้ธรรมดาชนิดหนึ่งเพียงเท่านั้น ขนาดเจ้าสำนักถัง ยังยืนจ้องมองตาค้างไปครึ่งค่อนวันเลยทีเดียวกว่าจะทำจิตใจให้สงบลงได้
หลังจากอาหารค่ำ หวังเสียน ดึง กวนชูชิง เข้าไปในห้องนอนเพื่อทำการสนทนาหัวข้อพิเศษกันบนเตียง
เสียงร้องครวญครางของพวกเขาดังมาก จนผู้อาวุโสฟางร่างกระตุกเล็กน้อย พร้อมกับแอบชำเลืองขึ้นมองไปบนชั้นสามอย่างเงียบๆ
ในขณะที่ทั้งคู่กำลังร่วมรักกันนั้น ได้มีเปลวไฟสว่างวาบขึ้นมาในดวงตาของกวนชูชิง แต่หวังเสียน ไม่ทันได้สังเกตเห็นมันเลยแม้แต่น้อย
สามชั่วโมงต่อมา กวนชูชิง ขอร้องให้หวังเสียนหยุดและเธอต้องการพักผ่อน หลังจากนั้นหวังเสียน ก็เดินขึ้นไปที่บนดาดฟ้าของวิลล่าเพื่อสูดอากาศและยืนรับสายลมหนาว
ในขณะนั้นเขามีความคิดหนึ่งขึ้นมาในทันที
“ฉันจะทำการตรวจสอบเจ้าสิ่งนี้!”
หวังเสียนหยิบก้อนหินประหลาด ที่มีต้นอ่อนอยู่ข้างใน ที่เขาซื้อมาจากประเทศหินหยก
หลังจากที่ทดลองหลายครั้งแล้ว ในร่างมนุษย์เขาไม่สามารถทำลายหินก้อนนี้ได้เลยแม้แต่น้อย
หวังเสียนหยิบก้อนหินและกระโดดลงไปในทะเล
โฮกกกกก!
หวังเสียนกลายเป็นมังกรศักดิ์สิทธิ์พร้อมกับคำรามออกมาเบาๆ เขาใช้กรงเล็บโลหะของเขาบดขยี้ไปที่หินก้อนนั้นในทันที
แกร็กกกก!
ในที่สุดก้อนหินก็แตกออก ภายใต้พลังอันยิ่งใหญ่ของกรงเล็บมังกร
[ติ้งงง!..โฮสต์พบต้นอ่อนของต้นไม้จุดกำเนิด คุณต้องการปลูกมันไว้ในร่างกายของคุณหรือไม่!]
ในตอนนั้นเองขณะที่หินก้อนนั้นแตกออก ออร่าสีเขียวที่อยู่ภายในหินก็พุ่งตรงมาที่ร่างกายของเขา และเสียงจากระบบก็แจ้งเตือนเขาขึ้นมาพร้อมกัน
หวังเสียนตะลึงไปชั่วขณะ และโดยไม่ต้องคิดอะไรให้มากนักเขาตอบลงในทันที
[โฮสต์ได้รับการปลูกต้นอ่อนของต้นไม้จุดกำเนิดลงในร่างกาย และคุณต้องทำการดูดซับพลังงานธาตุไม้เข้าไปในร่างกายโดยทันที]
เขาได้ยินการแจ้งเตือนของระบบอีกครั้ง หวังเสียน รู้สึกได้ถึงแรงกระตุ้นจากภายในร่างกายของเขาทันที และดูเหมือนว่าหากเขาไม่รีบทำอะไรสักอย่างร่างกายของเขาจะถูกดูดพลังงานไปเรื่อยๆ
สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขารีบหลับตาลงทำสมาธิเพื่อควบคุมและดูดซับพลังงานแห่งธาตุไม้จากบริเวณโดยรอบในทันที
หนึ่งชั่วโมง. ห้าชั่วโมง. สิบชั่วโมง
หวังเสียนนั่งไขว่ห้างในทะเลอย่างเงียบๆ โดยไม่ขยับ
“แมร่งเอ้ยย!…มันคืออะไรกันแน่วว่ะ!..นี่มันคือหลุมกลืนกินพลังงานที่ไม่มีก้นหรืออย่างไร! แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย!…มันคงต้องใช้เวลานานอย่างมากแน่ๆเลย กว่าฉันจะสามารถเติมเต็มความต้องการของเจ้าต้นไม้จุดกำเนิดนี้ได้!”
หลังจากผ่านไปสิบสองชั่วโมง หวังเสียน ก็ลืมตาขึ้นมาและบ่นออกมาด้วยความไม่พอใจ
เขากลับไปที่วิลล่าในทันทีและรีบอธิบายให้ กวนชูชิง และ เสี่ยวหยู ฟังว่าเขานั้นอยู่ในช่วงสำคัญของการฝึกฝนบ่มเพาะและต้องการปิดด่านฝึกตนชั่วระยะเวลาหนึ่ง!
……..
จบบท
EndNote: [1] การฝึกฝนของในประเทศยุโรปนั้น ระดับเจ้าชาย จะเทียบเท่ากับ ระดับก่อกำเนิดลมปราณ ของประเทศจีน