Bringing The Farm To Live In Another World (ไปสร้างฟาร์มอีกโลกกันเถอะ) - ตอนที่ 311

บทที่ 311 – การปลอมตัว

ลอร่ามองไปที่พื้นที่ของเจ้าไห่ “นี่มันคืออาณาจักรของเรา” สิ่งที่ลอร่าพูดขึ้นมานั้นทําให้ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นมากๆ

เจ๋าไร่ยิ้ม “ใช่แล้ว ที่นี่มันคืออาณาจักรของเรา แต่ฉันคิดว่าตอนนี้เราจะต้องรอปู่กรีน เพื่อคุยเกี่ยวสภาพความเป็นอยู่ของคนนับแสน เพื่อที่พวกเขาจะได้มาอยู่ในช่วงฤดูใบไม้ผลิที่กําลังจะมาถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีแค่ครึ่งตัวแต่พวกเขาก็ยังมีชีวิตอยู่พวกเขาอาจจะไม่มีประสบการณ์กับการทําฟาร์มดูเหมือนว่าเราจะไปยังจักรวรรดิโรเซ่นและไปซื้อทาสสักหน่อย”

ลอร่าเห็นด้วย “เราควรไปที่นั่นแต่ก่อนที่เราจะไป เราควรไปพบกับเบลล์แล้วจัดการธุรกิจกับเขาก่อนเราจะจัดการต่อไปอย่างไรพี่คิดว่าเราควรทํายังไงดี?”

เจ้าไห่พยักหน้า “แน่นอนว่าเราไปถึงป้อมภูเขาเหล็กเพื่อมุ่งหน้าไปยังเมืองคาซ่า และไปดูว่าที่เมืองเป็นยังไงบ้างและเราก็จะไปหาเบลล์จากนั้นเราจะจัดการเรื่องธุรกิจ และเราก็จะถามเบลล์ด้วยว่าเขามีความสัมพันธ์อะไรกับเมืองคาซ่าหรือไม่?นี่เป็นสิ่งสําคัญที่เราต้องทําให้วันนี้แต่การเดินทางครั้งนี้เราจะไม่สามารถใช้ซอมบี้ได้เพราะมันจะไม่เหมาะสม

ลอร่าพยัดหน้า “ปกติแล้วมันไม่เหมาะสม ถ้าพี่ไปกับซอมบี้คนอาจจะสงสัยเรา ก่อนอื่นเลยเราควรจะรอให้กรีนและคนอื่นๆกลับมาก่อนเราจะได้พูดคุยกับะวกเขา”

เจ้าไห่เห็นด้วยกับลอร่า เขาหันหน้าของเขาไปยังพื้นที่ที่เต็มไปด้วยหิมะจากนั้นเจ้าไห่และคนอื่นๆก็กลับเข้าไปในป้อมพวกเขาทั้งหมดนั่งลงและหลังจากนั้นสักครู่กรีนและคนอื่นๆก็กลับมาจากด้านนอก

ชิวไม่ได้เข้ามาในปราสาทตั้งนานแล้ว เพราะกรีนได้ให้เขาไปทําภารกิจในการสํารวจ

ชิวได้สํารวจบนเทือกเขาโดยรอบ กรีนต้องการรู้ผลสํารวจภูเขาตลอดสองสามวันที่ผ่ามาเขาต้องการรู้ว่ามันเป็นจุดที่ดีไหม สําหรับการทําเหมืองแร่หินและการตัดต้นไม้

กรีนสวมเสื้อคลุมที่ทําจากหนังสัตว์ ซึ่งเห็นได้ชัดเลยว่า ข้างนอกปราสาทนั้นมีอากาศที่หนาวมาก และเมื่ออยู่ในปราสาทพวกเขาก็ไม่จําเป็นต้องใส่เสื้อหนาๆแล้ว

เมื่อเห็นว่ากลุ่มของเจ้าไห่กลับมาแล้ว กรีนมองอยู่ครู่นึ่ง หลังจากนั้นคนอื่นๆก็รู้สึกมีความสุขกรีนยิ้มและถามว่า“นายน้อยทําไมถึงกลับมาตอนนี้? เรื่องที่ทุ่งหญ้าจบแล้วหรอ?”

เจ้าไห่พยักหน้าจากนั้น ก็พาพวกเขาไปดูบางอย่างที่ได้รับจากทุ่งหญ้ามาแล้วเขาก็บอกว่าคนเหล่านี้เป็นคนที่ถูกกิลแห่งความสว่างสร้างขึ้นมา และได้เลี้ยงดูพวกเขามาตั้งแต่เด็กและส่งพวกเขากลับไปที่ทุ่งหญ้าเพื่อจัดการคนที่นั่นสิ่งเหล่านี้ถูกปิดเป็นความลับ

นี่เป็นครั้งแรกที่กรีนรู้เรื่องนี้ เมื่อได้ยินที่เง่าไห่พูด เขาก็ไม่เข้าใจ “ฉันไม่คิดว่ากิลจะมีแผนการแบบนั้นนะฉันคิดว่านายน้อยควรบอกกลุ่มพันธมิตรของนายน้อยเกี่ยวกับเรื่องนี้นะถ้าพวกเขาได้รับข้อมูลพวกนี้พวกเขาจะได้เตรียมตัวรับมือกับเรื่องนี้ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาจะได้รับมือกับกิลซึ่งช่วยลดความกดดันของเราได้บ้าง”

เจ้าไห่พยักหน้า “ฉันจะทําสิ่งที่ถูกต้อง ในครั้งนี้ที่ฉันได้กลับมา ฉันไม่สามารถรอให้ถึงฤดูใบไม้ผลิทาจะมาถึงทุ่งหญ้าได้ ฉันจึงวางแผนที่จะใช้ช่วงเวลานี้ เพื่อจัดการเรื่องบางอย่างฉันต้องการจะดูสถานการณ์ภายในเมืองคาซ่า จากนั้นจะมุ่งหน้าไปยังเมืองโอกาสะเพื่อไปหาเบลล์และจัดการเรื่องธุรกิจให้จบและฉันก็ยังสามารถใช้เวลานี้เพื่อบอกข้อมูลนี้แก่เขาและถามว่าเขามีความสัมพันธ์กับเมืองคาซ่าหรือไม่ถ้าเขามีจะทําให้การเดินทางของเราสะดวกขึ้นเราจะสามารถที่จะเปิดเส้นทางการค้าที่เหมาะสมกับทุ่งหญ้าได้”

ไคลคิดว่า “เมืองคาซ่าถือเป็นตลาดที่ใหญ่ที่สุด เป็นสถานที่ที่ดีอย่างแท้จริง เรามีผลิตภัณฑ์ของเราและหากเราตัดสินใจที่จะขายในร้านนั้น จะไม่มีใครสนใจ และเบลล์จะไม่สามารถรับมือกับความสามารถในการผลิตนมของเราได้เต็มที่ ดังนั้นเราจึงควรขายไวน์เหล่านี้ที่เมืองคาซ่าแต่ในเมืองคาซ่ามีคนที่มีอิทธิพลหลายคนแต่ละคนและทุกคนมีความโลภเป็นลักษณะที่สองของพวกเขาถ้าเราไม่สามารถหาผู้สนับสนุนที่มีประสิทธิภาพได้ฉันกลัวว่าเราจะไม่สามารถหลบหนีชะตากรรมเช่นเดียวกับใน เพอร์เซลล์ได้เบลล์เป็นสมาชิกของกลุ่มดังนั้นบางทีเขาอาจมีความสัมพันธ์ ได้ยินมาว่าในจักรวรรดิโรเซ่นมีนักเวทย์ ผู้ซึ่งกําลังรับใช้กองทัพซึ่งบอกว่าไม่ใช่ศัตรูของกลุ่มพันธมิตรของเจ้าไห่ ดังนั้นกลุ่มของนักเวทย์อาจมีอิทธิพลมากมายที่นั่นเราจึงสามารถใช้อิทธิพลดังกล่าวเพื่อประโยชน์ของเราได้”

เจ้าไห่พยักหน้า “คําพูดของปู่มีสิทธิ์ที่จะเป็นจริง เราสามารถใช้เพื่อประโยชน์ของเรา แต่ปัญหาตอนนี้คือฉันต้องการไปหาเบลล์ก่อน แต่ฉันไม่สามารถออกไปกับตัวนักเวทย์ของฉันได้ฉันคิดว่าตัวฉันควรจะไปกับ….?”

กรีนหัวเราะ มันเป็นปัญหาจริงๆ ปัจจุบันในจักรวรรดิ เทพผู้มีพลังทั้งหมดได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียดดังนั้นถ้าเจ่าไห่ปรากฏตัวในฐานะนักเวทย์ คนอื่นๆจะรู้ว่านายน้อยเป็นใคร

กรีนมองไปที่เท่าไห่ “นายน้อย ท่านอยากจะไปแบบไหน?”

เจ้าไห่คิดแล้วเขาก็ตอบว่า “พ่อค้าคงไม่ดี ฉันคิดว่าฉันจะปรากฏเป็นนักเวทย์ แต่ไม่ใช่นักเวทย์แห่งความมืด” ตอนนี้มิติสามารถใช้เวทมนตร์ธาตุไฟและธาตุดินได้ อาจปรากฏเป็นเวทย์ธาตุคู่นอกจากนี้ก็จะเป็นการดีที่สุดที่จะได้รับการหยิ่งทําให้ตัวเองรู้จักกันอย่างกว้างขวางถ้าเป็นเช่นนี้แล้วคนอาจจะไม่สงสัยว่าฉันเป็นใคร”

กรีนพยักหน้า “สิ่งที่เง่าไห่พูดจะไม่เป็นปัญหา เราไม่จําเป็นต้องกลัวว่าใครจะตัดสินด้วยจุดแข็งในปัจจุบันของเราแม้ว่าจะได้รู้ถึงความจริงของเราแล้วแต่พวกเขาก็จะส่งเทพผู้มีพลังระดับเก้าซึ่งเราสามารถจัดการได้ง่ายยิ่งขึ้นด้วยกองทัพดังนั้นการเป็นผู้มีชื่อเสียงจะเป็นสิ่งที่ดีมาก”

เจ๋าไร่ยิ้ม “ฉันไม่เคยคิดจะปลดปล่อยตัวตนของฉัน แต่ถ้าปิดไม่ได้จริงๆแล้ว ฉันก็ไม่จําเป็นต้องกลัวแต่มันอาจเป็นปัญหากับภารกิจในอนาคต เนื่องจากข้อมูลที่เป็นเท็จของฉันอาจถูกเปิดเผยดังนั้นฉันจึงไม่สามารถทําให้พวกเขารู้ว่าฉันเป็นใครได้”

กรีนยิ้มและพูดว่า “ใช่แล้ว นักเวทย์ไม่ใช่คนเลวทั้งหมด ดังนั้นนักเวทย์เหล่านี้จึงได้รับการยกย่องว่าเป็นอัจฉริยะและพวกเขาได้รับการยกย่องว่าเป็นคนหยิ่ง แต่เราก็ยังต้องการที่จะเตรียมความพร้อมให้กับเจ้าไห่อย่างน้อยก็ควรแต่งหน้าง่ายๆสักหน่อย”

เจ๋าไฟเกาหัว “วิธีการนี้ เราใช้มันได้หรือไม่”

ไคลมองเจ้าไห่แล้วหันไปหาลอร่าและพูดว่า “นี่ขึ้นอยู่กับลอร่า ลอร่าทําให้เจ้าไห่ดูเหมือนคนทั่วไปไหม”

หลายคนหัวเราะเบาๆ ลอร่ามองเจ้าไห่ “เราจําเป็นต้องย้อมหัวของพี่ไห่ ฉันมีผงย้อมผมบางสีเราสามารถย้อมผมสีทองได้ จากนั้นเราก็จะติดหนวดไว้บนริมฝีปากของพี่ไห่ มันทําให้อายุของพี่แก่กว่าวัย

เส้นสีดําปรากฏบนหน้าผากของเจ้าไห่ “ฉันสามารถใช้สีย้อมและเคราได้ แต่ทําไมต้องเป็นสีชมพูคริสตัล?เราสามารถทําการค้าด้วยสีอื่นได้หรือไม่”

ลอร่ายิ้ม “สีชมพูเป็นสีที่ได้รับความนิยมอย่างมากในทวีปยุโรปตอนนี้ ฉันเห็นไหมที่สวมชุดคริสตัลสีชมพูจํา นวนมากที่สวยมาก”

เจ้าไห่ส่ายหัวและตัดสินใจที่จะไม่ต่อต้านอีกต่อไปและเพิ่งไปกับแผนของลอร่า เขาหันไปหาลอร่าและพูดว่า “แล้วเธอล่ะ?ออกเหมือนที่เธอกําลังจะเห็นได้ชัดเจน ฉันคิดว่าในทวีปมีคนจํานวนมากที่รู้จักเธอมากกว่าฉัน”

ลอร่าหัวเราะเบาๆ และตอบว่า “ฉันจะทําได้ง่ายมากฉันสามารถย้อมผมได้แล้วสวมผ้าคลุมหน้าพี่ควรรู้ว่าขุนนางคนใดจะมีเพื่อนหญิงของพวกเขามักสวมผ้าคลุมหน้าเพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่นๆชื่นชมเพื่อนหญิงของพวกเขา”

เจ้าไห่ยิ้มและไม่ได้พูดอะไร ที่นี่มีความแตกต่างระหว่างชายและหญิง สําหรับผู้ชายส่วนใหญ่จะเป็นนักเวทย์เท่านั้นที่จะสวมผ้าคลุมศีรษะ แต่สําหรับผู้หญิงสวมได้หมด

กรีนพยักหน้าและพูดว่า “นี่เป็นสิ่งที่ดี แต่เมื่อถึงวันที่ท่านต้องไป ควรเดินทางโดยรถและไม่ใช่รถธรรมดาเราจําเป็นต้องใช้มันมากขึ้น ลอร่าไม่สามารถใช้งานได้เนื่องจากหลายคนได้เห็นมันแล้วรถของกิลไม่สามารถใช้งานได้เนื่องจากสามารถสังเกตเห็นได้อย่างรวดเร็วคุณจะใช้รถอะไร?”

เท่าไหคิดอยู่ครู่นึง เขาไม่คิดว่าเขาจะทําหน้าที่ในฐานะที่เป็นคนธรรมดาที่ร่ํารวย ดังนั้นการมีการขนส่งที่เหมาะสมไม่เพียง แต่เพียงพอกับทวีปแล้วการขนส่งเป็นสัญญาณของความมั่งคั่งและฐานะของมนุษย์

ตอนนี้ปัญหาคือการที่เจ้าไห่ ไม่ได้มีรถที่ดีพอ ในทวีปยุโรปการขนส่งที่ดีจะทําจากวัสดุที่ดีแต่เจ๋าไร่ไม่ได้มีวัสดุที่ดีใดๆตามปกติเขาก็จะไม่มีรถที่ดี

เจ้าไร่ทําได้เพียงแค่ส่ายหัวและพูดว่า “มันจะยากมากที่จะได้รถที่ดีในระยะเวลาสั้นๆ”

ลอร่าก็พูดว่า “ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้หรอกเราสามารถรื้อถอนรถของกิล จากนั้นใช่ไม้ระแนงเหล่านี้เพื่อทําให้รถของเราเป็นของตัวเอง ตูที่ดีมากในทวีปใช้ไม้เนื้ออ่อนเป็นวัสดุของพวกเขาตราบเท่าที่เราไม่ได้ปฏิบัติตามการออกแบบรถของกิล แล้วก็ควรจะปรับ”

ไคลเห็นด้วย”ดีแล้วจัดให้เรียบร้อยทันทีเราจะนําช่างฝีมือบางคนมา ฉันคิดว่างานควรจะทําในไม่กี่วัน แต่ จะใช้อะไรในการลากรถ”

เจ้าไม่คิดสักครู่แล้วพูดว่า “ถ้าใช้วัวจะดีไหม? สัตว์เวทย์นี้มีความอดทนที่ดีมาก สิ่งที่สําคัญที่สุดคือมันเป็นสัตว์เวทย์ของสัตว์ทั่วไป มันเป็นสิ่งที่หาได้ยากถ้าเราใช้มันดึงรถผู้คนจะรู้ว่าเราอยู่ในความสัมพันธ์ที่ดีกับเหล่าชนเผ่าเช่นนี้เราสามารถขายผลิตภัณฑ์ของชนเผ่าและพวกเขาก็จะไม่มีข้อสงสัยเรา”

ไคลคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็เห็นด้วยกับความคิดนี้ ชิวเป็นพี่น้องที่สาบานกับเจ้าไห่

จบบทแล้วนะครับ หากชอบก็ติดตามกันยาวๆเลยครับ