Bringing The Farm To Live In Another World (ไปสร้างฟาร์มอีกโลกกันเถอะ) - ตอนที่ 335

บทที่ 335 – วิธีที่ดีที่สุด

เจ๋าไร่ก็พูดว่า “ดูเหมือนว่าคนพวกนั้นกําลังรอที่ซุ่มโจมตีมาตั้งแต่เช้าแล้ว แต่ดูเหมือนว่าพวกมันจะรอขบวนที่มีสินค้ามากแต่เราดูเหมือนคนที่มีมากงั้นหรอ?”

เมื่อชิว,บล็อคและร็อตได้ยินสิ่งที่เจ้าไห่พูด พวกเขาก็ไม่ได้มีคําตอบให้แก่เจ้าไห่ แต่ก็หัวเราะเบาและก็พูดว่า “เราไม่ได้เป็นแบบนั้น แต่ลหยางนั้น ใช่เลย”

ท่าทางของทั้งสามคนก็ทําให้เจ้าไหถามว่า “ทําไมดูเหมือนว่าคนของพวกมันจะเพิ่มขึ้น เรามีกันแค่นี้ลูหยางมีทหาร 100 คนใช่ไหม?”

ชิวก็พูดกับเจ่าไห่ว่า “ขบวนรถเดินทางทุกขบวนในหุบเขาแห่งนี้

รู้ดีว่าเฉพาะขบวนที่มีของที่มีราคาไม่มากนั้นพวกเขาก็จะไม่จําเป็นต้องมีทหาร เหมือนกับที่เรากําลังทําอยู่และก็สําหรับทหารรับจ้างเท่านั้นที่จะได้ทําอะไรแบบนี้ และพวกเขาก็จะไม่คิดว่ามีเทพผู้มีพลังอยู่ถ้าทหารเหล่านั้นทําอะไรให้เกิดเรื่องกับเทพผู้มีพลังมันก็เหมือนกับว่าพวกเขาได้ฆ่าตัวเองไปแล้วเพราะเหตุนี้พวกเขาจึงไม่ ได้ตั้งเป้าหมายไว้แต่ลูหยางก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาต้องกลัวลูหยางก็มีทหารเพียงแค่ 100 คนเท่านั้นมันเลยทําให้พวกที่ซุ่มโจมตีพวกเขาเห็นว่าทหารพวกนี้ไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก”

เท่าไหยิ้มและก็พูดกับชิวว่า “ฉันไม่คิดว่าเรื่องทั้งหมดจะเป็นแบบนี้ แต่สิ่งที่ฉันเห็นด้วยก็คือถ้าพวกมันคิดที่จะโจมตีจริงๆก็จะทําให้เกิดเรื่องที่ใหญ่มากแน่ๆ”

ชิวยิ้มเขาพอใจมากกับความสามารถของตัวเอง ในทวีปทั้งโลกชื่อชิวนักเวทย์เงาเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี

ในเวลานี้ม่านของเต็นท์ก็ขยับเล็กน้อย จากนั้นซูกะก็โผล่ออกมา เขาก็บอกกับเจ่าไห่ว่า “นายน้อยกระผมได้ บอกเรื่องนี้กับจิลล์เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้พวกเขาก็ได้เตรียมตัวแล้ว”

เจ้าไห่คิดอยู่ครู่นึ่งและพูดว่า “เราจะออกไปข้างนอกและจะดูให้แน่ใจว่าพวกเราจะต้องรับมือกับอาวุธพวกมันยังไงไม่ให้เกิดเสียงดังเราไม่ต้องการให้คนอื่นต้องมารู้เรื่องอะไรแบบนี้” ซูกะพยักหน้าและยกผ้าเต็นท์ขึ้นบล็อคและร็อคเดินออกไปตามด้วยเจ้าไห่และก็ชิว

เมื่อทุกคนออกจากเต็นท์เจ้าไหก็โบกมือเบาๆและลูกบอลไฟขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 เมตรก็ปรากฏที่ด้านบนของทหารเจ้าไห่ยกลูกไฟขึ้นกลางอากาศเพื่อดูว่าบริเวณใกล้เคียงของค่ายของพวกเขาสว่างขึ้น

ทหารรับจ้างไม่ได้คิดว่าเจ้าไห่จะสามารถหาพวกเขาได้ ในขณะที่พวกเขายังคงไม่เข้าใจอยู่นั้นเจ้าไหก็พูดว่า “เพื่อนเอ๋ย ไม่จําเป็นต้องหลบฉันหรอก ฉันอยากจะคุยกับหัวหน้าของพวกแก”

ทหารที่จะโจมตีวุนวายมากไม่นานนักชายที่มีหนวดเคราเต็มใบหน้าก็เดินออกมาจากกลุ่มคนพวกนั้นเขามองไปที่เง่าไห่และลูกไฟของเจ้าไห่ชายคนนั้นมีวิสัยทัศน์ที่พิเศษและเขาสามารถมองเห็นลูกไฟของเจ้าไม่ได้เจ้าไห่สามารถชจัดการคนได้อย่างน้อย 7 คน และเป็นเทพผู้มีพลังระดับที่ 7 นี่ก็เป็นเรื่องที่น่ากลัวมากสําหรับทหารทั่วๆไป

ชายที่มีหนวดเดินออกมา คํานับเข่าไห่และพูดว่า “ฉันไม่รู้ว่านายน้อยของข้าอยู่ที่นี่ ฉันขอให้นายน้อยด้วยยกโทษให้เราเถอะเราจะหนีไปทันทีและไม่รบกวนการพักผ่อนของนายน้อยอีกต่อไป”

เจ้าไห่ยิ้มและพูดว่า “ดีมาก นายและคนของนายคงจําลําบากสินะ ชิวไปเอาเหรียญมา 1,000 เหรียญและไวน์มาด้วย”

ถึงแม้ว่าชิวจะไม่เข้าใจว่าเจ้าไห่กําลังจะทําอะไร แต่เขาก็หันกลับไปที่เต็นท์แล้วหยิบเหรียญมาภายในถุงมีเหรียญทอง 1,000 เหรียญ ชิวเอากระเป๋าแล้วเดินไปข้างหน้าหัวหน้ากองทหารจากนั้นก็วางถุงที่เต็มไปด้วยเหรียญลงบนพื้น

ชายคนนั้นมองชิว และจากนั้นเขาก็ห้ามตัวเองไม่ได้และถามว่า “ฉันไม่แน่ใจแค่คุ้นๆกับนาย นายใช่ชิวนักเวทย์พันเงาไหม?”

ชิวก็มองชายคนนั้นด้วยความสงสัย ดูเหมือนว่าชิวจะจําชายคนนั้นไม่ได้ เขาก็ไม่รู้จะทํายังไงและถามว่า”คุณรู้จักฉันงั้นหรอ?”

เมื่อชายคนนั้นได้ยินสิ่งที่ชิวพูด เขาก็ไม่รู้จะทําอะไร แต่กทําให้เห็นเหมือนเขากลัวมากและพูดว่า”กระผมของโทษจริงๆ ต่อจากนี้พวกเราจะไม่มารบกวนท่านอีกแล้ว โปรดอภัยพวกเราไม่ได้ตั้งใจ?”

ชายคนนั้นก็พูดอีกว่า “ลืมไปเถอะนี่เป็นของขวัญที่ดีมากๆเลย นายน้อยเป็นคนที่ดีมากๆเลยในวันนี้ดีที่ฉันยังไม่ได้ทําอะไรไม่งั้นพวกฉันก็คงตายกันไปแล้ว”จากนั้นเขาก็เดินไปด้านหน้าของเจ้าไห่

ชายคนนั้นไม่ได้รู้ว่าเขาควรจะหยิบถุงเหรียญดีไหม? คนอื่นๆในกลุ่มของเขาก็ไม่มีทางเลือกเจ้าไหมองไปที่ชายคนนั้นและพูดว่า”ฉันได้ให้เงินกับนายแต่นายไม่ควรเอามันไปเฉยๆฉันอยากให้พวกนายเป็นยามเฝ้าของพวกเราในคืนนี้นายคิดยังไง?”

ชายคนนั้นรีบตอบว่า “แน่นอนว่าเรายินดีทําเต็มที่นายน้อยสามารถพักผ่อนได้เลย เรารับประกันได้ว่าแม้แต่ยุงจะไม่สามารถเข้าเต็นท์ของนายน้อยได้”

เจ้าไห่ยิ้มและพูดว่า “ดี” จากนั้นเขาก็กลับไปที่เต็นท์ด้วยความเงียบ

การเคลื่อนไหวของเจ้าไม่ได้รับความชื่นชมจากคนอื่นๆในหุบเขาชีวิตก่อนอื่นเขาใช้พลังของเขาในการเขย่าจิตใจของโจรแล้วไม่เพียงแต่เขาก็ติดสินบนด้วยเงินแล้วเขาก็จ้างพวกเขาให้เป็นยามในตอนกลางคืนนี่เป็นวิธีที่ฉลาดมาก

บรรดาพ่อค้าที่เดินทางมาที่นี่รู้ว่าไม่ควรทําร้ายโจรและโจรภายในหุบเขาแม้ว่าคุณจะแข็งแกร่งแค่ไหนแต่ก็เป็นการดีที่สุดที่จะไม่ทําร้ายพวกเขาแม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถสู้กับคนแข็งแกร่งได้แต่นั้นก็มีวิธีเดียวที่จะจัดการเรื่องนี้

พวกเขาสามารถใช้เวลายามค่ำคืนแม้ว่าคุณจะสามารถป้องกันได้ แต่ก็อาจทําให้คุณต้องสูญเสียไปบ้างพวกเขายังสามารถหาวิธีที่จะสั่งให้สัตว์เวทย์ลงมาที่ภูเขาเพื่อทําร้ายคุณ หากไม่ได้ใช้คนโสดก็อาจทําให้คุณประสบปัญหาได้อาจกล่าวได้ว่าพวกโจรเหล่านี้เป็นเหมือนแมลงเว้นเสียแต่ว่าคุณจะทําลายล้างพวกเขาด้วยการล่มสลายเพียงครั้งเดียวพวกเขาจะรบกวนและโจมตีคุณตลอดเวลาจนกว่าคุณจะรู้สึกอึดอัด

นอกจากนี้ยังมีเหตุผลว่าทําไมพ่อค้าเหล่านี้ไม่กล้ารุกรานโจรภายในหุบเขาชีวิต โจรเหล่านี้เชื่อมโยงกับบางคนในป้อมปราการของสายลมและสายน้ำถ้าคุณผลักดันพวกเขาให้มากเกินไปกองทหารรักษาการณ์ของป้อมปราการสองแห่งอาจทําให้คุณเกิดปัญหาได้ทําให้คุณต้องสูญเสียมากขึ้นดังนั้นพ่อค้าทั่วไปในหุบเขาไม่กล้าที่จะทําอะไรโจรเหล่านี้พวกเขาจะส่งเงินคุ้มครองไปให้อย่างสม่ําเสมอเพื่อไม่ให้พวกเขาถูกโจมตี

คราวนี้ในบริเวณนี้มีพ่อค้าคนเก๋ของหุบเขาและพวกเขาได้เห็นทันทีว่ากลุ่มของเจ้าไห่เป็นคนที่มาใหม่และไม่เคยพบเห็นที่หุบเขานี้มาก่อน และความแข็งแกร่งของกลุ่มของเจ้าไห่พวกเขาอยากรู้ว่าจะทําอย่างไรกับพวกโจรจึงมีคนจํานวนมากมองไปที่กลุ่มของเจ้าไร่ และดูว่าพวกเขาจะจัดการกับสถานการณ์อย่างไร

คนเหล่านี้ไม่ได้คิดว่าเจ้าไห่จะทําเช่นนี้ได้ ด้วยเหรียญพันเหรียญพวกเขาไม่เพียง แต่จัดการวิกฤตเท่านั้นแต่พวกเขาก็ได้พัฒนาความสัมพันธ์กับพวกโจร ถ้าพวกเขาเดินผ่านหุบเขาอีกครั้งโจรเหล่านี้จะทําให้ใบหน้า ของพวกเขาบางอย่าง

เนื่องจากการกระทําของเจ้าไร่จึงทําให้เขาได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก พวกเขาอยากเห็นว่าคนเหล่านี้มาจากไหนวิธีการทําสิ่งต่างๆของพวกเขาเป็นเรื่องที่ไม่เหมือนใคร

เย็นวันนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นภายในหุบเขา เช้าวันรุ่งขึ้นเน่าไหลุกขึ้นและเห็นว่าโจรที่รับจ้างทําหน้าที่เป็นยามกลางคืนของเขายิ่งกว่านั้นพวกเขาก็มีความกล้าหาญมากในขณะที่ทําเช่นนั้น

นี่เป็นเรื่องจริงสําหรับชายหัวหน้ากองโจม เมื่อเห็นว่าเจ้าไห่ออกมาเขารีบรีบมาต้อนรับเขาด้วยความยินดี “นายน้อยตื่นขึ้นพวกเราพี่น้องก็ควรจะจากไปด้วยเถอะฉันขอให้นายน้อยดูแล ฉันสามารถรับประกันได้ว่าตราบเท่าที่นายน้อยเดินทางไปทางเดียวกับฉันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ”

เจ้าไห่ยิ้มและพูดว่า “ดีที่นายทํางานหนักได้ดีมาก ฉันมีบางอย่างที่จะให้บล็อคไปเอาอาหารให้พวกเขา”เมื่อบล็อคได้ยินคําสั่งเขาเดินไปที่รถของพวกเขาจัดหาและหยิบถุงอาหารมาอีกสองถุงใหญ่และก็เอาไปให้กับพวกเขา

บล็อควางถุงไว้หน้าชายคนนั้น เจ้าไหยิ้มและพูดว่า “อาหารเหล่านี้ ทําโดยชาวเผ่า ถ้านายต้องการกินมันเพียงแค่เอาชิ้นส่วนและใส่ลงในหม้อต้ม แล้วนายก็จะสามารถกินได้ทั้งสองถุงถูกทํามาจากเนื้อแกะชิ้นแต่ละชิ้นควรจะเพียงพอสําหรับพี่น้องของนายที่จะทานอาหารสามหรือสี่มื้อเอาไว้นี่เป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆ ของฉัน สําหรับนาย”

เมื่อชายคนนั้นได้ยินเจ้าไห่ เขาก็ไม่รู้จะทํายังไง แต่ก็พูดว่า “นายน้อย” ขอบคุณมาก แม้ว่ากลุ่มโจรเหล่านี้จะไม่ได้อยู่ห่างจากป้อมปราการสายลมและสายน้ำ แต่พวกเขาก็ยังต้องควบคุมถนนและทําการโจมตีโดยทั่วไปพวกเขาจะมีชีวิตอยู่ในถิ่นทุรกันดารให้อาหารบนขนมปังแบนสําหรับอาหารได้ยินเกี่ยวกับอาหารของเจ้าไห่พวกเขาก็ไม่ได้ทําอะไรแต่มีความสุขมากสําหรับอาหารเหล่านี้เป็นอาหารที่หาได้ยาก

เจ๋าไร่ไม่สนใจเกี่ยวกับปฏิกิริยาของพวกเขาและยิ้ม “ดีนายสามารถไปเราควรจะรีบไปพร้อมๆกัน”ชายคนนั้นเรียกคนสองคนมารับถุงอาหารจากนั้นพวกเขาก็ได้คํานับเข่าไห่และถอยกลับไปที่ภูเขา

ในเวลานี้ลอร่าและคนอื่นๆ เดินออกจากเต็นท์ ลอร่ามองไปที่เจ้าไห่และยิ้ม “สําหรับโจรให้เป็นแบบนี้มันเป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นมันน่าสนใจ”

เจ้าไห่ไม่ได้พูดอะไรหรอกเขายิ้มแล้วตอบว่า “ไม่ใช่เรื่องง่ายหรอกไปกินอะไรซักอย่างแล้วก็เตรียมตัวให้พร้อมสําหรับการเดินทางกันเถอะ”

ในขณะนี้จิลล์มาถึงเขาคํานับเข่าไห่และพูดว่า “ขอขอบคุณนายน้อยเวลส์ในคืนสุดท้าย นายหญิงส่งฉันมาขอบคุณนายน้อย”

เท่าไหโบกมือและพูดว่า “ลืมไปเถอะมันเป็นเพียงเรื่องเล็กๆ ไม่ใช่เรื่องใหญ่พวกเธอควรเตรียมพร้อมเราจะไปตามทางของเราเร็วๆนี้” จิลล์พยักหน้าแล้วกลับไปที่ค่ายของพวกเขาเพื่อเตรียมพร้อมขณะที่พวกเขาต้องการรีบไปถึงจักรวรรดิโรเซ่น

จบบทแล้วนะครับขอบคุณมากๆนะครับ