Carefree Path of Dreams - ตอนที่ 237

Chapter 237: ค่าสถานะถาวร

 

“ถ้าอย่างนั้น ก็น่าเสียดายนะ! ข้ารู้จักที่ดี ๆ แล้วก็อยากพาเจ้าไปที่นั่นให้เจ้าได้มีประสบการณ์มากขึ้นอีกสักหน่อย แต่ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่อยากรับไมตรีนี้!”

 

เด็กสาวซึ่งอเทียนเหลาครองร่างอยู่ส่ายหน้าแล้วหมุนตัวกลับไป

 

แม้ว่านางจะเข้าครองร่างคนธรรมดา แต่ก็ยังมีหมอกบาง ๆ อยู่รอบตัวนางเพียงพริบตาเดียวนางก็หายตัวไป

 

ใช้พลังธาตุฝุ่นเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกาย?”

 

เห็นภาพนี้แล้ว ฟางหยวนก็พึมพํากับตัวเองแต่ไม่ได้นํามาใส่ใจนัก “พาข้าไปด้วยเพื่อให้ได้รับประสบการณ์มากขึ้น? ข้าเกรงว่าท่านเพียงต้องการสังหารข้ามากกว่า หรือมิใช่?”

 

เขากวาดมองรอบตัวด้วยเจตจํานงเวทย์ หลังจากแน่ใจแล้วว่าไม่มีใครตามหลังเขามา เขาก็ร่ายวิชาตัวเบาแล้วหายไปอย่างรวดเร็ว

 

เพียงแค่พวกเขาทั้งห้าจากไป กลุ่มคนบนหลังม้ากลุ่มหนึ่งก็มาถึงบริเวณที่เกิดเหตุหายนะพวกเขาปิดกั้นทั้งบริเวณเอาไว้แล้วทั้งแคว้นก็กลายเป็นวุ่นวายขึ้น

 

“ฝูบ!”

 

แม่น้ําไหลเรื่อย

 

ฟางหยวนยืนอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ําและมองเงาสะท้อนของตนเอง

 

เขาคือชายหนุ่มที่มีใบหน้าซีดขาวคิ้วยาวเรียวผู้หนึ่ง และยังมีความแกร่งกล้าแฝงในดวงตา

 

“ข้าค่อนข้างโชคดีที่เดียว อย่างน้อยข้าก็แข็งแรงกว่าอีกสามคน…”

 

ฟางหยวนพยักหน้าและโบกมือ

 

“ซ่า!”

 

พลังธาตุฝันปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา

 

“จ้าวแห่งฝันระดับสวรรค์มายามีความสามารถในการปรับเปลี่ยนความเป็นจริง แม้ว่ามันจะยังใช้ได้ผลในโลกนี้ แต่ก็ต้องใช้พลังธาตุฝันมากกว่าก่อนหน้านี้มาก ข้าต้องใช้อย่างระมัดระวัง”

 

หลังจากทดสอบอยู่หลายรอบ ในที่สุดฟางหยวนก็เข้าใจ

 

สภาพร่างกายของชายหนุ่มธรรมดาที่เขาครองร่างอยู่นั้นอยู่ในระดับมาตรฐาน

 

นอกจากนี้ วิญญาณของเขาก็กลาง ๆ เช่นกัน ที่ศูนย์รวมจิตไม่มีพลัง เขาต้องใช้พลังธาตุฝันที่เขามีเก็บเอาไว้ในโลกแห่งความฝันอันแท้จริงและไม่มีหนทางที่จะชดเชยพลังที่ใช้ไปได้

 

“ข้าต้องเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกายนี้โดยเร็ว!”

 

หลังจากได้ข้อสรุป ฟางหยวนก็เริ่มลองทําสิ่งใหม่

 

เขาหยิบหินสีเขียวก้อนหนึ่งขึ้นมา

 

หินก้อนนี้ได้มาจากริมฝั่งแม่น้ําและมีตะไคร่ขึ้นปกคลุม

 

เพียงพริบตาเดียว หมอกสะกดก็เปล่งประกายขึ้นจากมือของเขา ที่รอบ ๆ ก้อนหิน อากาศเริ่มสั่นสะเทือนและในที่สุด ก้อนหินก็ระเบิดออก

 

“ฝูบ!”

 

ก้อนหินสีเขียวกลายเป็นผงละเอียดและถูกลมพัดไป

 

ในโลกแห่งความฝันอันแท้จริงของเขา ค่ายกลดาบแปดประตูสั่นและดาบเพลิงส่งแสงวับวาวแต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

“ข้าล้มเหลว… นี่เป็นเพราะการที่อาณาจักรนี้แยกตัวออกมางั้นหรือ?”

 

ก่อนหน้านี้ ฟางหยวนพยายามส่งวัตถุจากอาณาจักรฮุยเข้าไปในโลกแห่งความฝันอันแท้จริงของเขา

 

หากทําได้ เขาก็จะมีวิธีใหม่ในการเก็บสิ่งของรวมทั้งการส่งวัตถุจากอาณาจักรฮุยไปที่ต้าเฉียน

 

แต่ว่า แผนการของเขาล้มเหลวตั้งแต่เริ่มต้น

 

“ในอาณาจักรต้าเฉียน จ้าวแห่งฝันในระดับสวรรค์มายาสามารถเชื่อมตัวเองเข้ากับอาณาจักรแห่งฝันผ่านโลกแห่งความฝันอันแท้จริงและใช้พลังธาตุฟันเพียงนิดเดียวในการส่งวัตถุจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งในพริบตา แต่ว่า ที่นี่นั้นทําไม่ได้”

 

ฟางหยวนคิด แล้วเขาก็ตระหนักว่าแม้ว่าเขาจะยังสามารถสื่อสารกับโลกแห่งความฝันอันแท้จริงได้แต่มันก็ให้ความรู้สึกว่าอยู่ห่างไกลและแยกตัวออกไปจากเขา

 

“อย่างไรพวกเราก็ถูกแยกออกอยู่คนละอาณาจักร การส่งถ่ายพลังนั้นเป็นไปได้แต่ไม่ใช่ส่งถ่ายวัตถุแต่ว่านี่อาจจะเป็นไปได้หากกายเนื้อแท้จริงของข้าอยู่ที่นี่!”

 

เขาส่ายหน้าขณะสรุปว่าแผนการส่งของวิเศษจากอาณาจักรฮุยไปที่ต้าเฉียนนั้นสูญเปล่า

 

“มีบางอย่างไม่ถูกต้อง!”

 

ฟางหยวนนั้นเป็นคนฉลาดผู้หนึ่งและสามารถบอกความแตกต่างระหว่างสองสิ่งที่น่าจะเหมือนกันได้อย่างรวดเร็ว “หากเอาอะไรไปไม่ได้เลย เฟิงซินจือและคนที่เหลือย่อมไม่ต้องการมาที่นี่!หรือสิ่งที่พวกเขาวางแผนจะนําไปนั้นไม่ใช่สิ่งที่อยู่ในรูปวัตถุและสามารถส่งผ่านวิญญาณของ พวกเขาไปได้?”

 

เมื่อเขาคิดต่อไป เขาก็รู้สึกว่าทุกอย่างนั้นดูสมเหตุสมผลมากขึ้น

 

เขาเคาะหัวตัวเองแล้วก็เดาแผนการของจ้าวแห่งฝันหลายคนนั้นได้คร่าว ๆ

 

“ พวกเขาก็ได้ในสิ่งที่พวกเขาต้องการ ข้าเพียงต้องห่วงตัวเองเท่านั้น…”

 

มองมือที่ไร้พลังของตัวเองแล้ว เขาก็หัวเราะขึ้น “ขอดูค่าสถานะของข้า!”

 

“ฝูบ!”

 

ตรงหน้าเขา หน้าต่างสถานะปรากฏขึ้น ข้อมูลมากมายเต็มไปหมด ทําให้เขาประหลาดใจ

 

“ข้าเพียงทดสอบดูเท่านั้น! ใครจะรู้ว่ามันจะใช้การได้!”

 

ฟางหยวนยิ้ม “ดูเหมือนว่านี่จะเป็นสิ่งที่ผูกติดอยู่กับจิตวิญญาณของข้าแล้ว!”

 

เมื่อกายเนื้อของเขาจะเปลี่ยนไป ค่าสถานะของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมากเช่นกัน

 

“ชื่อ: ฟางหยวน

 

พลังกาย: 0.9 (36)

 

พลังลมปราณ: 0.8 (30)

 

พลังเวทย์: 1.1 (21)

 

สายวิชา: ผู้ป้องฝัน

 

การฝึกตน: [สวรรค์มายา (???)], อู่จง (???)

 

วิทยายุทธ์: [ค่ายกลดาบแปดประตู (ดาบที่ 1) (1 ใน 10 ส่วน)]

 

ทักษะ: [การรักษา (ระดับ 3)], [การดูแลพืช (ระดับ 5)]”

 

มองค่าสถานะของตัวเองแล้ว ฟางหยวนก็พูดไม่ออก

 

ร่างกายนี้ของเขานั้นมีค่าสถานะเท่า ๆ กับค่าสถานะของเขาก่อนที่จะเริ่มฝึกวิทยายุทธ์เมื่อต อนอยู่ในหุบเขาสันโดษ

 

เคล็ดวิชาส่วนใหญ่ถูกลบทิ้งไป เหลือเพียงค่ายกลดาบแปดประตูซึ่งเกี่ยวข้องกับโลกแห่งความฝันอันแท้จริงของเขาอยู่เท่านั้น

 

ส่วนทักษะของเขา เขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นว่ามันยังคงอยู่ครบ กระทั่งระดับของทักษะ

 

“ร่างกายที่จ้าวแห่งฝันคนอื่น ๆ เข้าครองร่างก็คงคล้ายกับของข้า แต่ว่า พวกเขามีความได้เปรียบในด้านเคล็ดวิชาที่อยู่ในโลกแห่งความฝันอันแท้จริงของพวกเขาซึ่งหมายความว่าพวกเขาสามารถมุ่งหน้าสู่การเพิ่มความแข็งแกร่งให้ร่างกายของพวกเขาได้ทันที!”

 

ตามการคาดเดานี้ อีกสี่คนที่เหลือตอนนี้น่าจะกําลังซ่อนตัวอยู่พยายามฝึกร่างกายของตนหรืออาจจะใช้คาถาด้านมืดในการเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกายก็ได้

 

ถ้าพวกเขาไม่สามารถกู้คืนความสามารถได้อย่างน้อยกึ่งหนึ่ง พวกเขาก็ทําอะไร ๆ ได้เพียงน้อยนิดเท่านั้น

 

อย่างไรเสีย มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีผู้มีความสามารถระดับสูงเลยสักคนบนโลกใบใหญ่นี้ใช่หรือไม่?

 

หากพวกเขายังตายตกลงได้ทั้งที่ยังซ่อนตัวอยู่นั่นก็คงเป็นเรื่องตลกครั้งใหญ่แล้ว

 

“ค่าสถานะถาวรนี้หมายถึงอะไรกัน?”

 

ฟางหยวนมองตัวเลขที่อยู่ในวงเล็บแล้วลูบ ๆ คาง

 

เมื่อเขาเพิ่งความสนใจไปที่ตัวเลขในวงเล็บ ข้อมูลลึกลับชิ้นหนึ่งก็เผยออกมา ซึ่งทําให้เขาเข้าใจทุกอย่างได้

 

“ค่าสถานะถาวร? นี่หมายความว่า ไม่ว่าข้าจะอยู่ในร่างใด ข้าก็สามารถเรียกคืนความสามารถสูงสุดได้เท่าที่ข้ามี? จะเป็นอย่างนี้แม้จะกลับมาเกิดใหม่ก็ตาม…”

 

“หากเป็นเช่นนี้จริง อย่างนั้นข้าย่อมก็ไม่มีปัญหาของการฝึกฝนแล้วติดอุปสรรคก่อนจะเปลี่ยนระดับแต่….”

 

ฟางหยวนสูดลมหายใจลึกแล้วเริ่มร่ายเคล็ดอินทรียักษ์กายาเหล็กของตน

 

สายลมกรรโชก

 

กล้ามเนื้อบนร่างของเขาเริ่มสั่นและมีเสียงร้องของอินทรีดังมา

 

ในหน้าต่างสถานะของเขา เคล็ดอินทรียักษ์กายาเหล็กที่เดิมหายไปเริ่มปรากฏขึ้นอีกครั้ง

 

“แกร่ก!”

 

มีเสียงดังออกมาจากร่างกายของเขาราวกับเสียงข้อต่อลั่น

 

“กฎแห่งความจริงที่ครอบคลุมโลกใบนี้นั้นเหมือนที่ในต้าเฉียน ดังนั้น การฝึกวิทยา ยุทธ์พื้นฐานย่อมเหมือนกันเช่นกันข้าเพียงต้องปรับตัวเล็กน้อย…”

 

ฟางหยวนหลับตาลงและตวัดนิ้วทั้งห้าออกไปในรูปกรงเล็บ อย่างช้า ๆ เขาสัมผัสได้ถึงความแตกต่างเล็กน้อยในอาณาจักรแห่งนี้เมื่อเขาร่ายเคล็ดวิชาออกไป

 

“สิบสองประตูทอง ไค ซิว เชิง ตู้ จิง ชาง จิง สื่อ…. เปิด!”

 

เพียงครู่เดียว ก็มีเสียงดังลั่นให้ได้ยินแปดครั้ง พลังในร่างของเขาควบรวมและเริ่มเปลี่ยนเป็นพลังภายใน แล้วพลังภายในก็หลอมรวมกันเกิดเป็นกําลังภายในที่คล้ายเส้นลวดอย่างช้า ๆ

 

“อาณาจักรฮุยนั้นแตกต่างจากต้าเฉียนเล็กน้อย ไม่มีประตูหยิน หยาง ที่ และเทียน ซึ่งเป็น 4 ประตูสวรรค์แต่มีเพียงสองขั้นคือการสร้างและการใช้พลังธาตุ!”

 

“แกึก! แกึก!”

 

ที่ด้านหลังฟางหยวน เงาร่างอินทรีเหล็กยักษ์ปรากฏขึ้น

 

“ขอบเขตการใช้พลังธาตุ… ไป!”

 

ฟางหยวนตัดสินใจเด็ดเดี่ยว ในตอนนี้ เขารับเอาพลังธาตุจากฟ้าและดินเข้าไปในจุ ดตันเถียนของเขาก่อเป็นพลังธาตุของผู้ฝึกยุทธ์

 

ในที่สุด เคล็ดอินทรียักษ์กายาเหล็กในหน้าต่างสถานะของเขาก็ปรากฏขึ้นชัดเจน

 

“ความเร็วนี้”

 

มองเห็นพลังกายของเขาเป็นครึ่งหนึ่งของที่เคยมี มองมือสองข้างของตน ฟางหยวนก็ไม่อยาก

 

“ข้าเรียกคืนการฝึกตนระดับอู่จงของข้ากลับได้ง่ายถึงเพียงนี้ได้อย่างไร? นี่หมายความว่าข้าเพียงต้องฝึกอีกหนึ่งวันก็จะได้รับความสามารถทั้งหมดของข้าคืนกลับมาใช่หรือไม่?”

 

ในที่สุดฟางหยวนก็เข้าใจ

 

หากคนธรรมดาฝึกวิทยายุทธ์นั้นเทียบได้กับเต่าคลาน เช่นนั้นวิธีที่เขาเพิ่งใช้ออกก็ค่อนข้างจะโกงด้วยการออกวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด!

 

ต่อให้จ้าวแห่งฝันสูญเสียความสามารถไป ก็ยังใช้ความสามารถในการสร้างวัตถุที่อยู่ในจิตวิญญาณเพื่อโกงและให้ตนเองได้ฟื้นฟูความสามารถได้ก่อน

 

เริ่มก่อนได้เปรียบจริง ๆ !

 

“สถานะถาวร! นี่หมายความว่าไม่ว่าข้าจะเปลี่ยนกายเนื้อไปกี่ครั้ง ข้าก็สามารถฟื้นฟูความสามารถถึงระดับสูงสุดได้!”

 

ฟางหยวนกําหมัดแน่นดวงตาเป็นประกาย

 

ความสามารถนี้ถือเป็นการปลอบประโลมเขาอย่างหนึ่ง

 

อย่างไรเสีย ภารกิจระดับสูงสุดในอาณาจักรแห่งฝันก็คือภารกิจสํารวจ!

 

กระทั่งจ้าวแห่งฝันในระดับสวรรค์มายายังไม่มีความสามารถที่จะส่งกายเนื้อของตนไปที่โลกใหม่ได้และดังนั้น มันจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเข้าครอบครองร่างของชนพื้นเมืองในโลกที่จะออกสํารวจ

 

จ้าวแห่งฝันคนอื่น ๆ ย่อมต้องใช้เวลาหนึ่งหรือสองเดือนในการฟื้นฟูความแข็งแกร่งทั้งหมดของพวกเขาแต่ว่าด้วยความช่วยเหลือของค่าสถานะถาวรนี้ ฟางหยวนสามารถทําได้ภายในพริบตาเดียวความแตกต่างนี่ช่างมากมายนัก!

 

“ความแตกต่างในด้านความสามารถของพวกเราย่อมหมายความว่าข้ามีเวลาในการสํารวจความลับของโลกใบนี้มากกว่าและคว้าเอาผลประโยชน์ต่าง ๆ ที่มีได้มากกว่า!”

 

ฟางหยวนมองหน้าต่างสถานะของเขาและพบการเปลี่ยนแปลงมากมาย

 

“ชื่อ: ฟางหยวน

 

พลังกาย: 12 (36)

 

พลังลมปราณ: 12 (30)

 

พลังเวทย์: 8 (21)

สายวิชา: ผู้ป้องฝัน

 

การฝึกตน: [สวรรค์มายา (???)], อู่จง

 

วิทยายุทธ์: [ค่ายกลดาบแปดประตู (ดาบที่ 1) (1 ใน 10 ส่วน), เคล็ดอินทรียักษ์กายาเหล็ก

 

ทักษะ: [การรักษา (ระดับ 3)], [การดูแลพืช (ระดับ 5))”

 

“หน้าต่างสถานะของข้าได้จดจําความสามารถสูงสุดของข้าเอาไว้ ไม่ว่าจะมีการเปลี่ ยนแปลงอย่างไรข้าก็จะสามารถฟื้นฟูความสามารถเหล่านั้นคืนมาได้อย่างรวดเร็วยิ่ง…”

 

ฟางหยวนกําหมัดแน่น “เอาละ อย่างนั้นก็เรียกทุกอย่างคืนมาเลย!”

 

ถึงตอนนี้ สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไป เมื่อเขามองไปด้านหลัง ใบหน้าก็ปรากฏร่องรอยความเคร่งเครียด

ท่ามกลามเสียงเสื้อผ้าพัดกระพือ เงาดําหลายร่างปรากฏกายขึ้นในปาและล้อมอยู่รอบ ๆ ตัวเขา

 

“เร็วถึงเพียงนี้ เดี๋ยวนะ พวกมันพบข้าได้อย่างไร?”

 

ฟางหยวนแยกตัวมาคนเดียว “ความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวก็คือหนึ่งในพวกเขาทรยศข้าหรือข้าอาจจะพูดว่า ใช้ข้าเป็นเหยื่อดึงดูดความสนใจของคนเหล่านี้ออกจากตัวพวกเขาเพื่อให้มีเวลาหนีมากขึ้น”

 

ใช้เจตจํานงเวทย์กวาดผ่านไป เขาพบบางอย่างไม่ถูกต้อง

 

ภายใต้เสื้อผ้าของเขา มีเส้นผมหลายเส้นอยู่ พวกมันบางเบามากจนเขาไม่รู้สึกเลยว่ามีมันอยู่ที่นั่น

 

“คิคิ…”

 

ฟางหยวนส่ายหน้าและเก็บเส้นผมพวกนั้นขึ้นมา “เพราะสูญเสียความสามารถระดับอู่จงไปข้าจึงไม่ทันได้ระวังตัวและไม่เจอของพวกนี้”

 

หากทหารที่ไล่ตามมาเหล่านี้มาถึงก่อนนี้เพียงครู่เดียว พวกมันก็คงก่อปัญหาให้เขาได้มากทีเดียวและคงทําให้เขาต้องสูญเสียพลังธาตุฝันที่มีอยู่ไปเป็นจํานวนมากถึงจะจัดการกับพวกมันได้นี่ก็จะทําให้การฟื้นฟูความสามารถของเขานั้นช้าลงด้วย

 

แต่ตอนนี้?

 

มองทหารที่กําลังตรงเข้ามา เขามีท่าทีลึกลับ “ดีมาก… ข้ากําลังกังวลอยู่ว่าจะไม่สามารถเข้าใจโลกใบนี้ได้อย่างลึกซึ้ง แล้วพวกเจ้าก็มา!”