Bringing Culture to a Different World - ตอนที่ 169

ตอนที่ 169 เส้นทางที่อันตรายและยากลําบาก

“เทเรซา เจ้ามีเวลาเก็บของสิบนาที…”

ในท้ายที่สุด เชอรี่ตัดสินใจใช้ข้ออ้างที่ว่า ‘เราจะไปที่นอร์แลนด์เพื่อทําภารกิจของผู้เผยแพร่ศาสนา’ แทนที่จะ ‘ทรยศต่อศรัทธาและเทพ’

เหตุผลของนางทําให้เทเรซาเชื่อ แม้ว่าความคิดของแม่ชีจะไร้เดียงสา แต่นางก็รู้ว่านางจะต้องใช้เวลาทั้งชีวิตอยู่ในศาลนอกรีต

ไม่เพียงเท่านั้น นางยังต้องเผชิญกับอันตรายจากการถูกประหารชีวิตหลังจากที่เชอรี่จากไป

จริงอยู่ที่เทเรซาพร้อมที่จะรับ ‘การลงโทษ’ อย่างไรก็ตามเชอรี่สามารถเอาชนะเทเรซาและเกลี้ยกล่อมให้นางไม่ปล่อยให้ตัวเองตายอยู่ที่นี่ ด้วยคารมคมคายและเสน่ห์ของเกมคนแคระช่วยเจ้าหญิง

หลังจากที่พวกนางตัดสินใจได้แล้ว เชอรี่ก็พาเทเรซากลับไปที่ห้องของนางและบอกให้นางเก็บของและเตรียมพร้อมสําหรับการหลบหนี

เทเรซาไม่มีเสื้อผ้ามากมายสําหรับผู้สอบสวนที่ยอมรับ ‘พลัง’ เสื้อผ้าได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของหมอกสีเทา 

แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น แต่ชุดแม่ชีที่เทเรซาสวมอยู่นั้นทําจากผ้าทอมือ

“ข้าหาหลักคําสอนไม่เจอ…”

กระเป๋าของเทเรซาเต็มไปด้วยหนังสือเก่าหลายเล่มสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นหลักคําสอนจากศาสนจักร ถ้อยคําที่พระเจ้าพี่นางเชื่อทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง

สําหรับผู้ศรัทธาที่เคร่งศาสนาทุกคนหลักคําสอนส่วนตัวของพวกเขาเป็นสมบัติล้ําค่า นั่นไม่ใช่ข้อยกเว้นสําหรับเทเรซา

“มันถูกหนูกัดกินไปหรือเปล่า? อ่า… มันเป็นหลักคําสอนประเภทไหน? ข้าจะได้ช่วยเจ้าหา”

มีชั้นวางหนังสือสามชั้นในห้องของเทเรซา ถ้าไม่ใช่เพราะว่ามีเตียงวางอยู่ข้างชั้นหนังสือสถานที่แห่งนี้ก็ถือได้ว่าเป็นห้องสมุดขนาดเล็ก

เชอรี่เดินไปมารอบๆ ชั้นหนังสือทั้งสามชั้น ชั้นหนังสือทั้งสามมีหนังสือหลากหลายประเภทดูเหมือนว่าเทเรซาเป็นผู้หญิงที่รักการอ่านหนังสือมาก

ความจริงก็คือในศาลนอกรีตแทบไม่มีความบันเทิงอื่นใดนอกจากการอ่านและฟังบทสวดของคณะนักร้องประสานเสียง

แต่ผู้สอบสวนที่มีนิสัยวิกลจริตจะมองว่าการสอบสวนที่ทรมานๆ และการตัดสินคดีอาชญากรเป็นความบันเทิง

“ปืนใหญ่รัศมี” เทเรซากล่าว

“หลักคําสอนสําหรับคนตาบอด? ข้าจะลองหาดู”

เชอรี่ตรวจสอบชั้นหนังสือของเทเรซา นางไม่พบรัศมีหลักคําสอนบนชั้นวาง นางกลับเห็นหนังสือสองเล่มที่มีชื่อเรื่องดึงดูดความสนใจของนางแทน

‘คนแคระฮอร์สคอมบ์’ พงศาวดารลับของกลาดิเอเตอร์จักรวรรดิสตาเกอร์

ชื่อของหนังสือนี้ดูธรรมดามาก แต่จักรวรรดิสตาเกอร์เป็นประเทศที่ล่มสลายเมื่อหลายร้อยปีก่อน

ว่ากันว่านักรบของประเทศนั้นล้วนเป็นนักรบที่กล้าหาญและยอดเยี่ยม แต่พวกเขาไม่เคยสวมเสื้อผ้าในสนามรบ…

เชอรี่เหลือบมองเทเรซาที่อยู่อีกฟากหนึ่งของชั้นหนังสือ นางกําลังพยายามค้นหา หลักคําสอนอย่างจริงจัง แม่ชีไร้เดียงสานั่นอาจเคยชินกับ…สถานการณ์ที่คาดเดาไม่ได้

แต่เชอรีไม่ได้เตือนเทเรซา ท้ายที่สุดนางไม่มีเวลาแก้ไขความคิดผิดๆ ในหัวของเทเรซา

ในไม่ช้าเชอรี่ก็พบหลักคําสอนในกองหนังสือแปลก ๆ นางโยนหลักคําสอนให้เทเรซาและขอให้นางจัดกระเป๋าให้เสร็จโดยเร็ว

“เราจะ…ออกไปตอนนี้เลยเหรอ?”

เทเรซาถือสัมภาระที่หนักเล็กน้อยด้วยมือทั้งสองข้างแล้วเดินมาอยู่ด้านข้างของเชอรี่

“รูปแบบการเคลื่อนย้ายมวลสารของศาสนจักรไปยังนอร์แลนด์จะเปิดเพียงครั้งเดียวในทุกๆสองเดือน ภายในเวลาเที่ยงของวันพรุ่งนี้ ประตูมิติจะปิดตัวเอง เรามีเวลาสามชั่วโมงก่อนพระอาทิตย์ขึ้น สําหรับเรานี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุด”

เชอรี่เปิดประตูห้องของเทเรซานางมองไปรอบๆ และไม่เห็นใคร

“โบสถ์ในนอร์แลนด์จะยินดีรับเราไหม?”

อารมณ์ของเทเรซาเริ่มจมดิ่งเล็กน้อยหลังจากที่นางพูดคําเหล่านั้น ในเมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ ผู้สอบสวนเป็นคนที่ไม่มีใครชื่นชอบ

นับตั้งแต่เทเรซาได้รับการยืนยันตัวตนเป็นผู้สอบสวน แม่ชีที่เติบโตมากับนางก็เริ่มถือว่านางแตกต่างและไม่เต็มใจที่จะเข้าหานาง

“พวกเขาจะต้องต้อนรับ แม้ว่าไม่มีใครในโบสถ์นั้นเต็มใจที่จะยอมรับเรา แต่ข้าสามารถหาที่อื่นได้…”

ความมั่นใจของเชอรี่เริ่มจางลงเมื่อคําพูดของนางมาถึงจุดนั้น

แผนการหลบหนีของนางกะทันหันเกินไป

ทันทีที่นางก้าวออกจากศาลนอกรีต มันจะเทียบเท่ากับที่นางทรยศต่อศาสนจักรทั้งหมดการไปที่โบสถ์ของนอร์แลนด์และขอความช่วยเหลือจากพวกเขาดูจะเป็นไปไม่ได้เลย…

นอกจากนี้นางไม่มีทักษะอื่นใดที่นางสามารถใช้เพื่อสนับสนุนตัวเองได้นอกจากการฆ่าผู้อื่น บางทีนางควรไปหาปีศาจตัวนั้นและขอความช่วยเหลือจากเขา?

โจชัวปรากฏในหัวของเชอรี่อย่างไม่ทราบสาเหตุ แต่ในไม่ช้านางก็สะบัดความคิดนั้นออกไป

นางปฏิเสธที่จะเชื่อว่านางจะไม่สามารถหาสถานที่เอาชีวิตรอดในนอร์แลนด์ด้วยความสามารถของนางเองได้ นอกจากนี้นางรู้จักผู้วิเศษมากมายในนอร์แลนด์!

อินเทอร์เฟซสําหรับเครือข่ายเวทมนตร์ปรากฏขึ้นตรงหน้าเชอรี่จํานวนผู้วิเศษที่รอการอัปเดตล่าสุดของ ‘บันทึกของผู้สอบสวนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ’

เมื่อเวลาเที่ยงคืนมีมากกว่าสิบคําตอบที่สอบถามเกี่ยวกับการอัปเดตของไดอารี่

“ทําไมวันนี้ไม่มีอัปเดตใหม่” โพสต์โดย: นกฮูกสีเทา

“ข้านั่งสมาธิจนถึงตนี้อนนี้เพื่อจะได้อ่านไดอารี่ของคุณหนูสโคตัน” โพสต์โดย: ผู้กระซิบแห่งปืนใหญ่เวทย์

“โปรดอัปเดต!! โพสต์โดย: นักผจญเพลิง…

ความรู้สึกผิดในหัวใจของเชอรี่เพิ่มขึ้นไปอีกระดับหนึ่งเมื่อนางเห็นการตอบกลับมากมาย แต่นางต้องหนีจากศาลนอกรีตคืนนี้ ดังนั้นจึงนางจึงไม่สามารถเขียนรายการใหม่ลงใน บันทึกของผู้สอบสวนได้

ไม่ว่ายังไง นางต้องไปให้ถึงนอร์แลนด์ก่อน

“ตามข้ามา”

เชอรี่เดินออกจากห้องของเทเรซาพวกนางเริ่มวิ่งออกไปด้านนอก

ประสบการณ์ของนางจากการใช้ชีวิตในศาลนอกรีตเป็นเวลาหลายสิบปีในที่สุดก็ได้นํามาใช้ในเวลานี้ แม้ว่าเชอรี่จะปิดตา แต่นางก็สามารถหาทางออกได้ทั่วทั้งอาคารใต้ดินของศาลนอกรีต

นางหลีกเลี่ยงหน่วยลาดตระเวนหลายครั้งในไม่ช้าพวกนางก็หนีออกมาจากศาลนอกรีตได้

ศาลนอกรีตตั้งอยู่ใต้วิหารแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ซึ่งตั้งอยู่ในใจกลางเมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ หลังจากที่พวกนางวิ่งออกจากวิหารแล้ว เชอรี่ก็นําเทเรซาไปยังประตูมิติซึ่งอยู่ไม่ไกลจากวิหาร

ประตูมิติเปิดให้ประชาชนทั่วไปใช้ พ่อค้าจากทั่วทุกมุมโลกได้รับอนุญาตให้ใช้ประตูมิติในช่วงเวลาที่มันเปิดอย

บนถนนที่เต็มไปด้วยรถม้า เชอรี่เลือกพ่อค้าหนึ่งคน ขณะที่ไม่มีใครสนใจ นางลากพ่อค้าและคนใช้ของพ่อค้าเข้าไปในตรอกและทําให้พวกเขาหมดสติ ในเวลาเดียวกัน นางขโมยเงินทั้งหมดออกจากร่างกายของพวกเขาก่อนที่จะเปลี่ยนรูปลักษณ์ของนางเป็นพ่อค้า

“ข้า… คิดว่ามันไม่ดีเลย”

ตามคําแนะนําของเชอรี่ เทเรซาได้เปลี่ยนรูปลักษณ์ของนางเป็นคนใช้ของพ่อค้า

“ข้าแค่ทําให้พวกเขานอนพักสักหน่อยหลักคําสอนรุ่งอรุณไม่ได้พูดหรือว่าการนอนดึกเกินไปจะเป็นอันตรายต่อสุขภาพนะ”

เชอรี่เกลี้ยกล่อมเทเรซาอีกครั้งด้วยคารมคมคายของนาง…

เมื่อประโฉมรูปลักษณ์ใหม่ทั้งหมด เชอรี่ก็มาถึงหน้าประตูมิติ แต่ในตอนนี้นางก็ได้พบกับคนที่นางไม่อยากเจอ

บาทหลวงที่ดูแลพิธีก่อนหน้านี้ยืนอยู่ข้างประตูมิติ

“เทเรซา ลูกของข้า…เจ้าไม่ควรมาปรากฏตัวที่นี่”

ก่อนที่เชอรี่จะเตือนเทเรซาให้หนีไปนักบุญก็มองการปลอมตัวของเทเรซาออก