Cultivation Online อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ - ตอนที่ 5
ตอนที่ 5 โทษประหาร
“อรุณสวัสดิ์พี่ชาย”
“อรุณสวัสดิ์”
“ถึงเวลาอาหารเช้าแล้ว” เธอวางซุปไว้บนโต๊ะและปรับระดับเตียง
“ยูรุ ช่วยอะไรพี่อย่างสิ” หยวนถามเธอขณะที่ถูกปรนนิบัติเหมือนคนไข้ในโรงพยาบาล
“ว่ามาสิ”
“คืนนี้เล่านิทานให้ฟังพี่ฟังหน่อยสิ” คำพูดของเขาทำเธออึ้ง เธอไม่คิดว่าคำขอจะเป็นแบบนี้
“ทำไมต้องเป็นนิทานด้วยหล่ะ” เธอถามด้วยน้ำเสียงกังวลกลัวว่าอาการป่วยจะรามไปถึงสมอง
“พี่เจอเพื่อนในเกม เธอเป็น npc พี่สัญญากับเธอไว้ว่าจะเล่านิทานให้เธอฟัง” เขาอธิบาย
“พี่กำลังเล่านิทานให้ npc ฟังเนี่ยนะ ….. ทำอะไรของพี่อยู่กันหล่ะเนี่ย” ยุรุกำลังถอนหายใจและคิดว่าเขาโง่แค่ไหนที่นั่งคุยกับ npc
“อย่าเพิ่งคิดไปเองสิ เกมนี้ไม่เหมือนเกมปกติ npc ที่ว่าเคลื่อนไหวและตอบโต้ได้เป็นปกติเหมือนมนุษย์ เธอจะไม่รู้ว่าเขาเป็น มนุษย์จริงหรือเปล่าจนกว่าเธอจะถามพวกเขา”
“รู้แล้วรู้แล้ว… แต่อย่าคิดจะทำอะไรแปลกๆเข้าใจไหม?”
“ป…แปลก ทำไมพี่ถึงจะทำอะไรแปลกๆ” หยวนถาม
“พี่ไม่เคยได้ยินหรอ มันมีพวกนิสัยเสียที่ถูกฆ่าตายเพราะไปลวนลาม NPC หน่ะสิ”
“พวกคลั่งNPC งั้นสินะ ก็คงเกิดขึ้นได้ถ้าเป็นเกมนี้” หยวนเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ ช่างเป็นเกมที่ลึกซึ้ง
“อ๊ะ ! อย่าคิดเชียวนะ หนูขอสั่งห้ามพี่ในฐานะน้องสาว !!”
“เธอจะทำแบบนั้นได้เธอต้องอายุมากกว่าพี่ก่อนไม่ใช่หรอ” เขายิ้ม
“งั้นหนูจะเลิกดูแลพี่!”
“โอ้ย เธอคิดว่าพี่ชายของเธอเป็นคนพรรนั้นงั้นหรอ นี่พี่ดูเหมือนคนไม่มีศีลธรรมขนาดนั้นเลยใช่ไหม”
เขาถอนหายใจและพูดต่อ “อย่างไรก็เถอะไอ้โทษประหารที่ว่ามันเป็นอย่างไรหรอ”
“จากข้อมูลบางคนไม่สามารถฝึกฝนได้อีกหลังจากที่ตาย บางคนตายแล้วเสียค่าฝึกฝนทั้งหมดไปเหมือนเริ่มต้นใหม่”
หยวนครุ่นคิด “ เริ่มต้นใหม่เลยหรอ ร้ายแรงมากนะสำหรับเกมหน่ะ”
“นอกจากนี้นะ มีบางคนซื้อคอนโซล(หมวกกันน็อกที่ใช้ในการเล่นเกม)ใหม่เพื่อเข้าเริ่มเกมให้ได้ตัวละครที่อยากได้. แต่พบว่าก็เริ่มต้นใหม่ด้วยตัวละครเดิมเหมือนกัน”
“แปลว่าไม่ว่ายังไงเราก็ถูกจำกัดด้วยตัวละครเดียวหน่ะสิ” หยวนไม่เข้าใจความคิดของ ผู้สร้างเกมเหมือนกับว่าเขาต้องการให้เป็นโลกเสมือนที่เหมือนจริงที่สุด
“อ่า พี่เดี๋ยวหนูจะไปเรียนแล้วนะ เดี๋ยวขากลับจะเอานิทานติดมาด้วย” เธอพูดก่อนจะออกไป
“ขอบคุณ”
……………
เกมสตาร์ท!!
“เธอไม่ได้อยู่ที่นี่….” หยวนมองไปรอบๆ แต่ไม่พบเสียวหัว “เธอคงจะกลับบ้านแหง”
เขาตัดสินใจนั่งท่าดอกบัวฝึกฝนพลังฉี เพื่อรอเธอ จากวินาทีเป็นนาที จากนาทีเป็นชั่วโมง จนกระทั่งเวลากลางคืนเขานั่งอยู่นั่นเหมือนรูปปั้นหิน ไม่ขยับไปไหน
10,00010,000
<คุณดูดซับพลังฉีเพียงพอสำหรับการพัฒนา>
<คุณได้เลื่อนขั้นเป็นวิญญาณฝึกหัดขั้นที่ 2>
<สถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 150>
10,00520,000
20,00020,000
<คุณดูดซับพลังฉีเพียงพอสำหรับการพัฒนา>
<คุณได้เลื่อนขั้นเป็นวิญญาณฝึกหัดขั้นที่ 3>
<สถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 200>
20,00540,000
40,00040,000
<คุณดูดซับพลังฉีเพียงพอสำหรับการพัฒนา>
<คุณได้เลื่อนขั้นเป็นวิญญาณฝึกหัดขั้นที่ 4>
<สถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 250>
80,00080,000
<คุณดูดซับพลังฉีเพียงพอสำหรับการพัฒนา>
<คุณได้เลื่อนขั้นเป็นวิญญาณฝึกหัดขั้นที่ 5>
<สถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 300>
148,550160,000
หยวนไม่ได้หยุดฝึกฝนจนกระทั่งถึงเวลาอาหารเย็น “วันนี้เราไม่ได้เล่นด้วยกัน ไม่เป็นไรไว้พบกันครั้งหน้าจะได้มีเรื่องไว้เล่าให้ฟังด้วย”
ล็อคเอาท์!
…………
หลังจากหยวนทานข้าวและอาบน้ำเรียบร้อย ยูรุก็เริ่มอ่านนิทานให้เขาฟัง
“หนูเล่าเป็นไงบ้าง” เธอถามด้วยน้ำเสียงทะเล้น
“ค่อนข้างห่วย….”
“อะไรนะ!! ได้งั้นคราวหน้าอ่านเองก็แล้วกัน!”
“อ๋าา ยูรุ(หยูรุ ในภาษาอังกฤษ สามารถอ่านได้สองแบบ) พี่ขอโทษพี่แค่พูดเล่นเท่านั้นเอง” หยวนรีบแก้ต่าง “เสียงเธอเหมือนกับนางฟ้านางสวรรค์ลงมาเล่าเลย”
ยูรุหน้าแดง “มันน่าอายนะที่ต้องมาเล่านิทานเด็กแบบนี้รู้บ้างไหม” เธอกล่าว “พี่เป็นหนี้หนู หนี้อันใหญ่หลวง!”
“ใช่ใช่ หนี้นี้จะจ่ายด้วยชีวิตเลยก็ได้ แต่ช่วยอ่านให้ฟังอีกสักสามเรื่องนะ”
“……”
“ยูรุ” เขาเรียกหาเธอหลังจากไม่ได้ยินเสียงตอบรับ
“พี่ชาย ด้วยโปรดอย่าพูดแบบนั้นอีกนะ” น้ำเสียงเธอเศร้าขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
หยวนเริ่มรู้ตัว่าตนพูดไม่ดี “พี่ขอโทษ” เขากล่าว
“ตราบใดที่พี่เข้าใจ” ยูรุเดินออกจากห้องพร้อมปิดไฟ “พี่ชายมันดึกแล้วพี่ควรจะนอนได้แล้ว”
“อือ ราตรีสวัสดิ์”
“ราตรีสวัสดิ์พี่ชาย”
…………
ภายในห้องของยูรุ. ยูรุใช้เวลาท่องอินเทอร์เน็ตด้วยโทรศัพท์สักพัก
“ผู้เล่นหยวนนั้นเป็นใครกันบุคคลลึกลับนี่ใช้เวลาเพียงสองวันนับตั้งแต่เกมเปิดตัวเขาก็เป็นผู้เล่นคนแรกของเกมที่สามารถใช้ทักษะระดับพระเจ้าได้ แถมยังสำเร็จภาระกิจลับอีก หมอนี่ยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่านะ”
แม้ว่าไม่สารถเล่นเกมนี้ได้เพราะต้องไปโรงเรียน แต่เธอมักติดตามข่าวสารอยู่เสมอเพื่อที่ถ้ามีเวลาว่างเธอจะได้สามารถเล่นได้อย่างลื่นไหล. “ในขณะที่พี่ฉันมัวแต่เล่านิทานให้ NPC ฟังหน่ะนะ” เธอยิ้มด้วยความขมขื่น
“ว้าว!! ค่าหัวของเขาทะลุ 5 ล้านแล้ว!!” ดวงตาของเธอเบิกกว้าง ผู้คนมากมายใช้ทั้งเงินและแรงในการตามหาตัวหยวน
“ชื่อเสียงดังไปกันใหญ่แล้ว…… น่าอิจฉาจัง” เธอถอนหายใจก่อนจะหลับไปอย่างช้าๆ
YOU MAY ALSO LIKE
Tips: Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aulores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit ame