Bringing The Farm To Live In Another World (ไปสร้างฟาร์มอีกโลกกันเถอะ) - ตอนที่ 307

บทที่ 307 – การต่อสู้ที่ซ่อนอยู่

หมาป่าขาวในทุ่งหญ้านั้น ได้รับการยอมรับว่าเป็นสัตว์ที่เป็นอันตรายมากที่สุดของเหล่าชนเผ่า และเวลาที่พวกเขากลัวมากที่สุดก็คือในช่วงฤดูหนาวที่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่าในช่วงฤดูหนาวนั้นเป็นช่วงเวลาที่พวกหมาป่าหาอาหารได้ไม่อยากมาก พวกมันจึงรวมกลุ่มกันเพื่อโจมตีเผ่าที่มีขนาดเล็กๆ

ฝูงหมาป่าที่เจ้าไห่เห็นนั้นเป็นฝูงหมาป่าที่มีขนาดค่อนข้างใหญ่และที่เจ้าไห่เห็นนั้นก็ประมาณ 10,000 ตัวหมาป่าแต่ละตัวที่เง่าไห่เห็นนั้นดูเหมือนว่าพวกมันจะผอมมากๆ และก็สามารถรู้ได้เลยว่าพวกหมาป่านั้นดูหิวโหยมากและยิ่งพวกมันยิ่งหิวมากแค่ไหน พวกมันกน็จะดุร้ายมากเท่านั้น

เมื่อเห็นฝูงหมาป่าที่หิวโหยนั้น เวลส์ก็เริ่มตื่นตัวและก้าวไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง เวลส์ต้องการให้ใครสักคนคอยเฝ้าระวังแต่เวลส์ก็ไม่ได้ส่งทหารของเขาออกไปเพื่อเฝ้าระวัง

และในความเป็นจริงนั้น เจ้าไหก็ได้เอาซอบบี้ของเขาออกมาแต่จุดประสงค์ของเจ้าไร่ไม่ได้เพียงแค่เพื่อปกกันตัวเท่านั้นแต่เจ้าไห่ต้องการที่จะให้วอบบี้ของเขาจัดการกับฝูงหมาป่าพวกนั้นด้วยและเจ้าไหก็เห็นว่าฝูงหมาป่าที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นมีหมาป่าหลากหลายพันธุ์เจ้าไม่คิดว่าเขาจะจับหมาป่าแต่ละพันธุ์เพื่อให้มิติฟาร์มของเขาอัพเกรดถ้าหากเป็นแบบนั้นจริงมันจะทําให้เจ้าไห่พอใจมาก

และในตอนเย็นเวลส์และคนอื่นๆก็ไปพักผ่อน เจ้าไม่ได้เรียกเจ้าฉินอี้ออกมา เจ๋าฉินอี้ก็ออกมาทันทีและเธอก็ปล่อยแก๊สพิษเข้าไปในค่าย ผลของแก๊สพิษที่ถูกปล่อยมานั้นไม่ได้มีอะไรร้ายแรงมากนักผลของมันทําให้ คนในเมืองหลับไป หลังจากนั้นเจ้าไร่ก็ได้ออกไปจัดการกับพวกหมาป่าเหล่านั้น

เจ้าไม่ได้ปล่อยซอมบี้ของเขาออกมาทั้งหมดที่เขามีและเขาก็สั่งซอมบี้พวกนั้นไปรอบพวกหมาป่าไว้ถึงแม้ว่าหมาป่าฝูงนั้นจะคิดต่อสู้กับซอมบี้พวกมันก็ทําอะไรซอมบี้ไม่ได้เลย ตอนนี้พวกมันไม่มีโอกาสที่จะหนีออกจากที่นั่นเลยมันทําให้เจ้าไห่สามารถจัดการกับหมาป่าพวกนั้นได้และจับพวกมันไปบางส่วน

และเวลาที่เจ๋าไม่ได้ใช้ไปก็ประมาณ 3 ชั่วโมงหลังจากนั้นเจ้าไร่ก็ได้ดูแลหมาป่าพวกนั้นและได้ส่งไปยังมิติฟาร์มของเขาทันที

ภายในมิติฟาร์มนั้น ก็มีเสียงดังขึ้นมาว่า “หมาป่าขาว ระดับของมันอยู่ที่ 25 และสามารถกําเนิดลูกได้ 20 ชั่วโมงและจะมีลูก 5ตัวและตอนนี้นายน้อยก็สามารถซื้อได้จากร้านค้าภายในมิติได้แล้ว”

แมื่อได้ยินแบบนั้นแล้ว เจ้าไห่ก็รู้สึกสับสน เขาก็ไม่รู้ว่าทําไมและทันทีที่เขาไปดูที่ร้านและเห็น 5 ภายของสัตว์ที่เป็นรูปหมาป่ามันทําให้เจ้าไห่เข้าใจถึงแม้ว่าหมาป่าเหล่านี้จะมีชื่อว่าหมาป่าขาวแต่พวกมันก็ถูกแบ่งออกเป็นหลายสายพันธุ์และมิติฟาร์มดูเหมือนว่าจะรู้จักสายพันธุ์ของมันทั้งหมดทําให้เจ้าไร่ได้ประโยชน์มาก

และเจ้าไร่ก็รู้สึกประหลาดใจที่มิติฟาร์มของเขาได้อัพเกรดขึ้นแล้วแต่ก็ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นมาใหม่เลยแต่หมาป่าพวกย์ก็ได้ถูกบอกว่าเป็นศัตรูของพืชมันทําให้เจ้าไฟไม่เข้าใจเลย

เมื่อเห็นแบบนั้นเจ้าไหก็ถามเจ้าฉินอี้ทันทีว่า “ทําไม่มันถึงเป็นเช่นนี้งั้นหรอ” เจ๋าฉินอี้ก็ตอบเจ้าไห่ว่า“ในขั้นต้นนั้นมิติฟาร์มสามารถส่งสัตว์ป่าบางส่วนไปยังมิติของเพื่อนเพื่อทําลายพืชผลและได้รับประสบการณ์บางอย่างแต่ปัจจุบันมีการผสมผสานกัน และก็ยังไม่มีฟาร์มของเพื่อนคอยส่งสัตว์ป่าไปด้วยดังนั้นเรื่องนี้จขถูกเปลี่ยนเป็นฟังก์ชันกําจัดศัตรูพืชและเหล่าหมาป่าขาวเหล่านี้ได้รับการระบุว่าเป็นศัตรูพืชดังนั้นฟังก์ชันจึงถูกปลดล็อก”

เมื่อเจ้าไห่ออกจากมิติมานั้น ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความพอใจ เขาไม่คิดว่าสิ่งที่เขาได้ทําไปจะได้ประโยชน์มากมายขนาดนี้

เช้าวันรุ่งขึ้นเวลส์และคนอื่นๆ ก็ตื่นขึ้นพวกเขารู้สึกว่าการนอนหลับของพวกเขาไม่ค่อยดีนักหลังจากที่อื่นแล้วพวกเขาก็รู้สึกแย่มาก

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ได้กินอาหารเช้าแล้ว พวกเขาก็กลับมามีกําลังอีกครั้ง เจ๋าไม่รู้ว่าพวกเขาถูกวางยาพิษ เจ้าไห่ก็เห็นว่าพวกเขายังไม่ได้มีกําลังเท่าที่เคยมีมัน เจ้าไห่จึงได้ใส่น้ําแห่งชีวิตเข้าไปใยอาหารที่พวกเขาได้กินกันให้มากขึ้น

เมื่อพวกเขาเริ่งเคลื่อนไปเวลส์ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติดูเหมมือนจะมีรอยของการต่อสู้กับที่ราบรอบตัวพวกเขารวมถึงการหายไปของหมาป่า เวลส์สรุปได้ทันทีว่านี่น่าจะเป็นสิ่งที่เจ้าไม่ได้ทําแน่ๆเจ้าไห่ค่อยดูแลพวกเรา

สิ่งที่เจ้าไม่ได้ทํานั้น มันทําให้เวลส์รู้สึกขอบคุณเขามากๆ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ช่วยอะไรเจ๋าไร่เลยแต่ถ้าพวกเขาคิดที่จะต่อสู้จริงๆ หมาป่าพวกนั้นก็คงไม่มีสักตัวที่รอดไปได้

หลังจาก 5 วันของการเดินทางไปยังเผ่าราชา พวกเขาก็ใกล้จะถึงแล้ว เวลส์และทหารของเขาได้เคลื่อนไหวกันช้าลง พวกเขามองดูอย่างระมัดระวังเผ่าราชา ซึ่งที่เผ่าราชานั้นดูเงียบมากเวลส์เห็นว่าท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเข้มดังนั้นพวกเขาจึงหยุดและเตรียมพร้อมที่จะพบกับเผ่าราชาในวันพรุ่งนี้

ค่ําคืนที่เงียบสงบ เจ้าไห่กังวลว่าเผ่าราชาอาจจะเริ่มการโจมตีในเวลากลางคืน เขาคิดว่าเผ่าราชาน่าจะรู้ว่าเผ่าเฮคัสคิดที่จะเอาคืนพวกเขาแล้ว ในตอนนี้พวกเขาน่าจะเตรียมตัวและตอนนี้เผ่าเฮคัสได้เข้ามาใกล้แล้วตอนนี้เผ่าเฮคัสเห็นว่าเผ่าราชานั้นน่าจะอ่อนแอกว่าพวกเขาและนี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่าเผ่าราชาจะไม่มีโอกาสที่จะชนะได้เลย

แต่ตอนนี้ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ มาจากเผ่าราชา เรื่องนี้เองที่ท่าให้เจ้าไห้รู้สึกเป็นกังวลมาก

เจ้าไม่ได้ไปหาเวลส์เพื่อไปคุยกับเวลส์เกี่ยวกับเรื่องนี้ เวลส์และคนอื่นก็งง ตอนนี้พวกเขาสงสัยว่าผู้หลบหนีไม่ได้เข้าเผ่าราชาเพื่อลี้ภัยดังนั้นเผ่าราชาจึงไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น

เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากกินอาหารเช้า เจ้าไห่เก็บเต็นท์ของพวกเขาและพวกเขาก็ไปที่เผ่าราชาทันทีเมื่ออยู่ห่างจากเมืองประมาณ 500 เมตรความวุ่นวายก็เกิดขึ้นภายในเมืองแล้วทหารม้าก็วิ่งออกมา

เวลส์ไม่หยุดและเขายังคงก้าวหน้าไป และทหารของเวลส์ก็ได้ยกขวางขึ้นมาทุกคน

เวลส์มองไปที่คนที่นํากลุ่มคือหัวหน้าของเผ่าราชา เวสท์สวมเกราะเหล็กและใต้ชุดเกราะนี้เขาสวมเสื้อผ้าฝ่าย

หัวหน้าของเผ่าราชามองไปที่เวลส์ เขามองด้วยความตกใจในเวลานั้น จากนั้นเขาก็เดินไปข้างหน้าและทักทาย

เวลส์มองไปที่หัวหน้าเผ่าและกล่าวว่า “ฉันเป็นหัวหน้าเผ่าเฮคัส ในเวลาเดียวกันฉันก็อยากจะบอกข่าวดีฉันได้จัดการกับเผ่ามูลไปแล้ว”

หัวหน้าเผ่าราชาก็บอกกับเวลส์ว่า “ฉันกําลังจะส่งทหารไปเพื่อช่วยนายน้อยอยู่พอดีเลย”

เวลส์มองไปที่หัวหน้าเผ่าเขาไม่คิดว่าหัวหน้าเผ่าเป็นคนไร้ยางอาย พูดโกหกอย่างเห็นได้ชัดบนใบหน้าของเขาในขณะที่ทําหน้าที่เป็นผู้มีเกียรติ

เวลส์หัวเราะอย่างบ้าคลั่งและตอบว่า “คุณบอกว่าคุณต้องการที่จะช่วยฉัน? ช่วยฉันด้วยการทําน้องสาวของฉันให้เป็นทาสงั้นหรอ?”

การแสดงออกของหัวหน้าเผ่าก็เปลี่ยนไปและพูดว่า “กษัตริย์ของฉันถ้าฉันไม่ได้ทําอย่างนั้นในเวลานั้นหัวหน้าของเผ่ามูลจะไม่ยอมให้ฉันออกไปโปรดยกโทษให้ข้าเถิด”

เวลส์ก็หัวเราะเขาสงบนิ่งมองหัวหน้าเผ่าและพูดว่า “จริงเหรอ?”

หัวหน้าเผ่าก็ตอบอย่างรวดเร็วว่า “ฉันไม่ได้โกหก และก็ไม่กล้าด้วย”

เวลส์ดูเหมือนจะเชื่อคําพูดของหัวหน้าเผ่า เขาพยักหน้าและโบกมือให้ “ดีฉันจะเอาคําพูดของคุณไปคิดดู

เล่าไร่ไม่ได้ออกจากรถของเขา เขามองไปที่เวลส์และเห็นว่าเวลส์เชื่อเขาและตาของเขามีความสุขแต่ดวงตาของเวลส์ก็มืดมน เจ้าไม่มีความเข้าใจอย่างชัดเจนเกี่ยวกับเวลส์นัยน์ตาที่มืดมัวนี้ไม่ได้เป็นความสงบเวลส์ซึ่งซ่อนความโกรธไว้ลึกลงไปในหัวใจ

เจ้าไห่รู้ดีว่าหัวหน้าเผ่าราชารู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นมานานแล้วด้วยการกระทําในปัจจุบันของเขาเขาต้องคิดเรื่องที่จะเอาคืน

เวลส์ได้คิดถึงเรื่องนี้เป็นเวลานาน ดังนั้นในขณะที่เขากําลังแกล้งทําเป็นเชื่อว่าหัวหน้าเผ่าจริงๆแล้วเขาก็ยังมีแผนการของตัวเอง

มันน่าสนใจมากทีเดียวนี่เป็นการซ่อนเร้นที่อยู่ระหว่างคนทั้งสองที่เริ่มขึ้นก่อนที่พวกเขาจะพบกันเจ้าไห่สามารถจินตนาการได้ว่าเหตุการณ์ความวุ่นวายในค่ายก่อนหน้านี้ยังถูกสบประมาทให้เกิดความสับสนตอนนี้เจ้าไห่ ต้องการจะดูว่าทั้งสองจะทําอะไรต่อไป ในไม่ช้ากลุ่มนี้ก็มาถึงค่ายของเผ่าราชาเจ้าไห่สังเกตบางสิ่งบางอย่างที่ แตกต่างจากเผ่าราชาไปเด็นท์อยู่ใกล้กันมากเกินไปและไม่มีที่สําหรับกองทัพที่จะพักผ่อน เจ้าไห่จําได้ว่าครั้งสุ ดท้ายที่เขาอยู่ในค่ายค่ายไม่ต่างจากค่ายนี้หรือ?