Gate of God - ตอนที่ 515
ตอนที่ 515 เผชิญหน้า
ฤดูใบไม้ผลิเป็นช่วงเวลาที่สงบเงียบและอากาศดี
ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้เร่งรีบมากนัก เขาไม่รีบแม้แต่น้อย
ฟางเจิ้งจือ ฮัมเพลงไปเรื่อยขณะขี่ม้าไปตามทาง
ในโลกก่อนหน้าของเขาทุกคนต่างมีความสุขในฤดูใบไม้ผลิ!สภาพอากาศเป็นหนึ่งในเหตุผลผู้คนต่างเพลิดเพลินไปกับดอกไม้ ใบหญ่า ความมีชีวิตชีวา
”อีกนานแค่ไหนจะถึงเมืองหลวง?”
”นายน้อยฟางพวกเรายังไม่ออกจากทะเลสาบสิบลี้เลยขอรับ ถ้าเร่งความเร็ว พวกเราก็สามารถไปถึงทันวันพรุ่งนี้ ถ้าพวกเรา …”หนึ่งในกองทหารเมฆาตอบกลับ
”อืมงั้นหาที่พักก่อนแล้วกัน อีกสองสามวันค่อยเดินทางต่อ”
”เข้าใจแล้ว!”่
…
บนหุบเขาที่เงียบสงบยามค่ำคืนมีค่ายทหารขนาดใหญ่ตั้งอยู่ หน่วยปีกสีชาดและกองทหารเมฆายืนคุ้มกันโดยรอบ
ในกระโจมแห่งหนึ่งแสงไฟสลัวๆตั้งอยู่บนโต๊ะ
ฟางเจิ้งจือ เอนหลังพิงเก้าอี้แล้วมองไปทางคนที่เข้ามาในกระโจม
”ท่านมีอะไรงั้นหรือ?”
”ข้าได้รับข่าวจากเมืองหลวงว่าจักรพรรดิทรงจัดงานฉลองที่ทะเลสาบสิบลี้เหยียน เฉียนหลี่ ถูกรับเชิญในฐานะแขกคนสำคัญราชาต้วนขอให้เราระวังเมื่อเข้าถึงตัวเมือง ข้าคิดว่าเราควรเข้าเมืองหลังจากที่งานเลี้ยงจบลง พวกเราจะรอจนกว่า เหยียน เฉียนหลี่ จะกลับมา” ฉือ เฮา ตอบ
”ทางเลือกไหนที่ท่านเอนเอียงไปมากกว่า?่
”ข้าคิดว่าเวลาในเรื่องนี้มันเป็นเรื่องบังเอิญเกินไปหน่อยถ้าพวกเราอยากเล่นเกมให้ปลอดภัย ก็ควรรองานเลี้ยงจบลงก่อน”
”ถ้าท่านอยากเล่นเกมให้ปลอดภัยก็ไม่ควรที่จะมาตามหาตัวข้า” ฟาง เจิ้งจือ เผยยิ้ม
ฉือเฮา เป็นแม่ทัพกระหายเลือด …
ความปลอดภัย…
นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาจะเลือก
”อะแฮ่ม… สิ่งที่ข้าหมายถึงคือ … ตามกฎ หน่วยปีกสีชาดและกองทหารเมฆาสามารถตั้งค่ายได้ภายนอกตัวเมืองเท่านั้น” ฉือ เฮา รู้สึกลำบากใจเล็กน้อย
ฟางเจิ้งจือ อ่านเขาออกเหมือนอ่านหนังสือ เขาไม่ได้ตั้งใจจะรออยู่ด้านนอกเมือง ตามแผนของเขาจริงๆแล้วไม่เกี่ยวกับ เหยียน เฉียนหลี่ อยู่แล้ว
ทำไมเขาต้องคอยตั้งรับด้วย?
”งั้นเหรอ?”ฟาง เจิ้งจือ พูดเสริม
”ข้ากลัวว่าถ้ามีแต่ข้าจะเกิดบางอย่างที่ไม่ดีขึ้นกับเจ้าและ เหยียน ซิว เจ้าเป็นอาชญากรแม้ว่าข้าจะพาเจ้ามาด้วยตัวเอง ก็ต้องมีระวังตัวกันบ้าง”
”ดังนั้นข้าควรใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้คุ้มค่าใช่หรือไม่?” ฟาง เจิ้งจือ ถาม
”ฮึ่มถ้าพวกเราสามารถหลีกเลี่ยงได้ ข้าจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นแน่ อย่างไรก็ตาม มั่นใจในตัวข้าและราชาต้วนหลังจากที่ข้าได้พบจักรพรรดิ ข้าจะทำให้เจ้าเห็น องค์จักรพรรดิจะไม่ปฏิเสธข้อเสนอแน่นอน” ฉือ เฮา ตอบ
”ท่านมาที่นี่เพื่อจะบอกสิ่งนี้กับข้าหรือ?”่
”อืมสถานการณ์ปัจจุบัน ความได้เปรียบยังคงอยู่ในมือขององค์รัชทายาทข้าคิดว่าเราควรทำอะไรที่ไม่เสี่ยงเป็นหลัก ถ้าพวกเราทำตามแผนการของข้า …” ฉือ เฮา พูดอย่างหนักแน่นและมั่นใจ
”ข้าจำไม่ได้ว่าจะทำตามคำสั่งของท่านและราชาต้วน” ฟาง เจิ้งจือ พูดแทรก
”เจ้าไม่เห็นด้วยงั้นหรืออย่างไรก็ตาม เมื่อเราเข้าไปในเมือง ข้าต้องมั่นใจในความปลอดภัยของเจ้า ข้ามั่นใจว่าเจ้าจะไม่ทำให้ข้าต้องลำบากหรอกใช่หรือไม่?”
”ท่านโปรดมั่นใจ ข้าจะไม่ทำให้ท่านต้องลำบากแน่นอน”ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า เขารู้ถึงสิ่งที่ ฉือ เฮา คิด
ฉือเฮา อาจพาเขาไปติดกับดัก
เขามาที่นี่โดยอ้างว่าเขาช่วยเหลือฟาง เจิ้งจือ ถ้า ฟาง เจิ้งจือ เล่นตามน้ำไป เขาจะรู้สึกดีมาก
เขาอยู่ในจุดที่ไม่สามารถถอยกลับได้อีกแล้ว
”เจ้ากำลังจะบอกว่า…เจ้าเห็นด้วยรึ?”ฉือ เฮา ตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด
”ไม่แต่ข้าจะพยายามทำตัวไม่ให้เด่นมากนัก” ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัว
”ทำตัวไม่ให้เด่น?”
”ใช่”
”ไม่เด่นขนาดไหน?”
”ไม่เด่นไม่เด่นเลยแม้แต่น้อย!”
”เอ่อ…งั้นข้าก็คงไม่ต้องกังวล ”
…
สามวันถัดไปกลุ่มคนมากกว่าสิบคนเดินตรงไปยังเมืองหลวง มีผู้คนจำนวนมากยืนชมอยู่ข้างถนน
”ฟางเจิ้งจือ กำลังเข้าเมือง!”
”เขาพาตัวเองเข้ามาตายงั้นรึ?!”
”เขาต้องถูกกองตรวจกาศักดิ์สิทธิ์บังคับแน่นอน!”
”บังคับโดยกองศักดิ์สิทธิ์?เขาดูเหมือนถูกบังคับงั้นหรือ? ข้าไดยินมาว่าเขาแสดงตัวที่มณฑลฮวายอันด้วยความต้องการของตัวเอง…”
”ข้าไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่เขาคงอยากตายมาก”
ผู้คนต่างเฝ้าดูฟาง เจิ้งจือ ไม่มีใครเชื่อสายตาตัวเอง
พวกเขาไม่เคยเห็นอาญชญากรเดินทางเข้ามาเมืองหลวงด้วยความยิ่งใหญ่แบบนี้มาก่อน
ฉือเฮา หันไปมองพวกเขาอย่างใจเย็น เขาสัมผัสได้ว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น
ฟางเจิ้งจือ กำลังเข้าสู่เมืองหลวง…
ข่าวกระจายไปอย่างรวดเร็ว
ฉือเฮา ได้เตรียมรับมือกับเรื่องนี้ไว้แล้ว อย่างไรก็ตามเขาไม่คิดว่าจะมีคนจำนวนมากยืนเต็มสองข้างทาง
เป็นไปได้ยังไง?
ฉือเฮา รู้ว่ามีบางอย่่างปกติ เขาพยายามหลีกเลี่ยงช่วงที่มีคนจำนวนมากแล้ว!
แต่เห็นได้ชัดว่าตอนนี้มีคนมากกว่าปกติเสียอีก
สำหรับฟาง เจิ้งจือ …
ฉือเฮา ไม่อยากพูดอะไรแล้ว เขาได้บอก ฟาง เจิ้งจือ เกี่ยวกับความกังวลของเขาไปแล้ว ฟาง เจิ้งจือ ได้พูดแล้วว่าจะไม่ทำตัวให้เด่นจนเกินไป
แต่วันนี้เขาใส่เสื้อแขนยาวสีน้ำเงิน!
เขาไม่คิดจะเปลี่ยนชุดด้วยซ้ำ!
อย่างน้อยที่สุดก็สวมเสื้อคลุมก็ได้เขาช่วยพยายามซ่อนตัวหน่อยได้ไหม?
ฉือเฮา พูดไม่ออก
อย่างไรก็ตามทั้งฟาง เจิ้งจือ และ เหยียน ซิว ต่างไม่สนใจกับมัน พวกเขาเดินไปเงียบๆ
พวกเขาใกล้ถึงประตูเมืองแล้ว
ฉือเฮา หันไปมองเหล่ากลุ่มคนที่สวมชุดสีดำที่เดินอยู่ด้านหลัง ก่อนจะหันไปมอง หลี่ จิ้งเฟิง
หลี่จิ้งเฟิง เข้าใจทันที เขาบังคับม้าให้ชะลอความเร็วลงเพื่อกลืนไปกับกลุ่มคนในชุดดำ
ฟางเจิ้งจือ และ เหยียน ซิว ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย พวกเขายังคงเดินไปด้านหน้าราวกับไม่ได้ยินเสียงซุบซิบของผู้คน
จากนั้นพวกเข้าประตูไปทหารยามมองมาที่พวกเขาโดยไม่คิดจะขัดขวางแม้แต่น้อย
”ฮ่าฮ่า ท่านมาถึงแล้ว! ในที่สุดเขาก็จะได้รับโทษเสียที!”
ทันใดนั้นร่างหนึ่งก็ปรากฎตัวขึ้นต่อหน้าฟาง เจิ้งจือ และ ฉือ เฮา เขาสวมชุดเจ้าหน้าที่สีดำ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
มีทหารมากกว่าหนึ่งร้อยคนยืนอยู่ข้างหลังเขาพวกเขามาเพื่อทำหน้าที่เดียว
”การจับกุม!”
พวกเขามาจากกรมกฎหมาย
พวกเขามีหน้าที่ในการจับคนร้าย!
ผู้ที่ยืนอยู่หน้าสุดคือรัฐมนรีกรมพิธีการ
ฉือเฮา มองไปที่ ว่าน ฉง ที่ยืนขวางทางเขาอยู่ เขาหงุดหงิดเล็กน้อย วาน ฉง คือใครนั้นเขารู้ดี
เขาคิดว่าว่าน ฉง ต้องปรากฎตัว
แต่
เขาไม่คิดว่าว่าน ฉง จะโผล่มารวดเร็วขนาดนี้ เขาไม่คิดว่าว่าน ฉง จะมาดักรอที่ประตู เขาคิดว่า ว่าน ฉง จะรอเขาอยู่ที่สภา
”เจ้าหน้าที่ว่านท่านมารอข้าอยู่งั้นหรือ?” ดวงตาของ ฉือ เฮา เต็มไปด้วยความเย็นชาและกดดัน
”ฮ่าฮ่า… ทำไมล่ะ?” ว่าน ฉง ตัวสั่นเล็กน้อย เขารู้สึกไม่สบายใจ แต่เขายังคงยิ้มอยู่
”ดูเหมือนว่ารัฐมนตรีกรมกฎหมายจะมีเวลาว่างมากนะ?”ฉือ เฮา พูดเรียบๆขณะมองดูฝูงชน
ผู้คนต่างมองหน้ากันเมื่อได้ยินก่อนจะมองกลับไปที่ ว่าน ฉง ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความสับสน
ตลอดหลายปีที่ผ่านมาว่าน ฉง ใช้เวลาอยู่ในสภา…
เขาได้เห็นเรื่องต่างๆมามากมายทั้งความเป็นธรรม ไม่เป็นธรรม แทงข้างหลัง อย่างไรก็ตามสภาให้ความสำคัญคัญกับความสันติมากที่สุด ดังนั้นงานสกปรกต่างๆจึงถูกซ่อนเอาไว้หลังม่าน
การเผชิญหน้ากันอย่างเปิดเผยนั้นหาได้ยากยิ่ง
ทันใดนั้นสีหน้าของว่าน ฉง เปลี่ยนไป อย่างไรก็ตามใบหน้าของเขากลับเป็นปกติอย่างรวดเร็ว ก่อนจะโบกมือสั่งทหาร
”จับกุมชายคนนั้น!”
”รับทราบ!”
ทหารทั้งหมดรับคำสั่งและขวางประตูเอาไว้พวกเขายืมล้อมรอบพวกที่มากับ ฉือ เฮา ทั้งหมดเอาไว้
”เจ้าหน้าที่ว่านคิดจะจับข้างั้นหรือ?” ฉือ เฮา ทำท่าทางดูถูก เมื่อเห็นเหล่าทหารล้อมเขาเอาไว้
”ฮ่าฮ่าท่านต้องล้อข้าเล่นแน่ๆ!ขาเพียงทำตามกฎหมาย จับกุมผู้ที่สังหารองค์รัชทายแดนใต้ ทำร้ายองค์รัชทายาทแห่งอาณาจักรเซี่ยและล่วงเกินองค์หญิงแห่งแดนใต้!” ว่าน ฉง หัวเราะออกมา
”โอ้ข้ารู้แล้ว…ดังนั้น … เจ้าวางแผนที่จะแย่งความดีความชอบไปจากข้าใช่ไหม?” ดวงตาของ ฉือ เฮา เผยความเยือกเย็นออกมา
”ท่านฉือ เฮา โปรดอย่าเข้าใจผิด ข้าไม่เคยคิดจะขโมยความดีความชอบจากท่าน อย่างไรก็ตามท่านต้องรู้ว่าที่นี่คือเมืองหลวง”
”แล้วยังไง?”
”ตามกฎหมายเมื่ออาชญากรเข้าสู่เมืองหลวงก็ควรถูกส่งให้กรมกฎหมายเป็นผู้จัดการต่อฟาง เจิ้งจือ อยู่ในความรับผิดชอบของข้าแล้ว”
”เจ้าหน้าที่ว่านพูดถูกแล้ว เมื่อข้ารายงานองค์จักรพรรดิแล้ว ข้าจะทำตามความต้องการของเขา”
”ท่านฉือ เฮา คดีนี้ได้ปิดไปแล้ว หลักฐานนั้นชัดเจน ไม่จำเป็นต้องรายงานองค์จักรพรรดิ!”
”เจ้าจะปิดคดีได้ยังไงทั้งๆที่ยังไม่มีการจับกุมตัวผู้ต้องสงสัยเลย?”
”ต่อให้ท่านไม่เชื่อข้าท่านก็ต้องเชื่อเอกสารนี้” ว่าน ฉง ดึงบันทึกออกมาจากเสื้อ
สีหน้าของฉือ เฮา เปลี่ยนไป
เขาเห็นชัดเจนว่านี้เป็นเอกสารเกี่ยวกับคดีของฟาง เจิ้งจือ ส่วนท้ายสุดของมันนั้น…
มีคำว่า’ปิด’ ประทับไว้อยู่
นั่นหมายความว่าว่าน ฉง นั้นถูกต้อง ในกรณีที่คดีถูกปิดไปแล้วนั้น จะสามารถเปิดใหม่ได้ก็ต่อเมื่อมีหลักฐานใหม่ที่เพียงพอ…
สำหรับหลักฐานใหม่…
เขาไม่มีมันในตอนนี้ต่อให้พวกเขาจะมี ฟาง เจิ้งจือ อยู่ตอนนี้ แต่ก็จะจำเป็นต้องส่งตัวเขาให้ ว่าน ฉง ก่อนที่จะรายงานองค์จักรพรรดิ
”ถ้าข้าปฏิเสธล่ะ?เจ้าจะทำยังไง?” ฉือ เฮา กัดฟันและกำมือแน่น
”ท่านมาที่นี่เพื่อเอาตัวเขามาเข้าคุกใช่ไหม?ตอนนี้เขาอยู่ในเมืองแล้ว ท่านอย่าทำให้ข้าลำบากใจเลย ข้าเชื่อว่าผู้นำแห่งแดนเหนือคงจะไม่ทำผิดกฎหมายหรอกกระมั้ง?! ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
ว่านฉง ตะโกนขึ้นมาให้ผู้คนรอบๆได้ยิน
”ใช่ผู้นำของกองตรวจการศักดิ์สิทธิ์จะทำละเมิดกฎหมายได้ยังไง?”มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา
จากนั้นฝูงชนก็มองหน้ากันก่อนจะถกเถียงกันอย่างรุนแรง
”เขาควรถูกลงโทษเพราะความผิดของเขา!”
”เขาควรจะถูกลงโทษโดยกรมกฎหมาย!”
”แม้เขาจะเป็นผู้ที่ทำให้พวกเราชนะสงครามแต่ก็ลบความผิดของเขาไปไม่ได้!”ฝูงชนเริ่มตะโกนขึ้นมา
สีหน้าของฉือ เฮา เปลี่ยนไป
ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมมีคนมากมายที่ประตูพวกเขาถูกพามาที่นี่โดยมีจุดประสงค์
พวกเขามาที่นี่เพื่อช่วยเหลือว่าน ฉง
หรือก็คือ…
มันเป็นการจัดฉากมันเป็นแผนการที่วางไว้อย่างระมัดระวัง บีบบังคับให้เขาส่งตัว ฟาง เจิ้งจือ เมื่อเขาเหยียบเท้าเข้ามาในเมือง
แต่ทำไมกรมกฎหมายถึงต้องการตัดสินฟาง เจิ้งจือ อย่างรวดเร็วเช่นนี้?
พวกเขาพยายามทำร้ายฟาง เจิ้งจือ?
อย่างไรก็ตามการที่พวกเขาจับกุมฟาง เจิ้งจือ ต่อหน้าคนจำนวนมากเช่นนี้ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับ ฟาง เจิ้งจือ พวกเขาอาจจะเกิดความสงสัยขึ้นมากับการทำเกินกว่าเหตุของ ว่าน ฉง ได้
ว่านฉง คิดจะทำอะไรกันแน่?