HxH: Researcher - ตอนที่ 115

chapter 115: เพื่อเหล่าคิเมร่าแอนด์

นัยน์ตาของ เนเทโร่ เป็นประกายอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “สําหรับนาย… ทั้งหมดที่ฉันต้องการให้นายทําคือ ทําให้แน่ใจว่าราชานั้นตายเช่นเดียวกับมดตัวเล็กตัวอื่น ๆ… โดยไม่ทําให้ความสนุกของฉันเสียไป

ฉันแน่ใจว่านายเข้าใจคําขอของฉันอย่างชัดเจน และฉันคิดว่านายยอมรับ”

ความเยือกเย็นไม่เคยหายไปจากใบหน้าของ ยาซุโอะ ขณะที่เขาหันหน้าไปมองที่ เนเทโร่ และตอบว่า “ฉันยอมรับ…”

ชายผมดําเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเสริมว่า “ฉันได้สืบหาข้อมูลเรื่องคิเมร่าแอนด์พอสมควร ฉันเลยพอรู้บ้างว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ดังนั้น เรียกหาฉัน เมื่อคุณตัดสินใจที่จะเริ่ม ฉันจะอยู่ใกล้ ๆ ส่วนเรื่องค่าจ้าง…ก็แค่เป็นหนี้ฉันหนึ่งครั้ง”

ดังนั้น ยาซุโอะ จึงหายตัวไปทันทีโดยที่ เนเทโร่ ถอนหายใจโล่งอกเมื่อได้ยินคํายืนยัน การยืนยันที่บอกเป็นนัยมากกว่าสิ่งที่ปรากฏ

ยาซุโอะ กลับไปทําธุระของตัวเอง แต่แน่นอนว่าเขาไม่ลืมที่จะไปที่เกาะเป็นประจํา

นี่เป็นเหตุการณ์สําคัญสําหรับเขาและเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด เขาต้องทําหลายสิ่งหลายอย่างพร้อมกัน ไม่เพียงแต่รวบรวมชิ้นส่วนทั้งหมด

และชิ้นส่วนเฉพาะคือเป้าหมายปัจจุบันของเขา… ชิ้นส่วนราชินี ซึ่งเป็นชิ้นที่สําคัญที่สุดอันดับสองในกระดานหมากรุกที่เขาเล่นเป็นรองแค่ราชาเท่านั้น

ท้ายที่สุด แม้จะมีความสามารถทางธรรมชาติของราชินี เขาก็ยังสามารถเห็นบางสิ่งในตัวราชาได้มากกว่าความสามารถทางธรรมชาติเหนือกว่าที่ราชินีจะทําได้มาก แต่เป็นความสามารถที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่

เมื่อราชินีคิเมร่าแอนด์พูดพึมพัมชื่อของราชาต่อหน้าผู้เห็นเหตุการณ์ เธอสูดลมหายใจครั้งสุดท้ายด้วยความตกใจของผู้คนและคิเมร่าแอนด์ในรัง การสูญเสียราชินีของพวกมัน มันเหมือนกับการสูญเสียแสงสว่าง ราวกับว่าถูกทําลายล้าง

นี่คือสายพันธุ์ที่ยืนอยู่บนบ่าของราชินีและราชาของพวกเขาดูเหมือนจะแตกต่างไปจากที่พวกเขาคาดไว้

คิเมร่าแอนด์เศร้าโศกถึงการจากไปของราชินีของพวกมัน… มีเพียงมดผู้ซื่อสัตย์เท่านั้นที่เศร้าโศก เพราะถึงแม้จะอยู่ในรังที่สร้างมาอย่างดี ก็ยังมีมดอันธพาลสองสามตัว ซึ่งรั้งนี้จะมีเหล่ามดอันธพาลที่ถือกําเนิดใหม่อีกจํานวนมาก มดที่สามารถคิดได้ชัดเจน และมีความทะเยอทะยานและเป้าหมายของตัวเอง

ดังนั้น ราชินีจึงเริ่มถูกส่งตัวภายใต้คําแนะนําของสมาคมฮันเตอร์ เนื่องจากสมาคมฮันเตอร์มีหน้าที่รับร่างของมดคิเมร่าทั้งหมด… และคงจะดี ถ้าไม่ใช่เพราะสองตัวแปร ยาซุโอะ และ… ปาริสตัน รองประธานสมาคมฮันเตอร์

เป้าหมายของพวกเขาค่อนข้างแตกต่าง เนื่องจาก ยาซุโอะ ต้องการให้ร่างกายของมดศึกษาชีววิทยาของพวกมัน ในขณะที่ ปาริสตัน… อยากได้เครื่องมือที่เขาสามารถใช้ได้ และเขาต้องการมดที่มีชีวิต ซึ่งแตกต่างจาก ยาซุโอะ

แต่มดที่มีชีวิตก็มีความสามารถที่เหมาะสมกับงานนี้ มีประสิทธิภาพมากจนทําให้คนที่ขนย้ายร่างต้องงุนงง

สิ่งที่พวกเขาเห็นคือ ร่างของราชินีหายไปราวกับไม่เคยมีอยู่ ผู้ใช้เน็นในที่เกิดเหตุไม่สามารถเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงได้ ร่างกายก็หายไปอย่างไม่มีใครเห็นอีกเลย

และเช่นเดียวกับร่างของคิเมร่าแอนด์ที่เหลือ ยาซุโอะ หลังจากศึกษาพวกมันมาระยะหนึ่งแล้ว เขาก็เริ่มกระบวนการง่าย ๆ ที่ใช้แรงกดจากทุกด้านบนร่างกายจนกลายเป็นชิ้นเนื้อชิ้นเล็ก ๆ ให้เล็กที่สุดเท่าที่จะทําได้ แม้ว่าเขาจะแยกราชินีออกจากตัวอื่น ๆ

หลังจากศึกษาอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว เขาก็เปลี่ยนร่างแต่ละร่างให้เป็นชิ้นเนื้อแล้วผสมให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ ให้เล็กที่สุดเท่าที่จะทําได้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ผสานร่างของราชินีกับพวกมัน ร่างพิเศษที่เหลือไว้สําหรับช่วงเวลาอื่น

เรื่องคิเมร่าแอนด์ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก… ฉันรักษาอิทธิพลบนเกาะให้น้อยที่สุด อันที่จริง ฉันแน่ใจว่าจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรบนเกาะ เพื่อให้รังเติบโตอย่างที่ควรจะเป็น

นั่นคือสิ่งที่ ยาซุโอะ คิด ในขณะที่เขากระโดดลงไปบนหลังของสิ่งที่สามารถอธิบายได้ว่าเป็นมังกรขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงส่วนตัวของตระกูลโซลด็ก

“แผนค่อนข้างง่าย เมื่อเราไปถึงเกาะ เราจะแบ่งออกเป็นสองกลุ่มตามงานที่ต้องการ

คุณสองคนจะทําเรื่องของคุณเหมือนที่ฉันทํา และเราจะพบกันหลังจากนั้นและกลับไปแบบเดิม ถ้าคุณไม่ได้อยู่ที่จุดนัดพบเมื่อถึงเวลานั้น เราจะกลับไปกันเอง” เซโน่ สั่งโดยที่นั่งสบายบนหลังมังกรใกล้กับ ซิลเวอร์

ยาซุโอะ นั่งลงบนขนสีเขียวอ่อนของมังกรผงกศีรษะ “ผมไม่น่าจะใช้เวลานาน แต่ถ้าภารกิจของผมใช้เวลานานกว่าที่คาดการณ์ไว้ พ่อก็ไปได้เลย”

เมื่อโซลดิ๊กหนุ่มพูดจบ เขาก็ยกมือขึ้น เพื่อรวบรวมออร่าของเขาสองสามเมตรข้างหน้ามังกรตัวใหญ่

ออร่าเริ่มก่อตัวเป็นประตูมิติหลังจากผ่านไปหนึ่งวินาที ซึ่งเป็นประตูมิติที่ใหญ่พอที่มังกรจะผ่านไปได้

“เดรโก…ไป!” เซโน่ สั่งขณะที่ลูบไล้มังกรเบา ๆ โดยที่มังกรส่งเสียงคํารามดังก่อนจะกระโดดไปที่ประตูมิติ ในขณะที่ใช้ปีกของมันเพื่อเพิ่มความเร็วอย่างรวดเร็วเพียงพอสําหรับผ่านพ้นประตูมิติ

และความเร็วนั้นก็ช่วยได้มาก เมื่อตอนที่พวกเขาโผล่ออกมาจากประตูมิติ สิ่งที่พวกเขาเห็นคือมหาสมุทร มหาสมุทรที่ไม่มีที่สิ้นสุดสุดลูกหูลูกตา

แม้ว่าประตูมิติจะสูงพอที่จะทําให้เดรโกใช้ความเร็วและปีกของมันเพื่อบินได้… และมันก็บินได้

การบินแปลก ๆ ที่หากมีใครอยู่กลางมหาสมุทรก็คงงุนงง

บริเวณโดยรอบดูรกร้างราวกับไม่มีวิญญาณใดผ่านพื้นที่นี้มาตลอดกาล

ผ่านไปเพียงไม่กี่วินาทีก่อนที่ประตูมิติอีกบานจะปรากฎขึ้นในทางของเดรโก และมันก็บินผ่านหน้าต่างที่ไม่รู้จักอย่างกล้าหาญ

หน้าต่างอันมืดมิดไร้จุดหมายและดูเหมือนเป็นเหตุการณ์ประจําวันของมังกร ราวกับว่ามันถูกฝึกมาเพื่อทําเช่นนั้น ดังนั้น มันจึงเดินผ่านประตูมิติอันมืดมิด ซึ่งยังคงปรากฏอยู่กลางมหาสมุทร

มันบินผ่านประตูหลายบานหลังจากนั้น จนกระทั่งในที่สุดทิวทัศน์ก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

และต่อหน้าต่อตาพวกเขา มีแผ่นดิน บางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาไม่ได้เห็นเป็นเวลาหนึ่งนาทีหรือประมาณนั้น

นั่นเป็นเพียงระยะทางที่บ่งบอกว่า ยาซุโอะ มาไกลขนาดไหน แม้จะมีประตูมิติที่ใหญ่โตเช่นนี้ เขาก็ยังสามารถเดินทางจากทวีปหนึ่งไปยังอีกทวีปหนึ่งได้ในเวลาไม่กี่นาที และนั่นก็บ่งบอกได้หลายอย่าง เมื่อพิจารณาว่าเกาะอันกว้างใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาจากทวีปแอนริกานั้นไกลแค่ไหน

เกาะที่มีคิเมร่าแอนด์อาศัยอยู่ และเดรโกยังคงบินต่อไปจนกระทั่งมันบินผ่านประตูมิติ ซึ่งเป็นเกาะสุดท้ายที่พวกเขาไปถึงจุดหมายปลายทาง ซึ่งก็คือสาธารณรัฐกอร์โตตะวันออก

นี่คือที่ที่ฮันเตอร์ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ เนื่องจากราชาและราชองครักษ์เข้ายึดครองพระราชวังแล้วทําการสังหารหมู่ ในขณะที่พวกมันแผ่อิทธิพลไปทั่วประเทศ

มังกรปฏิบัติตามคําสั่งอย่างต่อเนื่องของ เซโน่ อย่างสมบูรณ์จนกระทั่งมันบินลงที่จุดนัดพบ

สถานที่ที่ตกลงกันโดยเหล่าโซลด็กและ เนเทโร่ โดยที่ เนเทโร่ คาดหวังการมาถึงของพวกเขาแล้ว เนื่องจากเขาสามารถเห็นเขารออยู่บนเนินเขาสูง

ไม่ใช่เนินเขาสีเขียว แต่เป็นเนินที่คมชัดเหมือนกับเนินเขาอื่น ๆ ที่รายล้อม มันอยู่ทางใต้ของโลกที่รู้จักและในโลกนี้

บริเวณนี้ค่อนข้างร้อนและร้อนขึ้นโดยเฉพาะทางตอนใต้ ถึงแม้จะอุณหภูมิสูง แต่ก็ยังรู้สึกได้ถึงลมที่พัดผ่าน เนื่องจากบริเวณนี้มีลมแรงเล็กน้อย… ลมร้อนที่ดูเหมือนจะไม่เดือดร้อนกับทั้งสี่คน

“นายมาตรงเวลาตามที่บอกจริง ๆ” เนเทโร่ พูดเบา ๆ ขณะที่ลูบเคราของเขา

“เอาล่ะ เรามีคนที่มีความสามารถที่น่าสนใจ อย่างที่นายรู้อยู่แล้ว ดังนั้น การเดินทางก็จะง่ายขึ้น” เซโน่ ชายชราอีกคนในที่แห่งนี้พูดขึ้น ขณะที่ลูบหนวดยาวของเขาเบา ๆ

โซลด็กทั้งสามคนไม่ได้ขยับจากด้านหลังของมังกร แต่ เนเทโร่ เป็นคนที่กระโดดขึ้นไปบนหลังของเดรโก และพูด

“แผนของเราจะเริ่มในอีกไม่นานจากนี้ ดังนั้น เรามาบินกันอย่างช้า ๆ ใช้เวลาของเราและเราควรจะไปถึงตามเวลาที่ตกลงกันไว้”เนเทโร่ อธิบายง่าย ๆ ซึ่ง เซโน่ พยักหน้าและให้คําแนะนําใหม่แก่เดรโก

จากนั้น มังกรตัวใหญ่ก็เริ่มบิน แม้ว่าจะอยู่อย่างช้า ๆ เนื่องจากอยู่ไม่ไกลจากพระราชวัง และหลังจากนั้น เนเทโร่ ก็เริ่มให้คําแนะนําผ่านเครื่องส่งสัญญาณพิเศษที่ทําขึ้นเป็นพิเศษสําหรับฮันเตอร์

คําแนะนําหนัก ๆ ถูกมอบให้กับฮันเตอร์ระดับแนวหน้าทุกคนที่เข้าร่วมปฏิบัติการพร้อมกัน

“เด็ก ๆ… ปฏิบัติตามคําแนะนําที่ให้ไว้อย่างระมัดระวัง แม้ว่าเธอสามารถด้นสดได้ หากสถานการณ์จําเป็น เราอาจตายที่นี่ แต่เนื่องจากเธออยู่ที่นี่ นั่นหมายความว่าเธอพร้อมสําหรับชะตากรรมนั้น ดังนั้นทั้งหมดที่ฉันพูดได้คือโชคดี..แต่อย่าเพิ่งพึ่งโชคมากไป”

คําพูดง่าย ๆ จากชายชราที่ดูไม่มีความหมายมากนักหรือเป็นการให้กําลังใจที่จุดไฟเผาหัวใจของฮันเตอร์ ทําให้หัวใจของพวกเขาเต้นเร็วขึ้น แต่จิตใจก็สงบลงพร้อม ๆ กัน

นี่คือคําพูดของชายชรา…แต่ไม่ใช่ชายชราคนใดก็ได้ นี่เป็นคําพูดของชายที่เรียกได้ว่าเป็นผู้ใช้เน็นที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก…